nataraf 0 Report post Posted July 30, 2011 arkadaşlar, hz mevlananın ismi neden bu isim, neden anlamı böyle (mevlamız-efendimiz), gerçek ismi mi yoksa sonradan yaftalanan bir sıfat mı? ayrıca hz. mevlananın türbesi neden Efendimizin türbesi gibi yeşil? ve de hz. sems ile hz. mevlananın teşbihte hata olmasın mirac benzeri bir olay yaşamaları neye işaret ya da gerçekliği nedir? aslında bir soru daha var defalarca belki de tartışılmıştır ama hala benım zihnimde mantıklı bir şeklide cevaıbını bulup oturmadı hz. mevlana ile hz. semsin ilişkisi neden böyle eksantrik, özellikle mi çarpıtılıyor bu olaydan hissedarlar mı var tehlikeli yerlere gidiyor insan zıhnınde kaç kere kafamdan sarkastik dusunce gecti töbe çekip oturdum. nedir hakikat 3 kitap okudum ust uste kafam çöplük oldu. doğruları ayıklayamıyorum yardımcı olabilcek arkadas varsa sevinirim... Quote Share this post Link to post Share on other sites
HİÇ 542 Report post Posted July 30, 2011 mevlana bir künye bir lakaptır sadece hz. mevlana celaleddin ks a has değildir. evliyalar ansiklopedidisi tarzı veyahut üstad necip fazıl ın veliler ordusundan isimli kitabını karıştırırsan m harfine veya mevlana kelimesine geldiğinde ne kadar büyük zatın olduğunu göreceksindir. türbenin yeşilliğine gelince o bir mimari tercih. bursada da yeşil türbe var. o mirac benzeri olayı bilmiyorum. ikisinin arasındaki muhabbet çok derin. hz şems yanlış hatırlamıyorsam şam da ikamet ederken bir yahudi yanına gelip "ya şems duydun mu mevlana buraya geliyormuş" diye söylüyor. hz şems de bunu duyunca yahudiye bütün malını veriyor. hz. şemsin yanına gelenler yahudi sana yalan söyledi deyince "biliyorum, ben bu sözün yalanına bütün malımı verdim şayet doğru olsaydı böyle bir habere canımı vermem icap ederdi" diyerek aralarındaki muhabbetin seviyesini belirtmiş oluyor. bu da veliler ordusundan isimli eserde geçmekte. bu muhabbeti tasavvuf düşmanı aynı zamanda İslam düşmanı kimseler çarpıtıp kendi adi düşüncelerine malzeme yapmışlar ve yapmaktadırlar. sana tavsiyem nitelikli kitapları oku, her yazılanı okuma. önüne gelen kitap yazıyor yazarlık yapıyor hem de haddinibilmezliğin doruğunda İslamın i harfinin üzerindeki noktadan haberi yok tutup da tasavvuf vs... mevzularını irdeliyor. kaç kuruşluk adamsın diye sorarlar. elbette bu tür kişilerin tek bir gayesi var para para para... 3 Quote Share this post Link to post Share on other sites
ışığa doğru 1 Report post Posted July 30, 2011 Ülkemiz gibi maalesef -popülizmin baş tacı- edildiği bir yerde bu tip olayların olması insanı durup düşündürüyor. Mesela Şeb-i Aruz törenlerini her yıl, bu törenin asıl manasından bihaber binlerce insan sadece görsellik açısından takip ediyor. Meseleye buradan bakıldığında, Mevlana Celaleddin-i Rumi Hz.'lerinin mesajlarının kolu kanadı kesilerek aksettirildiği gözümüze çarpıyor. Şimdiki dönemlerde Evliyaların türbesinin birer ticarethane görünümünde olması, oralarda aradığımız maneviyat havasını yeterince duyamayışımız da bundan kaynaklanıyor. Sayın nfkkfn'ın mesajı bu yönden aydınlatıcı ve açıklayıcı olmuş. Her yazılanı okumak kafa karışıklığına yol açar. Bu yüzden bu tip konular araştırılacaksa ve bu konular irdelenecekse, bu alanda okunması gereken kitaplar referansla belirlenmelidir. Aksi durumlarda ise bizim biz olmamızı istemeyen çevrelere geniş malzemeler çıkacaktır. Quote Share this post Link to post Share on other sites
nataraf 0 Report post Posted July 30, 2011 Evet bunu ticaret malzemesi yapmak çok adice…Aslında kıtaplar da oyle rastgele kalemlerden cıkmıs kıtaplar degıl. Aşk- elıf safak, babı esrar- Ahmet umıt, askın gozyasları -sınan yagmur .Mesela askın gozyaslarında Sems-i Tebrizi gidince hz. Mevlana ona ozlemiyle mektuplar yazar onlardan birkaç alıntı: Nasıl bir pınarsın sen Şems? İçtikçe susadığım. Nasıl bir ateşsin sen ey Şems? Yandıkça serinlediğim. Sen görünüşte etten kemikten ibaret bir insan; ama bütün insanlığı kalbinde taşıyan. Güzelliğini kimlere sorayım senin, say ki herkese sormuşum, kim anlatacak? Sana kavuşmadıktan sonra tut ki cennette ebedîyim, hurilerle eşim, devlet yâr olmuş bana, ne