Hakikat Süzgecine Takılan Yalanlar

[Ü.Y. 46]

Yazmayalı uzun zaman oldu. Neredeyse üç sene... Üç senenin sonunda hayallerimin nasıl tükendiğini gördüm bugün, eski yazılarımı okuduktan sonra. Acının beni nasıl tetikleyip yazmaya ittiğini gördüm yeniden. : ) M R A N adlı güzel bir başlıkmış... İçinin ne kadar dolu olduğunun şimdi farkına vardım.

 

Yaşamıyormuşum ki ben o zamanlar. Ölüden farksızmışım. Ve bugün yeniden öldüm ben. Artık yeniden yazmak, kızgın kumlara ayaklarımı yeniden daldırmak istiyorum. Daldırayım ki daha çok yanayım.

 

Okuduğum hikaye ve şiirlerin sonrasında yüzümde beliren o buruk tebessümün samimiyetini özlemişim.

Ben çocukluğumu, basit cümlelerimi çok özlemişim...

 

 

23.03.2008

 

 

Yağmurla Beraber

 

Parasını ödedikten sonra kağıtları eline aldı ve kapıya doğru yöneldi. Kağıtları ikiye katlayıp çantasına koymak istemiyordu.. Yuvarlayıp cebine koymak en iyisiydi.. Öyle yaptı.. Kapıyı açtı ve bir adım attı ki deli gibi yağan yağmurun altında buldu kendisini Dün gece aklına geldi önce. Annesi tarafından tartaklanan sonra da yatağına fırlayan minik bir yavru gibi yorgana sarılmış, sessizce ağlıyordu gözyaşları da bu yağmur gibi sağanak sağanak akıyordueli birden, cebindeki itina ile yuvarlanmış kağıtlarına gitmişti.. Islanacaklardı onlar da yastığı gibi.. Katlayıp çantaya koymaktan başka bir şey yapamazdı Katlarken, az önceki gösterdiği özeni bu sefer göstermiyordu. Üstelik elleri daha da bir kaba davranıyordu onlara.

Geç kaldığını hatırlamıştı. Gitmeseydi olmaz mıydı sanki ? Bıkkınlık vardı halinde Yağmur yağmasaydı bu beş dakikalık yol, ona 5 km gibi gelecekti. Adımlarını sıklaştırdı Paçalarına baktı.. Islanıyorlardı. Sıçratmak için ayrı bir çaba gösteriyordu. Buna rağmen paçalarına Bırakmam seni dercesine yapışan bu inatçı damlaları tutkuyla seviyordu. Damlalar tarafından sahiplenmek Ve kıskançlığın had safhada olduğu bu anda başkalarının saçlarına nazlı nazlı düşen bu yağmur tanelerini izliyordu. Delirircesine

 

Geç kızım derken hoca, o da utangaç bir edayla yerine oturdu.Nerde kalmıştık? Pythagorası bitirmiştik? Şimdi Xenophanese geçiyoruz. O bir âşıktır çocuklar. Elinde saz, dilinde şiirler Böyle İtalyaya kadar gitmiştir...... Çantasından boş bir kağıt çıkartıp, not almalıydı. Bir an elleri o kağıtlara gitti. Hüzünle ve utançla baktı.

Hapşuuu!!!

Ona göre TanrıÇok yaşa kızım.

Eyvallah hocamm =) demek geldi içinden Galiba hasta oluyordu. Gülüverdi Aklından Devrim Tarihi hocası geçivermişti bir an. Bir gün onun dersinde, telefonundan Mehter Marşı açmak istemişti. Coğrafyacıya da Aç oku da konuş. Mit mi bit mi anlarsın. demek istemişti de, ... Diyememişti.

 

Hala gülüyordu. Ve bir an bir dostu tarafından tokatlanmasını düşledi. Ürktü Başkası olsa, karşılık verebilirdi Ama onun vurması demek, dilinin lal olması demekti Gözlerine bitmeyen gecelerin çekilmiş olması demekti. Tüyleri ürperdi bir an. Bir düş, ancak bu kadar gerçekçi olabilirdi. Çok keyfi kaçtı. İzin isteyip çıktı dersten. Merdivenleri hızla indi. Binanın kapısından dışarıyı kestirdi. Yağmur devam ediyordu

 

Yağmur Bugün yağmur benim saçımdır.. Yeryüzüne dökülen upuzun.. ince ince.. Ve karanlık kokulu. Sen ki aşkta aldatıldın Yüreğin taş parçası. Dinle! Yağmuru dinle Teselli bu türküsünden. Her şey olur, her şey geçer.. Ve Hepsi biter O kalır