ferahnak

YOLUN SONU

 

Doğduğun güz yazılmıştır senin yaşam dertlerin,

Nerde, ne zaman sona erer senin bilinmez son seferin.

Ne kadar yaşaran yaşa; bu yolun sonundaki ölüm herkesin

Kesilir bir anda aldığın o nefesin…

***

Yazılmıştır defterine her insanın, hepimizin yürüdüğü yolu,

Mutlak gerekir bilmesi yaşayanların bunu.

Büyüklerimiz der ki: hiçbir kimse unutmasın şunu,

Yaşadığımız her günün mutlak vardır bir sonu…

***

Hiçbir kul çizemez yürüdüğü kendi yolunu,

ALLAH’ ın verdiği nimetlerden fazlasını yiyemez, bir bardak da olsa su içemez.

Rabbim nasib etsin bize edep haya sahibi kulun huyunu,

Yaşadığımız her günün mutlaka vardır bir sonu…

 

Mustafa UZ

...

SAHTE DOSTLAR

 

 

 

 

Bazı insanlar vardır ki yüzleri rol icabı sahte ve üzüntülüdür

Sakın onların bu sahtekârlıklarına inanıp ta aldanma

Ellerinden geldikçe sözümona her acıyı paylaşırlar

“ALLAH günahlarını affetsin “ deyip rollerini yapıp ayrılırlar…

***

Bazıları da hislenirler konuşurlarken, gözlerinden akar yaş

Ah…ah der benim hayatımda unutulmaz, yeri dolmayan bir arkadaş

Son vazife olan namazı kılıp, helâl olsun hakkımız derler,

İşim icâbı kabristana gelemeyeceğiz deyip, özür dileyip, giderler…

***

Düşünmez mi bu soytarılar bir gün, ölüm de gelecek başa

Sen kim olursan ol ol, seni de koyacaklar inan ki musalla denen o taşa

İşte o zaman, mevtâ hasrettir, imanla hakkını helâl eden bir arkadaşa,

Ölüm saati gelince, Azrail bakmıyor ne ihtiyara, ne gence, ne de yaşa…

 

Mustafa Uz ...

Yalnızlar âleminde bir hiçken elimi tutup bana hayat veren o eşimi;
Dertlerime ortak olup,dertlerimle kor olup yanan eşimi;
En zor günlerimizde bağrına taş basıp, isyankâr olmayan o eşimi;
Sofrasındaki bir dilim kuru ekmeğe şükreden o eşimi…

***
Yaşantısı boyunca, yaşantımda daima var olan o eşimi;
Beni hayatımın en kötü günlerinde bile bağrına basan o eşimi;
Karanlık günlerimde bir ışık olup hayatımı ısıtan ve aydınlatan o eşimi;
Benden bir parça alıp da ebediyete göçen o eşimi…
***

Sevmeyi,sevilmeyi mutlu olmasını bana öğreten o eşimi;
Izdırap ve dertli günlerinde bile kimselere belli etmeyen o eşimi;
Boynu büküp bile olsa, gülmesini bilen o eşimi;
Bana benden de yakın olan, kalbimin sahibi o eşimi…

***
Kendisini yuvasının mutluluğuna adamış dünya malında gözü olmayan eşimi;
Çektiklerini ALLAH’ ın bir imtihanı olduğunu söyleyen o eşimi;
Yaşadığı kısa ömründe bana yaşantımın en mutlu günlerini yaşatan,
Evlatlarımın anası o insanı,o,EŞİMİ NASIL UNUTURUM !!!

Mustafa Uz ...

