2010 Kur'ân Yılı Ve Kur'ân Şiirleri

Hakikat_yolu · August 12, 2010

Diyanet İşleri Başkanlığı, Kur'an'ın nüzulünün 1400. yılı anısına 2010'u Kur'an Yılı ilan etti. Başkanlık, yıl bolunca İlahi vahyin daha iyi anlaşılması için yazılı, sözlü ve görsel çalışmalar yürütüyor,

Haydi bizde bu başlıkta Kur’ân-ı Kerim için yazılmış en güzel şiirleri paylaşalım.

Hayatımıza yeni ufuklar açmaları dileğiyle…

Hakikat_yolu · August 12, 2010

İbret olmaz bize her gün okuruz ezber de

Yoksa hiç mana aranmaz mı bu ayetler de

Lafzı muhkem yalnız anlaşılan kuranın

Çünkü kaydında değil hiç birimiz mananın

Ya açar nazmı celilin bakarız yaprağına

Yahut üfler geçeriz bir ölünün toprağına

İnmemiştir hele Kuran şunu hakkıyla bilin

Ne mezarlıkta okunmak ne fal bakmak için.

(Mehmet Akif ERSOY)

Hakikat_yolu · August 12, 2010

Kur'an'a Sarıl

Kur'an Rabbimiz'in yaktığı ışık

Bu millet Kur'an'a ezelden âşık

O bal çömleğidir dal kaşık kaşık

Kur'an'ı elinden bırakma kardeş

Emelin doğruyu, hakkı bulmaksa

Cennet'e girmekse, mutlu olmaksa

Bilgiyi doğrudan Hak'tan almaksa

Başka bir kitaba sen bakma kardeş

Allah'ın nûrunu söndürmek için

Ümmeti dîninden döndürmek için

Başımıza çorap ördürmek için

Yola çıkanları bırakma kardeş

Namazda Kur'an'ı dilinden oku

Başka dile sapma, saplama oku

Hiçbir dilde yoktur o eşsiz doku

Dînine fitneyi gel sokma kardeş

Lafzı güzel onun mânası güzel

Eşsiz vasıfları kendine özel

Güzelleşmek için gel Kur'an'a gel

Bu nûr ırmağına gir, çıkma kardeş

Anlamaya karşı çıkanlar mı var

Kulağına pamuk tıkanlar mı var

Öze, maksada yan bakanlar mı var

Bunlar demagoji sen takma kardeş

Dünyayı istersen Kur'an'a sarıl

Ukbâyı istersen Furkan'a sarıl

Kur'an'dan aldığın irfana sarıl

Başka bir vâdiye sen akma kardeş

Hayrettin Karaman

Hakikat_yolu · August 12, 2010

KUR'ÂN'I ANLADIKÇA

Maddeyi putlaştıran, o dünyevî korkular;

Vicdan ve ahlâkını, bulandıran tortular;

Düşünce sarnıcında, biriken kirli sular;

Atılır yüreğinden, Kur'ân'ı anladıkça...

Akıl tahtın önünde, hurâfeler diz çöker;

Bilinç ufuklarında, binlerce şafak söker;

Gözlerin damla damla, yaş değil umut döker;

O devâlar deryâsı, Kur'ân'ı anladıkça...

Çözülür, kalp gözünü bağlayan kördüğümler;

Açılır, örümcekli kapılar birer birer;

Varlık târifindeki, maddeye mânâ girer;

Şüpheler sona erer, Kur'ân'ı anladıkça...

Gör ki; sebepsiz değil, varlığın bir zerresi;

Ne bir yağmur damlası, ne de bir kum tanesi..

Gerçeğin karşısında, '' tesâdüf '' efsânesi;

Âciz kalır, alçalır, Kur'ân'ı anladıkça...

Katılaşan yürekler, hoşgörüyle beslenir;

Kirli eller, hidâyet selleriyle ıslanır;

Dinlersin ki; taş toprak ''Allah'' diye seslenir;

Zikirleri duyarsın, Kur'ân'ı anladıkça...

