Hakikat_yolu

MESCİD-İ AKSA

　

Ey ! Semâvî dinlerin, dünyadaki beşiği;

Ey ! Mîrâc’a açılan, kapıların eşiği..

Sen ki; Mescid-i Aksa, sen ki; tevhîd simgesi,

Ümmet-i Muhammed’in, namazda ilk kıblesi..

　

Ey ! Çevresi mübârek, yüce Mescid-i Aksa,

Utanırdı insanlık.. Sana ibretle baksa.

Sen ki; şâhidi oldun, nice kanlı savaşın;

Dile gelse.. Vahşeti, haykırırdı her taşın..

　

Aynı cinnet bugün de, yeryüzünde sürüyor;

Cinâyetle beslenen, gözleri kan bürüyor..

İşte..Yine kudurmuş, siyonist köpekleri;

Boğuyor rahimlerde, doğmamış bebekleri.

　

İşte..Yine fâreler, temelleri oymada,

Gazzeli çocukların, kanlarıyla doymada.

İşte..Yine sahnede, peygamber kâtilleri,

Müslümana kin kusan, nefretin fâilleri..

　

İşte..Yine göründü, haçlının çirkin yüzü,

Şarap mahzenlerinde, mühürlenmiş kalp gözü..

İşte..Yine tekerrür, yine küfür tek millet,

Hepsinin genlerine, kazınmıştır bu zillet.

 

Ey ! Birbuçuk milyarlık, dünya müslümanları !

Hiç mi utandırmıyor, bunca mazlum kanları ?

Bu zülmü boğmak için, tükürmeniz yeterdi,

Selâhattin Eyyûbî, çıkıp gelse ne derdi ?

　

Ey ! Petrol kralları, saray hânedanları,

Bir düşünün Kudüs’te, cihâd eden canları.

Kim saçtı üstünüze, bu ölü toprağını ?

Yoksa.. Kopardınız mı, Kudüs’le din bağını ?

　

Halîfe Ömer gibi, bir örnek olmasaydı,

Belki sizi affetmek, biraz daha kolaydı,

O, adâlet severdi, o Hazreti Ömer’di,

Sizi, bu halde görse, saraylara gömerdi..

　

Ey ! Mahşere inanan, dünya müslümanları,

Bırakın.. O münâfık, tahtına tapanları.

Allah’ın kelâmını, kaç bin kere duydunuz,

Kıyâmet’e kadar mı, sürecek bu uykunuz ?

 

Filistin’de taş atan, çocukların aşkına,

Bu apaçık gafleti, görün Allah aşkına !

Bir buçuk milyar insan, bir kez ayağa kalksa;

Hiç garip kalır mıydı, böyle Mescid-i Aksa ?

Hiç garip kalır mıydı, böyle Mescid-i Aksa ?

 

Cengiz Numanoğlu

RİYÂKÂR BATI

 

Bosna, Çeçenistan, Filistin’de sen,

Kaç bin kere düştü, medenî masken,

Dilerim.. Cehennem, sana son mesken,

Vahşet kusan kalbin, taştan da katı,

Utanmaz.. Arlanmaz.. Riyâkâr Batı.

 

Nezâket bir yana, kalem bir yana;

Şiir âdâbını, bozdurdun bana,

Gerçi.. Ne söylense, az gelir sana;

Yüksek kalır senden, alçak sıfatı,

Kendini beğenmiş, zavallı Batı.

 

İnsan haklarından nutuklar atan!

Tarihine baktım.. Her sayfası kan.

Bâri katlettiğin, çocuktan utan.

Çökecek.. Üstüne, bir gün bu çatı,

Arz’ın yüz karası, kudurmuş Batı.

 

Sonun başlangıcı sanma uzakta;

Gör ki; o korktuğun dev uyanmakta.

Er geç çözülecek, bu düğüm Hakk’ta,

Hüsrâna mahkûmdur kâfir fıtratı,

Şeytanın kuklası, vicdansız Batı.

 

Nâmustan sıkıldın, edepten kaçtın,

Vücudunda mahrem kalmadı.. Açtın,

Sonunda şehveti, sokağa saçtın,

Oysa aleniyet, hayvan ruhsatı,

Edepsiz, iffetsiz, nikâhsız Batı.

 

Hayvanlar, baş manken yeni modanda,

Artık, köpeğinde yatak odanda.

Yakındır.. Boğulman, bu toz dumanda,

Sapıklık üstüne kurdun hayatı,

Saldırgan, cür’etkâr, pervâsız Batı.

