***ß!r!c!k***

En büyük ve bence gerekli bir takıntım olan takıntım =)

Yoldaki yürüyüş , hal ve hareketlerimdir...

Dışarda yüksek sesli konuşulmasına , pata küte yürünüp sokakta kahkahalarla gülerek gösteriş yapılması fena rahatsızlık verir bana...

Telefonum kesinlikle cebimde olmalıdır .Şarj durumları dışında nedense yanımdan ayırmam.

Kitap okurken içine koyduğum ayraç muhakkak anlamlı bir resim ve yazılı olmalıdır . O ayraca baktığımda içime soka soka bana birşeyleri hatırlatmalıdır...

Benzer bir konuyu şahsım açmıştı ...

http://www.n-f-k.com/nfkforum/index.php?showtopic=10548

 

Ama buraya düşüncelerimi yazmaktan hoşluk duyacağım...

 

Aşk'ın kesin bir tanımı olmadığını düşünüyorum.

Bana sorarsanız tarifide olmamalı ki bir anlamı olsun...

Anlatılamamalı ki kutsal olsun , yüce olsun...

Her satırda,cümlede hissedilmeli ama hiçbir kelime anlatmaya yetmemeli...

 

İnandığınız AŞK neyse...

Hakkında milyonlarca cümle destanlaşıcak bir çırpıda fakat hiç bir kelime onu anlatmaya yetmeyecek ki AŞK olsun...

Öyle ki inandığınız AŞK , Hakiki olan karşısında utanıcak...

Ne tartışmalara ne cümlelere konu oldu şu üç kelime.Adı her geçtiğinde kelimeler destanlaştı bir çırpıda .Ama yinede anlatılamadı,anlaşılamadı..

 

Peki ya siz ne diyorsunuz.Aşk var mı...?

 

Var yada yok demeyin.

Var'ınızında sebebi olsun - Yok'unuzunda...

 

Saygılarımla...

Çok güzel anlatmış yahu.Vallahi uslubuna bayılıyorum. :)

Kurşunkalem sağolasın eklemeler için güzeller..=) Demet kardeşim sağol. amin ecmain inşallah.

w-racer ben teşekkür ederim =)

Bülbüllerin güzel sesleri beğenilir de bu yüzden kafes çeker onları.

Ama kuzgunla baykuşu kim kor kafese?

 

!!!... Hz. Mevlana ...!!!

Sağolasın =) Bir eyvallah da benden.Eyvallah kardeşim :)

Ne münasebet

 

Ablam evlenmeden önce saatlerce odamıza kapanır, sigara ve kahve ikilisi eşliğinde sırlarımızı dökerdik. Böyle anlardan birinde, kısık sesle "Müzik açalım mı? Babam yan odada, bizi dinliyor olabilir." dedim. Yan odadan gelen ve hala hatırladığımızda bizi kahkahalara boğan ses: "Ne dinleyecem sizi beee!"

 

 

 

Yanlış telefon

 

İşe giderken cep telefonumu evde unutmuşum, ama televizyon kumandasını almayı ihmal etmemişim.

 

 

 

Çocuklar kimden?

 

Annemle babam tartışıyor. Tartışma esnasında annemin kafası o kadar çok karışıyor ki, kendisini aldatmakla suçladığı babama "O çocuklar benden mi??" diyor! Zaten tartışma o anda bitiyor, gülmekten tabii.

 

 

 

Nur topu

 

İşyerinde küpe takan erkek arkadaşımıza babasından yorum: "Bir zamanlar nur topu gibi oğlum vardı; nuru gitti, topu kaldı!"

 

 

 

Düz mantık

 

 

Eğer bir sokakta yürüyorsanız ve camında ''Bu ev kiralıktır'' yazılı bir evin yanından geçip birkaç adım sonra önüne geldiğiniz bir başka evin camında ''Bu da'' yazısını görürseniz bilin ki Trabzon'dasınız.

 

 

 

Toplamda

 

Geçen gece nöbetteyken acile 3 yaşında, para yutmuş bir hasta geliyor. Babasına ne kadar yuttuğunu soruyoruz; "1 YTL" diyor. Yapılan tetkikler sonucunda bir adet 50 Kuruş ve iki adet 25 Kuruş tespit ediyoruz. Baba bir şekilde haklı olduğu için sadece aramızda gülüşerek konuyu kapatıyoruz.

