Jump to content
Necip Fazıl Kısakürek [N-F-K.com Forum]
Sign in to follow this  
nurulhak

Vefatının 6. Yılında Bilge Kral: Aliya

Recommended Posts

Bosna-Hersek’in efsanevi lideri Aliya İzzetbegoviç’i vefatının 6. yılında rahmetle anarken, hapiste bulunduğu 1983-1988 yılları arasında yazdığı “Özgürlüğe Kaçışım” isimli kitaptan derlediğim notları da Aliya’nın “Bilge Kral” kimliğinin hatırlardan çıkmaması vesilesiyle istifadelerinize arz ederim.

 

● Dünyayla karşı karşıya geldiğinizde yenilgiden kurtulmanın tek bir yolu vardır. Hatta o bile emin bir yol değildir ama mümkün olan tek yoldur: Aranızdaki güç orantısını kendi lehinize harekete geçirecek olan sizsiniz. Her biri sizden daha kuvvetli ve ağır olan binlerce şeyi harekete geçirmek ve değiştirmek yerine dünyanın üstünde olmak üzere kendinizi güçlendirirsiniz. Bunu yapabilirsiniz, en azından bir dereceye kadar bu sizin gücünüz dâhilindedir. Dünya ise büyük ve fethedilemez bir şeydir. Geçeceğiniz tüm yolları deriyle kaplayamazsınız, ama kendiniz ayakkabı yapabilir, ayağınızı deriyle kaplayabilirsiniz, netice yine aynı olacaktır. İçinde bulunduğumuz dünyaya ve şartlara hükmetmenin tek yolu budur. Yaşlı insanların kalın elbiseler giydiklerinde bile niçin üşüdüklerini düşündünüz mü hiç? Çünkü onların kendi hararetleri yoktur. Dışarıdaki soğuğa direnmenin en iyi yolu, kanınızı harekete geçirmek ve böylece kendiniz içeriden sıcak tutmaktır. Tek gerçek çözüm yolu budur.

 

● Istırap hissinden veya hissizliğinden, onun insan hayatındaki ve tarihteki rolünden bahsedilebilir; fakat onu hepimizin hissettiği kesindir: Istırabın terkibi asildir, asil bir maddeden yapılmıştır!

 

● Ölüm vakıası tüm standartlarımızı değiştirir. Çünkü bu vakıayla yüzleşildiğinde hiçbir akli düşünce ve değer nizamı onunla baş edemez. Bunu sadece sevgi, inanç, nefret, gurur ve intikam gibi güçlü tutkular –ki akıl bunları reddeder- yapabilir. Belki de bu baş etme o tutkuları birçok kimse katında meşrulaştırır.

 

● Allah, hayvanlardan farklı olarak bizi dik yürür şekilde yarattı. Çoğu insan bu imtiyazı kullanmaz, hayatlarının çoğunda eğilirler, hatta sürünürler. Allah’ın bu büyük nimetini, dik yürümeyi reddetmek nankörlük değil mi?

 

● İnsan “sosyal bir hayvan” değildir. Ne kadar insan olursa o kadar kişi halini alır, yalnızlığa doğru o kadar daha fazla çabalar. Sıradan ortalama bir insan, diğer insanları sevdiği için değil, fakat kendi kendine yetersiz olduğu için sosyal ve girgindir. Bu, tekdüzelikten, boşluktan, kişinin kendi hayatından bir kaçıştır. Sathi bir kişi, yalnız kalmayı sevmez; bunun tersi de doğrudur, hakiki bir ruhani adam, bir rahip, bir münzevi tüm hayatı boyunca yalnız kalabilir.

 

● Ölümün varlığı, hayat resmine gerekli koyu gölgeleri verir. Bunlar olmasaydı o resim soluk ve anlamsız olurdu. Ölüm içermeyen bir roman veya dram eksik görünür.

 

● Sarhoşlar arasında ayık bir adamın bulunması komik bir durumdur. Çünkü sarhoşlar topluluğunda sarhoşlar çoğunluktadır ve normalliğin ölçüsünü onlar koyar. Böyle bir toplulukta ayık bir adam anormal görülecektir.