 

Önder olsan bile, teknikte, fende,

Esrarkeş çocuklar ordusu sende.

Bekâret, “bağnazlık” oldu sayende,

Batsın.. Bu kurduğun şer saltanatı,

Ahlâk fukarası, şımarık Batı.

 

Senin hayranların; ezik insanlar,

Mânevi mayası, bozuk insanlar,

Silik, şahsiyetsiz, yazık insanlar,

İslâm neferinin, yoktur fiyatı,

Bunu öğren artık, meşrepsiz Batı.

 

Cengiz Numanoğlu

Orta yoldan ayrılma ki; gülesin.

Uçurumlar; uçlardadır.. Bilesin. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------

 

Korkaklar her gün ölür, bir gün olsun yaşamaz;

Gördüğü her tepeyi, dağ zanneder aşamaz. (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------

 

İslâm'a sınır yoktur, kim var diyorsa yalan;

Görmedim kâinatta, Kur'ân dışında kalan... (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------

 

Hayvanlara kızmayın, mâzeretleri çoktur,

Meselâ, hiçbirinin, utanma hissi yoktur… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Bakma her bedenin, sen sûretine;

İnsan mı?.. Şeytan mı?.. Bak sîretine… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Kimdir yobaz, kimdir sağır, kimdir kör?

Şurda ne kaldı ki; hele bekle gör… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------

 

Bir lâhza boş kalmaz, sînede canlar;

Kur’ân yoksa kalpte, bil ki şeytan var… (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------

 

Belki de almaktasın, şu anda son nefesi,

Belki de bu duyduğun, sonuncu ezan sesi…(Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

Tefekkürsüz bir toplum, başıboş kafiledir,

Tevekkül doğurmayan, tefekkür nâfiledir. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Sanma Sırat geçilir, torpille iltimasla;

Kur'ân âlimi olsan, yaşamadıkça asla! (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

 

Akıl hiçbir insana mutluluk vermez .. Niçin?

Çünkü, akıl gerekir, aklı kullanmak için. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

 

Kim demiş ki insana; "düşünen hayvan" diye ?

Düşünüyorsa eğer, bu kan, bu hüsran niye ? (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

 

Dünya müslümanları, Kur'ân 'la yüzleşmeden,

Hiç kimse aramasın, hüsrana başka neden... (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------

 

Kibir iflâs eder, ancak ihlâsla;

Göz herşeyi görür, kendini asla ! (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------

 

Her korku insanları, gör ki uzaklaştırır;

Oysa.. Allah korkusu, Allah’a yaklaştırır.. (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------------------

 

Oruç tutmak; sadece aç susuz kalmak mıdır?

Yoksa, tek bir damladan, deryaya dalmak mıdır? (Cengiz Numanoğlu)

--------------------------------------------------------------

O âlim ki; zâlimdir, haddini bilmedikçe,

O kibir karasını, kalbinden silmedikçe… (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------

 

Kendine âlim diyen, nefsine ki zâlimdir,

İnsan, kendi cehlini, bildiğince âlimdir… (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------

 

Bu hayat denizinde, boğma sakın ümidi,

Bu denizde Kur’an’dır, insanın can simidi. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Tarih içinde nice, karanlık çağlar gördüm;

Cehâletin elinde, Kur’ân’ı ağlar gördüm. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

Kim çıkarsa dünyada, bencilliğin tahtına;

İndiği gün kabirde, vah ki onun bahtına… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Kur’ân eczanesinde, her derde devâ vardır;

Son kullanma tarihi: Kıyâmete kadardır… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------

 

Göz dediğin, bakan değil görendir,

Söz dediğin, acıya tad verendir.. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------

Nice fakirler gördüm, deniz kadar enginler,

Damlaya muhtaç gördüm, seviyesiz zenginler.(Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

 

Çekmedi şu İslâm, çekmedi zinhar !

Ahmak müslümandan çektiği kadar… (Cengiz Numanoğlu)

--------------------------------------------------------

 

Sen ki; asla dönmezsin, kullarına sözünden;

Yakma bizi Yâ Rabbî ! Beyinsizler yüzünden. (Cengiz Numanoğlu)

İnsanı ateş değil, kendi gafleti yakar,

Neye nasıl bakarsan, o sana öyle bakar. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

 

İnsanı ateş değil, kendi gafleti yakar;

Herkeste kusur görür, kendisine kör bakar..(Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

 

Yoksa bir insanın, vefâsı ahde;

Bil ki, îmân dahil, her şeyi sahte… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------

Şeytanla her savaşa, hiç korkusuzca varım,

İnsan şeytanlaşırsa, işte ondan korkarım. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

 

Ne kaldı ki, putlaştırıp tapmadık ?

