efrasyab

Ebedi oluşun urbası kefen !

O elbiseye girdikten sonra... yani ölüm sonrası...yeni bir alem...ve ebedilik, sonsuzluk, sonu olmamak...iyi, yada kötü sonsuzluk var...ya ne götürebiliyoruz yanımızda, sadece bütün yaşanmışlıkların ruhunu... ölüm bir sınırsa, acaba şuan doğru yolda yürüyormuyuz ?...

Üstadın; akrebin kıskacı dediği, fikir çilelerinin en kanlısı içinde bulunduğu bir dönemde, ''bu hayatın ismi yok, kendisi var'' dediği, derin bunalım ve ruh sıkışmalarını yaşadığı, bohem hayatının aleladeliğini, takdire şayan bir hayal gücü ve ahenkle yazarak, zihnine bıçak gibi saplanan ve bir türlü aşamadığı, zaman mefhumuna sıkıştırması; onun şiir alanında ne derece ulvi bir makamda olduğunun en müşahhas delilidir.

Üstad, şairliğin doğuştan gelen bir yetenek olduğunu; zekilik, hayal gücü, fikir çilesi ve yaşanan hayatın ruha olan yansımasıyla birleşmesiyle ne derece ulvi bir makama ulaşılabileceğinin en müşahhas örneğidir. Ve dilerim; üstad gibi hayatın anlamını, tam anlamıyla anlayabilmiş, nice şairler çıksın aramızdan...

Taşı, toprağı, dağları, çölleri, yeri, göğü, tüm kainatı, varlığı, yokluğu, ezeli, ebedi, mutluluğu, yalanı, hakikati, süfli ve ulvi her şeyin yaratıcısı yüce Allah ( c.c ) önce kendisine ve alemlere rahmet olarak gönderilen elçisine inanma, sonra ona karşı, emir buyurduğu kulluk görevlerimizi ifa etme sonucunda bize gerçek mutluluğun ebedi olanını hediye ediyor.

Önce inanmak... Yaratanı akılla aradığımızda her cümlenin ardından nasıl sorusunun cevabını aramaktayız. Üstadın dediği gibi '' bu iş ne akılla olur ne akılsız''..ona ulaşmak akıl ötesi bir şeydir ..kalptir...akıl sadece belli bir yere kadar vasıtadır...sonrası kalptedir.. akıl herşeyden şüphe eden bir varlık.. aradığın ufuk çizgisi gibi ne kadar da yakalamak istesen ilerde... ama aradağın bir şey var ufuk çizgisi... aynı bunun gibi yaratıcının var olduğunu bilip, sorgulamak...Her şeyin sahibi olduğunu bilip, evrenin sahibi olduğuna inanmamak... Bir inşaat bile usta olmadan yapılamazken, bir tebeşir tahtaya bir öğretmen olmadan yazı yazamazken, bir kainat bir ustasız olabilir mi... Alemdeki her şey alemlerin rabbinde birleşiyor ALLAH... (yanlışım varsa düzeltirseniz memnun olurum )

Zaman Gelecek...

İnsanlar büyüyecek

İnsanlar küçülecek

Zaman geçecek

Küçük insanlar büyüyecek

Büyük insanlar küçülecek

Vakit gelecek

Büyük insan

Küçük insan

Farketmeyecek

Günü gelecek

İstemesen de gelecek

Vermesen de alacak

Gün gelecek

İnsanlar ölecek

Gün gelecek

İnsanlar dirilecek..

05.02.2007

Abdullah Toklu

Yaş On Sekize Bir Vardı

Rengarenk bir kesitti hayatımda,

Ruhum nefsimin bahçesinde,

Bedenim haramın mahzenindeydi

Yaşım on sekize bir vardı

Özgürlüğü yaşıyordum kendimce

Hayatın gerçeğinden habersizce

Sınıra yaklaşıyordum sessizce

Yaşım on sekize bir vardı

Ulaşamadığım hedeflerim,

Yaşayamadığım duygularım,

Geçmişten kalan heveslerim,

Sınırdan öte hayallerim vardı

Yaşım on sekize bir vardı..

04.02.2008

Abdullah Toklu

Hayat Muhasebesi

ne için yaşıyoruz

ne uğruna

ne olduğunu

nereye gittiğini

bilmeden ömrün

ve bilmiyoruz

zamanın nasıl geçtiğini

dökülen çökmüş bir bedenin ardından

iki damla gözyaşı kalıyor geriye

hayat dediğin nedir senin için

yaşamak için mi yaşıyorsun

hayat hep bir eğlenceden mi ibaret

bitmek tükenmek bilmeyen

zevklerinin peşinden koşmak mı

bir gün beyoğlunda bir gün Etilerde

gezip tozmak mı hayat

sokak köşelerinde çürümüş bir gençlik

kahvelerde geçen bir ortayaş

geriye kalan

pişman olmuş bir ihtiyarlık

hayatın boyunca

doğru olan yanlışlarından

yanlış olan doğrularından

vazgeçmedin

belki de bulunduğun çevrenin

sana olan yansımasıydı bildiklerin

oysa her şeyi merak eden sen

neden merak etmedin

yanlışların doğruluğunu

doğruların yanlışlığını

neden doğrular karşısında sıkıştığında

yalan söylemeyi tercih ettin

neden korkularınla yüzleşmedin

hep insanı kötüye götüren

korkuları değil miydi..

