Korku Filmi Korkusu

[görünmez 54]

Efendim, öyle absürt şeylere kafa yoran biri olmamakla birlikte (acaba öylemi?) tarih öncesi çağlardan beri zihnimi didik didik eden bir konuyu da es geçecek kadar alakasız değilim diyerek, hakkımdaki bazı tevatürleri ve insafsız şayiaları çürütme iştiyakına tenezzül etmeyeceğimi de belirterek… Neyse, bu cümlenin sonu gelmeyeceğine göre artık şu girift konuya değinmenin vakti geldi diye düşünmekle beraber, bu konuyu neden dile getirdiğimi hala anlamamış olmanın verdiği stratejik hata kaygısının ‘’şayia’’ diye özetlediğim safsatalara ‘’meğer gerçekmiş ayol’’ denmesine sebebiyet verecek olma ihtimalini göz önünde bulundurma mecburiyeti hatta mağlubiyeti ile 5 katlı nou camp stadının yemyeşil zeminine, soyunma odasından titrek adımlarla ilerleyen ve hayatında daha önce 90 bin kişiyi bir arada görmemiş olmanın şaşkınlığını iliklerinde hisseden bir top toplayıcı gibi insicamsız duyguların tezahürü altında kalmış bir bünyenin her an çökmeye müsait haliyle o stada 1-0 yenik çıkmış gibi oldum bir an. :) Oh yaw.. Ne zor şeymiş bunu ifade etmek.. Neyse ki anlaşılmayacak tek nokta yok…

 

Yok ben korku filmi izlemiyormuşum da… Korku filmi izlemekten korkuyormuşum da… Bu yüzden izlemiyormuşum da… Daha önce ne zaman korku filmi izlesem korkudan çığlık atmışım da… Vampir filmleri yüzünden boğazlı kazak giyiyormuşum da… Zombilerle kişisel sorunlarım varmış da… Anında görünüp kaybolan garip yaratıkları esefle kınıyormuşum da… Sevimli hayalet Casper bu davranışlarıma alınarak bir canavara dönüşmüşte…

 

Alın size bir yığın safsata. Efendim, bu iddiaların tutarsızlığını dile getirmek bile ne kadar gereksiz…

 

Korku filmi izlemiyormuşum. Keyfi bir mesele. Ben sana hiç; içinde birazcık ruh bulunan, manayı arama cehdi içerisinde ve madde unsurlarını arka planda tutan filmleri neden izlemiyorsun, diyor muyum?.. Önce buna cevap ver!... Messi’den jeneriklik gol. 1-1...

 

Korku filmi izlemekten korkuyormuşum; bu yüzden izlemiyormuşum… Üstüme iyilik sağlık. İşte en çok güldüğüm saçmalık.. Kuzum, adı üstünde, korku filmi… Adamlar, bu filmi izleyenler sevinçten zıplasınlar diye çekiyordur sana kalsa… Yemeği yiyen adamla karnı doyduğu için alay edilir mi?.. Ha?.. Seni yürüyen elektrik direği seni… Bu golü kendi kalene attın.

 

Korku filmi izlerken korkudan çığlık atıyormuşum.. Bu konuya değineceğim; fakat şimdi sırası değil. :D

 

Vampirler yüzünden boğazlı kazak… En az alacakaranlık filmi kadar karanlık bu iddiaya susarak cevap veriyorum. (Bu arada alacakaranlığı da izlemedim. Ne gülüyorsun. Sana ne.)

 

Sadece zombilerle değil bütün frankenstein görünümlü, yüzünü maskeyle örtmüş tek dişi kalmış canavarlarla da sorunlarım var. Hemide kişisel olmayanından. Görünüp kaybolan yaratıklar da aynı zümreden. Delil diye uydurduğun bu şeyler, bilimsel algılayış hacminin kapasite miktarından fersah fersah uzakken hala neyin derdindesin kuzum?.. Zombiler yüzünden film izlemeyecek olsam sokağa da çıkmazdım ayol… Kaç oldu 4-1 mi?

 

Casper canavara dönüşmüş. Belliydi zaten.. Hayaletin sevimlisi mi olur?.. Senelerce kandırdılar bizi. Çaldılar çocukluğumuz gerçek olması gereken serüvenlerini. Hayali bir dünyada boğulduk sayelerinde. Ustamız splinter, spikerimiz aynı elbiseyi yüzlerce bölüm değiştirmeyen ve nedense hiç yaşlanmayan april o neil. Raksdedi’nin ve bibap’ın canı cehenneme. Bir hayalet ancak çizgi filmde sevimli olur.

