Jump to content
Necip Fazıl Kısakürek [N-F-K.com Forum]
anill

Zehir

Recommended Posts

Zehir*

 

 

 

Çocukken haftalar bana asırdı;

Derken saat oldu, derken saniye...

İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:

Sonum yokluk olsa bu varlık niye?

 

Yokluk, sen de yoksun, bir var bir yoksun!

İnsanoğlu kendi varından yoksun...

Gelsin beni yokluk akrebi soksun!

Bir zehir ki, hayat özü faniye...

 

 

*üstadın son şiiri

Share this post


Link to post
Share on other sites

Selamlar,

 

Normalde bir yazı hakkında "muhteşem" deyip geçmek adetim değildir.

 

Fakat bu şiir zaman zaman yaşadığım buhranları da ifade ettiğinden ve üzerinde yorum yapmaya imkân bırakmayacak netlikte, mükemmellikte olduğundan tek kelimeyle "Harika" deyip geçmek istiyorum.

 

Son şiir oldukça çarpıcı... Üstad'ın son zamanlarında dahi zihninin ne kadar berrak olduğunu ispatlamaya bu şiir kafi gelir.

 

Saygı ve selamlarımla

Share this post


Link to post
Share on other sites

Sonum yokluk olsa,bu varlık niye.....demiş üstad,mükemmelden de öte bir tespit bu.bu dizeyi destekleyen bir şiiri daha var üstadın,buraya yazmak istiyorum.

 

''Alemin küfre göre hem başı,hem sonu hiç,

İki yokluk arasında varlık olur mu hiç???''

Share this post


Link to post
Share on other sites

selam aleykum

 

bu şiiri birkaç ay önce ,üstadı pek fazla tanımayan bi arkadaşıma anlatıp, bu üstadımın son şiiri olmasının yanı sıra hayatını özetleyen bişiiri dedim.arkadaşım sustu ve bana :bu sadece üstadın değil tüm insanlığın özeti hükmünde bir şiir.hangi birimiz küçükken abimiz ,ablamız yaşında olmayı istemedik.ve bunu isterken zamanın ne kadar ağır işlediğinden hangi birimiz şikayet etmedik.ve sonra büyüdüğümüzde bu sefer tam tersi yani zamanın ne kadar çabuk geçtiğinden kim şikayet etmiyor.

Allah rahmet aylesinve mekanın cennet olsun.(amin)

Share this post


Link to post
Share on other sites

bu şiirle ilk lise 2.sınıfta yine bir gün kütüphanede çileyi karıştırırken tanışmıştım.işin en ilginç kısmı sanki o en alt kısımda yazan "son şiiiri"yazısını sadece ben görebiliyormuşum da,ben keşfetmişim bu şiirin son şiir olduğunu gibi sevinmiştim :D .her okuduğum da o sahne gelir aklıma.Ve şunu farkettim insan zaman geçtikçe üstadın ne demek istediğini çok daha ii anlıyor.

  • Like 1

Share this post


Link to post
Share on other sites

ÜSTADIN BÜTÜN SİİRLERİ GİBİ SON SİİRİDE BIR TEK KELIMEYLE İNSANA HAYATI ANLATAN BIR ŞİİR...

 

YOKSUN,SEN DE YOKSUN BİR VAR BİR YOKSUN

İNSAN OĞLU KENDİ VARINDAN YOKSUN

 

GERCEKTEN COK GÜZEL...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Bizlerin sayfalarca yazsak anlatamayacağımız sözleri tek mısrada anlatmış üstad;

 

Sonum yokluk olsa bu varlık niye?

 

insanın her sözümü derin anlamlar taşır ya. Necip Fazıl işte.

Share this post


Link to post
Share on other sites

Varlık ile yokluk muhasebesinin, edebiyatın ve fikrin zirve noktasında olan Üstad tarafından en derin edebi metodlarla anlatış ve şiir ile ifadelendiriliş hali. Şiirin, kemâlin kemâline erdiği, kemâl-i âlâ olduğu an.

 

Varlık - yokluk.. Var olmak, yok olmak.. İstisnasız, dünyaya gelen her insanın, kendisine verilen bu varlığın nereden geldiği, sonun yok’a mı, yoksa, yeni bir başlangıç olacak var’a mı gittiği düşüncesi, kiminin beyninde fikir dallarını harab edici bir kasırga gibi esmiş, kimininkinin kenarını teğet geçmiş, ya da üstadınki gibi tek gerçeğe ulaştıracak olan, yokluk akrebinin kıskacından çıkan zehirle çilenin en ulvisini yaşatmış, zehirle pişirdiği aşı hem yemiş hem de çilesiz kafalara yedirerek bu idraksizlikten, çilesizlikten, fikirsizlikten, davasızlıktan kurtarmak istemiştir. O akrep, o zehir, o çile bu yolda öyle kıymetli bir keyfiyete ve ehemmiyete sahip ki, onlarsız kafa, önüne gelen sıvıyı ayırd etmeksizin içine çekecek olan bir sünger..

Share this post


Link to post
Share on other sites

bende üstadın son şiiri oldugunu bilmiyordum sagolasın anıl

 

 

 

bu arada site tam anlamıyle türkçeleşmiş epeydir yoktum sitede teşekkürler :)

Share this post


Link to post
Share on other sites

son şiiri oldğunu şimdi öğrendim.. ama ben okurken sanki üstadın üstadına bağlanmadan önceki yılları yahut bağlandığı andan az sonra yazdığı bir şiir olarak sandım..

Share this post


Link to post
Share on other sites

"İnsanoğlu kendi varından yoksun... "

 

yoksunluk hali acı verici en büyük çile. Bilmek fakat farkında olmamak. Varlığın inceliklerine varamamak.

Neden yokluktan çıkarılıp var edildiğini düşünmeden yaşamak.

İşte o zaman Üstadımızın anlattığı gibi varlık içinde yokluk,anlamlar içinde kargaşa en son olarak hayatın anlamsızlaşması ve ne olduğunu,niçin olduğunu idrak edememiş olmanın getirdiği ızdırap.

Share this post


Link to post
Share on other sites

ÜSTADIMIN ŞİİRLERİ BENİM GÖNÜL DÜNYAMDA FIRTINALAR ESTİRİR ..ALLAH ONDAN RAZI OLSUN CENNET MEKANI OLSUN ...BU ŞİİRİDE TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL..PAYLAŞIMINA TEŞEKKÜRLER KARDEŞİM...

Share this post


Link to post
Share on other sites
Guest ismimiz

Kanımca şiirin anlamı şu: hayat kendisini yok eden bir zehirdir, bu paradoksu da zaten yakalarsa üstat yakalar

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...