Her nefsin tadacağı, ölüm ve ötesinden;

Kabirde duyacağın, Münker Nekir sesinden;

Ve er geç varacağın, mahşer mahkemesinden;

İbretle ürperirsin, Kur'ân'ı anladıkça...

Gösteriş postunu, yerden yere vurursun;

Nefsine köle değil, ona sultân olursun...

Yalnızlık sancısından, ebedî kurtulursun;

Gerçek Dost'u bulursun, Kur'ân'ı anladıkça...

Yaratan hakkı için, insanla barışırsın;

Kibir dağından iner, ummâna karışırsın;

Hâk yolunda rütbesiz, isimsiz yarışırsın;

Sevgiyle tanışırsın, Kur'ân'ı anladıkça...

Kanayan bir yarayı, görmeden geçemezsin;

İnsanın bedelini, servetle biçemezsin;

Kavrulsan da, bir yudum haramdan içemezsin;

Kula el açamazsın, Kur'ân'ı anladıkça...

Allah'tan başkasına minnet sana âr gelir,

Onurlu bir yoksulluk, iffetine kâr gelir;

Ruhuna beden değil, dünya bile dar gelir,

Semâlar mekân olur, Kur'ân'ı anladıkça...

İlim mercekleriyle görürsün uzakları;

Fark eder ve seçersin, karalardan akları;

Hele ki; o şeytanın, kurduğu tuzakları;

An be an yakalarsın, Kur'ân'ı anladıkça...

Korkma ki; ak yürekte, kara sancı başlamaz,

Kem tohumlar kök salıp, toprağında kışlamaz.

Var git artık yoluna, sana kurşun işlemez;

Böyle gönül verip de, Kur'ân'ı anladıkça...

Cengiz Numanoğlu

Hakikat_yolu · August 12, 2010

KUR'ÂN'I YAŞADIKÇA

Bir insan ki; yenilmez, ne kalem, ne tüfekle;

Ne saray sofraları, ne kuru bir ekmekle.

Bir insan ki; dünyada, korkusuz bir yürekle,

Allah'a vekîl olur, Kurân'ı yaşadıkça...

Bir inanç ki; sarsılmaz, ne tayfun, ne tûfanla;

Güçlenir sabır denen, en zorlu imtihanla.

Bir inanç ki; beslenir, her nefeste îmanla,

Sonsuzlara tâc olur, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir vicdan ki; düşmeden, nefsin tuzaklarına;

Mahşer penceresinden, bakar kul haklarına...

Bir vicdan ki; her çağda, zulmün uşaklarına,

Adâleti haykırır, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir gönül ki; dost olur, ''aman'' diyen düşmana;

Şevkati şükran bilir, yaratılmış her cana.

Bir gönül ki; paklanır, kin ve kibirden yana;

'Yer ile yeksân' olur, Kur'ân'ı yaşadıkça....

Bir huzur ki; bozulmaz, şeytanî şüphelerle,

Ne tabiî afetler, ne de başka bir şerle...

Bir huzur ki; barışır, o ilâhi kaderle;

Ruhlara sükûn verir, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir edep ki; hayânın, gölgesinde barınır,

Ahlâk imbiklerinden, süzüldükçe arınır...

Bir edep ki; namusu, servetten önde tanır;

Âyetlerle yıkanır, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir hayat ki; doyumsuz, her mevsimi bir bahar;

Her baharda bin meyve,her meyvede bin tad var.

Bir hayat ki; ölümsüz.. Çünkü aslında mezar;

Bir cennet kapısıdır, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir sevda ki; titretir, yürekleri derinden;

Dağılır kâinata, Medine göklerinden..

Bir sevda ki; açılır, semâlar kaç yerinden,

Muhammed nûru ile, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Bir dünya ki; ne açlık, ne cinâyet, ne savaş,

Ne kan ağlayan mazlum, ne gözlerde damla yaş.

Bir dünya ki; ufuklar, ağarır yavaş yavaş;

Sabahlar müjdelenir, Kur'ân'ı yaşadıkça...