“Çağdaş” olmak için, neler yapmadık !. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

 

Hamâsî nutuklardan, idrâkini sakındır;

Çünkü en büyük yalan, gerçeğe en yakındır. (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------------------

İnsanlık onuruna, yargıçlar hissedârdır;

Yargıcın asâleti, adâleti kadardır… (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------

 

Allah zorda kalanın, hâlinden haberdardır,

Her zorluğun sonunda, mutlak kolaylık vardır.(Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------

 

İster müşrik, münafık, ister mü’min seversin,

Bil ki; o sevdiğinle, mahşerde berabersin. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

Büyük de olsa günah, bil ki tevbesi vardır;

Allah’tan umut kesen, en büyük günahkârdır. (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------------------

 

Kim ki dîni yaşamaz, edep yolundan sapar;

Kendi yaşantısını, kendisine din yapar.. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

 

“Allah” dersen mürtecî, “Tanrı” dersen çağdaşsın;

Bu özürlü beyinle, akıl nasıl bağdaşsın?.. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

İbadette kabulün, göstergesi niyettir.

Azlık çokluktan önce, dîn bir samimiyettir.. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------

 

İbâdette riyânın, sonu şirke uzanır;

Allah’a rüşvet(!) değil, borç verenler kazanır. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------

 

Ömrünce secde ettin, mala mülke, paraya;

Ne fark eder bir ceset, gömülse de saraya? (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------

O’na secde ederken, hem de bütün kâinat;

Cinnet değilse nedir, insandaki bu inat ? (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------------

 

Yaklaşıyor Kıyamet, bu oynanan son perde,

Kur’ân’a harb açanın, vay haline mahşerde ! (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------------------------------

 

Mezar; fâni dillerin, müşterek lehçesidir;

Ya cehennem çukuru, ya cennet bahçesidir. (Cengiz Numanoğlu)

--------------------------------------------------------------------------

Sen özünden kaçarsan, ölüm gözünden kaçar;

Sen Kur’ân’ı açarsan, Kur’ân da seni açar… (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------------

 

“Çağdaş”lar çöplüğünde, kör nefsine tapanlar;

Şereften, haysiyetten, adâletten ne anlar!. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------------

 

Sen râzı olsan da, olmasan da bir,

Bâri şu kabrine, râzı ol da gir.. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------

Kibir zerre de olsa, barındırma kendinde;

Alçaldıkça yükselir, gönül Allah indinde… (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------------------

 

İlim kapısı geniş, irfan kapısı dardır;

Bir insanın değeri; düşündüğü kadardır.. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------------------

 

Parçalara bakarsan; bilinmez kim haklıdır,

Adâlet; parçaların, bütününde saklıdır.. (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------------

Vesveseler kalbinde, imânı söndürmesin;

Sen ölümü öldür ki; o seni öldürmesin. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------------------

 

Kim istiyorsa eğer, iki cihanda felâh;

Aramasın dünyada, sabırdan başka silah. (Cengiz Numanoğlu)

------------------------------------------------------------------------

 

Her selâmet kapısı, bir selâmla açılır,

Bir selâmla, en büyük belâlardan kaçılır. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------------------

Yâr olmaz servetinin, sana bir tek kuruşu;

Secde yoksa, bekleme, kabirde kurtuluşu. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------------------

 

Kulu kul eyleyen, bil ki; çul değil;

Rütbeleri Allah verir, kul değil… (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

 

Şerefin sebebi, sanma neseptir;

Eşrefin eşekten farkı edeptir. (Cengiz Numanoğlu)

-------------------------------------------------------------

İnsanca yaşamanın “düşünmektir” kıstası,

Kabristana yakışır, içi boş kafatası. (Cengiz Numanoğlu)

-----------------------------------------------------------------

 

Şeytan, önce insana, Allah’ı unutturur;

Sonra, “çağdaş” çöplükte ne bulursa yutturur. (Cengiz Numanoğlu)

----------------------------------------------------------------------------

 

Bitmez bu kan, bu hüsran, görünüyor açıkça;

Dünya müslümanları, müslüman olmadıkça. (Cengiz Numanoğlu)

---------------------------------------------------------------------------

bu şiiri her okuduğumda resmen tüylerim diken diken oluyor

Aynen... Hepimizin böyle bir aşkla yanması dileğiyle.

BİR KİTAP Kİ ...

