İmam Hüseyin (a.s)

[kopzan 8]

İMAM HÜSEYİN (a.s) HAKKINDA HADİSLER

 

1- “Hüseyin bendendir, ben de Hüseyin’denim; Hüseyin’i seveni Allah sevsin.”

 

2- Resulullah (s.a.s) bir gün İmam Hüseyin’in elinden tutarak şöyle buyurdular:

 

“Ey cemaat! Bu Hüseyin bin Ali’dir; O’nu tanıyın; canım elinde olan Allah’a ant olsun ki Hüseyin cennettedir, O’nu sevenler de cennettedir, O’nu sevenleri sevenler de cennettedir.”

 

3- “Kim cennet gençlerinin efendisine bakmak istiyorsa, Hüseyin bin Ali’ye baksın.”

 

4- Kim, gök ehli için yeryüzü ehlinin en sevilenine bakmak istiyorsa, Hüseyin’e baksın.”

 

5- “Hüseyin bendendir; O benim oğlum ve evladımdır, kardeşinden sonra insanların en üstünüdür; O Müslümanların İmamı, müminlerin mevlası, âlemlerin Rabbi’nin halifesidir; yardım dileyenlerin yardımına koşan, sığınak arayanların sığınağı ve Allah’ın yarattıklarına olan hüccetidir; O, cennet gençlerinin efendisi ve ümmetin babıdır (kapısıdır); O'nun emri benim emrimdir; O'na itaat bana itaattir; O'na uyan bendendir; O'na isyan eden benden değildir.”

 

6- “Bir gün Peygamber (s.a.s), Hüseyin (a.s)’ı kucağına oturtarak şöyle buyurdu: “Hüseyin’in şehadeti üzre müminlerin kalbinde bir aşk vardır, o aşk asla soğumaz.”

 

Sonra buyurdular ki: “Babam, her gözyaşının maktulü olana (Hüseyin’e) feda olsun.”

 

Ey Resulullah’ın torunu, her gözyaşın maktulü nedir? Dediklerinde; “O'nu anan her mümin, mutlaka ağlar” buyurdular.

 

7- Bera Bin Azib diyor ki: Resulullah'ı (s.a.s) Hüseyin'i (sırtında) taşırken gördüm, şöyle buyurmaktaydı: ‘’Allah’ım! Ben O'nu seviyorum sen de sev.’’

 

8- Hasan ve Hüseyin Cennet Gençlerinin efendileridirler. Babaları ise Onlardan daha üstündür.

 

9- Celaleddin Siyutî, İbrahim ve Zeyd ibn-i Ziyad’dan nakletmiştir ki: “Gökyüzü yalnız Hz. Yahya peygamber (a.s) ve İmam Hüseyin (a.s) için ağladı. Ağlaması ise onda bulunan kırmızılıktır. Hz. Yahya (a.s) öldürüldüğünde, gökyüzü kırmızılaştı ve gökten kan damladı; Hz. Hüseyin (a.s) de öldürüldüğünde, gökyüzü kırmızılaştı.”

 

10- İmam Cafer ibn-i Muhammed (a.s):

 

“Hz. Hüseyin’in (a.s) kabri etrafında dört bin melek (bir başka rivayete göre ise yetmiş bin melek) toza bulanmış ve mahzun bir halde kıyamete kadar Hz. Hüseyin’e (a.s) ağlayacaklar.”

 

11-İbn-i Ebi Ziyad şöyle rivayet etmiştir:

 

“Bir gün Resul-i Ekrem (s.a.s), zevcesi Ayşe’nin evinden çıkıp, kızı Hz. Fatıma’nın (a.s) evinin önünden geçerken oğlu İmam Hüseyin’in ağladığını duydu. Cenab-ı Fatıma’ya (a.s) “Bilmez misin ki Hüseyin’in ağlayışı beni incitir.” diye buyurdu.”

 

12-İbn-i Abbas, Allah Teâla’nın Resulullah’a (s.a.s) şöyle vahyettiğini naklediyor:

 

“Yahya ibn-i Zekeriyya’nın kanı için yetmiş bin kişi öldürdüm; Hüseyin’in katli içinse bunun iki misli kişi öldüreceğim.”

[eko 5]

Bir Allah kulu Hasan Basri(Allah O'ndan razı olsun) ye gelip pire kanının namaza mani olup olmayacağını sormuştur.Hasan Basrini ise:

 

* Şu Iraklıların haline bakınız, Allah Rasülün ciğerparesi Hz. Hüseyini kanlar içinde boğdunuz da gelip bana pire kanını mı soruyorsunuz...

Diye bir okuduğum rivayeti hatırlattı.

 

Bu rivayeti günümüze uyarlarsak ve samimiyetle sorarımki neden o gün aşure yapıp yiyoruz? Tadmin edici cevap verebilecek olan var mı?

 

Teşekkürler paylaşım için Allah razı olsun.

[buyukdogu 529]

Kerbela bir ateştir, biz her dem yanarız...

[eda 6]

Allah razı olsun kardeşim.

[hafakan 195]

sevgili eko valla ben muharrem ayından dolayı aşure yediğimizi biliyorum :D nuh (a.s)ın kıssası hani biliyosun.

arkadaşlar ne düşünürler bilemiyorum

sevgiyle kal.

[duru 2]

esselam;

eko öncelikle teşekkür ederim sayende bu konuyu araştırdım.

