Gerçek Müminin Dünyası Cehennem Gibidir
GERÇEK MÜMİNİN DÜNYASI CEHENNEM GİBİDİR
Mehmed’im sevinin başlar yüksekte;
Ölsek de sevinin, eve dönsek de.
Sanma bu tekerlek kalır tümsekte…
Yarın elbet bizim, elbet bizimdir.
Gün doğmuş, gün batmış ebed bizimdir.
21.12.1943 – 22.12.1943
(1 gün) Bir Günlük Hapis: Askerken (16.1.1943 – 16.4.1943 / Erzurum) siyasî bir yazı kaleme aldığı için disiplin cezası mahiyetinde verilen 1 günlük hafif hapsin infazı…
9.6.1947 – 5.8.1947
(1 ay, 27 gün) “Türklüğe Hakaret Davası”nın Tutukluluk Devri: Necip Fazıl, Büyük Doğu Mecmuası’nın 30 Mayıs 1947 tarihli 65’inci sayısında, Rıza Tevfik’e ait “Sultan Abdülhamîd’in Ruhaniyetinden İstimdat” başlıklı bir manzume yayınlamıştır. Herhangi bir özel isme yer verilmediği halde şiirin mecmuada neşri bazı zümreler tarafından Atatürk’e hakaret kabul edilmiş ve iktidar partisi tarafından Büyük Doğu aleyhine İstanbul ve diğer bazı vilayetlerde nümayişler tertiplenmeye çalışılmıştır. O tarihte ilgili bir kanun maddesi bulunmadığı için de, “Padişahlık Propagandası Yapmak – Türklüğe ve Türk Milletine Hakaret”ten, mecmuanın sahibi görünen zevcesi F. Neslihan hanım ile beraber Necip Fazıl hakkında takibata başlanmıştır.
Savcılık Basın Bürosu Şefi Hicabi Dinç, takibata başlayabilmek için kanunen Adalet Bakanlığı’ndan izin verilmesi gereken bir suç mevzuunda, Necip Fazıl’ı kanunsuz olarak 9 Haziran Pazartesi günü tevkif ettirmiştir.
29 Temmuz’da 1. Ağır Ceza Mahkemesinde gerçekleştirilen ilk celsede duruşmanın gizli yapılmasına karar verilmiş, iddia ve sanığın ilk itirazları ve müdafaası dinlenmiş ve dava ileri bir tarihe ertelenmiştir. 5.8.1947 Salı günkü, Savcılık makamınca hakkında tevkif müzekkeresi kesildiği halde bulunamayan F.Neslihan hanımın da iştirak ettiği 2. celse sonunda ise Mahkeme Reisi Nefi Demirlioğlu’nun okuduğu kararla, Temyiz yolu açık olarak, Necip Fazıl ve eşi beraat etmiş, kapatılan Büyük Doğu Mecmuası’nın neşri serbest bırakılmıştır.
21.4.1950 – 15.7.1950
3 ay, 25 gün Türklüğe Hakaret Davasının Mahkûmiyet Devri: Büyük Doğu Mecmuası’nın 27.1.1950 tarihli 16’ncı sayısında yayınlanmış “Altıparmak” isimli yazıda, Hükümetin manevî şahsiyetini tahkir ve tezyif ettiği gerekçesiyle 19.4.1950 tarihinde, hakkında Tevkif Müzekkeresi (5) kesilen Necip Fazıl, iki gün sonra tutuklanmış ve hapse atılmıştır. 26.4.1950’de, Salim Başol’un reis bulunduğu ikinci ağır ceza mahkemesindeki ilk celsede beraat eden Necip Fazıl, serbest bırakılmayı beklerken, aynı gün bir mahkemeden diğer bir mahkemeye aktarılarak, Türklüğe Hakaret Davası’nda vaktiyle verilmiş Beraat kararının Temyize nihaî olarak bozdurulması ve mahkemenin uyma kararı üzerine, hamile ve hasta zevcesi F.Neslihan hanımla birlikte, tekrar hapishaneye gönderilmiştir.
14.5.1950 Genel Seçimlerini büyük ekseriyetle kazanan Demokrat Parti’nin çıkardığı Af Kanunu ile 15.7.1950’de hapishaneden ilk tahliye edilen kişi Necip Fazıl’dır.