İSYANKÂR OLMA

 

Unutma ki yaşadığımız şu kısacık ömrümüzde

Kimimiz yoksulduk, kimimiz de fakir

Kimisi çalışır nasibi odur onun; alır bir avuç bakır

Kiminin de nasibi ise bir avuç dolusu kum ve çakıl…

***

Öyle kullar var ki sanıyor kendini hoca

Kimileri de sanıyor kendini âlim ve yüce

Kimileri de güveniyor, bileğindeki kuvvete ve güce,

Kimilerinin dilinde de ALLAH’ ın adı,aynı kelime, aynı hece…

***

Şaşırmış gidiyoruz ince uzun bir yolda

Doğruyu gösteren bir dost yok nedense yanımızda

Günah çuvalını takmışız taşıyoruz, her iki kolumuzda

İnsan öğreniyor çok şeyleri, dostsuz ve yalnız kaldığı zamanlarda…

***

Olmaz bizim gibi fakirin bu dünyada ne sarayı, ne tâcı

Bizim gibi insanların yaşamı ızdırap ve acı,

Bizim gibi olanlardan hayatta kaldı acaba şimdi kaçı ?

Yaşadığım bu hayatım genç yaşta beyazlattı kafamdaki saçı…

 

 

Mustafa Uz ...

 

Söyler bu diller durmadan hep onu

Bu kalp anar yanarak hep onu

Gece gündüz, ALLAH, ALLAH, deyu deyu

Düşer yollara elinde Kuran ile

O kuldaki hep, ALLAH, ALLAH, deyu deyu

 

Kararan kalplere nur saçan, ALLAH.

Hidayetiyle bağışlayan gene o ALLAH

Sahipsizlerin yetimlerin sahibi o ALLAH

Bir hayre bin katan gene o ALLAH

Sabreden kuluna sabırlar ihsan eden gene o ALLAH

 

O kul ki söyler çöllerde duyulur hep

Bütün mülkün sahibi olan ALLAH’ın adı

ALLAH’ın adının olduğu anıldığı şu alemde

Ne sultanlık kalır nede bir taç

Bütün bu arşu alem ALLAH’ın adına ona muhtaç

 

MUSTAFA UZ

Ömür sermayesini nerelerde tükettik

Eldeki sermayeyi ne oldu da kaybettik

Ne ona ne buna hep kendimize yaptık

ALLAH büyüktür dedik yan gelip yattık

Sermayeyi KUR’AN olanlar ahireti bilendir

Kalmadı sermayemiz bilmiyoruz nedendir

Ne elde kaldı nede biraz avuçta

Aşamadık tepeleri kaldık yarı yokuşta

Bilmeden çıktığın bu uzun yolda

Yoksa cebinde biraz sermayen

Demek ki yaşantıymış hep boşa giden

Kaybedilen o sermayeden yok ki hiç geri dönen

Yaşam bazılarına sermayesi olmayan bir hayat

Onların hayatında ne ana var ne baba nede kardeş

Onlar bir gün bur da bir gün orda onlar öyle yaşarlar

Onlar hiç anlamı olmayan hayatın peşinden koşarlar

MUSTAFA UZ

Bizler Anadolu’da orada doğduk

Anadolu’dan neden niçin koptuk

Anadolu’nun özlemi içimde kor oldu yanıyor

***

Akdeniz’in, Ege’nin sahili masmavi koyu

Çınar ağacının gövdesi, selvinin boyu

Oraların özlemi içimde kor oldu yanıyor

***

Marmarası tarihiyle bir başka güzel

Karadenizi sanki inciden gerdanlık

Oraların özlemi içimde kor oldu yanıyor

***

Her yörenin candan dost insanlarını

Hayrı da şerri de paylaşanlarını

Onların özlemi içimde kor oldu yanıyor

Mustafa Uz

Ölüm hayat demektir ölmesini bilene

Ölüm cennet demektir girmesini bilene

Ölüm can ile canandır bir birini bilene

Ölüm kavuşmaktır kavuşmasını bilene

Ölüm bir kapıdan çıkıp bir kapıya girmektir

Ölüm bir rüya gibidir zamanında onun yolunu görmektir

Ölüm bizlere bir ibrettir o ibrettir anlayıp onu bilmektir

Ölüm bir kuş gibidir kafesten uçup gitmektir

Ölüm hem ayrılık hem kavuşmak demektir

Ölüm bir dosttan ayrılıp başka dostu görmektir

Ölüm çıktığın yolculuğun sonuna geldin demektir

Ölüm anı gelmeden Rabbinden af dilemek tövbe etmek gerekir

Ölüm bir ye gibidir aniden gelip geçer

Ölüm bir tarla gibidir ektiğini kul kendi biçer

Ölüm bir yolculuktur kul yolunu kendi seçer

Ölüm bir zamandır zamanı geldiğinde kişi sonsuzluğa göçer

 

