Jump to content
Necip Fazıl Kısakürek [N-F-K.com Forum]

rabia BDG

Editor
  • Content Count

    227
  • Joined

  • Last visited

Community Reputation

18 Nötr

About rabia BDG

  • Rank
    Gayretkâr Üye
  • Birthday 03/31/1989

Profil Bilgisi

  • Cinsiyet
    Bayan
  • Nereden
    ankara.
  • Okunan bölüm veya meslek
    edebiyat. öğretmen.
  1. Siyasetin sözlük anlamı: Devletlerarası ilişkileri, devlet işlerini düzenleme ve yürütme sanatı, politika; bu konuda takip edilen yol, yöntem. İslam dindir, din ise hayattır İslam, kıyamete kadar kalmak üzere gönderildi. Kendinden önceki kitapları ihtiva eden bir kitapla geldi. Peygamberi bütün insanlara ve cinlere gönderildi. İnsanların dünyevi her ihtiyacını karşılayacak geniş kapsamlı bir programla geldi. Ahireti ise tam bir teminat altına aldı. Aileye huzur, sokağa güven verecek mesajlar verdi. Geceyi, gündüzü doldurdu. Diriyi, ölüyü yalnız bırakmadı. Çocukla, büyükle,erkekle, kadınla ilgilendi. Düğüne de katıldı cenazeye de. Barışa yatırım yaptı, savaşta öne atıldı. Yemeğe tat verdi, giyeceğe şekil biçti. İbadeti kendine has tuttu; dışarıdan müdahaleye izin vermedi. İnsana doğumundan ölümüne kadar kendi rengini, kendi sesini verdi. Dost edindi, düşman edindi. İslam, yirmi üç yılda kendi yurdunu buldu, devletini kurdu. Devletinin başına da vahiyle yönlendirilen peygamberini getirdi. Halkı kendi halkı, toprağı kendi toprağı, sistemi kendi sistemi oldu. Ezanını kendi toprağında yüceltti. Geleceği planladı, geçmişi yorumladı. Kendi halkı için yasalar koydu. Koyduğu yasalarının kaynağını Allah’ın kitabına dayandırdı. Çevresindeki ülkelerle ilişkiye girdi; uluslararası kurallara imza attı. Barışlar imzaladı, savaşlara karar verdi. Yirmi üç yılda bağımsızlığı bütün yönleriyle tahakkuk ettirdi. Ekonomisinden sokağına kadar her şeyinde kendi nevine münhasır oldu. Çarşı pazara şeklini verdi. Ticarete kalıp getirdi. Deniz ürünlerinden uçan kuşa kadar neyin yenebileceğini, neyin yenmeyeceğini belirleyen fıkhını ilan etti. Nüfus hedefi belirledi; çoğalmayı strateji olarak önüne koydu. Eğitimi ileri götüren, okumaya, yazmaya çığır açtıran teşvikler yaptı. Açı ve garibi sahiplendi. Kadını özel bir ilgi ağı içine alıp ona, kendinden önce verilmemişleri verdi. Kadın adeta İslam’la beraber yeniden yaratıldı. Onu itilmişlik seviyesinden kaldırıp, itenlerin seviyesine yükseltti. Erkeğe haddini bildirdi, onu ayrı bir konuma oturttu. İnsanlara mü'min olanlar ve olmayanlar diye getirdiği sınıflandırmaya göre kimsenin kimseyi ezemeyeceği kuralları belirledi. İnsanlar arasındaki ilişkileri, aile içi düzeni, yöneten ve yönetileni yerli yerine oturttu. Yöneticiler için daha önce bilinmeyen kuralları şart getirdi. İnsanlar arasında tarağın dişleri gibi eşit olma prensibini ilk şart yaptı. Üstünlüğü takvaya taşıdı; daha muttaki olan daha üstün olur ilkesini getirdi. İslam bunları kâğıt üzerinde bırakmadı. Medine’de koyduğu kurallarını, Medine’de, Yemen’de, Bağdat’ta, Şam’da, İstanbul’da, Horasan’da, Endülüs’te tatbik etti. Getirdiklerini, kâğıt üzerinde yazmaya imkân bulamadan gönüllere nakşetti. İnsanlar akın akın İslam’a koştular. İslam hayat getirdi, hayatın anlamını