 

Efendim, asıl konuya şimdi geldik. Sıkı durun…

 

Korku filmi korkusu gibi bir korkum olduğunu söylemekten korkuyorum fakat… Evet itiraf ediyorum. Hem bunda çekinilecek bir şey yok ki. Korku filminden korkuyorum. Bu çok tuhaf bir şey. Yani hem izlediklerinin gerçek olmayan, saçma şeyler olduğunu biliyor, hem de korkuyorsun. Yıllar evvel yaşamış olduğum bir hatıra geldi aklıma: Bir gün kuzenimin evinde korku filmi izliyoruz. :( 2 tane ev arkadaşı var toplam 4 kişiyiz. Gecenin bir yarısı, ışıklar kapalı, aralarında oturmuş 'ulan nerden çıkardınız korku filmi izleme saçmalığını şimdi' diye düşünürken, mumya konulu filmi izlemeye koyulduk. Başlangıçta her şey normaldi. Sonra ne olduysa hani bu tür filmlerde canavar bey aniden çıkar ya adamın arkasından ( ki bir korku filminde en zıt olduğum olay olması sebebiyle, senaristleri ve yönetmenleri dövesim gelmiştir hep) işte bu tür ani şeyler olmaya başlayınca ben (zavallı misafir) raydan çıktım. Artık kendimi kontrol edememeye ve filmde karşısına mumya çıkan sanki benmişim gibi çığlıklar atmaya başladım. ’’Yönetmeni arayın da bu tür ani sahnelerden önce alt yazı geçsin yahu!..’’ gibi bir cümleyle de durumu kurtarmaya çalışma komikliğinde bulunuyordum. Film bittiğinde kuzenim bize dönerek, şahsıma hitaben aynen şu (terbiyesiz) sözleri söyledi: Filme mi daha çok korktum yoksa senin çığlıklarına mı hala anlayamadım..

 

Anlayışsız herif… Yüzüme vurma bari..

 

Bu bahsettiğim olay daha sonra bazı topluluklarda da başıma geldiği için uzun bir süredir korku filmi izlemiyorum. Aslında öyle çok film izleyen biri değilim. Tek başıma çok nadir görülmüştür bugüne dek. Arkadaşlarla birlikte, onlar izleyelim derse ancak.. Aklıma bir olay daha geldi. Başrolde yine aynı kuzen. Terbiyesiz herif, rahat bırakmıyor beni. Gene onların evinde (bu sefer farklı bir grupla) 5-6 kişi toplanmış gecenin bir yarısı 'Kereste' adlı tam olarak korku sayılmasa da gerilimi had safhada bir saçmalığı izliyoruz. Dağınık olarak etrafta oturduğumuzdan kimi tv’ye yakın, kimi uzak, kimi orda, kimi burda bir haldeyiz. Benim tam önümde bir çocuk vardı ve onu birazdan korkutacağını kuzenim arkamdan bana işaret etti. Hatta herkese işaret etti. Neyse izlemeye devam ediyoruz. Bir süre sonra tam gerilimli bir sahnede (bunu bizzat içinde yaşayan ben) kuzenimin planlarını unutmuş bir halde heyecanla ekrana (tıpkı yeşilçam filmi izleyen romantik bir kızın 'koş Kartal, hayır Hülya atlama o arabanın önüne' derken duyduğu o tarifsiz duygularla) bakarken, onun yerde emekleyerek önümdeki çocuğun kulakları dibinde “bööööövvvvv öğğğğğğğğğ” diye yüksek sesle çıkan canavarcasıyla havaya fırladım. Korkutulanda tık yok… Olayın bir de bilincinde olana bak. Lan önünde oluyor el insaf… Hem de haberin var… Bu kadar yani… Ne 'Kereste' si yaw. Filmin adını da yanlış yazmışım. 'Testere' olacaktı o. Akıl mı bıraktı bende bu kuzen olacak yedi kat yabancı.

 

Bunun nedeni ne acaba?.. Filme kendimi fazla kaptırmamdan mı acep?.. Ahanda buldum. Küçüklüğümde yaşadığım bir korku, bilinçaltımın üstüne yerleşmiş gizli bir hastalığı yıllar sonra meydana çıkardı. Evet, sebep bu… Çünkü çocukken yine bir mumya filmi izlemiş ve o gece gecenin bir yarısı uyanınca odada kimseyi bulamamış, korkudan titreyerek kapıyı açmaya ve odadan çıkıp içeri gitmeye davranmış; fakat kapının kolunu karanlıkta bir türlü bulamamış, arkamda, hemen arkamda, aha geliyo, beni ısırcak diye mumyanın nefesini ensemde hissetmiş, sonunda çığlık atmaya başlamış ( biliyordum) ve en son kapı kolunu bulunca odadan fırlayıp salona gelmiş ve herkesi orada hazır bulmanın sevinciyle ağlaya ağlaya kendimi onların yanına atmıştım. İşte bütün sebep bu. Tedavisi de hazır.Korku filmi korkusunu yenmek için korku filmi izlememek… Hem nedir o saçma sapan ‘seni yerim’ tarzı edebiyat… Bunların birinin senaristini ele geçirsem ikimiz arasında geçen bir korku filmi çekeceğim korkarım. Dedim de aklıma elm sokağı kabusu geldi… Fredy.. Tam bir konserve kutusu. Ağzını burnunu kırmak isterdim o sapığın. Gerçi televizyona bakınca fredy’den bol ne var diyor insan. Ben olsam artık korku filmi çekmem. İğrenç bir korku filmini aratıyor mu artık bu yaşananlar?.. En iyisi bu filmin dışında kalmak. Ah!.. Başarabilsek… Bana bak mumya mısın nesin, çık git lan hayatımdan.