31.3.1951 – 18.4.1951
19 gün 1951 Mahkûmiyeti: Basına “Kumarhane Baskını” olarak akseden bir hâdise sebebiyle 23 Mart 1951 Cuma günü 18 saat süreyle karakolda gözaltında tutulan Necip Fazıl, tertiplenen komplonun ardından hazırladığı 30 Mart 1951 tarihli meşhur 54’üncü sayının daha bayilere verilmeden matbaadan toplatılmasını müteakip, çıkmamış mecmuanın, imzasız bir yazısının, içinde hiç bir suç olmayan ifadesinden ve üstelik tevkifli muhakeme usûlü kaldırılmış olmasına rağmen tevkif edilmiş ve 19 gün tutuklu kalmıştır.
12.12.1952 – 30.9.1953
9 ay, 12 gün
1951 Mahkûmiyetinin İnfazı: 54’üncü sayıda yayınlanan bir yazı sebebiyle 9 ay 12 günlük kesinleşmiş mahkumiyeti bulunan Necip Fazıl, Savcılık selahiyetiyle infazı 4 ay tehir ettirmiş, bu dört ay bitince de Haydarpaşa Numûne Hastahanesi Sıhhî Heyetinden 3 aylık bir tecil raporu almıştır. Tam da bu raporun müddetinin bittiği bir dönemde Ahmet Emin Yalman’ın 22 Kasım 1952 Cumartesi günü vurulmasiyle “Malatya Hâdisesi” patlak vermiştir. Hâdise kısa zamanda Büyük Doğu Cemiyeti Reisi Necip Fazıl’ı da içine alacak şekilde büyütülmüştür.
İkinci defa Haydarpaşa Numûne hastahanesine müracaat eden Necip Fazıl bir önceki raporun aynını almış; fakat bu defa rapora “sinir vaziyeti üzerinde ihtisas taalluku dolayısiyle Bakırköy Akıl Hastahanesinin hüküm vermesi” şeklinde bir kayıt ilave olunduğu için, arzusu hilafına sözkonusu hastahaneye başvurulmuştur.
Bakırköy Akıl Hastahanesi, Haydarpaşa’nın şeker hastalığı teşhisini aynen kabul ettiği halde, “infaza mâni bir durum” olmadığı hükmünü vermiştir. Bunun üzerine Necip Fazıl Adalet Bakanlığı’na müracaatla, dahili hastalığından başka hiçbir rahatsızlığı bulunmadığını ve eğer bu hastalık infaza mâni ise Adlî Tıp kurumunun hakkında ona göre, değilse yine ona göre karar vermesini talep etmiştir.
Adlî Tıp Kurumu’nun, “zeka ve aklî melekeleri tamamen yerinde ve tabii.. Musap olduğu şeker hastalığı ise infaza mani değil” şeklinde rapor vermesi neticesinde, Necip Fazıl kesinleşmiş mahkumiyetin infazı için, 12 Aralık 1952 Cuma günü Üsküdar Toptaşı hapishanesine girmiştir.
– 23 Ocak 1953’de Malatya Sulh Ceza Mahkemesi tarafından, Necip Fazıl hakkında, T.C.K.nun 163 ve 65’inci maddeleri delaletile C.M.U.K.nun 104/2,3,108 ve 125’inci maddeleri gereğince Tevkif Müzekkeresi kesilir. Hapse girdikten tam 47 gün sonra 28.1.1953 Çarşamba günü, saat 10.10 treniyle mahfuzlu olarak Toptaşı’ndan Malatya’ya sevk olunmuştur.
– Necip Fazıl, tam 38 gece, 36 gün geçirdiği Malatya Hapishanesi’nden 8.3.1953 tarihinde, Malatya Davası ile ilgili muhakemeler Ankara’ya nakledildiği için Ankara Genel Ceza ve Tevkif Evi’ne gönderilmiştir.
30.9.1953 – 2. 12.1953
64 gün
Malatya Davası Sebebiyle Mevkufiyetin Devamı: 30 Eylül 1953’te bitmesi gereken 1951 mahkûmiyeti, Necip Fazıl’ın Malatya davasındaki masumiyetinin henüz anlaşılamamış(!) olması sebebiyle, tevkif şeklinde devam etmiş; neticede politikadan emir alan mahkeme, yine aynı yerden aldığı emirle, Malatya suikastıyla hiçbir alakası olmadığı daha başından belli olan Necip Fazıl’ı, 2.12.1953 tarihinde tahliye talebini uygun bularak salıvermiştir.