Mustafa UZ

Okul ki iki lokma ekmeğini iki yudum suya katık yapanlar

Gece yatağında huzur içinde şükrederek yatanlar

Öyle kullarda var ki her yaptığı işe haram katanlar

ALLLAH adıyla insanları kandırıp mallarını satanlar

Hiç mi düşünmez böyleleri ahireti mahşeri
onlar olmuşlar günahın kötülüğün askeri

Kimilerine göre bir eğlence dünyanın her bir yeri

Sırtlarında taşıyorlar cehenneme odunları her biri

Bazıları söyler insanlara laflarını iyilik ve doğruluk için

Bazılarının da kalbinde mekan tutmuş onlar kusar nefret ve kin

Bir insan ki yoğrulmamışsa imanı Kamil ile ne söylesen ona hepsi nafile

Ey mümin sen gene onlar için el aç, yaradandan Rahmanında af dile

Hiç mi görmez insanoğlu yapılan bunca rezaleti

Kalbinde yoksa bir nebze doğru olmaya niyeti

Onun yolu menzili belli atamıyor içindeki kini nefreti

Almış eline dönüşü olmayan o günah dolu yolculuğa giden bileti

Mustafa UZ

Onların bazılarının vardır malı mülkü serveti

Onlar hiçbir kula olmaz bir nebze şevkati

Onlar evine yuvasına haram olanları taşırlar

Onlar öyle alışmışlar onlar öyle yaşarlar

Onların doyuramıyor dünya malı gözünü

Onların hiç biri dinlemiyor atasının sözünü

Onlara şöyle bir bak anlarsın onların geçmişi özünü

Onların ar perdesi yıkılmış kara bulutlar sarmış gözünü

Onlar hiçbir zaman asla haktan yana olmazlar

Onlar bu gün bu gündür derler yarını göremezler

Onlar bir düşküne bir yetime bir sadaka vermezler

Onlar imanlı dost sofrasında helal lokma yemezler

Onların yaşamından merhamet sevgi yoktur

Onlar için onların yaşamı onlara haktır

Onlar hiçbir zaman sormazlar kim tok kim aç

Onlar bilmezler bir lokma ekmeye nice insanlar muhtaç

Mustafa Uz

Müslümanın her zaman doğru olmalı sözü

O Müslüman ki bilmeli mevkisini durduğu yeri

Müslüman kişi ALLAH yolunda yürümeli Kur’anı getirmeli daima ileri

Müslümanla gülün kokusu aynı olmalı

Kalbine ALLAH Resulullah ve Kur’an aşkı dolmalı

Kendi kendine ben neyim ben kimim diye kendisini sormalı

Müslüman der ki varlıkta yoklukta ALLAHIN bir lütfudur

Bunu böyle bilenler imanlı olan kuldur

En güzel makam ALLAHA giden yoldur

Mustafa Uz

Her ölümün de var hem yazı hem de kışı

Mevtanın koyulduğu ilk yer musalla taşı

Ağlayanların gözünden akar hep gözyaşı

Arkada kalanları belki anası babası ve kardeşi

Kimsesiz olanlar da koyuluyor musalla taşına

Onlarında mezarı kazılıyor ismi yazılıyor ucu başına

Her gün nice hayatlar o taşa yatıyor

Acılar beraberinde daha da acıları taşıyor

Musalla taşı bir yolun başlangıcı

Kimine başlar tatlı kimine de acı

O yolculuğa hazır olan içimizden acaba kaçı

Takdiri ilahi ölümdür her derdin ilacı

Mustafa Uz

KUSURSUZ TABLO

Dünyanın düzeni bu yazıda var kışı da var ressamı öyle çizmiş

Her bir yeri ayırmış denizini ovasını dağlarını sıralamış dizmiş