 

Bir kitap ki; Allah’ın, beşere son kelâmı,

En büyük mûcizesi, ve en büyük selâmı.

Bir kitap ki; Ne dengi, ne benzeri , ne eşi;

İnsanlık âleminin, batmayan tek güneşi.

 

 

Bir kitap ki; nûrunda, karanlıkları boğan,

Bindörtyüz yıldan beri, hergün yeniden doğan.

Bir kitap ki; barışın, kurtuluşun rehberi,

İdrâkin temel taşı, akılların cevheri.

 

 

Bir kitap ki; Nebî’nin, en büyük emâneti,

Ne bir hükmü değişir, ne harfi, ne âyeti.

Bir kitap ki; vicdânın, adâletin tek sesi,

Ahlâk depremlerinin, sarsılmaz güvencesi.

 

 

Bir kitap ki; ilmiyle, cehâleti susturan;

Zulümler karşısında, heybetle dimdik duran.

Bir kitap ki; irfânın, zaptedilmez kalesi,

Çaresiz mazlumların, sönmeyen meş’alesi.

 

 

Bir kitap ki; ümidin tükendiği her yerde;

Açılır görenlere, kapılar perde perde.

Bir kitap ki; şefkâtin kucaklayan kolları,

Selâmete götüren, ince sabır yolları.

 

 

Bir kitap ki; gaflete, dalâlete son veren,

Mahremlerin üstüne, hayâ perdesi geren.

Bir kitap ki; tahtından, zorbaları indiren,

Mülkün temellerini, hukukla güçlendiren.

 

 

Bir kitap ki; müşrikler, münâfıklar listesi,

Kârun’dan, Firavun’dan, nice ibret hissesi.

Bir kitap ki; ihlâsı, tevhîdi müjdeleyen,

İsyankâr kavimleri, birer birer eleyen.

 

 

Bir kitap ki; bileni, bilmeyenden ayıran,

O kıyâmet gününde, muhlisleri kayıran.

Bir kitap ki; mahşerde, muttakiler gölgesi,

Cennet semâlarında, çınlayan “selâm” sesi.

 

 

Bir kitap ki; çağlara, çağlar üstü hükmeden,

Hükmünü yok sayacak, yoktur asla bir neden.

Bir kitap ki; âcizdir önünde tüm san’atlar;

Hikmetine dar gelir, o sonsuz kâinatlar.

 

 

Bir kitap ki; korkular ve ümitler harmanı,

En Yüce Padişah’ın, âlemlere fermanı.

Bir kitap ki; beş vakit secdelerde göz yaşı,

Mûminlerin elinde, değişmez mihenk taşı.

 

 

Bir kitap ki; mübîndir.. Apaçıktır görene,

Son nefeste korku yok, O’na gönül verene.

Adı; Kur’ân-ı Kerîm.. Mekânı; kalb-i selîm,

O’ndadır gerçek irşâd, O’ndadır gerçek ilim.

 

 

Ey ! Şânı mahşere dek, korunan yüce kitap;

Yetmez seni övmeye, hiçbir söz, hiçbir hitap.

Seni yazmak ne mümkün, cür’etimize bakma,

Hesap günü Mîzan’da, BİZİ YALNIZ BIRAKMA !

 

 

15-16 Eylül 2009 (Kadir Gecesi)

 

 

CENGİZ NUMANOĞLU

NASIL OLUR DA SANA, SECDE ETMEZ BİR İNSAN ?

 

 

Kaç trilyon hücreden, yaratırsın bedeni,

Her bedene yüklersin, bir varoluş nedeni.

Evrendeki her zerre, tesbih ederken seni,

Baş eğerken emrine, bu kâinat , bu mîzan;

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Ömür yetmez, verdiğin bir nefesin şükrüne,

Ne mümkün bedel biçmek, yaşattığın bir güne.

Cennetleri vâdettin, hem de Kur'ân üstüne.

Haykırırken tabutlar, musallada an be an;

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Mûcizeler verirsin; kulak duyar, göz görür,

Kalp atar, dil konuşur, el tutar, ayak yürür.