24.6.1957 – 25.2.1958
8 ay, 4 gün
Köprülü Fuat’a Hakaret Ve… Mükerrem Sarol’u müdafaa yolunda Fuat Köprülü’ye karşı yazdığı zehir zemberek yazılardan hakkında verilen mahkûmiyet kararının Temyizce tasdik edilmesiyle kesinleşen 1 sene 2 aylık cezasına, iki ayrı hükümden 6 aylık müeccel ceza da eklenmiş ve Necip Fazıl, 1 sene 8 ay kalmak üzere 24.6.1957’de Toptaşı Hapishanesine ikinci defa girmiştir. Kısa bir müddet sonra Haydarpaşa Numûne Hastahanesine nakledilen Necip Fazıl, karar tashihi yoluyla son kurtuluş teşebbüsünün de boşa çıktığı ve tekrar gönderileceği Toptaşı cehennemini düşündüğü bir anda, ziyaretine gelen Abdülhakîm Arvasî Hazretleri’nin yakınlarından İlyas Ketenci’nin keramet çapındaki şu sözlerine muhatap olmuştur:
-İki güne kadar çıkarsın inşallah… Bundan sonra kendine dikkat et!
Ayniyle, keramet çapında bir tecelliyle, Temyiz son itirazı kabul ve karar tashihi yoliyle, Necip Fazıl’ın 8 ay 4 gün kaldığı hapisten kurtuluşunu temin etmiştir.
26.3.1959 – 29.3.1959
3 gün (60 saat 51 dakika)
Bolu Dağında Tevkif: 10’uncu Devre Büyük Doğu’larını çıkardığı 1959 senesinde, Necip Fazıl, düşmanlarına yaptığı hücûmların semeresi olarak 100 yıla varan hapis tehdidi altındadır. İşte bu hengâme-de, İstanbul Toplu Basın Mahkemesi’nden hakkında bir mahkûmiyet kararı verilmiş, o Ankara’dayken gıyabında verilen hükümle birlikte, usul ve teamüle aykırı olarak bir de tevkif kararı çıkmıştır.(25.3.195-Çarşamba) Bu kararı kanun ve usul bakımından polis vasıtasiyle evine tebliğ etmeleri gerekirken, İstanbul dışında olduğunu haber aldıkları Necip Fazıl hakkında yakalama emri verilmiştir. Durumu haber alan Necip Fazıl, hemen o gün hususi bir otomobille İstanbul’a doğru yola çıkmış, gece yarısı Bolu’da yolları kesen polis tarafından yakalanarak önce Bolu, oradan da İstanbul Emniyet Müdürlüğüne getirilmiştir. Perşembe sabahı Sulh Ceza Hakimliği tarafından gıyabî tevkif vicahiye çevrildikten sonra Sultanahmet cezaevine gönderilmiş 60 saat 51 dakikalık mevkufiyetten sonra, bizzat Başbakan Adnan Menderes’in talimatiyle gerekli formaliteler ikmâl edilerek salıverilmiştir.
6.6.1960 – 15.10.1960
4 ay, 4 gün
1960 İhtilali Sonrası Tevkif: İhtilalin yapıldığı tarihte Ankara’da bulunan Necip Fazıl, İstanbul’a döndükten bir müddet sonra 6 Haziran’da geceyarısı evinden alınmış, 15.10.1960 tarihine kadar, bir müddet Davutpaşa Kışlasının koğuşlarında ve ardından Balmumcu’da hakaret ve kötü muamele altında, gerekçesiz olarak tutulmuştur.
15.10.1960 – 18.12.1961
1 sene, 65 gün
Atatürke Neşir Yoliyle Hakaret: İhtilalin çıkardığı Basın Affı’nda hiçbir suç istisna edilmediği için üzerinde hapis yükü kalmadığını düşünen Necip Fazıl, Balmumcu’dan ilk tahliye edilenler arasında salıverildiği gün (15.10.1960), kapıda bekleyen mahkûmları taşımaya mahsus bir araç ile, karısı ve çocuklarının gözleri önünde alınarak Savcılığa götürülmüştür. Atatürk’e hakaret isnad edilen bir yazıdan mahkûmiyeti Balmumcu’dayken kesinleştiği için ve 5816 sayılı kanun maddesi sadece onun aleyhine Af Kanunu’nun kapsamı dışında tutularak, Toptaşı cezaevine üçüncü defa girmesi temin olunmuştur.
Necip Fazıl, 18.12.1961’de ceza müddetini tamamlamış olarak tahliye edilmiştir.