Mabed 79 Report post Posted June 20, 2011 Vurana vurursunuz.Vuramazsan kaçarsınız.Kaçamazsan eğer yersin dayağı. Fakat vurana vurmak imkanınız varken vurmuyor,üstelik kaçıp gitmiyor,üstelik de başınızı eğip darbeleri sinenize çekiyorsanız,size ne demeli?! Körpe fidanı topraktan yolmak istediler,ama gelmedi. Eğmek istediler eğilmedi.Keçiyi boynuzundan tutup sürüklemek istediler,ayak diredi.Atı ürkütmek istediler,çifte attı.Köpeğin önünden kemiğini almak istediler,saldırıp daladı.Nehrin yolundan çevirmek istediler,yoluna devam etti. Ama sen! Sana vursalar,vururdun. Eğseler,eğrilmezdin. Sürseler,sürülmezdin. Soysalar,soyulmazdın. Çevirseler,çevrilmezdin. Öyleydin ki assalar,ölmezdin. Ve sen! Bir getirene on verirdin.Komşu hakkı gözetirdin.Konu hak gözetmekse eğer imanlı imansız ayırmazdın.Evini rahatını döşeğini bırakır,çamlı dağları aşar,kızgın çölleri aşar,yaptığın işler güttüğün davalarla insan takatini aşardın. İddia ediyorlar ki Arap harfleri zormuş,kimse öğrenemez okuyamazmış,latin harfleri okuyup yazmayı yaygınlaştırmış,insanların bilgi düzeyini yükseltmiş... Etrafıma bakıyorum.İddiaların hep aksini görüyorum.Okuma yazma bilenlerin sayısı şu elli yılda yüz kişidir elli kişiye bile çıkarılamamış,üstelik okuyup yazanların hali pek acıklı. İçlerinde okuldaki mecburi kitapların dışında kendi iradesi ile kitap alıp okuyan parmakla sayılacak kadar az. Oysa benim dedem mesela basit bir marangozdu,iki zahire sandığı dolusu kitabı vardı,ağır ağır kitaplar,tefsirler,Gazaliler,Camiler,Mevlanalar... Ne mi oldu bunlar? Okuma yazmaya bilmeyenlere miras kaldı? Okuyabilenlerde de okumadı.Zira toprağa gömdüler.Devletin memurları baskın yapar,yakalar,vay bu harfleri mi okutur,okursunuz diye hapse atarlar diye toprağa sakladılar.Nasıl olmuşsa bilmiyorum,vurmuşlar bize,biz vurmamışız,bu anlattığımız küçücük bir misaldi. Kaçabilir miydik bilmiyorum,kaçmamışız,gömmüş toprağa kitapları. Acaba vurmak bitti mi? Acaba vurdular vurdular bitti mi? Yoksa hâlâ vurmakta mıdırlar? Televizyon bir şamardır.Hem de kendi hanemizde kendi elimizle suratımıza inen büyük bir şamar. Bize neler yasak,şunlar bunlar.İşte bu yasakları,bu haramları televizyonun bizim hanemizin içine kadar getirir her çeşidini,bağrını,umumhanesini,meyhanesini ve biz oturur muslumanlığımızla,karımız kızımızla onu seyrediriz. Ve sonra deriz ki, Nasıl oluyor da mukaddesâtımız elden giderken,bize vururlarken ses etmez,vurana vurmayız. Düşünün bakalım televizyon karşısında muhallebi gibi gevşemiş bir Muslumanda değil cihat etmek,acaba kalkıp bir farzı ifâ edecek kuvvet ve istek kalmış mıdır? Cahit Zarifoğlu Bir Değirmendir Bu Dünya Sf:15.16 Quote Share this post Link to post Share on other sites
