Altun Ordu

[SusQuN 14]

ALTUN ORDU

………………….

"Altun Ordu" veya "Altun Orda", Türk'ün İslâmiyeti kabûlünden sonra teşkilâtlandırdığı, yolu ve gayesi belirli ideal ordularından biridir ve devletine de aynı ismi vermiştir.

1237 - 1238 Batı seferi neticesinde Batu Han, Aşağı İdil boyunda Altun Ordu devletini kurdu ve büyük hamlesi olarak, Ortodoks Rusyayı bir baştan öbür başa çiğnedi. Artık bütün Knezlikler onun hâkimiyeti altında birer tebaacık... Batu Han Knezlik sistemini değiştirmedi ve onları Altun Ordu'ya bağlı hizmetkârlar halinde tuttu. Başta Moskova Büyük Knezliği olmak üzere Ruslar 14. Asır sonlarına kadar Türk ve Moğol boyunduruğu altında kaldılar ve nihayet Timurlenk'in Altun Ordu'yu yıkması ve Moskova Knezliğini öbür parçaları ile birleştirici şekilde ihya etmesi üzerine istiklâl ve bütünlüklerine kavuştular. Aynı Asrın ortalarına doğru da din bakımından Bizans'ı bırakıp Ortodoksluğun merkezini Moskova'ya aldılar.

 

 

TİMURLENK

 

Timurlenk, koyu zalimliğine rağmen daima müslüman kalmış ve İslâm dâvasını gütmüş olan yüce imparator, en büyük tarihî suçunu, Yıldırım Bayezid'in şahsında genç Osmanlı devletini tökezletmekte değil, Moskof'a hayat sahası açmakta ve onun bir gün İslâmlığa nasıl musallat olacağını kestiremeden bütünleşmesini kolaylaştırmakta göstermiştir.

Timur'un, Osmanlı ülkesine olduğu gibi Altun Ordu'ya karşı da yıkıcı hareketi, sırf istirkap ve İslâm temsilciliğini nefsine hasretme duygusiyledir. Fakat Yıldırım Bayezid'e gösterdiği yumuşaklık ve anlaşma tavrı ve buna mukabil gördüğü sertlik ve hakaret edasına karşı bir dereceye kadar mazur olan Timur, Altun Ordu mevzuunda sultânî nefsinin hiçbir rakip kabûl etmemesinden başka bir dayanağa sahip değildir. Moskova Büyük Knezliğini Rus birliğinin merkezi haline getirmeye sebep olurken de, salîbe hizmet etmek şuuru yerine, rakip ellerden kurtardığı düşmüşe yardım gururu içindedir. Öyle bir düşmüş ki, o günkü şartlara göre, ne kadar kalkınsa yine ayağa kalkabilmesine ve salîp dâvasını hilâle karşı saldırıya geçirebilmesine imkân yoktur. Zira Timurlenk, şiddetli müslüman, fakat kılıcından başka hiçbir keskin idraki olmayan, kör nefsaniyetli öyle bir hükümdardır ki, yarının keşfine ait en küçük harfi bile heceleyebilmekten âciz ve yıktığının Müslüman, yaptığının ise Hristiyan olduğu muhasebesine bağlı bir sezişten mahrumdur. İlâhî takdir, Timur'a, Haçlı seferlerinden sonra, İslâm dâvasını Bizans ve Cenubî Rusya üzerinden Batıya yöneltme şuurunu vermemiş, onu Doğu Çemberi içinde hapsetmiş ve Hristiyanlık âlemini gözüne pek küçük göstererek, bütün emelini, tek başına efendisi olmak gayretini güttüğü Şark'a bağlamıştır.

Fatih Sultan Mehmed'in İstanbulu fethinden yarım asır kadar evvel, Çin seferine hazırlanırken ölen Timurlenk, Rus'a Rusya'yı açmakla, Peygamber methinin hedef tuttuğu ve Moskof'un din devşirdiği diyarı fetheden "Osmanlı" isimli yeni İslâm - Türk İmparatorluğuna ne büyük bir belâ musallat ettiğinden gafildir. Onun bu özürsüz gaflet suçu da bağışlanabilir soydan değildir. Hem büyük Müslüman, hem de bilmeden salîbe yardımcı... İlâhî takdir...