öğretti. Hakkı üstün tuttu, zulüm direnemedi önünde. Köleleri efendilerinin sofralarına oturttu. İbadet eden bir toplum çıkardı. İbadeti mescide sıkıştırmadı. Tarlayı, fabrikayı, evi, caddeyi, büroyu ibadet edilir hale getirdi. İnsanı mükerrem saydı; insana hizmeti kutsallaştırdı. Tebessüme bile sadaka vaat etti. Hastayı ziyaret edenin peşine melekleri taktı. Dünya ile ahireti birleştiren, ibadetle çalışmaya aynı pencereyi açan, anneyi babayı zirveleştiren farklı ve eşsiz anlayışını hayata hâkim kıldı. Koyduğu ilkeleri ile kalabalık nesiller yetişti. Zirve insanları tarihe mal etti. Afakî olmadı, ufukları doldurdu. Ne içine sızmaya çalışan münafıklar ne dışından saldıran düşmanları İslam’ın düzeninde bir aksaklık bulabildiler. Kur'an’ını tenkit edemediler. Peygamberini ayıplayamadılar. Kaba kuvvetle saldırıp imha etmek istediler.Her seferinde de emellerine ulaşamadan geri çekilmek zorunda kaldılar. Asırlar sonra ürettikleri savaş taktiklerinden biri olarak, İslam’ın hayatı bütünüyle kuşatan kapsamlılığını irdeleme yoluyla dağıtmayı denediler. İslam’ın kadını ezdiğini iddia ederek kadını ondan soğutmak istediler. Siyasetin İslam’da yeri olmadığını söyleyerek de onu hayatın dışına atmaya çalıştılar. Müslümanların siyasetten soğumaları için, siyaseti öcü, siyasetçiyi soğuk adam olarak tanıttılar. Bir dönem Müslümanlarına siyaset yapacak kimsenin yüzsüz, arsız olması gerektiğini, takva insanların siyasetle meşgul olamayacağını inandırdılar. Müslümanlar, kendilerinden olmayanlara yönetimlerini teslim etmekte sakınca görmediler. Onların hatalarına bilerek,bilmeyerek ortak oldular. Yönetenler olmaları gerekenler, bir iki oyla oyalandılar. Müslümanların servetleri tarumar edildi. Müslümanlar, yöneten olmaya talip olunca da onları uç olmakla itham ettiler. İslam’la siyasetin birleşmesinden terör üreyeceğini ileri sürdüler. Müslüman birinin ‘Ben de varım!’ demesini isyan gibi algıladılar. Baktık ki itaat eden, itiraz etmeden yaşayan Müslüman’ın dışındaki herkeskötüler arasına kondu. Neredeyse elinden vatandaşlık hakkı bile alınacak hale geldi. Ellerindeki en büyük silah ise İslam’ın parçalanmış görüntüsü idi. Namazla, namazın kılındığı camiyi idare edenin aynı sistemden yönlendirilmemesini istediler. Ramazanın ekonomik boyutundan yararlandılar ama ruhunu yok saydılar. İşlerine gelince zekâtı sadakayı yardımlaşma aracı olarak canlı tuttular. İşlerine gelmeyince de dine saldırdılar. İslam’ı ayrı, İslam’ın şeriatını ayrı hale getirmeye çalıştılar. Namaz kılan insanlara, ‘Allah bizi şeriatın tehlikesinden korusun!’ şeklinde dua ettirdiler. Siyasetin İslam’la bir arada bulunamaz kabul edilmesinin sonucu olarak, Müslümanlar kendi topraklarının servetlerini kullanamadı, verdikleri vergilerle kurulan okullarda çocuklarını okutamadılar, okuttuklarına da ne okutulacağına karar veremediler. Müslümanlar, sadece akşam bültenlerinde haberleri izlediler; ama olayların güdenleri olamadılar. Siyasetsiz İslam beklentisi İslam’ı siyasetin dışına itmek isteyenlerin elde etmeyi umdukları sonuç, kalplerde inanılan ama ellerin, ayakların, dillerin etkilenmediği bir din, başka bir ifadeyle şeriatı olmayan bir din özentisidir. Muamelatı