Mcht 3 Report post Posted May 19, 2009 Hal-i Pür Melal Sukut; Göklerden damla damla üzerime yağarken, Kaybolurum dehlizlerinde karanlıkların... Saniyeler titrer, dakikalar kelepçelenir, saatler geçimsizleşir... Kement; Bedenimden usul usul ruhuma geçerken, Sorgulanırım dizelerinde somurtkanlıkların... Heceler sızlar, kelimeler tökezler, cümleler ünsüzleşir... Ümit yangınlarında can çekişen ömrüme kelimelerin alevleri neylesin... Tutsak kamplarında şehit düşen yüreğime dakikaların esareti neylesin... Yokluğun; Kaderden sırtıma giydirilmiş libasken, Üşüyorum zemherisinde kızgınlıkların... Günler donar, aylar ayazlaşır, mevsimler susuzlaşır... Varlığın; Anlımdan yediğim kurşunlarına mesken... Ölüyorum debdebesinde suskunlukların... Vakit biter, vuslat görünür, visal ölümsüzleşir... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Mcht 3 Report post Posted July 13, 2009 Ne Fark Eder Ben böyle iç çekip sızlasamda olur, Duysan ne fark eder! Ben böyle eriyip tükensemde olur, Görsen ne fark eder! Ümit deryasında kırk kere boğulduk; Yine ümitlendik. Hasret hamurunda hüsranla yoğrulduk; Yine kabullendik. Sukut kilidini dilimize vurdular; Yine sabreyledik. Sabır tepsisinde haşere sundular; Yine seyreyledik. O akıl sendeyken anlayamazsın, Sorsam ne fark eder! O kalp sendeyken ağlayamazsın; Ölsem ne fark eder! Quote Share this post Link to post Share on other sites
