Merhum İsmail Biçer Hocaefendi - Süleyman Çelebi Mevlidi Şerif

[kanijeli 33]

1.Böüm

 

 

2.Bölüm

 

 

 

VİLADET BAHRİ

Şefiul´usati fi yevmil´arasat, Hazreti-i Ahmedü Mahmudû Muhammed Mustafa râ Sâlevat

 

Amine hatun Muhammed annesi

Ol sadeften doğdu ol dür danesi

 

Çünki Abdullah´dan oldu hâmile

Vakt erişdi hefte vü eyyam ile

 

Hem Muhammed gelmesi oldu yakîn

Çok alametler belirdi gelmedin

 

Ol Rebiul evvel ayı nicesi

On ikinci gice isneyn gecesi

 

Ol gice kim doğdu ol hayrûl beşer

Anesi anda neler gördü neler

 

Dedi gördüm ol Habibin ânesi

Bir acep nur kim güneş pervanesi

 

Berk urup çıktı evimden nagehan

Göklere dek nur ile doldu cihan

 

Gökler açıldı ve feth oldu zulem

Üç melek gördüm elinde üç alem

 

Biri meşrık biri mağribde anın

Biri damında dikildi Kâ´benin

 

Bildim anlardan kim ol halkın yeği

Kim yakin oldu cihana gelmeği

 

Bildim anlardan ki ol halkın beyi

Kim yakın oldu cihanâ gelmeyi

 

İndiler gökten melekler saf ü saf

Kabe gibi kıldılar evim tavaf

 

Hem hava üzre döşendi bir döşek

Adı Sündüs, döşeyen anı melek

 

Çün göründü bana bu işler ayân

Hayret içre kalmış idim ben hemân

 

Yarılıp çıktı divardan nagehan

Geldi üç huri banâ oldu ayan

 

Bazıları derler ki ol üç dilberin

Asiye´ydi biri ol meh-peykerin

 

Biri Meryem hatun idi aşikâr

Birisi hem hûrilerden bir nigâr

 

Geldiler lutf ile ol üç mehcebin

Verdiler bana selam ol dem hemin

 

Çevre yanıma gelip oturdular

Mustafayı birbirine muştular

 

Üç alem dahi dikildi üç yere

Her birisin edeyim nerden nere

 

Dediler oğlun gibi hiç bir oğul

Yaradılalı cihan gelmiş değil

 

Bu senin oğlun gibi kadri cemil

Bir anâya vermemiştir ol Celil

 

Ulu devlet buldun ey dildare sen

Doğuserdir senden ol hulki hasen

 

Bu gelen ilm-i ledün sultanıdır

Bu gelen tehvid-i irfan kânıdır

 

Bu gelen aşkina devreyler felek

Yüzüne müştakdürür ins ü melek

 

Bu gice ol gicedir kim, ol şerif

Nur ile alemleri eyler latif

 

Bu gice şâdân olur erbâb- dil

Bu giceye can verir eshab-ı dil

 

Rahmeten lil´alemindir mustafa

Hem şefiu´l-muznibindir mustafa

 

Vasfını bu resme tertib etdiler

Ol mübarek nuru tergib ettiler

 

Amine eder çü vakt oldu tamam

Kim vücuda gele ol hayrül enam

 

Susadım gayet hararetten kati

Sundular bir cam dolusu şerbeti

 

Şerbeti karşımda tutdu hûriler

Bunu sana verdi Allah dediler

 

Kardan ak idi ve hem soğuk idi

Lezzeti dahi şekerde yok idi

 

İçtim anı oldu cismim nura gark

Edemedim kendimi nurdan fark

 

Geldi bir ak kuş kanâdiyle revan

Arkamı sıvadı kuvvetle heman

 

Doğdu ol saatte ol sultan-ı din

Nura gark oldu semavat ü zemin

 

Sallü aleyhi sellimü teslima

Hatta tenali cennetten ve naima

 

Essalatü vesselamü aleyke Ya Resulallah

Esselatü vesselamü aleyke Ya Habiballah

Essalatü vesselamü aleyke

Ya Seyyidel-evveline velâhirin.

 

Süleyman Çelebi