Category: Şiirler

Geçer

Geçer

GEÇER Hasret bir rüzgâr, kapı kapı aralar geçer; Gördüğüm her güzel şey, beni yaralar geçer… (1976)

Geçer Akça

Geçer Akça

GEÇER AKÇA Hasis sarraf, kendine bir başka kese diktir! Mezarda geçer akça neyse, onu biriktir! (1972)

Geceye Şiir

Geceye Şiir

GECEYE ŞİİR Kalbim bir çiçektir, gündüzler ölgün; Gelin, gelin, onu açın geceler! Beni yâdedermiş gibi, bütün gün Ötün kulağımda, çın, çın, geceler! Geceler çekmeyin benimçin hüzün,...

Geceye Şiir 2

Geceye Şiir 2

GECEYE ŞİİR 2 İnsanlar içinde en yalnız insan; Düşün, taş duvara başın gömülü! Ve kapan sükûta, granitten, taştan, Mazgallı bir kale gibi örülü. Gözünü tavandan ayırma...

Geceye Şiir 3

Geceye Şiir 3

GECEYE ŞİİR 3 Sesimi alıp da kaybetse rüzgâr, Versem gözlerimi bir sonsuz renge! İçimde bir mahşer uğultusu var; Ruhumdur çağıran, tenimi cenge. Gözlerim bir kuyu, dilim...

Geçilmez

Geçilmez

GEÇİLMEZ Bu kapıdan kol ve kanat kırılmadan geçilmez; Eşten, dosttan, sevgiliden ayrılmadan geçilmez. İçeride bir has oda , yeri samur döşeli; Bu odadan gelsin diye çağrılmadan...

Geçti, Geçti

Geçti, Geçti

GEÇTİ, GEÇTİ Geçti, geçti mevsimler… Süpürüldü takvimler. Gidenlerden kalan şey; Duvarlarda resimler, Mezarlarda isimler… Geçti, geçti mevsimler… Hani eski iklimler? Has ekmekten dilimler. Hey gidi zamane...

Gel

Gel

GEL Yüzün bir sebepsiz korkuyla uçuk, O gün başucuma karalarla gel! Arkanda, çepçevre, kızıl bir ufuk, Tepende simsiyah kargalarla gel! Elinden, dal gibi düşerken ümit, Ne...

Gelir

Gelir

GELİR Pervane dediğin, çerağa gelir; Sular, kıvrım kıvrım, ırmağa gelir. Bülbül kovuldu mu dil bahçesinden, Gak gak, karga; vak vak, kurbağa gelir. O yön ki, ezelle...

Gitti

Gitti

GİTTİ Gitti, su yollarını kıvrım kıvrım bilenler, Bir ot yığını kaldı; kökünden kesilenler… (1976)