 

 

 

Helallik

 

 

 

Tatile giden, hayat dolu yaşlı teyzemiz güya helalleşiyor. "Hadi çocuğum, hakkınızı helal edin, hayat bu; siz ölürsünüz ben göremem, veya siz kör olursunuz beni göremezsiniz..."

 

 

 

Köpük köpük

 

8 yaşımdaki yeğenim "Dayı nasıl oluyor da renkli sabundan beyaz köpük çıkıyor?" diye sordu. "Dur bir düşüneyim." dedim, hala düşünüyorum...

 

 

 

Araba sevdası

 

 

Annem arabasını torpidosu için dantel örecek kadar çok seviyor. Geçenlerde arabayı çarpmış ve farı kırılmış. Babamın anlattığına göre trafik polisinin önünde "Yavrumun gözü çıktııııı!" diye ağladığı için polisler heyecanlanıp ambulans çağırmışlar.

 

 

 

Hevesli

 

Kardeşime araba kullanmayı öğretiyorum. Çok hevesli... Bana; "Abi çok kolay yaa, aynı bilgisayar oyunu gibi!" diyor. Cevabım; "Hııı... Ama tek canın var..."

 

 

 

Potansiyel müşteri

 

 

 

Kırmızı ışıkta durduğum anda yanımdan iki motosikletli ışık hızında ve tek tekerlek üzerinde geçti. Ben ağzım açık olayı izlerken yanıma yanaşan 112 ambulansından doktor camı açtı ve bana: ''Gördün mü bizim müşterileri... Hey maşAllah!'' dedi.

 

 

 

Un merakı

 

 

 

Komşumuzun kızı ilk fırıncıya kaçtı. Geri geldi, 5 ay sonra un fabrikasının sahibine kaçtı. Bunlara annesinin yorumu; "Ben bu gızı una doyaramadım!"

 

 

 

Sütün faydaları

 

 

 

Sabah erken okula gidecek oğlumu uyandırmadan önce, kalkar kalkmaz içsin diye hazırladığım sütün bardak ebadını o kadar abartmışım ki, henüz uyanmaya çalışan, tek gözü açık oğlumdan gelen cümle: "İneğin kendisini getirseydin bari."

 

 

 

Giyim kuşam

 

 

 

Lacivert ceketi, gri pantolonu, kahverengi ayakkabısı ve siyah kemerini bir arada giyen babama annemin yorumu: "Toplama bilgisayar gibi olmuşsun!"

 

 

 

Cadaloz kaynana

 

 

 

İş arkadaşımın düğünündeyiz. Nikah kıyılıyor, imzalar atılıyor, gelin ve damadı tebrik etmek için ayağa kalkıldığında elektrikler kesiliyor. Biz hep beraber "Aaaa!" diye tepki gösterirken, arkadaşımın annesi oldukça yüksek sesle düşüncesini dile getiriyor. "Oğlumun daha ilk dakikadan hayatı karardı."

 

 

 

Direksiyon eğitimi

 

 

 

Sene 1993. Sevgilime (şu an karım olur kendileri) araba kullanmayı öğretiyorum. İzmir'in o zamanki halini bilenler bilir. Üçkuyular-Narlıdere yolu şimdiki gibi değil. Sakin... Stres olmasın, panik yapmasın diye çok karışmamaya çalışıyorum. Ayrıca çok sakin bir ses tonuyla konuşuyorum. Direğe 3 santim farkla geçiyor benim güzel sevgilim. "Direğe çok yakın geçtin hayatım." diyorum. Cevap "Hangi direğe?"

http://www.dailymotion.com/video/x9s2uf_fa...mlereyliy_music

 

Farsça bir marş.Çok etkiler bu marş beni .Gerek müziği gerekse sözleri . Dinleyin derim .

 

Buyrun buda Türkçe çevirilmiş hali.