 

İmdaat not var : Efendim, sizin de varsa korku filmi korkunuz lütfen paylaşın. Bakın bunda gurur yapacak herhangi bir şey yok. Anlatın rahatlayın. Mesela ben şuan süper hissediyorum. En korkunç filmi de getirseler gık bile demem. Dünya varmış yaw.

[nfk321 7]

Korku filmi korkusu yüzünden izleyeceğim bütün filmlere paranoyakça yaklaşma var bende.Ve izlediğim filmlerden aşırı derecede etkilenme.Bazen uykumun arasında absürt hareketler yaparak kendime zarar verdiğim de oluyor.Mesela; en son izlediğim bir filmde asıl kız kendisini camdan aşağı atıyordu.Ben de kendimi, uykumun arasında bilinçsizce kalkıp, halının köşesinde durarak parkeye bıraktım olanca kuvvetimle.Annemler bir güm sesi ile uyanmışlar beni parkenin üzerinde 2.80 yatıyor görünce çocuğu kesin cinler çarptıya getirmişler işi.Gecenin bir vakti okumalar üflemeler.Bir hafta boyunca sızlayan kemiklerim, moraran çenem hiçbir işe yaramayan basit saçma sapan bir filmin üzerimde ki etkilerinin sonucu olarak geçebilir kayıtlara.

 

Oturup saatlerce bir otopsiyi ya da ameliyatı gözümü bile kırpmadan izleyen ben, iş filme hele ki korku filmine gelince duraksamak zorunda kalıyorum.Çünkü bende ki psikopatça durum; geceleri uykunun da getirdiği bilinçsizlikle kendimi filmde ki asıl kız ya da oğlan yerine koymak.Hannibal Lecter'in yerine falan koyarım kendimi Allah korusun. Türkiye basının manşetlerinde boy gösterir artık fotoğraflarım:)

 

Ama dediğim gibi korkmuyorum,etkileniyorum izlememe nedenim de bu.Gurur falan da yapmıyorum yani. :)

[mitajanı 103]

Korku enteresan bir duygu. Ama görünmez ortağım senin yazını ve gümüşmühür'ün yorumlarını okuduktan sonra sizlerin durumunun daha enteresan olduğunu gördüm. :) Hele bir de gümüşmühür'ün izlediği filmleri bizzat yaşama hissi enteresan üstü enteresan bir şey.

 

Şaka maka... Yazını bir solukta okudum. Güzel bir hikaye, güzel bir üslup..

[nameless 53]

Gariptir ki ben korku filmlerinde korkmaktan daha fazla gülerim..Mesela bi keresinde arkadaşımla ikimiz evde tekiz ve korku filmi izsliyoruz..Amaç biraz adrenalin ama biz -artık korkmamak için bilinçaltının geliştirdiği bir taktik midir o da bilinmez :)- kızın ayakkabısı güzelmiş,kızın saçları da hoşmuş ama üzerindeki kazak biraz absürt değil mi tarzı çıkartımlar yapıyoduk..Hatta o dehşet vermesi için kurgulanan volumün bir anda yükselmesi sahnelerini de gelmeden "Şimdi burdan bişey çıkar,şimdi kızın gözleri kanlanır" filan falan diye tahmin ediyoduk ve komiktir ki ikimiz de o akşam izlediğimiz filmden zevk almamıştık oysa amaç korkmaktı..:D

 

 

Yani dicem o ki görünmez arkadaşım sen de böyke yaparak korku filmi seyrederek korku filmi seyredip korktuğun için seninle dalga geçenlere kapak atabilirsin..Küçük bir not ustaca yapılmış korku filmlerinde denemeyin garantisi yok:)

[kosem 21]

Gariptir ki ben korku filmlerinde korkmaktan daha fazla gülerim..Mesela bi keresinde arkadaşımla ikimiz evde tekiz ve korku filmi izsliyoruz..Amaç biraz adrenalin ama biz -artık korkmamak için bilinçaltının geliştirdiği bir taktik midir o da bilinmez :) - kızın ayakkabısı güzelmiş,kızın saçları da hoşmuş ama üzerindeki kazak biraz absürt değil mi tarzı çıkartımlar yapıyoduk..Hatta o dehşet vermesi için kurgulanan volumün bir anda yükselmesi sahnelerini de gelmeden "Şimdi burdan bişey çıkar,şimdi kızın gözleri kanlanır" filan falan diye tahmin ediyoduk ve komiktir ki ikimiz de o akşam izlediğimiz filmden zevk almamıştık oysa amaç korkmaktı.. :D

 