öncelikle âşûrâ'nın hikmetine değinecek olursak cenab-ı hakkın on peygambere on değişik ikramı ihsan ettiği tarih olarak bilinmektedir:

hz. Musa(a.s)'ın firavunun kurtuluşu,hz.Nuh (a.s)'ın gemisinin cudi dağına demirlenmesi,hz.Yunus (a.s)'ın balığın karnından kurtulması,hz.Adem (a.s)'ın tevbesinin kabulu,hz.Yusuf (a.s)'ın kuyudan kurtulması,hz.İsa (a.s)'ın o gün dünyaya teşrifleri ve semaya çakilişleri,hz.davut(a.s)'ın tevbesinin kabulu,hz. ismail (a.s)'ın doğumu,hz.Yusuf (a.s)'ın o âşûrâ günü görmeye başlaması, hz. Eyub(a.s)'ın şifa bulması.

Âşura gününün manevi ve berraklığı üzerinde Kerbela karanlığının kesafeti de görülmektedir. 61. hicret yılının Muharrem'ine ait 10. gününde Hazret-i İmam Hüseyin (r.a.) 55 yaşında iken Sinan bin Enes isimli bir hain tarafından Kerbelâ'da hunharca şehit edilmiştir. Bu gadr ve zulmün arkasında Emevi Halifesi Yezid, onun Küfe valisi İbni Ziyad vardır. Yarım asır öncesinden Peygamberimizin bizzat haber verildiği bu ciğerleri yakan olay Hazret-i Hüseyin'i Cennet gençlerinin efendisi olma şanına yüceltmiştir.

 

Şehitler mükâfatını almış en yüce mertebelere ulaşmıştır. Yüce Allah'ın da zalimlere hak ettikleri cezayı en âdil bir şekilde vereceğinden şüphemiz yoktur. Kader hükme boyun eğen her mü'min bu olaya üzülür, ancak itidalini ve soğukkanlılığını kaybetmez. Duyguları yanlışlara ve taşkınlıklara götürmez. Çünkü meydana gelen bütün olaylar ezelî takdirin bir hükmüdür. Bu açıdan bunu bir "yas merasimi" haline dönüştürmek ehli-i sünnetin itikat ve inancına aykırıdır.

 

kaynak:http://www.islamiyet.gen.tr/mubarek_gun_ve_geceler/muharrem_ayi_ve_asure_gunu.php

 

 

bütün bu açıklamaların haricinde benim de bildiğim kadarıyla (okuduklarım ve büyüklerimden duyduklarım) âşûrâyı boş geçirmemek bol bol sadaka vermek,oruç tutmak ve bu aya ayrı bir ihtimam göstermek gerekmektedir.aynı zamanda yemek olarak verilen aşureyse evin bereketini artırır,yakınlarla ilişkileri geliştirmede yardımcı olur diye yapılıyor yoksa hz. hüseyn efendimizin şehadetlerine haşa nispet olsun diye aşurenin keşfedildiğini sanmıyorum...

 

Saygılar.

[eko 5]

O günlerde karşılaştığım durumlardan bahsedeceğim. Neden sizlere yöneltme isteği ise;

 

İsmi lazım olmayan bir tv kanalında bir şii molla çıkıp aşağı yukarı şu açıklamayı yapmıştı:

 

* "Emeviler Hz.Hüseyin'i Kerbela da şehit ettikten sonra halktan tepki almaya başladı ve bunu örtbas etmek için ve de gelecek nesil kin nefret duymasın diye zamanla duru arkadaşımızın saydığı olayların gerçekleştiğini halka beyan etmişlerdir. Ama o olayların gerçekleşmesi o güne denk geldiğine dair kesin bir bilgi yok. Bu aşure dini gereklilik değil yas günüdür, Hz.Ademin tevbesinin kabulu gibi vakalarla bize o günde sevinç yaşatmak isteme girişiminde bulunmuştur.

 

Diye bir açıklama yapmıştı...

 

 

Ve de o hafta Cuma Hutbesinde bir konuşma yapan imamımız aşağı yukarı şu konuşmayı yapmıştı:

 

*Aşure dini gereklilik değil adettir, duru arkadaşımızın saydığı günlere denk gelen olayları hatırlama amaçlı aşure yapıp komşuluğumuzu hatırlamak , bir nevi sadaka eylemek güzelliklere ulaşmaktır. Amaaaa şunuda unutmayalım o günde Efendimizin(S.A.V.) torunu Hz.Hüseyinde şehit edilmiştir. Onu pek hatırlamıyoruz, konuşsam yanlış anlayacaksınız ama konuşamıyorum, mü'min kardeşlerim herşeyi gerektiği kadar uygulayalım Hz.Hüseyin efendimizi de unutmayalım hatırlayalım, yasını kalplerimizde yaşayalım o gün neler oldu biraz kendimize ders çıkaralım..

 

 

Diye de bir hutbede konuşma yapmıştı..

Mübarek imamımız diyecek birşey bırakmamışki ben üstüne birşey diyeyim. O günde biraz Hz.Hüseyini hatırlamak gerekiyor.

 

 

Bende öyle kendime ders çıkarmak istemiştim, biraz ordan biraz burdan gerektiğini anlamak yaşamak, biraz da bunu size açıklamak bilmek iyice öğrenmek için hazır konu varken paylaşalım dedim.

 

Duru kardeşim Allah razı olsun paylaşımlarınızdan sayenizde iyice öğreniyoruz.

[yunuscoskun 4]

size nihat hatipoğlu hocanın peygamberin iki gülü sohbetini dinlemenizi tavsiye ederim kerbelayı o zaman çok iyi anlarsınız...

[YENIMGUSIM 1]

ALLAH razı olsun kardeşim güzel bir paylaşımdı..