dışlanmış, dünyası olmayan, devlete talip olmayan, gücü olmayan bir hakkı yansıtan din halidir. Bu anlayışın temelinde İslam’ı mini kalıplar içinde görme, ona hayatı kuşatacak bir çerçeve çizememe vardır. Böyle bir beklenti içinde olanlar, İslam’ı olduğu gibi görmek isteyen Müslümanları, İslam önderlerini aşırılıkla itham edebilmekte, şeriatçı olmayı ölümcül bir suç olarak görebilmektedirler. Kendilerine göre ideal olarak laikliği öne sürüp, karşı tarafı da ‘siyasal İslam’ olarak tenkit etmektedirler. İslam ise ne siyasal ne de ekonomik bir vasıf kabul eden bir dindir. İslam sadece kendisidir ve o hayatın bütününe taliptir. Çünkü İslam’ın sahibi Allah Teâlâ’dır. Allah Teâlâ ise eksiğe talip olmaz. İman edenlerinin ekonomisini, idaresini, evini, işini tanzim eden, düğüne ve cenazeye aynı anda kural koyan bir dinle, seccadelik bir alana daraltılmış din aynı değildir. Siyasetin ana gündemini oluşturan pek çok konu Kur'an’ın şekil verdiği konulardır. Gerçek bir İslam siyasidir. İbadetler, kul ile Rabbi arasındaki bir ilişkiyi yansıtır. İnsan ve insan ilişkisini ise belirlemez. İslam’ın ibadetle daraltılmış hali, Kur'an ve hadislerin anlattığı İslam değildir. ‘Siyasî İslam’ yaftası doğru değildir. İslam herhangi bir yafta kabul etmez. Ne siyasî İslam, ne de hayattan koparılmış İslam! Doğru olan, Allah’ın indirdiği İslam olan Kur'an İslam’ıdır. Hadislerdeki İslam’dır. Fukahanın anladığı İslam’dır.
  2. Hareketsizliğimiz Fikirsizlikten sonra, bir de hareketsizlik derdimiz var!. (Aksiyon)culuk ruhuna, mümkün kelimesinin son haddiyle uzak ve yabancı yaşıyor ve yaşatılıyoruz. Teker teker fertleri kaplayacak cemiyeti tehdit edici bir tehlike karşısında hemen uyanması ve şahlanması gereken içtimai dayanışma ruhunu, münadi gezdirerek arasanız da bizde bulamazsınız. Bu hale gelmemizin sebebi, bütün bir tarih boyunca sırtımızda yaşayan, ensemizdeki “ukde-i hayat” dan canımızı emen, bizi, münfail,mahrem ,deruni bir hayat yaşamaya zorlayan ve her defa birbirini tasfiye edip birbirinden daha baskın çıkan türlü zorbaları ve ağaları olsa gerek... Anadolu halkı, hele son yüz yıllık taklit ve izmihlal devrimizde, her an biraz daha kesifleşen bir yılgınlığa uğramış, uğratılmış ve apıştırılıp bırakılmıştır. Zira bizde her inkılâp , isterse gayesi sözde hürriyet olsun, kendi işini becerdikten sonra kendi hodgâm nefs selameti kaygısıyla, devirdiği rejimin baskısından daha ağır bir baskı koymayı ihmal etmemiş; böylece Anadolu halkının ruhuna kakılan yılgınlık çivisi, birbirine düşman hareketler tarafından da, sadakatle,dikkatle,gayretle, müşterek eser halinde dibine kadar götürülmüştür. Ve böylece ismine “efkar-ı umumiye” dedikleri atmaca, bizde her an harekete geçmeye hazır içtimai bir hakimiyet imkanı vadetmekten uzak, içi saman dolu bir kuş haline getirilmiş ve bu kuşun tepesine, efendinin millet olduğu ölçüsü yazılmıştır! Bir millet ve cemiyette hareket imkanları baltalanırken, sonuna kadar ulaşacak olan, ya tam hareket, ya tam hareketsizliktir. Bizde ikincisi olmuştur. Bizim eksikliğini gördüğümüz ve hasretini çektiğimiz hareketse, herhangi bir rejimi kanun dışı yollarla devirmeyi hedef tutan bir iş ve aksiyon çalışması