 

Yani dicem o ki görünmez arkadaşım sen de böyke yaparak korku filmi seyrederek korku filmi seyredip korktuğun için seninle dalga geçenlere kapak atabilirsin..Küçük bir not ustaca yapılmış korku filmlerinde denemeyin garantisi yok:)

 

bu kadar olur yahu aynen bizde karakteler üzerinde analiz yaparız ve yeri gelir standup show lardan bile çok gülerim hiç korktuğumu hatırlamıyorum;

bu yabancıların tehlike nerden geliyosa olayın üstüne üstüne gitmesi yok mu :Dbide sonundaki anlam bütünlüğünü kavrayıncaya kadar anam ağlar bazen burda anlatılmak istenilen nedir diye çok sorarım ne olur kardeşim türk sinamasındaki buluşucaksanız buluşun ayrılacaksanız ayrılın :( püf nokta hiç beklemediğiniz insan kötü olur nerde ezik var anlaki var onda bişeyler

[nameless 53]

Ee boşuna mı demişler "katil uşakmış" diye..:))Öyle ama yaa nerden neyin çıkacağını kestirnce de korkulmuyo ki anııım..Aaaa burdan bir canavar çıkacak şimdi ne korkuuunççç...Türk filmelri zaten tartışılmaya açılsa konu bitmez..Başlamayayım en iyisi..:D

[Dervish 47]

Bu konu sayesinde, korku filmlerini komik bulduğunu ballandıra ballandıra anlatan insanlardan nefret ettiğimi söylemek istiyorum. Çok gıcıklar. Korku filminden korkulur. Olay bu kadar basit.

 

BU arada korku filmi izlemeyi bıraktım ben. Korktuğumdan değil :)

[yavuzlenk 26]

Korku filmlerinden korkulur diyemeyeceğim lakin korku filminden çıkıp da gerine gerine 'ne komik filmdi yahu,güldüm lan ben buna' deyip hava atmanın,göğsünü gere gere 'o korkmayan adam benim' gibisinden zafer turu atmanın en azından filmin yönetmenine hakaret olduğunu düşünüyorum.Adam oturmuş ve en azından insanlar korkmasa bile yüz kasları nötr halde izlesin diye bir film yapmış,çıkıp da iki kıza hava atayım,şu göbekli herife erkeklik taslayayım derdiyle filmin raconunu bozmak gereksiz yahu.

Ne diyelim,gece gulyabani gelsin size emi.

[nfk321 7]

Korku filmleri korkmak isteniliyorsa izlenilir eğer gülmek istiyorsanız gidin komedi filmi seyredin kardeşim.Bozmayın asabımızı.:)

Hele bir de gümüşmühür'ün izlediği filmleri bizzat yaşama hissi enteresan üstü enteresan bir şey.

Kınama Ajan Abi kınama başına gelir inan doktor doktor,hoca hoca dolaşırsın sonra.Geceleri kahramanları kendim gibi görüyorum ne var ki bunda enteresan olan.Empati yeteneğimin geliştiğini gösteriyor ki oldukça önemli bir yetenek.

[mitajanı 103]

Kınama Ajan Abi kınama başına gelir inan doktor doktor,hoca hoca dolaşırsın sonra.Geceleri kahramanları kendim gibi görüyorum ne var ki bunda enteresan olan.Empati yeteneğimin geliştiğini gösteriyor ki oldukça önemli bir yetenek.

 

Yok bişey, yok. Gayet normal. Bakma sen bana, konuşuyorum öyle. Ne var yani geceleri kendini kahraman sanıyorsan.. Neresi garip bunun? Hıhh, benimki de laf. Hem bu, empati istidadınızın geliştiğine işarettir ifade ettiğiniz gibi.

 

Yoksa kınamak da ne kelime.

[kosem 21]

yahu bu korku filminde gülmenin neresi hava şayet ben çok çilesini çektim hiç zevk alamıyosun korku filminden gerçek hayatta çok ödlek olmama rağmen :) tabi arkadaşlarınızın sizi güyosunuz diye odadan atmasıda cabası

[nameless 53]

Bu konu sayesinde, korku filmlerini komik bulduğunu ballandıra ballandıra anlatan insanlardan nefret ettiğimi söylemek istiyorum. Çok gıcıklar. Korku filminden korkulur. Olay bu kadar basit.

 

BU arada korku filmi izlemeyi bıraktım ben. Korktuğumdan değil :)

 

 

Korku filmlerinden korkmadığını(!) ama gene de izlemeyi bıraktığını söyleyenlere gıcık olurum..Ayrıca korku filmlerinden kokmak ayıp bişey değil ajanımız olayı çözmüş :)

Herkesin korku eşiği farklıdır ağrı eşikleri gibi :D komik gelen bir sahnede korkmuş rolü yapıp renkten renge girecek halimiz de yok yani diimi ama :(

[nfk321 7]

Korku filmlerine bayılanlar genelde gerçek hayatta (Büşra'nın da ifade ettiği gibi)ödlek olup bir şekilde kanıtlama ihtiyacı duyanlar bence.Çok mu ağır oldu :) Hadi cesaretinizi en basitinden bir ampul takarken gösterin de göreyim sizi.Korku filmlerine kahkahalarla gülen ama iş gerçek hayatta kan görmeye gelince bembeyaz kesilen arkadaşlarım çok.Etkilendiğim için izlemiyorum, etkilenmesem yine izlemezdim bir mantığı yok çünkü.

