mukarrabin 103 Report post Posted December 18, 2009 Kan Tutar Leblerimle emrine amadedir canım benim. Alda bir buseyle öldür, haydi cananım benim. Lal olur birden dilim, bilmem neden görsem seni? Görmesem kalmaz kararım, dinmez efganım benim. Hasta gönlüm çok zamandır iftirakından harab. Olmadım bir lahza rahat, geçti devranım benim. Mübtelayım bir ümitsiz gizli derdin zehrine, Bu sebepten her geçen gün düştü dermanım benim. Yok teselliden nasibim, vermeyin zahmet bana. Etmeyin bunca eziyet az mı hicranım benim? Kan tutar, sen her bakışta kasdedersen canıma. Yaremi sar, merhem ol da akmasın kanım benim. Arif Emre her ne etsen razıdır fermanına, Sahibimsin hem efendim hem de sultanım benim... Quote Share this post Link to post Share on other sites
kurşunkalem 56 Report post Posted December 18, 2009 Olmak Demiştin hayat olmaktır demiştin hayat sevmek ve olmaktır demiştinki gündüz ölmek gece ise doğmaktır ölüm savmaktır sıranı sırası gelince ölüm yaşam kuşunu kafesinden salmaktır gözlerime öyle bakma demiştin gözlerin ateşe dalmaktır ne çıkar misk-u amber sacmasan etrafına gülün karı solmaktır değişir iklimler mesafeler seninle ve hüzün sevdanla dolmaktır bu beden her mihnete her belaya katlanır lakin maksat ne olmaktır ne ölmektir ne solmaktır maksat olmaksa demiştin olmak onu bulmaktır Quote Share this post Link to post Share on other sites
Kalemdar 293 Report post Posted November 13, 2011 SÜLEYMAN ARİF EMRE’NİN ŞİİRLERİ ”Komünizmle Mücadele Derneği” konferanslar düzenliyordu. Üstad, Adıyaman’a geldi. Yer yerinden oynadı. Halk galeyana geldi. Sait Serttaş isminde bir esnaf arkadaş vardı. Üstad’ın konferansından sonra boynuma sarılıyor. “Seni tebrik ederim. Böyle güzel şeyleri hep sen organize ediyorsun” diyor. “Sen Üstad’ın konuşmasından ne anladın?” diye sordum. “Çok güzel şeyler söylüyor.” “İyi de sen o sözlerden ne anladın?” Adam, yemin etti: “Vallahi bir şey anlamadım” Halbuki Üstad; verdiği örneklerle, edebi vecizelerle komünizmi yerden yere vuruyor. Konferanstan sonra bizim eve gittik. Kahvaltı yapacağız. Ondan önce o zamana kadar babam dahil, kimseye söylemediğim 200’e yakın şiirimin bulunduğu defteri korka korka Üstad’a getirdim. “Size bir şiirimi okuyabilir miyim?” diye sordum. Üstad: “Oku bakalım” dedi. Sonra Üstad birkaç şiirimi daha okuttu. “Yahu Süleyman Arif sen çok güzel şiirler yazmışsın bunları Büyük Doğuda yayınlayacağım” dedi. Ve gerçekten İstanbul’a gidince 7-8 şiirimi Büyük Doğuda yayınladı. O zaman hiç unutmuyorum. Üstad dedi ki: “Süleyman Arif; Arap Edebiyatçıları şiiri 7 kategoriye ayırmışlar. Seninki birinciye girmezse, ikinciye mutlaka girer.” Süleyman Arif Emre Quote Share this post Link to post Share on other sites
Kalemdar 293 Report post Posted November 13, 2011 Meftun Olarak Yandım ebedî hüsnüne meftûn olarak Kâr etti dilim ruhuma efsûn olarak Sor hâl-i perîşanımı saysın geceler Geldim kapına kaç kere meftûn olarak Kahr eyleme ey sevgili şâd eyle beni Görsen ne çıkar bir kere memnûn olarak Etmek mi murâdın beni sermest-i harâb Ta hâşre kadar böylece mecnûn olarak Süleyman Arif Emre Quote Share this post Link to post Share on other sites
