Yol

[NFK-Fan 285]

YOL

 

İslâm'ın, Yaradanla yaratık arasında açtığı ve "Sünnet ve Cemaat Ehli" diye isimlendirdiği mutlak yola aykırı ve iddiacılarının ruhundaki çıkmaz sokaktan ibaret bir yol... Sapıkların sapığı, ana yolu büsbütün inkâr edenlerin sapıklığından daha sapık, güya yola bağlıyken onu içinden saptırıcı ve böylece fesad ve tehlikelerin en büyüğünü belirtici bir yol...

 

İmam-ı Azam Hazretlerine gayet lâübâli ve edepten yoksun bir dille çatmalar, kendilerini yeni içtihadlara mezun ve memur bilmeler, içinde yaşanılan memleket ve idaresi altında bulunulan hükümet hangi ölçü ve kanuna bağlıysa, İslâmiyetin de onlara baş eğeceğini iddiya kadar gitmeler, nice mesele üzerine bağırsaktan fetva vermeler, neler ve neler!..

 

Bu adamlar; 30 küsur yıllık mücadelemiz sonunda sakız gibi beyazlaştırdığımız iman çarşafı üzerinde, bu tahtakurusu lekeleri nereden peydahlandı? Bunlar meydanı sarsın diye mi, biz, süt-beyaz iman çarşafını, hapishanelerde tırnakları sökülmüş ellerimizle çitiledik?..

 

Dalâletten hidayete yönelirken, hidayete girer gibi olduğu halde ters istikametlere sürüklenen ve şeytanın emrine geçen (karakter)ler her zaman görülmüşse de bu Yahudi ve münafık mizaçlı kişiler, daima meydana din hâkim vaziyetteyken gizli gizli faaliyete geçmişler ve şu anda bizde olduğu gibi, küfre karşı imanın yekpare bir (blok) teşkil etmesi gereken ilk uyanış demlerinde ortaya çıkmışlardır.

 

Eğer uyanış böyle olacaksa hiç uyanmamayı ve camilere kapanıp sokağa ve meydan yerine veda etmeyi ve halimize ağlayarak son günlerimizi beklemeyi tercih ederiz.

 

Doğrudan doğruya küfür ve inkâr, bunların yanında mücadele ve mukabelesi çok daha kolay bir iş kalıyor ve 30 küsur yıllık emeklerimiz sonunda, milyonlara nispetle birkaçı geçmeyen bu sapıklar, herşeye rağmen bizi ta yüreğimizden yaralıyor.

 

Köprülü'nün düşmana saldırmadan kendi Öz ordusundaki hainleri temizlemesi ve yüzlerce kafa kesmesi gibi, bu mikropları DDT'den geçirmeksizin girişebileceğimiz hiçbir davranış düşünülemez.

 

12 Şubat 1978

[Muvazene 190]

İçten bölünme, bağların içten kopması, düğümlerin haricî değil dâhilî eller tarafından çözülmesi ya da çözdürülmesi.. Pilavdaki siyah taş kendini gösterdiği için dişe zarar vermez de, beyaz taş dişleri takır takır döker.

 

İslam, kurtuluşun ta kendisiyken, yan yollara, sapık kollara kaymadan ana caddeden gitmek varken; sahte para basan kalpazanların yaptığına eş bir hamle ile hem de bunu İslam’ı kurtarmak, İslam’ı yenilemek maskesi altında yaparak bir nevi Donkişotluğa soyunan kendini bilmez bir – aslında bir değil, bir çok – güruh, Üstadın nefis tabiriyle tırnakları sökülmüş ellerle çitilenen süt beyaz iman çarşafını lekelemekte; yıllardır sahipsiz, himayesiz ve kontrolsüz bırakılan Müslüman cemiyetin zaten püf dense havalanacak kadar cılızlaşan iman cihetini allak bullak etmektedir.

 

Gelinen netice itibariyle tam da bölüp, parçalayıp, yoketmek stratejisinin kâşifi olan Yahudinin amellerine uygun intibaını veren bu işlerin istikameti, bozulmuş ve yozlaşmış müessese ve kadroların hakikatin hakikatine göre yenilenmesi sonucunda elde edilecek başarının, huzurun, sükunun tam tersinde kalmak ve bunun sonucunda da kıvranmak ve sapık yol yobazı olarak marazi bir tipe bürünmek çizgisi yönündedir.