[nameless 53]

Korku filmlerine bayılanlar genelde gerçek hayatta (Büşra'nın da ifade ettiği gibi)ödlek olup bir şekilde kanıtlama ihtiyacı duyanlar bence.Çok mu ağır oldu :) Hadi cesaretinizi en basitinden bir ampul takarken gösterin de göreyim sizi.Korku filmlerine kahkahalarla gülen ama iş gerçek hayatta kan görmeye gelince bembeyaz kesilen arkadaşlarım çok.Etkilendiğim için izlemiyorum, etkilenmesem yine izlemezdim bir mantığı yok çünkü.

 

Korku filmlerine bayılmam hiç öyle bişey de iddia etmedim :D ..Ayrıca senin sorununu da çözdüm galiba gümüşmühür..Gerçek hayatla filmleri karıştırıyosun.. :( Bir ampul takmak elinle elektriğe yani somut bir şeye dokunmak..Ama ekranda gördüğün varlığın monitörden fırlayıp yanına gelme ihtimali korku filmlerinde bile rastlanmayacak bir şeydir ki gerçek hayatla ne alakası var Allah aşkına..Neyse siz yine izlemeyin bence de etkilenmemek adına... :)

[Kureyşi 61]

Korku filmlerine bayılmam hiç öyle bişey de iddia etmedim :) ..Ayrıca senin sorununu da çözdüm galiba gümüşmühür..Gerçek hayatla filmleri karıştırıyosun.. :) Bir ampul takmak elinle elektriğe yani somut bir şeye dokunmak..Ama ekranda gördüğün varlığın monitörden fırlayıp yanına gelme ihtimali korku filmlerinde bile rastlanmayacak bir şeydir ki gerçek hayatla ne alakası var Allah aşkına..Neyse siz yine izlemeyin bence de etkilenmemek adına... :)

size katılıyorum.

 

 

Gerçek hayatta ödlek değilim. Korku filmlerinden de korkmamayı 8 yaş civarında öğrendim. Bazen aklımın kısaldığı zamanlarda; zamanımı katletmek için izlerim. Zevk alırım. Korkmam. Ama kahkaha atamam. o yüzden kahramanlık gösterileri de benden vaki olmamıştır.

 

Gerçek hayatta ödlek olduğu için; bu korkaklığını korku filmlerinden korkmayarak bastırmaya çalışanların var olduğu düşüncesine katılmadım.

[kosem 21]

Korku filmlerine bayılanlar genelde gerçek hayatta (Büşra'nın da ifade ettiği gibi)ödlek olup bir şekilde kanıtlama ihtiyacı duyanlar bence.Çok mu ağır oldu :) Hadi cesaretinizi en basitinden bir ampul takarken gösterin de göreyim sizi.Korku filmlerine kahkahalarla gülen ama iş gerçek hayatta kan görmeye gelince bembeyaz kesilen arkadaşlarım çok.Etkilendiğim için izlemiyorum, etkilenmesem yine izlemezdim bir mantığı yok çünkü.

 

tabi aybükecim filim böyle kahkaha atıyosun sonra yolda köpek görsen korkudan rengin atıyo böylelikle cesurluğunu tescillemiş oluyosun yanındakilerde buna inanıyor:Dşahsen benim hiç inanan arkadaşlarım yok hani sanalda sallarsında reelde pek inandırıcı olmuyo :) buda takıntı bir işte bu kadar :) ama senin bu kadar etkilenmene şaşırdım şimdi anlıyorum Hatice nin biz filim izlerken dışarda pineklemesini ve suç ve ceza yı okumasına bile annesinin izin vermemesini.....

[pembegül 5]

Kokru filmini ben de pek sevmem. İzlerken de gülme gibi bir tuhaflık sergileme yerine kafamı duvarlara çevirmeyi veya gözlerimi kapamayı tercih ederim . hatta hazır gözlerimi kapamışken Allah'ım keşke uyusam neydi bu başıma gelen diye düşünür ama bi türlü uyuyamam. Herşeye rağmen korkumdan ölsem de filmi sonuna kadar izlerim. O görünmez arkadaşın da bahsettiği testese isimli korku filmi serisi yok mu hakikaten sıradışı bir iğrençlik hikayesi. Kimseye tavsiye filan etmiyorum, gidin komedi, bilim kurgu, aksiyon neyin izleyin... :)

[zihni fikriparlak 0]