Bak ey kulum bunları senin için yaptım her an beni hatırla

Baktıkça hamt et isyan etme her işe sarıl sabırla

Yağıyorsa gökten yağmur yağıyorsa gökten kar

Düşün niçin bunlar böyle bunda da mutlak bir hayır var

Rabbinin verdiklerine şükret azında vardır bir yarar

İsyan etme görürsün sonunda mutlaka zarar

Bu resmi çizen her şeye muktedirdir muktedir

O resmi seyredenlere bu bir nasihat ve ibrettir

Al başını ellerinin arasına düşün sana neler sunulmuş bir seyret

Senin yapacağın tek şey seni yaradanı heran an ve daima şükret

Sev hiç gördün mü Resimdeki olan yıldızların yere düştüğünü

Sen hiç gördün mü resimdeki balıkların kanatlanıp uçtuğunu

Sen hiç gördün mü resimlerdeki kaplumbağanın tazıdan hızlı koştuğunu

Sen hiç gördün mü bu resimleri yapanın hiç hatalı olduğunu

Mustafa Uz

Günah ile mühürlenmiş o yürekler Kur’an ile açılır

Günahlar dökülür imanın sularıyla yüreklerden atılır

Kulaklar duyar ezan sesini diller ALLAH diye haykırır

O yürekler ki sızlar ALLAHI VE Kur’anı anladıkça

Kararmış katılaşmış yürekler ALLAH kelamı ile iman ile çözülür

Taşıdığım bu beden hidayet ve Kur’an ile beslenir

İmanlı olan o kul ki her zaman ALLAH diye seslenir

O yürekler ki sızlar ALLAHI ve Kur’anı anladıkça

Her kulun tadacağı ölümün ötesini

Kabirde duyacağı münkir ve nekir sesini

Hesaba çekileceği mahşer mahkemesini

O yürekler ki sızlar ALLAHI ve Kur’anı anladıkça

Sen ki insanoğlu hiçbir düşkünü miskini görmedim diyemezsin

İnsanları kılık kıyafetiyle malı ve mülkü ile değer biçemezsin

Susadım su diyenin yanında gülerek su içemezsin

O yürekler ki sızlar ALLAH ve Kur’anı anladıkça

ALLAH yolunda yürürken ola ki şeytana kanıp ona uymayasın

Senden düşkün olanlara gururla bakıp sakın gülmeyesin

ALLAHIN ve Kur’anın yasakladığı nefsine aldanıp kanmayasın

O yüreler ki sızlar ALLAH ve Kur’anı anladıkça

ALLAHIM rahmet kapılarını yüzümüze kapatma

Bizleri cehennem ateşiyle yakma

Mustafa Uz

Gönül hastalığı bir başkadır reçetesi Kur’an’dır

Kur’an-ı Kerim münafıkların dertlerini arttırır

Bir insan cenneti cehennemi yaşamıyla kendisi hazırlar

Gönülle dil aynı olmalı biri başka biri başka olmamalı senin reçeteni yazarlar onlar

Çekilen her acının ıstırabın şifası doktorda değildir

Ara bul doğru adresi o adreste Kur’an’daki ilimdir

Bize yazılan reçeteye Kur’an’a sarılmalıyız

Aklın başına devşir bugün varız yarın yokuz

Yazılmıştır Kur’an’da her dert için ayrı bir panzehir

Düşün bunları bir kere bunlar kimin içindir nedir

Okuyamamışsan sen o reçeteyi bütün bu yazılanları

Sen zaten kaybetmişsin hem dününü hem bugününü hem de yarınını

Mustafa Uz

İçimden eksilmeyen acı ve hüzün

Ne gecem belli ne de gündüzüm

Hiç eksik olmaz yaşlıdır akar iki gözüm

Yanıyor kanıyor senin için bu kalp hep ya Resulullah.