Cengiz Numanoğlu

Hakikat_yolu · August 12, 2010

DAHA KUR'ÂN NE DESİN ?

Ey insan! Yaşıyorken, hem de Kur'ân çağında;

Çırpınıp duruyorsun, cehâlet batağında.

Kalbin katı... Gözün kör... Başın kibir dağında

Kur'ân sana gel diyor, bak bendedir adresin.

Ey eşref-i mahlûkat!.. Daha Kur'ân ne desin!..

Özgürce seçmen için, iki yoldan birini;

Apaçık bildiriyor, bütün ayetlerini.

Ya Peygamber, ya şeytan... Seç diyor rehberini;

Öyle seç ki; sırattan rüzgar gibi geçesin,

İlle şeytan diyorsan.. Daha Kur'ân ne desin!..

Ya Cennet bahçesidir, ya ateştir o mezar,

Mekân var mı dünyada, öyle derin, öyle dar?

Hiçbir şey yakın değil, insana ölüm kadar.

Diyor ki; hesabı var, aldığın her nefesin;

Mezarlar konuşurken..Daha Kur'ân ne desin!..

Malın, mülkün, şöhretin, dünyada herşeyin var;

Ya dünyadan Rabb'ine, götürecek neyin var?

Bana yeter diyorsan, şu üç günlük itibar;

Bir dördüncü gün var ki; çok çetindir bilesin,

Bunlar masal diyorsan.. Daha Kur'ân ne desin!

Âyet diyor ki; eğer, dağa inseydi Kur'ân;

Paramparça olurdu.. Dağ, Allah korkusundan.

Hangi insan durup da, ibret almaz ki bundan?

Sen ki, bir dağ yanında, ne kadar da cücesin,

Haddini bilmen için.. Daha Kur'ân ne desin!..

O münezzeh ruhundan, ruh vermekle insana;

Erişilmez bir şeref, bahşetti Allah sana,

Ne kadar sevdiğini, buradan anlasana !

Sen ki; taparcasına, kendine kul kölesin,

Nefsini put yapana.. Daha Kur'ân ne desin!..

Bir gün var ki; çok yakın, dağların yürüdüğü,

Göklerin, güneşleri önünde sürüdüğü,

Kâinatı toz duman, dehşetin bürüdüğü;

Kıyâmet senaryosu, oyun değil bilesin;

Hâlâ ürpermiyorsan.. Daha Kur'ân ne desin!..

O büyük mahkemede, bütün diller susacak;

Konuşacak bu defa, göz, kulak, el, kol, bacak.

Uzuvlar birer birer, haramları kusacak;

Açılacak önünde, defterleri herkesin;

Kendine gelmen için.. Daha Kur'ân ne desin!..

O gün, buyruk verenler, buyruğa baş eğecek,

Cehennem öfkesinden, köpürüp kükreyecek,

Ve doldun mu dedikçe, daha yok mu diyecek;

Yandıkça o deriler, değişecek bilesin;

Hâlâ secde yok ise.. Daha Kur'ân ne desin!..

Gör ki, dünya sırtında, nice insan taşıyor;

Kimi yaşarken ölmüş, kimi ölmüş yaşıyor.

Kimi Arş-ı Âlâ'ya dolu dizgin koşuyor;

İşte Cennet.. İşte sen.. Gayret et ki giresin;

Ey! Eşref-i mahlûkat!.. Daha Kur'ân ne desin!..

Cengiz Numanoğlu

Hakikat_yolu · August 12, 2010

YA KUR'ÂN, YA HÜSRAN.. ÜÇÜNCÜSÜ YOK..

Yakuttan, zümrütten medet boşuna,

Hepsi bir gün döner, çakıl taşına.

Geç kalma.. Bakıp da o genç yaşına,

Sanma ki; önünde seçenekler çok;

Ya ÎMÂN, ya İSYÂN, üçüncüsü yok..

Dünyanın serveti, şehveti sahte;

Bir kefen kadardır, vefâsı ahde.

Boğma vicdânını, meyde, kadehte,