Küçükken "Geçen Yaz Ne Yaptığını Biliyorum" adında korku filmi izlemiştim.Bi sahnesinde başroldeki ablanın saçlarını kesiyodu katil.Onu izledikten sonra bi zaman her uyandığımda saç-sakal kontrolu yapmıştım,o kadar korkarım abi :)

Sinema mı yok,deli miyim ben neyim? Yeteneksiz miyim,beceriksiz miyim yoksa terbiyesiz miyim? Ya da durun durun şey miyim ben. Neyse boşver :) ahahha

[thelordofthebaron 2]

Ya dabbe midir nedir onu sinemada izlemeye gitmiştik arkadaşlarlan, böyle kara kara canavarımsı şeyler çıkıyor ordan buradan millet çığlık atıyor falan bir zamandan sonra bana iyice komik gelmeye başladı böyle kahkahayla gülüyorum hiç unutmam öndeki üç beş hanfendi rahatsız olmuş sessiz olurmusun film izliyoruz burada dediler bana; bende film önünüzde oynuyor önünüze dönün izlemek istiyorsanız demiştim ne kabaymışım o günlerde yahu; konumuz korkmaktı değilmi ben konunun dışına çıktım sanırım neyse ya işte idare edin artık.

[nfk321 7]

Korku filmlerine bayılmam hiç öyle bişey de iddia etmedim ..Ayrıca senin sorununu da çözdüm galiba gümüşmühür..Gerçek hayatla filmleri karıştırıyosun.. Bir ampul takmak elinle elektriğe yani somut bir şeye dokunmak..Ama ekranda gördüğün varlığın monitörden fırlayıp yanına gelme ihtimali korku filmlerinde bile rastlanmayacak bir şeydir ki gerçek hayatla ne alakası var Allah aşkına..Neyse siz yine izlemeyin bence de etkilenmemek adına...

 

Ben de senin öyle bişey iddia ettiğini iddia etmedim ki aşkolsun yani.Filmlerden etkilenmem genelde o sahnenin gerçek hayatta bilinçaltımın bir köşesinde yer almasından kaynaklanıyor doğru tespit.Her filmden etkilenip mesela süpermeni izleyip gece kendimi camdan aşağı bırakmıyorum tabi ki ama.Eğer izlediğim filmde yaşadıklarımdan kesitler varsa kendimle bağdaştırabiliyorum ve ne yazık ki bunun farkına ancak uyanınca varıyorum.Camdan aşağı atlayan kızla bağdaştırdım kendimi çünkü çok kısa bir zaman önce sevdiğim bir insan o şekilde intihar etmişti.Olayın şokunu atlattığımı zannediyordum yanılmışım.Beynimizin geri dönüşüm kutusu olan bilinçaltı herkeste farklı bir biçimlerde harekete geçiyor.Dikkat edin sizin de vardır muhakkak bilinçsizce yaptığınız hareketler siz farkında olmasanız bile vardır.

 

 

tabi aybükecim filim böyle kahkaha atıyosun sonra yolda köpek görsen korkudan rengin atıyo böylelikle cesurluğunu tescillemiş oluyosun yanındakilerde buna inanıyor:Dşahsen benim hiç inanan arkadaşlarım yok hani sanalda sallarsında reelde pek inandırıcı olmuyo buda takıntı bir işte bu kadar ama senin bu kadar etkilenmene şaşırdım şimdi anlıyorum Hatice nin biz filim izlerken dışarda pineklemesini ve suç ve ceza yı okumasına bile annesinin izin vermemesini.....

 

Güzel itiraftı:)Suç ve Ceza'yı annesinin okutmamasını anlıyorum Hatice'nin.Ben olsam ben de okutmam.İsyana teşvik ediyor çünkü.(Her ne kadar en sevdiğim Rus klasiği olsa da.)Arkadaşlarımla uzun zamandır oturup film seyretmedim seyretsem bile eğer beni çağırdılarsa ona göre film açmalılar, açmazlarsa zaten dışarıda pineklemek yerine ortamdan ayrılırım.Sağolsunlar zaten saygılılar o konuda.

[mumin 414]

Efendim, öyle absürt şeylere kafa yoran biri olmamakla birlikte (acaba öylemi?) tarih öncesi çağlardan beri zihnimi didik didik eden bir konuyu da es geçecek kadar alakasız değilim diyerek, hakkımdaki bazı tevatürleri ve insafsız şayiaları çürütme iştiyakına tenezzül etmeyeceğimi de belirterek… Neyse, bu cümlenin sonu gelmeyeceğine göre artık şu girift konuya değinmenin vakti geldi diye düşünmekle beraber, bu konuyu neden dile getirdiğimi hala anlamamış olmanın verdiği stratejik hata kaygısının ‘’şayia’’ diye özetlediğim safsatalara ‘’meğer gerçekmiş ayol’’ denmesine sebebiyet verecek olma ihtimalini göz önünde bulundurma mecburiyeti hatta mağlubiyeti ile 5 katlı nou camp stadının yemyeşil zeminine, soyunma odasından titrek adımlarla ilerleyen ve hayatında daha önce 90 bin kişiyi bir arada görmemiş olmanın şaşkınlığını iliklerinde hisseden bir top toplayıcı gibi insicamsız duyguların tezahürü altında kalmış bir bünyenin her an çökmeye müsait haliyle o stada 1-0 yenik çıkmış gibi oldum bir an. Oh yaw.. Ne zor şeymiş bunu ifade etmek.. Neyse ki anlaşılmayacak tek nokta yok…

