kurşunkalem 56 Report post Posted October 20, 2010 Türkiy'em,Türkiy'em cennetim,benim eşsiz milletim.... Artık bu söz bana inandırıcı gelmiyor;ülkemde kısıtlanmış bir eğitim sistemi basksıyla okuyamamak! Söz sahibi sadece ben olmalıyken susturulmaya çalışmak ve bizlerin aksiyonsuzluğu ve bizlerin vurdumduymazlığı, hareketsizliği... Önceleri ülke analizleri yapar bilhassa hâlâ ateş etrafında ayinler yapanları duyarken şaşırır bir o derecede de hayıflanırdım.Derdim kendi kendime "Yok mu bu insanların kulağına Allah'ı duyuracak bir çift samimi dudak?"derdim. Diğr ülkelere bakıp araştırma yaparken kim nasıl bir din üzerinde sabit diye bir de ne göreyim kendi öz ülkemde Allah'a açılan eller bolca lakin gönülsüz,samimiyetsiz.Yağmur duasına çıkıp da şemsiyesiz gitmek gibi bir birşey... Şöyle irkilip ,başarmak ,ileri daha ileri gidebilmek ruhunu bir bendedebilseydik kendimize,belkide bu olumsuzluklar ,başörtü problemi,insanların; aşşağıdakiler yukarıdakiler edalarını yıkıp geçebilmek daha kolay olurdu. Millet olarak uyuyoruz sadece bu gördüğüm...Öyle ise nedir bu hayıflanmalar,kutuplaşmalar,içe dönmeler ,kendmizde ki bu aymazlık? Ben bulamıyorum mu ne? Quote Share this post Link to post Share on other sites
