Bu Kitap Drama Olsun!

[Eşref Bey 58]

Esselam'ı ilk dedem vermişti bana!

 

Necip Fazılın kalemi bizlerin bilmediği hayatı anlatmış; çünkü ona göre Ogittikten sonra hayat, bir deri, bir kemik kalmış.

 

Şiir okuyamıyorum, dediğimde şiir olmadan olmaz demişti; sonra bana kocaman bir liste yapıp kolilerden kitaplarını sundu. Ne kadar çok kitap vardı. İstediğimi seçebilecektim ama yardım istedim. Sonra dur bakalım deyip kitapların arasına daldı. Bir, iki, üç derken, bak bunu bilirsin dedi. Baktım ama bilmiyordum. Utanmış olmalıyım ki eve gelince önce onu karıştırdım. Adet üzere sondan başa bir tarama yapıp yatağa yöneldiğimde, aklımda dedelerim vardı. Biliyordum, küçük bir çocuk olsaydım da asla ikisi de bana bu kitapları, uykudan önceki masallar yerine okumayacaklardı ama hayal ya bu... Ya öyle olsaydı?

 

Zerzevatçının kelimeleri

 

İyi şiir demişti zerzevatçının bile kullandığı kelimelerle yazılır ama Derinliğini kastederek, cümlenin gerisini üç noktalı bir gülümsemeyle bırakmıştı. Okurken sıkça bunu düşündüm. Evet, şiir okuyamıyordum bu kesin ama okuduklarım bana, bir sahneden yankılanan sesler gibiydi. Her şey çok bildik ama her şey ardında sakladığı derin sükûnlarda gizleniyordu.

 

Fil tarihi, işte oluş, sene bir!

 

Bindörtyüz şu kadar evvel, gene bir!

 

Vahyin ilk oku!

 

1960 1961 yılları arasında hapishanede yazılmaya başlayan mısralar, kendi ifadesi ile: 1972 Ramazan ayında ve ötesinde, belki daha yakıcı bir çile dürtüsüyle tamamlandı. Necip Fazılı biraz da tedirginliğe iten bu mısralar, benim bildiğim kadarı ile bu tedirginliğe yol açmadı ve eserleri arasında ön sıralarda yer almadı. Ancak gerçek şu ki: Bir siyer çalışması denilebilecek bu kitap, şairin kaleminden olunca, bana bir kez daha kişi en iyi bildiğini yapmalıymış dedirtti. 63 levha şeklinde hazırlanmış ve her bir bölümde peygamberin hayatı mısralara serpiştirilmiş. Peygamberin şekli mukaddes şekil başlığında ele alınırken; sahabeler, 101 Hadisten seçmeler, Kuran ve Hadis başlıklarında da tanımlamalara gidilmiş. Necip Fazılın coşkusunu, özlemini ve imanını bulabildiğiniz her bir bölümde akıp giden mısralar arasında durup düşünmek gerekiyor; Çünkü ilk emri herkes biliyor ikra diye ama

 

ikra, vahyin ilk oku;

 

ikra, bir emir: Oku!

 

denildiğinde, en azından bende iş biraz değişiyor ya da hiç düşünmediğim geliyor aklıma semanın mavi bir mendil oluşunu.

 

Esselam drama olsun!

 

Uzunca bir süreye yaydığım bu okuma eylemi bittiğinde aklımda yine dedelerim oluşu nasıl bir sorun bilemiyorum ama bence bu kitap, baharı yaşamak isteyenlere inat kış geceleri toplanıp okunan, sonra canlandırılan, yaşanan ve hissedilen bir kitap olarak okunmalı. Her gece bir bölümü yayılmalı odanın bir köşesine ve özellikle çocuklara sesin renklerinden yüzün soluklarına taşınarak anlatılmalı her bir levha. Necip Fazılın Esselam adlı kitabı, belki de çocuklar için drama olarak hazırlamalı ve sunmalı, yıl sonu hazırlamaya mecbur oldukları süslü ve gürültülü dramalar yerine.

 

 

 

Fadime Türkölmez hatırlattı