 

● Her gerçek sanatçının eserinin esas olarak otobiyografik olduğunu söylediğimizde, kahramanlarının başından geçen maceraların yazarın kendi hayatından alınmış hadiseler olduğunu kesinlikle kastetmeyiz. Sadece dâhili yaşantılar, çelişkiler, şüphe ve elemler - özellikle de elemler- ile ilgili tasvirlerin kişinin kendi hayatıyla ilgili olduğunu kastederiz. Çünkü hiç kimse başka birinin elemini tasvir etmemiştir, bu mümkün de değildir. Her yazarın tasvir ettiği elem kendisinindir; geçmişte veya gelecekte olabilir, fakat başka birine değil, sadece kendisine aittir. Bu anlamda her roman, esas kısmı itibariyle otobiyografiktir.

 

● Gerçek bir yazarın özelliği nedir? Her şeyden önce anlayış yeteneğidir. Dünyadan sanki gözleri kapalı geçip giden ve hayatlarını tüketen insanlar vardır. Gerçek bir yazar bunun tamamen zıddıdır, bir fotoğraf camı kadar hassastır.

 

● Niçin daima ahlakiliği takdir ederiz de ahlak konuşmalarını küçümseriz? Çünkü ahlakilik bir harekettir, ahlak konuşmaları ise bir sözdür. Ahlakilik kendinize yönelik bir taleptir, ahlak konuşmaları ise başkalarına yönelik bir taleptir. Ahlakilik daima ahlaki olmasına karşın, ahlak konuşmalarının çoğu kere riyakâr, dolayısıyla gayrı ahlaki oluşunun sebebi budur.

 

● Kanuna riayet eden doğru bir insan zorunlu olarak ahlaklı biri değildir. Davranışın şekli doğruluğu alışkanlığın veya korkunun neticesi olabilir. Alışkanlık ahlaklı olmak demek değildir, hele korku hiç değildir. Sadece vicdana dayalı hareketler hakikaten ahlakidir. Tıpkı namaz ve oruç için vicdani bir karar vermek gibi. Hadımlık namusluluk örneği olamaz.

 

● İnsan hayatında değerli olan her şey, insanın tüm iyi hisleri, imrendiğimiz ya da iftihar ettiğimiz tüm başarıları gayriaklidir (irrasyoneldir). Akli (rasyonel) olan sadece insanın bencilliği ve çıkarıdır.

 

● Halk ve kalabalık aynı şey değildir. Bu farkı çok iyi bilen demagoglar bunu kendi amaçları için bolca kullanırlar. Halk, dâhili şuur, ahlak ve ideal prensibini kaybettiğinde kalabalık haline dönüşür. Şuursuz halk, sürü halini alır. Sürü, idealsiz ve şekilsiz bir insan kalabalığıdır; her biri kendisi için yaşayan ve daha yüksek ve daha içtimai bir şuur taşımaksızın, hatta bir isim bile taşımaksızın sadece kendi çıkar ve arzuları olan bir fertler topluluğudur. Halkın idealleri vardır, sürününse sadece arzuları. Sürüyü tarihi yolun sonunda, yıkılışın eşiğinde görürüz. Bunun tipik bir misali, Roma İmparatorluğu’nun yıkılışı öncesinde var olan Romalı lümpen proleteryadır.

 

● İnsanlar, toplumlar ve siyasal sistemler arasındaki gerçek farklılıklar amaçlarda değil metotlardadır. Dolayısıyla amaçlar hakkında fazla soru sormayın. Çünkü ilan edilmiş amaçlar daima yüce ve iyidir. Metotlar hakkında sorun ya da metotları gözlemleyin. Bu asla yanıltmaz.

 

● Taklit en açık kabul ve onaylama biçimidir.

 

● Hüzün ile kayıtsızlık arasındaki tercihim her zaman hüzünden yana olacaktır.

 

● Mutlu bir adamın hayat hikâyesi olmaz.

 

(alıntı)

Share this post


Link to post
Share on other sites

Allah'ın rahmeti onun üzerine olsun. İslam'ın Batı'daki tertemiz yüzü, onuru ve zerafeti...

 

Düşmanlarına bile, size merhamet borcumuz var diyebilecek kadar asil ve müslüman. Nefrete, nefretle cevapla vermeyin diyebilecek kadar da Peygamber izcisi..

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...
Sign in to follow this  

×
×
  • Create New...