çıkar bunlardan? Seninle öyle doluyum ki, kafatasım çatlayacaktı. Damarla¬rımda akan kan, sendin. Göğüs boşluğumdaki kalp senin kalbin¬di. Damarlarım çatlayacak, göğsüm yarılacaktı. Seni teneffüs edi¬yordum. Hicran kanatları beni gökten yere indirdi. Oysa seninle ka¬nat çırpıyorduk. Vs. vs… Aşkın bu boyutu şirk olmaz mı diycem ama haddimi asmak sehven de olsa başka mecralara suruklenmesını istemem. Bu ifadelerin muhakkak ki tasavvufi bir boyutu vardır, aynı ask sehidi hallacı Mansur hz.nin Enel hak deyişindeki gibi…Bir başka nokta da Hz. Mevlana’nın hanımının, Hz. Mevlana ile hz sems arasındaki bu muaşakaya, hasbihallere, halvete girmelere, kırk gun odadan çıkmamaları olayına gerçekten hoşgörülü olabilmiş midir? arifi billah bir zatın hanımı ama neticede kadın yani… akıl aska denge degil, akıl yetmiyor anlamaya bunları belki de bu kadar sorgulayıp teferruatta bogulmamak lazım ama insan merak ediyor… Quote Share this post Link to post Share on other sites
serdengectik 58 Report post Posted July 30, 2011 rastgele yazar değil dediklerin bunlar mı? bu şahıslar bunu ticaret malzemesi yapanların en meşhurları değil mi? üstelik bu kitaplar roman.romanlar kaynak olamaz. Quote Share this post Link to post Share on other sites
nataraf 0 Report post Posted July 30, 2011 Romanlar kaynak olmaz diye bir şey yok, romanda kullanılan anektodlar pekala kaynaktır. Roman kurgusal bir tür de olsa eğer ki mevlanayı Bayezidi Bistamiyi fransız ihtilalini anlatıyorsanz ana iskelet bellidir. Ayrıca yazarlar konusunda rastgele değil derken Sinan Yagmurun özgeçmişi görüşü duruşu yazdığı kitapları göz önüne alarak, bir elif şafagın kendi ifadesiyle yıllara yayılan kapsamlı Mevlana araştırmasını baz alarak söyledim yoksa ne kadar trendy populer baskı sayısı çok bunlar değil... veliler ordusuna bakıcam, kitap onerisi için teşekkurler... Quote Share this post Link to post Share on other sites
HİÇ 542 Report post Posted July 30, 2011 mevlana hazretlerinin nasıl istismar edildiği ile alakalı bu yazılar da dikkat çekicidir... MEVLÂNÂ CELÂLEDDÎN (K.S.) VE SEMÂ “Ağzımı bin kere miskle, bin kere amber ile temizlerim, bin kere de misvâklarım. Yine de o pâk Muham-med (s.a.v.) ismini ağzıma almaya kendimi lâyık göremem” diyen Mevlânâ Celâleddîn (k.s.), tasavvuf deryâsına dalmış bir Hakk ve Peygamber (s.a.v.) âşığıdır. İlmî, teşbihleri, sözleri ve nasîhatleri bu deryâdan saçılan hikmet damlalarıdır. O, bir tarîkat kurucusu değildir. Yeni usûller ve ibâdet şekilleri ihdas etmemiştir. Ney, rebap, tambur gibi çeşitli çalgı âletleri çalınarak yapılan törenler ve âyinler, ilk defa on beşinci yüzyılda ortaya çıkmıştır. İlk mevlevî bestelerinin bestelenmesi de aynı zamana rastlar. Bu târih, Mevlânâ hazretlerinin yaşadığı devirden 3-4 asır sonradır. Onun Mesnevî ’sinde geçen “Ney” kelimesi bâzı edebiyatçılar tarafından çalgı âleti olan ney şeklinde düşünüldüğü için, yanlış olarak kendisinin ney çaldığı veyâ dinlediği sanılmıştır. Hâlbuki Mevlânâ Celâleddîn (k.s.), ney ve dümbelek çalmadı. Dönmedi, raks etmedi. Bunları sonra gelenler uydurdu. Yirmi dört binden ziyâde beytiyle dünyâya nûr saçan Mesnevisine, her memlekette, birçok dilde şerhler, açıklamalar yapılmıştır. Bunların en kıymetlisi Mevlânâ Câmi’nin kitabı olup, bunun da birçok şerhleri vardır. Türkçe şerhlerinden, Ankara valisi Âbidin Paşanın şerhi çok kıymetlidir. Âbidin Paşa bu şerhinde, ney’in, insan-ı kâmil olduğunu dokuz türlü ispat etmektedir. Ney’in üç ma’nâsı vardır. Birincisi, İslâm dîninde yetişen kâmil, yüksek insan demektir. İkincisi Fârisî dilinde, yok demektir. Ney’in üçüncü ma’nâsı ise, kamış kalem demektir ki, bundan da insan-ı kâmil işâret edilmektedir. Mevlevîlik, sonraları din bilgisi olmayan câhillerin eline düştüğünden, ney’i çalgı sanarak, ney, dümbelek gibi şeyler çalmaya, dönmeye başlamışlar, ibâdete İslâm dîninin yasak ettiği çirkin şeyler karıştırmışlardır. (Yeni Rehber Ansiklopedisi, 14.c. 80.s.) www.mevlanatakvimi.net ayrıca üstadın yazıları için http://www.n-f-k.com/ustaddan/mevlana-rezaleti-ve-turist-terligi 2 Quote Share this post Link to post Share on other sites
