MÜNZEVİ 202 Report post Posted June 19, 2011 Umutlarını yıldızlara salamayan esmer çocuk! Gökyüzüne beyaz balonlar uçarrı balonlar uçarhatta kızıl balonlar uçar. Rengini güneşin çaldığı esmer çocuk!Sen hiç esmer balonların gökyüzüne uçtuğunu görmedin.Bu yüzden hiç esmer balon uçurmadın gökyüzünün maviliklerine.Bil ki balonların gökyüzüne yükselmesi; renginden değil içinde taşıdığı havanın yoğunluğundandır. Umutları da yıldızlara taşıyan umudu yüreğinde taşıyan insanın rengi değildir esmer çocuk.Yürekte taşınan umudun rengidir. Ağlamayı ağlama tadında yaşayıp gülmeyi gülme tadında yaşayamayan esmer çocuk! Şimdi özgürlüğü pencere kenarında bile yaşayamıyorsun biliyorum.Sakın içlenmeilkbaharında sonbaharı yaşayan hayatına.Bil ki bu zulüm bir kutlu sınanmadır senin için.Her şeye rağmen sal yüreğindeki umutları yıldızlara.Umutlar dört duvar arasında da uçar yıldızlara. Tank mermilerine taş atan esmer çocuk! Karşında çelik giysilerin ve çelik tankların içinde; silah kullanmayı öğrenmiş techizat taşımayı öğrenmiş pusu kurmayı ve katliam yapmayı öğrenmiş iyi tank kullanmasını öğrenmiş ama asla sevgiyi merhameti şefkati ağlamayı öğrenememiş insancıklar var. Sen her şeye rağmen sevmeye merhamet etmeye ağlamaya kısacası insan olmaya devam et.Bil ki Sevgili(s.a.v.) gözü yaşlılarla beraberdir.Bil ki uzun vadede kazanan hep masumiyet olmuştur. Gözyaşlarına hapsedilen esmer çocuk! Uzun namlulu çelik yığınları yalnızlaştırdı şimdi seni dünyada.Memleketinin şakağına çelik namlular dayanmış durumda.Pencerene konan umut kuşlarını bile vuruyorlar. Fitnelerin ve günlük telaşların bir araya getiremediği yürekleri şimdi sen getirdin.Merhametin çarptığı bütün yürekler seni çarpıyor şimdi. Ey esmer yürekli çocuk! İşte şimdi senin içinde bırakıldığın karanlık o katran sürülmüş yüreklerin karanlığıdır. Oysa esmer yürekli çocuk! Nur yüzlü bir dedenin dizinde oturup Taif'te taşlanan Sevgili'nin(s.a.v.) çocuklara gözyaşlarıyla karşılık vermesinin hikayesini dinlemeliydin.Sonra O'nun (s.a.v.) kız çocuklarına nasıl merhamet ettiğini sonra yetimlerin başını nasıl okşadığını sonra torunlarını nasıl sevgiyle bağrına bastığını dinlemeliydin nur yüzlü dedenden. Kızgın namluları gözyaşlarıyla soğutmaya çalışan esmer çocuk! Bir ağır imtihandır şimdi seninki.Ola ki kadere sitemler etmeyesin esmer çocuk.Bilirim ağırdan da öte belki yükün.Ama Mutlak Merhamet Sahibi altından kalkamayacağı yükler yüklemez insana. Şimdi senin kaderinle imtihan edilen insanlıktır esmer çocuk.Senin bir tarafın tankların altında kalırken insanlık kadere sığınamıyor açıkta kalıyor her yanı.Senin gözyaşı sağanağından kader şemsiyesi koruyamıyor insanları.Ve belki de insanlık yakında senin zatürreene tutulacak. Umutlarını kuşların kanadına takan esmer çocuk! Bugün yine pencerene konan bir kuşla beraber vuruldu umutların.Ve bedenin kanlar içinde de olsa kuşlarla beraber.Kuşların yüreğiyle kanatlandın gökyüzüne. Şimdi ne göğsünde kör bir kurşun ne hüzün ne de çile.Bir cennet kuşu oldun gülümsüyorsun bizlere. Arifhan Akpınar Quote Share this post Link to post Share on other sites