 

Esen rüzgarlarla gökten uçan kuşlarla

Gün doğumu seninle senin isminle başlar

Sensiz boynu bükük yetim kaldı insanlar

Yanıyor kanıyor senin için bu kalp hep ya Resulullah.

 

Dağlara taşlara yazsam o mübarek adını

Zincirlere vursalar kırsalar kanadımı kolumu

İçimden söküp atamazlar sayıklarım hep senin adını

Yanıyor kanıyor senin için bu kalp hep ya Resulullah.

 

Senin ismini duydukça titremeyen kalbe kalp

Gözyaşlarını akıtmayan göze göz demem

Garip bir kulum içim acı doluyum onun yoluna baş koymuş Resulullahın yolcusuyum.

Yanıyor kanıyor senin için bu kalp hep ya Resulullah.

 

 

Mustafa UZ

Bir acı, bir ateş, bir volkan içimde kaynayan

Dinmek bilmiyor bir yara içimde kanayan

Bulunmuyor bir hekim bu acıyı anlayan

O meçhuller ki vatan için ölüme meydan okuyan

***

Ahmed’i, Mehmed’i, Ayşe’si Fatma’sı çoğu şehit çoğu gazi

Onların anlına yazılmış herkese nasip olmayan o yazı

Bu topraklar ıslanmıştır gözyaşı ve kanla

Yazılmıştır bu milletin tarihi şerefle ve şanla

***

İstiklal ve hürriyet Türkün yürüdüğü yoldur

Atılan mermiler iman dolu göğsünde patladı

Elinde tuttuğu sancağı kalbinin üstünde sakladı

Son damla kanı da sancağı elinde şehadet şerbetini içti öyle aktı

***

Çanakkale benimdir ben de Çanakkale’yim

Sahibidir atam dedem o yerlerin toprağın

Adını kale koyduk çamuru imanla yoğrulmuştur

Ey gafil çıkamazsın o tepeleri yolları çok yokuştur

***

Doğduğum büyüdüğüm bu toprak bu vatan

Sanki feryat ediyor gökyüzüne bak diyor

Seni yok etmek isteyenler dalga dalga geliyor

Ey hak imanın karşısında karlar gibi eriyor

***

Elinde tuttuğu dipçiği olmayan tüfeği beş mermisi bir de kasaturası

İçinde eksilmeyen vatan, bayrak sevdası

Hür doğup hür yaşamak bu onun TÜRKÜN tek arzusu

İçinde saklıdır o günlerin eksilmeyen acısı

Mustafa Uz

Ara sıra git kabristana orda yatanlara et dua

Vatan düşmanında olsa etme sakın beddua

Yalvar yakar sığın seni her an yaratanına

Düşün şöyle bir an çıkar mıyım acaba bende yarına

Ağlayıp sızlayıp göz yaşı döktüklerimizi nedense çabuk unutuyoruz

Şu fani dünya da kendimizi nasılda aldatıp avutuyoruz

Her gün yaşamamızda ince bir yoldan gidip geliyoruz

Nedense durmadan hayattan hep dünyalık bekliyoruz

Ömrümüzde yaşantımızda daha neler ne günler göreceğiz

Unutmayalım bu yaşamın hesabını gün gelecek vereceğiz

Ara sıra ağlayıp ara sırada güleceğiz

Yaptığımız hataların günahların cezasını mutlaka çekeceğiz

Sana bir ibret olan kabristana ara sıra gir bir bak

Aldanıp sanma ki ölün senden çok uzak

Attığın her adımda önünde var türlü türlü tuzak

Dileyelim ALLAHTAN yaşantımız olsun

Yağmur suyu gibi temiz ve berrak

Mustafa Uz

Senin hasretin sana olan özlemim

Dinmiyor içimde kor oldu yanıyor

Sen hiç uzak değilsin şu aciz bedendesin

Ben seninle yaşarım her gün seninle doğarım