 

Yok ben korku filmi izlemiyormuşum da… Korku filmi izlemekten korkuyormuşum da… Bu yüzden izlemiyormuşum da… Daha önce ne zaman korku filmi izlesem korkudan çığlık atmışım da… Vampir filmleri yüzünden boğazlı kazak giyiyormuşum da… Zombilerle kişisel sorunlarım varmış da… Anında görünüp kaybolan garip yaratıkları esefle kınıyormuşum da… Sevimli hayalet Casper bu davranışlarıma alınarak bir canavara dönüşmüşte…

 

Alın size bir yığın safsata. Efendim, bu iddiaların tutarsızlığını dile getirmek bile ne kadar gereksiz…

 

Korku filmi izlemiyormuşum. Keyfi bir mesele. Ben sana hiç; içinde birazcık ruh bulunan, manayı arama cehdi içerisinde ve madde unsurlarını arka planda tutan filmleri neden izlemiyorsun, diyor muyum?.. Önce buna cevap ver!... Messi’den jeneriklik gol. 1-1...

 

Korku filmi izlemekten korkuyormuşum; bu yüzden izlemiyormuşum… Üstüme iyilik sağlık. İşte en çok güldüğüm saçmalık.. Kuzum, adı üstünde, korku filmi… Adamlar, bu filmi izleyenler sevinçten zıplasınlar diye çekiyordur sana kalsa… Yemeği yiyen adamla karnı doyduğu için alay edilir mi?.. Ha?.. Seni yürüyen elektrik direği seni… Bu golü kendi kalene attın.

 

Korku filmi izlerken korkudan çığlık atıyormuşum.. Bu konuya değineceğim; fakat şimdi sırası değil.

 

Vampirler yüzünden boğazlı kazak… En az alacakaranlık filmi kadar karanlık bu iddiaya susarak cevap veriyorum. (Bu arada alacakaranlığı da izlemedim. Ne gülüyorsun. Sana ne.)

 

Sadece zombilerle değil bütün frankenstein görünümlü, yüzünü maskeyle örtmüş tek dişi kalmış canavarlarla da sorunlarım var. Hemide kişisel olmayanından. Görünüp kaybolan yaratıklar da aynı zümreden. Delil diye uydurduğun bu şeyler, bilimsel algılayış hacminin kapasite miktarından fersah fersah uzakken hala neyin derdindesin kuzum?.. Zombiler yüzünden film izlemeyecek olsam sokağa da çıkmazdım ayol… Kaç oldu 4-1 mi?

 

Casper canavara dönüşmüş. Belliydi zaten.. Hayaletin sevimlisi mi olur?.. Senelerce kandırdılar bizi. Çaldılar çocukluğumuz gerçek olması gereken serüvenlerini. Hayali bir dünyada boğulduk sayelerinde. Ustamız splinter, spikerimiz aynı elbiseyi yüzlerce bölüm değiştirmeyen ve nedense hiç yaşlanmayan april o neil. Raksdedi’nin ve bibap’ın canı cehenneme. Bir hayalet ancak çizgi filmde sevimli olur.

 

Efendim, asıl konuya şimdi geldik. Sıkı durun…

 

Korku filmi korkusu gibi bir korkum olduğunu söylemekten korkuyorum fakat… Evet itiraf ediyorum. Hem bunda çekinilecek bir şey yok ki. Korku filminden korkuyorum. Bu çok tuhaf bir şey. Yani hem izlediklerinin gerçek olmayan, saçma şeyler olduğunu biliyor, hem de korkuyorsun. Yıllar evvel yaşamış olduğum bir hatıra geldi aklıma: Bir gün kuzenimin evinde korku filmi izliyoruz. 2 tane ev arkadaşı var toplam 4 kişiyiz. Gecenin bir yarısı, ışıklar kapalı, aralarında oturmuş 'ulan nerden çıkardınız korku filmi izleme saçmalığını şimdi' diye düşünürken, mumya konulu filmi izlemeye koyulduk. Başlangıçta her şey normaldi. Sonra ne olduysa hani bu tür filmlerde canavar bey aniden çıkar ya adamın arkasından ( ki bir korku filminde en zıt olduğum olay olması sebebiyle, senaristleri ve yönetmenleri dövesim gelmiştir hep) işte bu tür ani şeyler olmaya başlayınca ben (zavallı misafir) raydan çıktım. Artık kendimi kontrol edememeye ve filmde karşısına mumya çıkan sanki benmişim gibi çığlıklar atmaya başladım. ’’Yönetmeni arayın da bu tür ani sahnelerden önce alt yazı geçsin yahu!..’’ gibi bir cümleyle de durumu kurtarmaya çalışma komikliğinde bulunuyordum. Film bittiğinde kuzenim bize dönerek, şahsıma hitaben aynen şu (terbiyesiz) sözleri söyledi: Filme mi daha çok korktum yoksa senin çığlıklarına mı hala anlayamadım..