[Muvazene 190]

YENİ MÜCTEHİD TASLAKLARI

 

· Biz bu dâva peşinde, som iman ve bu som imanın bütün kâinatı kuşatması için gerekli som fikriyat cephesinden, «Allah» demenin bile yasaklandığı bir hengâmede, som küfre karşı hareket eder ve yaptığımız işi şakaya benzetemeyip kakaya alanların türlü cevr ve cefası altında inlerken, birdenbire gördük ki, o güne dek tahtakurusu sürfeleri gibi karyola tahtalarında saklanan ve ortaya çıkamayan birtakım sözde Müslümanlık gayretkeşleri kasa açılmaya yüz tutunca yuvalarında fırlamış, ardımızı tutmuş ve dâvamızı helâk edebilecek bir iklim yuğurmaya başlamıştır.

 

· Bunlar, son yılların yeni müctehid taslaklarıdır ve bazı İslâmî öğretim müessiselerinden bazı dergilere, kitapçılara ve kitabevlerine kadar sirayet yolundadır. İşleri de İslâmı küfre karşı savunma değil, farkında olarak veya olmayarak kendi içinde bozma, lekeleme ve çürütme... Küfür cephesinin şaka diye alacağı ve gülümseyerek yol vereceği bir iş, bu...

 

· Bizse bu işin şakasını değil, onlarca kakasını temsil ediyoruz, ve bu halimizden bellidir ki, temsil hakkı, «Sünnet ve Cemaat Ehli» anlayışından zerre feda etmecesine ve hiçbir pazarlığa yanaşmamacasına bizde...

 

· Bu taslaklardan bir kısmı, İslâmiyeti (sosyalizm) ve (liberalizm) gibi şu veya bu (izm) ile evlendirmek ve asıl bağlı olduğu kutup iste bu (izm) lerden biri olduğu için ona câriye diye peşkeş çekmek isterken, bir kısım da «İbn-i Teymiyye» ve Vehhabîlik talebeliği şeklinde, tasavvufu ve ruhaniyeti topyekûn inkâr etmekte, hiçbir velî ve mezhep tanımamaya kadar gitmekte, kuru ve kof akıllarına rağmen nasıl doğrulayabildikleri meçhul olan mukaddes şeriatı öz ruhundan mahrum bırakmaya savaşmakta. Bunlar arasında müftüler, din öğretmenleri ve öğrencileri de var...

 

· Bunca karanlık bir duygu ve düşünce yoksunluğunu ihtar eden bir devreye, tam da İslâm ruhunun incilâya başladığını ilân edici bir şafak vaktinde zuhura gelmesi bakımından, tarih misal gösteremez.

 

· Gerçek iman ordusunun cephaneliğini rutubete boğan ve kurşunlarını ıslatıp körleten bu nasipsizlerin türemesi için mi, biz, ellerimiz ve ciğerimiz kan içinde, çilekeş âsık Ferhad’ın kazmasıyle bu yolu açtık?. O zaman neredeydiler ve şimdi küfre karşı vaziyetleri ve cesaretleri ne merkezdedir; cevap verebilirler mi? İslâmın bazı iç meselelerini küfrün nazarından saklayıp ona topyekûn hücum işinde birleşmek ve dâvayı bundan ibaret bilmek gerekirken hücum saflarının yollarına ayak kaydırıcı nesneler atmaktan utanmazlar mı?...

 

· Yine aynı kanun etrafında halkalanmak ve yekpâreleşmek yerine, «sucu» nun «bucu», «bucu» nun «ocu», «ocu» nun «sucu» ile dalaşmasındaki sefalet nasıl izah edilebilir.

 

· Köprülü Mehmed Paşa’nın düşman karşısına çıkarmadan binlerce yeniçeri kafasını düşürerek tasfiye ettiği ve bu yüzden savaşı kazandığı ordu misaline eş, bu gibileri, köklerine kibrit suyu dökerek ve ruhî döllerini kurutarak vücut defterlerinden kazımak, gerçek ve derin mü’minlerle beraber boynumuza borç olsun...

 

· İcra kuvvetimiz, meslekî din öğretimi çerçevesinde gençlik değil, onların müspet örnekleriyle birlikte, geniş, büyük ve hasbî mânâsiyle ve yüzbinlere varan kadrosiyle mukaddesatçı yüksek tahsil gençliğidir ve dâvamız yalnız onlara emanettir.

 

( İdeolocya Örgüsü'nden )