Fikir Çöküşü.

[kurşunkalem 56]

Uzun zaman oldu ki; yazmak bana bir hayâl gibi göründü.Unuttum kağıdımı, kalememi.Yazmak kadar güzel bir nimet olduğunu hatırladığım an da kendimi formda buldum.

Bu aralar üzerinde durduğum mevzu "Vatan hainleri"

Bulunduğum mahalde^, yaklaşık iki yılı aşkındır şaşkındım ,şimdi şimdi farkediyorum ,yabancılarla da yaşamnın bir neticesinin olduğunu.Yabancı derken; aynı ülkede, aynı semtte, aynı dinde,aynı atmosferde fakat farklı beyinlerle.

Bunu nasıl şimdilerde farkettim anlatayım.

İkamet ettiğim yerde,kendi fikirlerimde olabilcek birisni aramadım hiç, lakin, kendimi yabancı fikirlerede aşiyan olsun diye bir alana tabi tuttum.Şimdilerde gündemde pkk saldırıları olduğu için de görüştüğüm insanlarla bu mevzu hakkında lakırtı ettik ,ettik etmesinede,beyindeki kırılmayan, atom gücünde ki fikirleri sabit insanların, bu kadar iyi yürekli iken nasıl oluyorda bağımsızları desteklediklerini anlamaya çalışıyordum ki ;merakım,bu sorunun cevabını almam da bana destek oldu.

Doğu kültüründe ki insanları herkes bilir tanır,ben şahsen bu kadar yakından tanımıyor,haklarında da bir fikir yürütmüyordum ama, haklarında söylenenleri duymuyor değildim.Şimdi birebir doğu insanları ile muahatap olduğum için tanıdım ,sevdim,saydım.Haklarında söylenenleri birebir cesaret edip sordum. "neden hakkınızda böyle söylentiler çok oluyor?" sorusunu sorduğumda, duyduklarım hem üzücü, hem kızdırıcı, hem de vahim cevaplardı.

Meğer doğuda o saf doğal hayatı sürdüren din kardeşlerime öylesne psikolojik baskılar uygulanıyormuş ki ,dünya iyisi olan bu insanlar hakkında söylenenler, tamamen yalan! ve perde arkası görünmeyen gerçeklerle dolu.

Ve ne yazık ki kendilerini anlatacak bir kuruma mensup değiller "vatan haini"dediğim insanlar ,vatan hainliğininde ilersinde insan düşmanı,ahlak düşmanı,din düşmanı,..vs vs.

Yapılabilecek tek şey var ki; o da dua ,bu şartlı hayatı yaşayan insanlara karşı...

[HİÇ 542]

malumdur ki kimsenin doğacağı coğrafyayı, mensup olacağı kavmi , sahip olacağı anne babayı seçme hakkı yoktur. herkes herkesin yerinde olabilirdi doğduğu anda. "müslümanlar kardeştir" ölçüsü genel bir ifadedir, hiçbir şekilde dil, renk, ırk ayrımı yapmayan bir düsturdur. buna paralel Allah diyen, Rasulullah sav i hakkıyla seven, onun sevdiklerini de seven, düşmanlarına düşman olan herkes başımızın tacı olmalıdır.

 

bu zamana kadar gerek öğrencilik hayatımda, gerek askerlikte, gerekse iş hayatında doğum yeri doğu ve güneydoğu anadolu olan kardeşlerimle muhattap oldum. hiçbir zaman ne ben ne de onlar ya bunlar Kürt ya da bunlar Türk şeklinde bir yaklaşımda bulunmadık. "Allah diyen gel seni alnından öpeyim" sıcaklığı ve muhabbetiyle birlikte zaman geçirdik. (bunların istisnaları var malumunuzdur)

 

müşterilerimiz ağrıdan, karstan geliyor biz size mal satmayız kardeşim demedik, diyemeyiz de. gelirler beraber namaza gideriz, iş biter hal hatır sormak için telefon açarız. müslümanlığın gereği bu değil mi?

 

temelde çoğumuzun bildiği gibi siyonizmin ülkemizi bölme planları mevcut. yahudi mesut barzanini babası mustafa barzaninin 70li yıllardaki ofisinde bizim 17 vilayetimizin de içinde bulunduğu kürt-israil devletinin haritası bulunmaktaydı. kısacası;

 

Allahu Teala ülkemizi böldürmesin, bu uğurda çalışanların hidayet ihtimali varsa hidayete erdirsin yoksa KAHHAR ismiyle kahr eylesin...