 

KALBİN AHENGİ

 

Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor

Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu…

 

Hoşa gider gönül kıssası ve okumaya değer

Sonsuza dek bu aşk ve gönül tüter

Gönül derdin ve şerrin merkezi

Ateş şulesi yapar ve yakar ateşi

Bir sahranın söylemi bir mecnun onun pençesinde

Bir sazlık ki onda aşk ahengi söylenmekte

Nağmeyi güzelleştirir bazen, bazen bozar nağmeyi

Bir harman ki hep artırır bu alevi

Ve aşk ateş şulelerinin ev sahibi

 

Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor

Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu…

 

Kim aşkı öne geçirirse orada yok olur kendi

Her kalp ki kendinde değilse daha etkili

Benim kalbimde ise lale bahçeleri

İşte ney tutsak ve tutsaklığı feryadından belli

Nurdan bir sahrada lalelerin hayali

Geçmeli dert ayağı ile çölü geçmeli

Bir yürüyüşle yürüyor ki yer aşk ve kan

Ta ki görsün nasıldır hali

Her taraftan can kokusu geliyor

Derdin aşkın ve yarin kokusu

 

Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor

Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu…

 

Sözü geçmiştir bu topraktan yaratılanın

Ve feleklerde yükselişi

İşte aşk burada zirveye çıkıyor

Burada bir damla kan denizler gibi oluyor

Bu varlık âlemini bir izinle terk et

Kır bu şişeyi ki mest olasın

Perde kalktı gördüm varı yoğu

Gördüm görünmezin görünür olduğunu

 

Kalp pençesi kalbi ahenge sürüklüyor

Aşkın feryadı ve ateş şulesidir bu…

Uçurum etrafında dolaşan oraya düşebilir,

Günahtan daha büyük uçurum hangisidir?

 

 

E Vallahi hepside güzelll...

Gerçekten yürekten bir "eyvallah" cümlesi döküldü dudaklarımdan.Ben bu "eyvallah" sözünü çok severim.Ama öyle sokak tarzı ile değil.Yürekten gelenini seviyorum.Özünde teslimiyetin ötesi,sevilenden gelen her şeyin kabulü olduğunu düşünüyorum.(Bu düşünceyi bana kazandıran sevdiğim bir hocamdır.Allah rağzı olsun ondan.)

Bu yüzden yüreğinizden süzülüp satırlara dökülen bu güzel satırları paylaştığınız için içten bir ''Eyvallah'' diyorum vesselam...

VAR’A ‘yok’ demekle, nesi değişir ki ‘var’ın?

 

Varsın Allah’ım varsın! Diller yok diyorsa yalan, kalplerde senin adın yazılı...

 

Canlar Seninle yaşıyor...

 

Eller, sen istersen tutabilir, dizler de öyle...

 

Alâim-i Semâ senin.

Gökkuşağında renkler Seni gösteriyor, ‘ressam’ yok dese dert midir?

 

Şarkılarda ismin geçmese ne gam? Sesler seni söylüyor.

 

Senin besteni şakıyor bülbüller!

Gül ümsüyorsa senin güzelliğinden...

Rahmetinin katresidir yağmur, bahçeler hep senin.

En şefkatli sensin Allah’ım.

 

Çünkü sensin anneleri yaratan...

En kudretli sensin Allah’ım Çünkü sensin dağları dik tutan...

Çocukların pamukçacık ellerinde, çimenlerin yeşermelerinde, sevdâlıların sıcacık yüreklerinde ‘apaçık’ sen ‘saklısın’...

Sana ‘yok’ diyeni ‘yok’tan ‘var’ eden de sensin.

Bolluklar mükâfatın, kıtlıklar ikazın... Ferahlıklar, sıkıntılarımıza teselli, üzüntüler seni hatırlamamız için...

O kadar varsın ki...

Varlığının heybeti karşısında başımız dönüyor, tıpkı dünya gibi...

Sensiz yaşanmıyor...

Milyonlarca yıldır, milyarlarca hayat ve her hayat sahibine her an taptaze nefesler veren nasıl ‘yok’ olur, nasıl ‘yaşamaz’?

 

Hayatı veren sensin.

 

Hayat da, hayatım da senin. Kendini bilmeyen seni tanımamış; kim neylesin?

Anlamayı, bir adıma karşılık bin adımla koşuşturan sensin.

‘İnanılan’ da sensin ‘inandıran’ da...

‘Var’ daha ‘yok’ iken ‘var’ olan da sensin.

Her zaman her yerde ‘var’ olan da!

Sevgin zerre eksilse üzerimizden ve bir an çevrilse bakışların, tutuşur yanarız...

Asırlar bir ince perde, mekân bildiğimiz, ayak bastığımız, paylaşamadığımız dünya bir durak...

Bir hak verdin... Akıl, duygu, dudak verdin, söyleyeceğiz...

Kaderimizi kendimize ‘yazdıran’ da sensin.

