Esselamm

Ve bir gün cahiliye devrini sardı rahmet
Doğdu Alemlerin Sultanı nur yüzlü Ahmet
Şaşırtacak şekilde heryerde doldu nimet
Seni görmekse herkese olmamıştı kısmet

 

Büyüyüp çocukluk çağına erdiğin zaman
Senin kalbini çepeçevre sarmıştı rahman
Hira dağında ''Oku'' emri idi ilk ferman
Müjdelenen sendin hadi artık dağıt iman

 

Müslümanların uğradığına ne der mihenk
Hiçbir şey diyemez ağzına kapatmış kepenk
Bu kadar zulümde yeter başlasın artık cenk
Müslümanlar koşarlar melek sürüsüne denk

 

Sonra namaza durdular önlerinde kabe
En önde Rasulullah arkasında sahabe
Sükürler için hepsi secde ettiler Rabbe
Böyle başladı ve devam etti dini kubbe

 

Veda hutbesini pür dikkat dinledi herkes
Sahabe buz kesildi duyulmuyordu nefes
Birden ''Şehadet ederiz sana'' diye bir ses
Giderken bıraktı Kur'an gibi bir mukaddes

 

Kendi yazdığım şiirdir..Yorum yaparsanız teşekkürler...

 

 

 

Karanlık maden gibi fışkırıyor göklerden

Avuçlarım göğe yükselirken duadayım

Ve hayallerim kanat takmış sana uçarken

Gözlerim nuh tufanı gibi yakarışdayım

 

Gurbette geçmez bu ayrılık tutsağız nerde

Kavuştururlar elbet birgün bizi mahşerde

Sabahın buğusunda kaybolmussun seherde

Durdurun dünyayı o an seni anmakdayım

 

Benim yazdığım diğer şiiri..

 

Cahiliye devri

Herşey yıkık ve dökük

Cahiliye devri

İnsanlar şaşkın ve bölük

Nur doğuyor mekkede

Açıyor güller menekşeler

Ateş sönük

Ses sönük

Rahmet doğuyor mekkede

Güneş batmıyor

Işık bitmiyor

Nursuz günlere inatla

Doğuyor alemlerin sultanı

Sabır ve fetanetle

Açıyor sabırsızca çiçekler

Kuşlar ötüyor mekkede

Muhammed doğdu diyor

Ağaçlar zikirde

Gökler ağlayışta

Bu gece

Ay anlamış gecenin ağırlığını

Dağlar yürümek istiyor

Onun ayağına

Onun kokusuna

Tütüyor baharlar

Hiçbir mevsim bu kadar

Güzel olmamıştı ya Nebi

Nehirler ters aktı

Güneş batmayı unuttu

Unuttu kış gelmesini

Unuttu bahar gitmesini

Oda çocuk oldu

Rabbine sığındı

Kalbi kötülükten arındı

Koyun sürüsü süt verir oldu

Kainat unuttu geçmişi

Senle başladı yeniden dünya

Geldi gençlik yetim kaldı

Ne ağır çocukluğun vardı

Dedesi tuttu elinden

Ya Abdulmuttalip diyorlardı

O sana Allahın hediyesi

Dinliyordu

Sükut ede ede dinliyordu

Tuttuğu dallar tek tek döküldü

Yalnız Rabbin vardı Ya Nebi

Vahiy geldi hiraya

Cebrail oku dedi ilk defa

Oku ya Nebi

Okuki kırılsın zincirler

Okuki kızını toprağa diri diri

Gömen baba ben ne yaptım diyebilsin

Çölleri aştın irşad için

Tek bir için

Mutlak bir için

Ashabın vardı ya Nebi

Senin Bekirin, Ömerin,Osmanın,Alin vardı

Bizim kimimiz var

Hicret ettin

Kardeş ettin

Onlar sensizliği hayal edemiyorlardı

Seni görenler

Tek tek islama girdiler

Nur yüzün ne güzel Ya Nebi

Hicretin sessizliği vardı

Sessizlik gökleri titretti

Örümcek yoldaşın

Kuşlar arkadaşın

Oldu Ya Nebi

Seni öldürmeye gelenler

Mümin döndüler

Ölümü fetanetle karşıladılar

Ashabın Ya Nebi

Sana emin diyorlardı

Cahiliyede bir gül

Nasıl Açardı

O Allahın resulü

Ümmetinin gülü

Ne olur şefaat et

Kendi yazmış olduğum bi şiir.Okuyup yorum yaparsanız teşekkür ederim..