 

 

TEZİMİZ

 

Bizim birkaç kelime içinde hulâsalandırılabilecek ve bütün eserimiz boyunca ispatlandırılacak bir tezimiz var:

Bugünkü, bütün insanlığın başına belâ Rusya'nın meydana gelmesinde iki Müslüman ve asılları Türk başbuğ tanıyoruz. Bunlardan biri Moskofluğun temel atmasına vesile olmuş, öbürü de, Rusya'ya Büyük Rusya olmak şuuru gelir gelmez bu şuurun liderini eline geçirmişken bırakmak suretiyle son merhaledeki Rus oluşunu sağlamış ve böylece, dolayısiyle ve yine bilmeyerek tarihimizin en korkunç suçlamasına müstahak olmuştur.

Bunlardan biri 14. Asır sonlarında Timurlenk, öbürü de 18. Asır başlarında Prut ordusu serdarı Baltacı Mehmed Paşadır.

Ruslar, bugünkü oluşlarına kadar kendilerine vücut veren saiklerin iki ana remzi halinde, Moskova'nın göbeğine Timurlenk ile Baltacı Mehmed Paşanın heykellerini dikseler yerinde olur…

[Achar 116]

Üstad bu kitabında rusların nasıl ortaya çıktıklarını vede güç olarak nasıl dünyanın sayılı milletleri arasında yer aldıklarını yazmış.

 

Tabi osmanlı padişahlarından bazılarının buna nasıl izin verdiğini, Zevke sefaya kapılarak devleti unuttuklarını ayrıntısıyla yazmış.

 

Vesselam

[Cile54 23]

Tabi osmanlı padişahlarından bazılarının buna nasıl izin verdiğini, Zevke sefaya kapılarak devleti unuttuklarını ayrıntısıyla yazmış.

 

:lol:

 

bari sizler böyle yazmayın..! vallahi ayıp billahi günah.. :lol:

[nedmanün 13]

kitabı okumadığım için yorum yapmak istemedim ama sizde madem kızdınız aynen, bence de :lol:

[Achar 116]

:lol:

 

bari sizler böyle yazmayın..! vallahi ayıp billahi günah.. :lol:

 

Üstadın moskof kitabını okuduysanız orda geçmekte ki bana göre gerçektirde.

 

Kitap şu an elimde olmadığı için ayrıntılı belge veremeyecem. Fakat ilk fırsatta buraya yazarım.

 

Tabi padişah derken sadece şahsı kastetmiyorum. OLaylar o padişahların devirlerinde olduğu için öyle söyledim. Bazı dönemlerde devletin başındakiler cümleten uyumuş, uyumayan bir kaç kişi var isede uyutulmuş.

[NFK-Fan 285]

Selamlar,

 

Achartave'a katılıyorum, yiğidin hakkını teslim etmekle beraber realist bir bakış açısıyla hataları da görmek lazım. Tarihi doğru anlamak bu yolla olacaktır. Ben top-tüfek saldıralım demiyorum, bu da yanlış anlaşılmasın. Sadece biraz gerçekçi olup efsanelerin gölgesinden sıyrılmayı, ders almayı temin edecek olan gerçeği kucaklamayı başarmalıyız diyorum.. Her insan hata yapar, bununda bilincinde olmalıyız, ama hatalardan kaçmak, onları unutmaya çalışmak büyük bir hatadır. Genelleme yapmadığımı da bilmenizi isterim. Yavuz, Fatih, Abdülhamid gibi çok büyük dehaların yetiştiği Osmanlı'da M. Reşad gibi imza makineleri ve V. Murat gibi masonlar da yetişmiştir, bunları görelim istiyorum. "Yok öyle bi şey" demek gerçekten kaçmaktır.

 

Gerek duyulursa hem o kitaptan, hem de diğer kitaplardan gereken alıntılar yapılabilir, ben de yaparım.

 

Saygı ve selamlarımla