Yarattın, yaşatıyorsun, dirilişimiz vaadin...

Sen vaadinden dönmeyensin, senindir sonsuzluk!

‘Küçükler’ Senden uzaklaştıkça küçüldüler, ‘büyükler’ sana yaklaştıkça büyüdüler.

Yûnus balığın karnında, Yûsuf zindanda senin kölendi. Hürriyet sendeydi, sen Rabbimizsin...

Serinlik Sendendi, İbrahim’i ateşin yakışından kurtaran... Mûsa’yı Firavun’un sarayında büyüten sendin.

Sendin hem yetim, hem öksüz Muhammed’i (asm) Mirâc’a çıkaran...

Yûsuf Züleyha’yı senin için reddetti...

O, her şeyi!

Allahım:

Rüzgârdan, ışıktan, lisandan, insandan deliller gönderdin.. Her oluş, her tükeniş işâretindi!

Peygamberlerin, nizâmını anlatan yazının satırbaşlarıydı, kelimelerindi velilerin: dostların, senin imla işaretlerin...

 

 

Geylânî seni söyledi, Rabbanî seni, Mevlânâ sana çağırdı, Gazâlî sana. Bediüzzaman’ın “çağına ve sonrasına” seni anlatan sözü binlerce sayfa sürdü...

“Bildim seni ey Rab, bilinmez meşhur” dedi Necip Fazıl, Sen çileyi mutluluk yapansın.

Varsın Allah’ım varsın...

Hilekârsa bilim, edepsizse edebiyat, sahteyse san’at,gerçeğini; amacını kaybetmişse ‘yok’ diyorsa desin!

Küçük kitaplar ‘yok’ yazsa?

Kâinat ‘var’ yazan koca kitap!

Yazan sensin, okutan sensin.

Selâm sana sevgili.

“Bir nakışta bin nakşı nakşeden nakkaş...”

Atomundan galaksisine, zerresinden küresine, yarattığın ne varsa, hepsi içimde dönüyor... Dalgalanıyor denizlerin damarlarımda, buğulanıyor gökyüzü gözlerimde, rüyalar içindeyim, çiçekler içinde, güneşler açıyorum... Bir küçük kâinatım!

İnsanım ve inanıyorum sana.

Kundaktan kefene, beşikten musallaya ve oradan ‘asıl hayata’ uzanan rahmetine... Şelâlelerde çağıldayan, mercanlarda parıldayan güzelliğine... Toprak kokan mahsuller, kovanlar, peteklerce ikram ikram üstüne bereketine... Kan kırmızı karanfillerden, gözbebeklerine kadar, binbir çeşit ve rengârenk sanatına inanıyorum...

‘Yok’a inanmak ‘yok!’

Şüphesiz inanılacak yalnız sensin.

Sebepler! Size söylüyorum, sizi sebep gösterenlerde suç, Sevgilim ‘ol’der ve ‘olur’...

 

Allahım...

Bir sevdâdır sana inanmak...

Gurbette âniden kavuşmaktır!

Her şeyimi sen verdin, her şeyim senin.

Seni sana lâyık anlatamadım affet! Kelimem yetmedi!

İşte Allah’ım bu kulunun bütün söyleyebildiği bu kadar.

Ben bu kadarım...

Şükür ki sen bu kadar değilsin

Buyurun aşk ile şevk ile:

-Eşhedü en lâilâhe illallah ve eşhedü enne muhammeden abdühû ve rasûlüh…

-Şehadet ederim ki Allah’tan başka ilâh yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed O’nun kulu ve rasülüdür.

 

Aşkla – şevkle girilir İslam’a… Aşkla – şevkle tazelenir İslam’la bağlar… Müslümanlık bu aşkın sürekli yaşanma halidir.

 

“Allah’ım beni sana ulaştırmayan bu dini, bu inancı ben ateşe atar da yakarım.”

Bu çetin söz Hazreti Mevlânâ’ya aittir.

 

İnsanı “Allah’a ulaştırmayan din” nasıl bir dindir acaba?

Acaba içinde aşk coşkusu bulunmayan bir şey mi?

 

Ya şu insan profiline ne dersiniz?

 

“Bazan melekler bizim temizliğimizi kıskanır, bazan da şeytanlar kötülüğümüzden kaçarlar.