***

Susamışım ben sana bitsin bu susuzluğum

Çatlamış dudaklarım kurumuş dilimle

Hep seni anarım feryat eder yanarım

Sana kavuştuğum an bitecek o hasretim

YA MUHAMMED MUSTAFA RESULULLAH S.A.V

Mustafa Uz

Kararan dünyamızı sen geldin nurunla aydınlattın

Küllenmiş bu kalplerin ateşini korladın sen yaktın

Sensin ya Muhammed gönüllere taht kuran

Sensin ya Muhammed ALLAH adıyla her gün okunan

Seni anan bu kalpler gözyaşı döken bu gözler

Sana kavuşmak için bu beden ya Muhammed

Her gün el açıp senin yolunda ölümü özler

Seni anarak senin isminle ya Muhammed senin ümmetin olmak

İmanın anahtarı senin adınla yapıldı ya Muhammed

Kalpler senin adınla nura gark oldu aydınlandı ya Muhammed

Sana kavuşmak istiyor perişan bu kalpler ya Muhammed

Karanlık dünyamızı nurunla aydınlattın ya Muhammed

Virandı bu dünya bu kalpler sen olmadan evvel ya Muhammed

Gelişinle kalplerde açtı bahar kayboldu birden hazan

Döndü dünya birden düğün evine ya Muhammed

Kararan dünyamızı nurunla aydınlattın ya Muhammed

İnsanları putlaştıran bir dünyada bir din kurdular

Senin gelişinle yıkıldı putlar semalarda duyuldu ezan sesleri ya Muhammed

Senin gelişinin sebebi vardı dünya seni bekliyordu

Kararan dünyamızı nurunla aydınlattın ya Muhammed

Çözüldü esaret zincirleri yıkıldı putlar gözler açıldı kalplere doldu nur

Senin gelişinle ayağının değdiği yerlere geldi özlenen o huzur

Gözlerden artık kanlı yaşlar değil umut ışıkları dökülüyor

Kararan dünyamızı nurunla aydınlattın ya Muhammed Mustafa ya Muhammed Mustafa

Mustafa Uz

Ey mü’min ALLAH’IN katında olsun senin duan

Öyle bir dua et ki sevinsin onu duyan

Ey mü’min ibadetini yap ki imanını koruyasın

Ey mü’min eline diline nefsine hâkim ol ki erenlerden olasın

Ey mü’min iyiyi de kötüyü de günahı da söyleyen dillerdir diller

Ey mü’min nefsine diline hâkim olanın bağrında açıyor güller

Ey mü’min öyle diller var ki her an onu yaradan ALLAH’I söyler

Ey mü’min eline diline nefsine hâkim olamayanlar ahirette ne eyler

Ey mü’min mü’min olanın eli açık gözü toktur

Ey mü’min mü’min olanın dünya malında gözü yoktur

Ey mü’min mü’min olan bir bardak suya bir lokma ekmeğe şükreder

Ey mü’min öyle dil vardır ki insanı hem vezir hem rezil eder

Mustafa UZ

Bülbül hasret kalmış güle gülde hasret bülbüle

Onların adları söylenir dilden dile

Onlar uzun bir yolda yürüyorlar el ele

Onları ayırmak yakışır mı bizlere

Onlar mümin olanların evlerinin süsüdür

Onlar bahçede ki saksının gülü öteki de dalın bülbülü

Onlar bizimle beraberdir ALLAHIN her günü

Onlar cennet bahçelerinin hem sesidir hemde gülü

Mustafa UZ

O ana ki karnında bebesi sırtında top mermisi

Cepheye mermi ve su taşıyor soğuk bir kış gecesi

Tarih sayfalarında yok bunun bir başka belgesi

İşte bu topraklar ki oralarda yaşayanların orasıdır onların TÜRKİYESİ

