Tezkiretül Evliya'dan

[serdengeçti 10]

İbrahim Ethem Hazretleri her adımda iki rekât namaz kılarak on dört yılda hacca gitmiş. Kâbe’ye bir adım kalmış o yine seccadesini sermiş namazını kılmış selamını vermiş bir de ne görsün. Kâbe yerinde yok. Hemen Rabbine iltica ederek “Yüce mevlam gözlerimde bir helal mi var? Beytini göremez oldum. Acep bu ne iştir.?” Rabbinden bir avaz işitmiş” Ya İbrahim! Gözlerinde bir helal yoktur. Bizim bir dostumuz vardı Kâbe’yi ona karşı gönderdik.”

 

Tam bu sırada Rabia_i Adeviye hazretleri hacca gitmeye niyet etmiş. Bir yaşlı eşeği varmış çok yavaş oluğu için kervandan geri kalmış. Dahası, çok geçmeden eşeği ölmüş. Rabia Sultan ellerini Mevlasına kaldırmış ve “Artık takatim kalmadı! Bu çölü aşamıyorum. Ben gidemiyorum, taş yapını sen buraya gönder .”demiş. Kerim olan Allah, dostunun isteğini geri çevirmemiş. O anda Kâbe görünüvermiş.

 

Bir süre sonra İbrahim Ethem, Mekke’de Hazreti Rabia ile karşılaşır ve ona sorar.”Ya Rabia ben tam on dört senede namaz kılarak hacca gelmişken nasıl oluyor da Kabe sana karşı geliyor? “Rabia Sultan ise şöyle demiş:”ya İbrahim, sen namaz eyledin ben niyaz eyledim.

[serdengeçti 10]

İBRAHİM ETHEM

 

Eski Belh sultanı, sonradan evliyalar sultanı olan İbrahim Ethem bir gün yine dağlarda dolaşırken Şakik-i Belhi Hz.lerine rastlar.

Şakik ona:

—Sizin oralarda şükür bahsinde ne yaparsınız? diye sorar.

İbrahim Ethem:

—Bulunca şükrederiz bulmayınca sabrederiz.

Şakik:

—Onu Bağdat’ın köpekleri bile yapıyor.

İbrahim Ethem:

-Ya ne yapmak lazım?

Şakik:

—Biz bulunca dağıtırız, bulamayınca şükrederiz

[serdengeçti 10]

Kayseri’li bir kardeşimiz anlatmıştı:

Bir gün âlemi manamda mübarek Mahmut Sami Hazretlerini gördüm. Elinin biri sarılı idi. Merak ederek sordum:

-Efendim eliniz niçin sarılı..? Diye sordum.

Mübarek buyurdular ki:

Felan kardeşimizin çocuğu bir taksinin altında kaldı. Onu kurtaralım derken elimiz biraz incindi. Buyurdular.

Uyandım ertesi gün ismini verdiği kardeşimizin evine gittim. Hepsi de neşeli idiler. Sordum:

-Ne var ne yok? Dediler ki:

Sen sorma. Bizim çocuk bir taksinin altında kalmış. Elhamdülillah hiçbir şey olmamış.

Ben başladım ağlamaya… Dediler ki:

-Niye ağlıyorsun yahu

Ben:

-Geçen gece üstadımı rüyamda gördüm, eli sarılı idi, merakla sordum. Mübarek de olanları anlattı değince onlar da başladı ağlamaya.

[gardenya 11]

Büyüklerin himmeti olmasa,halimiz ne olurdu ...

[mukarrabin 103]

Tezkiretül Evliya...

Ve İbrahim Ethem...

İstifade edilecek muhteşem bir kitap ve muhteşemliğinin sebebi onca ihtişam sahibi Allah dostu...

Ve onlardan birisi: İbrahim bin Edhem...

 

Allah dostlarının sırrını artırsın...

Bizleri de yollarından ayırmasın...