değil,ona, her an, her şeye muktedir bir “Efkar-ı umumiye” yaşadığını hissettiren,asla nöbet yerini bırakmayan ve ancak kanun tepelendiği zaman kanun yollarını düşünmeyecek olan içtimai dayanışma ruhudur. Demokrasya, getirdiği prensiplerle ,icap ederse kendi kendisini tepeletmek yolunu da açık bırakan ve bu yolu hiçbir pahaya ve hiçbir fert ve zümreye kapattırmayan telakki ve teşkilatın ismidir ve sadece içtimai dayanışma ruhudur. Demokrasyanın tam hakkını isteyerek, kanun yoluyla, fakat sonuna kadar tam hareket ruhunu elde etmedikçe, “ukde-i hayat” ımızda bütün canımız emilecektir!Biz, kanuna aykırı şekilde “İslamı getirin!” demiyoruz; “Demokrasyayı getirin, ötesi kolay!” diyoruz. necip fazıl,ideolocya örgüsü
  3. BAŞYÜCELİK EMİRLERİ- KADIN KILIĞI Kadın kılığı, bu emirden itibaren edep hadlerine girecektir. Bu hadlere girmek, ölçümüzün kadın vücudunda görünmesine müsaade ettiği kısımları açık bırakıp, görünmesine müsaade etmediği kısımları örtülü bulundurmaktır. Edep hadleri mahfuz bulundurulmak şartıyla kadın kılığında, ne kadar süs, zarafet, güzellik unsuru varsa tatbik olunabilir. Yepyeni ve misilsiz şartların çerçeveleyeceği Büyük Doğu aleminde kadın, hadleri mahfuz tutarak,zevki ve bedii her bakımdan zenginleştirmek ve bütün cihana örnek diye takdim etmekle mükellef olduğu kılığını, bir taraftan mücerret kadın zarafet ve şahsiyetinin en ileri ifadesi, öbür taraftan da İslamî ve ahlaki edeplerin en mükemmel tecellisi halinde abideleştirecektir. Büyük Doğu aleminin kadını, bu kılığa girdikten sonra, artık ona, ev, mektep, salon,daire, konser, konferans, merasim; zatiyle dini bir yasak belirtmeyen her yer açık ve serbesttir. Dava, ne kadını bir konserve maddesi gibi simsiyah çarşaflar içinde lehimleyip içinde hava temasından uzak bulundurmak, ne de sokağa atılmış bir yemek gibi köpek nefslere peşkeş çekmektir.Dava, kadını birbirine zıt iki batıl telakki arasında, ancak Şeriatın kendisine tayin ettiği içtimai hüviyetiyle heykelleştirip cemiyet meydanına dikmektir. Yani dava, fazlası ve eksiği olmadan, bu mevzuda aynı ve asliyle Şeriati tatbik etmektir. Kadın kılığı konusunda yobaz, şeriat emrini, kadını utanılacak ve korkulacak bir madde gibi büsbütün iptal etmek diye anladığı için bizzat şeriate karşı kabahatli; son üç çeyrek,yarım ve bilhassa çeyrek asırlık hal de, kadını bütün perde ve hicaplarından soyarak nazarî ve içtimai bir zina ve iştiha unsuru şeklinde meydana arzettiği için suçludur. Bu iki cürüm de, biri, ana ölçüsünün sağından, öbürü solundan kaymak suretiyle, biri bilmeden, öbürü bile bile hakikate karşı ihanettir. Kadın kılığının tabi olacağı had, meselesiyle, bu had üzerinde bina edilecek güzellik davasını, en ileri din ve (estetik) adamlarından bir heyet edecektir. İslamiyetin resmettiği kadını, bir fıçı içinde oturur ve ancak fıçının tıpasından ses verip ses alır (asosyal-la içtimai) bir ucube sananlar, Büyük Doğu aleminin İslamiyete bütün gerçekliğiyle uygun kadınını gördükleri zaman, iman ile güzelliği ve ahlak ile zarafeti bir araya getirmiş olmanın harikası, yani İslamiyetin olduğu gibi tecellisi karşısında, Firavun hayret ve dehşetiyle apışıp kalacaklardır.
×
×
  • Create New...