Mal, mülk, evlât verirsin; hepsi de yüz güldürür,

Sağnak sağnak yağarken, bunca rahmet ve ihsan;

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Fırtınalı denizden, kurtarırsın kulunu,

Bir şans daha verirsin, ve açarsın yolunu,

Lâkin; Sana eş koşar, cübbesini, çulunu,

Bu büyük nankörlüğü, reddederken o vicdan,

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Verdiğin aklı selim, kurtuluşu seçerken,

Kurtuluşun tek yolu, secdelerden geçerken,

Yaklaşan kıyâmete, âyetler and içerken,

Ve beklerken ölümü, yeryüzündeki her can,

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

İçki, zina ve kumar, birer şeytan oltası,

Dünyaya hükmediyor, cehâletin sultası,

Din, cahilin elinde, oldu zulüm baltası,

Peygamber ahlâkını, emrederken o Kur'ân,

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Şeytan ki; unutturur, o mahşer dehşetini,

Gıybet ile yedirir, ölmüş kardeş etini.

Cehenneme yol eder, bu dünya servetini;

Davul zurna çalarak, gelirken bunca hüsran;

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

Çok şükür ! Rahmetinin, farkındayım nicedir,

Sensiz geçen saniye, sabahsız bir gecedir.

Bilirim.. Senin affın, azâbından yücedir;

Yetmiyor kudretine, hiçbir söz, hiçbir lisan;

Nasıl olur da Sana, secde etmez bir insan !.

 

 

Cengiz Numanoğlu

DESİNLER DİYE

 

Şu insan denilen, iki cinsiyet;

Bazen, şeytan ile kurar ünsiyet.

Namus, şeref, hayâ, edep, haysiyet,

Ne bulursa harcar.. Desinler diye...

 

 

Kimi var, öyle bir süsler ki sözü;

''Allah'' derken bile, reklamda gözü.

Kırk yılda bir kollar, iki öksüzü,

Ne cömert bir insan.. Desinler diye...

 

 

Kimi, iffetini koyar masaya;

Sattıkça doldurur, çelik kasaya,

Bir maymuncuk bulur, her tür yasaya,

Ne akıllı insan.. Desinler diye...

 

 

Kimi, şuuraltı, cinsel özürlü;

Dürüst evliliğe, kalbi mühürlü..

Kolyesi boynundan, çıkmaz bir türlü;

Ne çapkın bir erkek.. Desinler diye...

 

 

Kimi var, modanın dümen suyunda,

Teşhir hastalığı vardır huyunda.

Kimlik arar durur, etek boyunda;

Ne modern bir kadın.. Desinler diye...

 

 

Kimi, kırkbeşini devirmiş çoktan;

Bütçe delik deşik, anlamaz yoktan...

Kaşları kemandır, kirpikler oktan;

Aman ne hoş kadın.. Desinler diye...

 

 

Kimi, yaşlandıkça isyankâr olur,

Yılda bir çâreyi neşterde bulur.

Altmışlık cildini, gerdirir durur;

Hâlâ güzel kadın.. Desinler diye...

 

 

Kimi, beş yıldızlı salon züppesi;

Eğildikçe, yer süpürür cübbesi.

Kopacak gibidir, o kalın sesi;

Ne nâzik bir insan.. Desinler diye...

 

 

Kimi, gönül vermiş, güyâ bilime;

Beyni muhâliftir, aklı selime.

Ezberlemiş, birkaç yaban kelime;

Ne kültürlü insan.. Desinler diye...

 

 

Kimi, şöhret yapar, ilim vesîle,

Allah rızâsını, düşünmez bile..

Tepeden bakar ki, cümle câhile;

Ne âlim bir insan.. Desinler diye...

 

 

Kimi, iflâs etmiş, ahlâktan yana,

Politik virüsler, karışmış kana.

İhânet vız gelir, hatta vatana;

Siyaset cambazı.. Desinler diye...

 

 

Kimi, kıyâmeti, almaz nazara;

Râzı olmaz taştan, normal mezara.

Mermer ısmarlatır, türlü pazara;

Ne büyük adammış.. Desinler diye...

 

 

Daha kimler var ki; saymakla bitmez

Hiçbirine, doğru kelâm, kâr etmez.

Gaflet kapısından, ölse de gitmez;

Son nefeste bile, Desinler diye...

 

 

CENGİZ NUMANOĞLU

Ey insan ! Yalnızlıktan şikâyet etme sakın;

Öyle bir dostun var ki; şah damarından yakın.

 

Cengiz Numanoğlu

 

* * *

 

Vesveseler kalbinde, imânı söndürmesin;

Sen ölümü öldür ki; o seni öldürmesin.

 

Cengiz Numanoğlu

Şerefin sebebi, sanma neseptir;

Eşrefin eşekten farkı edeptir.

 

Cengiz Numanoğlu

 

* * *

Kulu kul eyleyen, bil ki; çul değil;

Rütbeleri Allah verir, kul değil...

 

Cengiz Numanoğlu

Çok güzel, teşekkürler...