 

Anlayışsız herif… Yüzüme vurma bari..

 

Bu bahsettiğim olay daha sonra bazı topluluklarda da başıma geldiği için uzun bir süredir korku filmi izlemiyorum. Aslında öyle çok film izleyen biri değilim. Tek başıma çok nadir görülmüştür bugüne dek. Arkadaşlarla birlikte, onlar izleyelim derse ancak.. Aklıma bir olay daha geldi. Başrolde yine aynı kuzen. Terbiyesiz herif, rahat bırakmıyor beni. Gene onların evinde (bu sefer farklı bir grupla) 5-6 kişi toplanmış gecenin bir yarısı 'Kereste' adlı tam olarak korku sayılmasa da gerilimi had safhada bir saçmalığı izliyoruz. Dağınık olarak etrafta oturduğumuzdan kimi tv’ye yakın, kimi uzak, kimi orda, kimi burda bir haldeyiz. Benim tam önümde bir çocuk vardı ve onu birazdan korkutacağını kuzenim arkamdan bana işaret etti. Hatta herkese işaret etti. Neyse izlemeye devam ediyoruz. Bir süre sonra tam gerilimli bir sahnede (bunu bizzat içinde yaşayan ben) kuzenimin planlarını unutmuş bir halde heyecanla ekrana (tıpkı yeşilçam filmi izleyen romantik bir kızın 'koş Kartal, hayır Hülya atlama o arabanın önüne' derken duyduğu o tarifsiz duygularla) bakarken, onun yerde emekleyerek önümdeki çocuğun kulakları dibinde “bööööövvvvv öğğğğğğğğğ” diye yüksek sesle çıkan canavarcasıyla havaya fırladım. Korkutulanda tık yok… Olayın bir de bilincinde olana bak. Lan önünde oluyor el insaf… Hem de haberin var… Bu kadar yani… Ne 'Kereste' si yaw. Filmin adını da yanlış yazmışım. 'Testere' olacaktı o. Akıl mı bıraktı bende bu kuzen olacak yedi kat yabancı.

 

Bunun nedeni ne acaba?.. Filme kendimi fazla kaptırmamdan mı acep?.. Ahanda buldum. Küçüklüğümde yaşadığım bir korku, bilinçaltımın üstüne yerleşmiş gizli bir hastalığı yıllar sonra meydana çıkardı. Evet, sebep bu… Çünkü çocukken yine bir mumya filmi izlemiş ve o gece gecenin bir yarısı uyanınca odada kimseyi bulamamış, korkudan titreyerek kapıyı açmaya ve odadan çıkıp içeri gitmeye davranmış; fakat kapının kolunu karanlıkta bir türlü bulamamış, arkamda, hemen arkamda, aha geliyo, beni ısırcak diye mumyanın nefesini ensemde hissetmiş, sonunda çığlık atmaya başlamış ( biliyordum) ve en son kapı kolunu bulunca odadan fırlayıp salona gelmiş ve herkesi orada hazır bulmanın sevinciyle ağlaya ağlaya kendimi onların yanına atmıştım. İşte bütün sebep bu. Tedavisi de hazır.Korku filmi korkusunu yenmek için korku filmi izlememek… Hem nedir o saçma sapan ‘seni yerim’ tarzı edebiyat… Bunların birinin senaristini ele geçirsem ikimiz arasında geçen bir korku filmi çekeceğim korkarım. Dedim de aklıma elm sokağı kabusu geldi… Fredy.. Tam bir konserve kutusu. Ağzını burnunu kırmak isterdim o sapığın. Gerçi televizyona bakınca fredy’den bol ne var diyor insan. Ben olsam artık korku filmi çekmem. İğrenç bir korku filmini aratıyor mu artık bu yaşananlar?.. En iyisi bu filmin dışında kalmak. Ah!.. Başarabilsek… Bana bak mumya mısın nesin, çık git lan hayatımdan.

 

İmdaat not var : Efendim, sizin de varsa korku filmi korkunuz lütfen paylaşın. Bakın bunda gurur yapacak herhangi bir şey yok. Anlatın rahatlayın. Mesela ben şuan süper hissediyorum. En korkunç filmi de getirseler gık bile demem. Dünya varmış yaw.

 

 

Uzun zamandır böyle güldüğümü hatırlamıyorum. Resmen ağzımı kapattım gülmemi duymasınlar diye. Olay ya.Çok yaşayın e mi. Hele çığlıklara mı korku sahnesine mi korktum kısmında film koptu. :)