Nefsani Tefsirci

[BDG 76]

NEFSANÎ TEFSİRCİ

 

• İslâm inkılâbı mevzuunda, bu sınıf, reformacıların bir şubesidir ve kısım kısımdır.

• Farkları sudur ki, reformacılar, hiçbir eksik ve fazla kabul etmiyen din bütününe, dışarıdan,

akıllarınca güzelleştirici ve iyileştirici unsurları ilâve etmekte mahzur görmedikleri halde,

bunlar, dışardan unsur dâvet etmezler, fakat dinin zatî hükümlerini kendi içinde diledikleri

gibi tefsire yeltenirler.

• Bu tefsirlerde, saik sadece nefsaniyetleri ve keyifleridir.

• Bunlardan bir kısım, üstelik din ve ilim de satarlar sâf reformacı, yalnız ileri fikir taslarken,

bunlar, dinî mânada gerçek bilgi iddia eder ve sağlam bir akîde taşıdıklarına kendilerini ve

herkesi inandırmak isterler.

• Bu sınıfa en parlak misal, son zamanların bazı «Seyhülislâm» lariyle, Cumhuriyet devresinin

bazı Diyanet İsleri Reisleridir. Ayrıca, kendisini İslâmiyet bahsinde bir şey sanan bazı müellif

ve hitabet taslakları...

• Kur’ânın Türkçe ve onun yine Kur’ân olabileceğini kabul ederler; Müslümanların,

zekâtlarını filân ve falan yere verebileceklerine dair fetvâlar karalarlar, tasavvufu inkâr

ederler; ve kalpazanlıklarının hak olduğuna şahit diye de, dinin en büyük müçtehitlerini

gösterirler... Daha doğrusu bizzat kendileri müçtehit geçinirler.

• Bunlardan bir kısım, Peygamberler Peygamberini gûya tenzih ve taziz mevzuunda, onun

mübarek sahabîlerine dil uzatır, gûya Peygamber askına sığınarak, Gaye İnsanın, mukaddes

emaneti omuzlarına yüklediği ana direkleri baltalar, keyiflerine ve ağızlarına geldiği gibi de

hüküm savururlar.

• Yine bunlardan bir kısım edindiği en kaba ilk mektep bilgisi ve en bayağı okur – yazarlık

gayretiyle, âlemde teselli formüllerinin en gülüncü halinde bir nakarat tutturur; «Allahla kul

arasına kimse giremez; bu is tavassut kabul etmez!» ... Bu şifasız budalalar, Üsküdar’dan

Besiktasa gitmek için bile bir rehbere muhtaçken, Allaha giden sonsuz girift yolda

kılavuzsuzluk iddiasının sefaletini karıyamazlar. Bunlara «Peygamber de mi lüzumsuz?»

diye sorulduğu vakit biraz şaşırırlar, ezilip büzülürler ve cevap verirler: «O değil ama, ondan

başka herkes lüzumsuz!» ... Hâsılı bu bedbahtlar, ellerinden gelse Peygamberi bile aradan

kaldırmaya razı bir nefs istiklâliyle Allaha yalnız gitmek sevdasında mütereddit sınıflara yeni

bir İslâmiyet telkinine kalkışmaya kadar gidebilirler.

• «Denize düsen yılana sarılır» kabîlinden bazı yarı bilgililer de bunların arkasına düşebilir; ve

bilmezler ki, denize düsen yılana sarılır ama, yılan da onu sokar ve denizden evvel öldürür.

• Topyekûn fikrî ifadesini üzerimize aldığımız İslâm inkılâbının, yapıcısı olmak söyle dursun,

gerçek yapıcılığını en fazla zorlaştırmak ve onu Yahudî dehâsıyla tepetaklak etmek tehlikesini

arz eden sınıf, her cins ve meşrepten reformacılardır.

• İkinci hüküm: İslâm inkılâbı nefsanî tefsircilerle olmaz!