İstiklal ve bağımsızlığını kaybeden o milletler

Tarih sayfalarından bir bir kaybolup giderler

Yaşadıkları vatanlarında ayaklar altında sürüklenirler

Onlar ancak başkalarının onlara verdikleriyle yetinirler

Bu millet ki ve şartlar altında yedi düvele karşı koydu

Çünkü TÜRKÜN yaşadığı bu topraklar bu vatan onun TÜRKÜN ana yurdu

Yüz yıllar boyu bu semalarda surlarda TÜRKÜN bayrağı sallandı durdu

Tarihe şöyle bir bak bu toprakların sahibi olan devleti kim ve kimler kurdu

Biz TÜRKLER düşmana da dostumuz kadar saygı duyarız

Onun içinde tarih sayfalarına hep destan yazarız

Millet olarak kendi yaramızı biz kendimiz sararız

Zamanı geldiğinde gene yedi düvele karşı koyarız

Yazmışız biz dağlara taşlara TÜRK olmanın gururunu

İçiyoruz Ahmet Yesevi Hazretlerinin getirdiği TÜRKLÜK suyunu

Almamışız bizler TÜRKLÜKTEN başka TÜRK olmayanların asla huyunu

Onun içindir ki bizi biz yapan içimizde eksilmeyen TÜRKLÜK gururu

Mustafa UZ

BÖYLE TARİH ZOR YAZILIR

Hiçbir zaman unutma tarihini geçmişini

Eğme başını tarih önünde sakın bitirirler işini

Fatihler Yavuzlar Muratlar daha niceleri bu toprakta yaşadı

Sende onlardan kalanı kaptırma sakın sana düşman olana

Tarih seni şöyle yazar Osmanlıdan öğren edep hayâ ve doğruluğu

Bir elinde kılıcı bir elinde gürzü göğsünde imanıyla

Nice düşmanlara karşı durdu verdiği o şehidiyle

Tarih seni hep kıskandı anıyla şanıyla o tarihi yılların ihtişamıyla

Nerelerden kopup geldik ulus olduk adını TÜRK koyduk

Ayrılmadık hak yolundan ezan sesinden

TÜRK olmanın değerini bayrağımız taşıyor

Hilali yıldızı ne diyarlar aşıyor

Mayamız belli hamurumuz imanla yoğrulmuş

Kimsenin toprağında malında olmaz bizim gözümüz

Edep hayâ namustur budur bizim özümüz

Kur’an kelamıdır ağızdaki sözümüz

Adamışım kendimi ALLAHA C.C. kul peygamber S.A.V ümmet olmaya

Döndüremez hiç kimse bu MİLLETİ TÜRKÜ Vatikanlı olmaya

Bana atamdan kalan ezan sesi lazım çan sesi değil

Ey milletim hakkın yoluna git secdeye eğil

Seni senden alamazlar TÜRKLÜĞÜN sana yeter

Soyun neslin çok eskidir bunu bir an unutma

Sen bir tarih yazansın tarihe sakın küsme

Geçmişini unutup kendini sakın üzme

Mustafa Uz

Beklediğim o yolcu gelmiyor neden?

Ne bir günün sabahı nede akşamı

Ben mi bir hata yaptım yoksa bilmeden

Beklediğim o yolcu gelmiyor neden…

Yollar mı kapandı da ondan mı aşamıyor

Yoksa kalpler mi darıldı da neden barışılmıyor

Yazdığım mektuplar ona neden ulaşamıyor

Beklediğim o yolcu gelmiyor neden

Bekliyorum özlemle o dostun yolunu

Bir tuta bilsem bıraktığım uzattığı onun kolunu

Belki bir hata yaptım anlayamadım ben o dostun huyunu

Beklediğim o yolcu gelmedi neden

Çalmadığım kapı sormadığım kişi inan ki kalmadı

Hiçbir kul nedenini bir kez olsun sormadı

Söylüyorum herkese o dostun adını

Buldum sonun da onun ismi yazılı mezar taşını

Mustafa UZ.