“İnsan vücudu, içinde yırtıcı hayvanların dolaştığı bir ormana benzer, parçalanmamak, yok olmamak için çok uyanık bulunmamız lazım. Bizim vücudumuzda binlerce kurt, binlerce domuz, temiz, pis, güzel, çirkin binlerce sıfatlar vardır.”

 

Nasıl bir insandır içinde şeytanı barındıran insan? Acaba aşktan yoksun olan mı? Acaba bizim içimiz nasıl? Kimler kaynaşıp vuruşuyor içimizde? Mevlânâ Hazretleri aşka çağırıyor insanı:

 

“Aşıkların coşkun akan bir sel gibi, yüzlerini, başlarını yerlere sürerek, taşlara vurarak, dostun deresine varıncaya kadar koşması gerekir.”

 

“Aşk göklere uçmaktır”, diyor. “Aşksız geçen ömrü, hiç hesaba katma, yaşadım sanma. Aşk âb-ı hayattır, onu canla, gönülle kabul et.” diyor. “Aşk ölü ekmeği can yapar, fani olan canı ebedileştirir.” diyor. Ve “Göklerin dönüşünü, aşkın dalgasından bil. Eğer aşk olmasaydı, dünya donar kalırdı.” diyor.

 

“Aşk” deyince Muhammed İkbal, Mevlânâ’dan alıyor sözü ve o da aşkı çağırıyor:

 

“Gel ey aşk, ey gönlümün remzi, mânâsı, gel ey bizim tarlamız, mahsulümüz gel bu balçıktan yaratılan insanlar artık eskidiler, köhneleştiler. Gel çamurumuzdan yeni bir insan yap.”

 

Çamurdan insan inşa etmek için aşkın iksiri lâzım büyük gönül adamına göre…

 

Sonra yeniden alıyor sözü Hazreti Mevlânâ. Aşkın terennümleri içinde bir mü’mini işaretliyor insana:

 

“İnle inle ki, bu iniltiyi işiten bir komşun vardır. Bu komşu, sana, şah damarından daha yakındır. İnle inle ki çocuğun inlemesi, ağlaması, süt annesinin sevgisini uyandırır.”

 

“Gerçek bir mü’min, gerçek bir insan, Allah’ı canla, başla anar, O’nu daima zikr ederse, o mü’mine dikkatle bak da gör, onda Hakk’ın nurundan gelen güzellik ne parlak olur! Bu ilâhi erlerin içleri, gönülleri ne acaib, ne şaşılacak bir denizdir.”

 

Sonra aşkın yolunu Rasûlü Ekrem’le buluşturuyor ve kendi dünyasını ona bağlıyor.

 

“Bizim Peygamberimizin yolu aşk yoludur. Biz, aşk oğullarıyız, bizim anamız da aşktır.”

 

Aşk! “Hurma kütüğü kadar olsun aşk taşı, canlan!” demek bu

Hiç unutulurmu yahu.5 yaşında Allah nasip ettide 3 gün tutmuştum.Ne zorlanma ne başka birşey çektim Elhamdülillah.Bir özentiyle tutmuştum onuda iyikide özenmişim vesselaM...

İnsan, yaklaştığınca yaklaştığından ayrı;

Belli ki; yakınımız yoktur Allah'tan gayrı..

Bence arkadaş yanlış anlamamış.Doğru yere değinmiş aslında.Allah katında o mertebeye kimin eriştiğini bilemeyiz.Ama uslupta biraz sertlik olunca yanlış anlaşılmalar çıkmış doğal olarak.

Bu konu hakkında evet o şehittir yada değildir hükmünü yapıştırmak yanlıştır.Şehitlik konusunda Zatlardan örnek vermek yerine Kur'an-ı Kerim'deki ayetleri ele almak daha doğru olur sanırım.

 

**Allah yolunda öldürülenler için "ölüler" demeyin. Tam aksine, onlar dirilerdir ama siz farkında olmazsınız./Bakara154

 

**Eğer Allah yolunda öldürülür ya da ölürseniz, şunu bilin ki, Allah'ın mağfireti ve rahmeti onların topladıkları bütün şeylerden daha hayırlıdır./Ali İmran157

 

**Allah yolunda öldürülmüş olanları ölüler sanma sakın. Hayır! Onlar diridirler. Rablerinin katında rızıklandırılıyorlar./Ali İmran169

 