ölüm

bir korku muydu senin için

belki de onun için

düşünmek istemiyordun ölümü

tercihlerini hep nefsin ile yaptın

oysa aklın ve fikrin vardı hep güvendiğin

neden şimdi o nefsinden

nefret ediyorsun

o değil miydi iten seni mala mülke

o değil miydi seni sürükleyen güzel şeylere

gördüğün hayatı

maddeden mi ibaret sandın

hiç düşünmedin mi seni yaratanı

oysa O’nu anlamak için

o kadar çok şey var ki

bir tebeşir

yazabilir miydi tahtaya

bir öğretmen olmadan

bir inşaat yapılabilir miydi

bir ustası olmadan

bir evren sahipsiz olabilir miydi

kabul ediyordun belki varlığını

davranışların

düşündüklerini yansıtmıyordu belki de

hiç kaçırmazdın değil mi

çok sevdiğin sokak konserlerini

her şeyi unutup

hayaller aleminde gezmeyi

kendinden geçercesine içmeyi

çok severdin değil mi

yine bir diskonun birindeyken

hayatı unutmuş içiyorken

bir adam girmişti içeriye

başında sarık elinde cübbesiyle

hatırlıyor musun sana söylediklerini

- oğlum elindekini içme

diyordu adam

- git kabeye dök diyordu

çok sinirlenmiştin hani

deli misin demiştin hocaya

kabeye dökülür mü hiç bira

adamı cevabı şöyleydi:

kabeyi hz. ibrahim yaptı

sen Allah’ın (c.c) kendi nuruyla

yarattığı bedene döküyorsun ya

söyle nereye dökmek makbul?

hüngür hüngür ağlıyordun ya hani..

şimdi pişmanlığın sebebi

boşa geçen gençlik değil mi

şuan hangi yaşta olursan ol

gözlerini kapat ve düşün

ne anladın şuana kadar yaşadıklarından

göz açıp kapamak kadar kısa geçmedi mi

şuana kadar yaşadıklarından aldığın zevk

devam ediyor mu hâlâ

geçmişi geri getirebiliyor musun

getiremezsin

çünkü insan anı yaşar

yaptıklarıyla geçmişte kalır

insanı yaşatacak olan

doğru inançlarıdır

ve gün gelip pişman olduğunda

fayda etmeyecek pişmanlık ecel vaktinde

böyle söylediğime bakma

ölüm her an bekliyor kapıda

ve girdiğinde ölüm odana

götüreceği tek şey sen olacaksın

yanında götüreceğin tek şey

yaptığın ameller olacak...

dünyada ne kadar düşünürsen görevini

içindeki istek o kadar büyüyecek

ölümün ne kadar güzel olduğunu göreceksin

ölümü hasretle beklemeyi seveceksin...

29.01.2008

Abdullah Toklu

Hayat

hayat bir andan ibarettir

göz açıp kapamak kadar kısa

doğarsın... gözlerin açılır hayata

ölürsün... gözlerin kapanır sonsuza.

26.01.2008

Abdullah Toklu

Bitiş Noktası

Hasretin büyüdü içimde bir tohum misali

Ağlattı beni senden kalan üç beş hatıra

Fısıldıyor kulağıma ismini soğuk esen rüzgar

Kalmadı dermanım sönmek üzere gözlerimin fer'i

Biliyorum kaçış yok geldi artık ölüm vakti

Dile gel ey kara yel ne olur duy beni

Selam götür benden geçmişe geçmişten kalanlara

Söyle bütün mahlûkata çaresizliğimi

Her bütünün bir noktada bittiği gibi bittiğimi...

03.01.2008

Abdullah Toklu

Arkadalar ben Bursa da lise son sınıf öğrencisiyim. Üstad la bundan 6 ay evvel şiire olan merakımın başlamasıyla tanıştıştım. Şüphesiz üstad şiirlerini ilk okuyan kişiyi bile etkileyecek derinlikte yazmış, insanın ruhuna işleyecek bir ahenk vermiş. Yaklaşık 6 aydır üsdın 4 kitabını okudum ve okumayada devam ediyorum.

Geçenlerde bazı illerimizde düzenlenen kitap fuarlarından biri de bursadaydı. Arkadaşlarla fuara gittik. Gözlerim hemen Büyük Doğu Yayınlarını aradı, fakat aradığım halde bulamadım, daha sonra görevliye sorduğumda B.D Yayınlarının olmadığını söyledi. Sonra Üstad'ın kitaplarını bulmak için bazı kitap evlerinin standlarını gedim ama Çile dışında üstadın eserini bulamadım. Sorduğumda ise bu kitaptan başkası pek gelmiyor dediler.

Merak ettiğim Nazım Hikmet Kültür Merkezi olsun diğer kiapçılar olsun Nazım Hikmet'in kitapları hiç eksik değildi. Hatta standlarda çok büyük bölümler ayrıldığını gördüm. Açıkçası Büyük Doğu Yayınlarının bu tür organizasyonlara ilgisiz kaldığını pek anlayamadım. Üstadın bir kitabı dışında kitabı dışında kitap bulamak beni üzdü. Bir de şunu merak ediyorum Üstad'ın Bazı kitaplarında yasal engel mi var acaba ? Aydınlatırsanız sevinirim ...