Hayber
HAYBER
-40-
Koca bir dev yapısı,
Hayber’in tunç kapısı…
Yol vermez de yol vermez!
Şehre nerden girilir?
Kapı nasıl devrilir?
Akıl ve güç elvermez!
Kaynadı, coştu Ali,
Kapıya koştu Ali,
Var gücüyle abandı.
Rezeleri sökülmüş,
Zincirleri dökülmüş,
Kapı yere kapandı.
Çil yavrusu, ahali…
En önünde şanlı Ali,
Elinde siyah sancak.
Bu tıkanan, son delik;
Hicazda Yahudilik
Artık yurtsuz kalacak!
Yahudi, zehir demek;
O’na sundu bir yemek,
Kızarmış keçi, zâhir.
Bir lokmacık tattılar
Ve lokmayı attılar;
Dediler: Zehir, zehir!
Diyecekler son anda:
«Hâlâ o zehir kanda…»
Ölünmüş tek habbesi…
Cilvesidir Hayber’in;
En büyük Peygamberin,
Bir de şehid, rütbesi…