** Allah'ın, lütfundan kendilerine verdiğiyle sevinçlidirler. Ve arkada kalıp kendilerine katılmamış olanlara şunu müjdeliyorlar: Onlar için korku yoktur; tasalanmayacaklardır onlar. /Ali İmran170

 

**İğreti hayatı âhiret hayatı karşılığında satanlar, Allah yolunda çarpışsınlar. Allah yolunda çarpışıp da öldürülen yahut galip gelene biz, yakında, büyük bir ödül vereceğiz./Nisa74

 

**O müminler ki, kendilerine yara isabet ettikten sonra bile Allah'ın ve resulün çağrısına cevap verdiler. Onlar içinden, güzel işler yapıp takvaya sarılanlara büyük bir ödül vardır./Ali İmran172

 

Ayetler böyle.Yani Kur'anda şöyle ölenler böyle ölenler şehittir demiyor.Kendi iradeleriyle Allah yolunda ölmeyi yaşamaya tercih eden kimselerdir deniliyor vesselam...

 

Şehitliği geçip asıl konuya gelecek olursakta.Güzel paylaşım olmuş Sağolasın :)

Sorun Kürtlerde değil sorun insani düşüncelerimizde benimsediğimiz her neyse kırılma noktası tam orda.

Bir takım kırılma noktalarıda şöyle boy göstermiş .

Biraz empati yapmaya çalışıyorumda 1943 Van Özalp olayına sanırım bir çoğumuzun hiç yoktan bir kulak aşinalığı vardır. Tabi bu olay her nekadar artık geride kaldı , yavaş yavaş sular çekildi gibi gözüksede ozaman yapılan oradaki 33 kişiyi kurşuna dizip katledip daha sonrada katliamın yapıldığı yere gelip o katliamı yapanın adını jandarma karakoluna vermek ne kadar doğruydu...

Tabiri caizse ''kör göze parmak''.

 

Bizler Türkten , Kürtten Önce hepimizin İnsan olduğunu unuttuk sanırım..İŞTE SORUN BENCE BURDA

Tamamen içte .. teferruata bakayım derken bütünü kaybediveriyoruz işte.Yada ağaca bakayım derken ormanı görmüyoruz.

Aklıma Hz. Ali ile ilgili bir kıssa geldi izninizle anlatayım.

 

Hz.Ali sohpet verecektir ve sohpeti güzel olduğundan dolayı her dinden insan Hz.Ali yi dinlemeye gelir.

Hz.Ali sohpetin bitiminde şöyle buyurur.

-Ben görmediğim Allah'a iman etmem . diyerek sohpeti bitirir.

Yahudilerden biri hemen Hz.Alinin yanına gider.Kapıyı Ali açar. "buyur" der Hz Ali.Yahudi

"Ya Ali sen böyle diyorsun ozaman aramızdaki fark ne bende görmediğim Allah a iman etmiyorum"

Hz. Ali

"Ya öylemi ne güzel gel bak içeri sana ne göstericem" der. BiR alana gelirler. O gün ayın 14 üdür.Hz. Ali adama ''başını yukarı kaldır ve bak ne görüceksiN'' der.Adam başını kaldırır bakar ve şöYle der

"Ya Ali bu gün ayın 14 ü ay çok güzel parıltısı üstünde onu görüyorum''.

Hz.Ali "yaa öylemi ne güzel bak bende aynı şeyleri görüyorum ,,peki şimdi gözlerini kapat ve yukarı bak ne görüceksin''

Adam Alinin dediğini yapar ve şöyle der "Ya Ali gözlerim kapalıyken ne görebilirimki hiç bişey görünmez ki" Hz. Ali bunun üzerine cevaben şöyle buyurur.

-Bak işte aramızdaki fark budur.Bizler gözlerimiz kapalıykende görürüz.

 

 

Kendi düşüncelerime gelecek olursam.İnanmak istemeyene ne derseniz diyin vereceğiniz örnekler ne olursa olsun inanmak istemedikten sonra vereceğiniz hiç bir cevap tam olarak yerine oturmaz.

Taktir edersiniz ki Allah'a inanmak ve inanmamak imani bir meseledir.İmanın esası da görmeden inanmaya dayanır.

Ateizim kendi varlığını bile anlatmakta , ispat etmekte sıfırdır.Hiç kendi varlığını ispat edemeyene VARLIĞI gösterebilirmiyiz.

Sağolun , bu çok iyi oldu =)

Zahmet verdim kusuruma bakmayın...