ysrwar 0 Report post Posted August 19, 2011 KALDIRIMLAR Bence, bu batılı apartman dairesinde Yıkılan yıkılana, yıkılan yıkılana, Üstüme yıkılan duvarların karesinde Çıkıyorum sokaklara sallana sallana! Şehir lamba lambaları tüm semtte kapalı, Şehir tiyatrosu (sahne-tirad) apartmanlar, Bir başıma gidiyorum Lambalı lambalı, Benim işim değil ki, bırak Eglensin onlar! Ben tek başıma gidiyorum burada sokak sokak, Dönemece fazla kalmadan bana dünya kurulu, Kurulu dünya içinden geçiyorum, baksen bak! Bak, köşede kaldırım çocuğunun eski okulu! Bu okuldan çiktigim kiz simdi yanımda yok, Yok yok yoklar, kaldırım söyle, nerde nerdeler! Nerde insanlar, nerde, ama yoklar, yok yok yok! Yok yok, kimsesiz sahne de açılsın perdeler!?.. -Beni tanımıyorsunuz! Ben kaldırımlar çocuğu sokak çocuğuyum! Benim okul hayatım ordan oraya sürgün, İlk okul hayatım da Ben: -Ben Süt çocuğuyum. Orta okul da: -Ben yabancı,okulum ülkü. Cibali…Lise: -Devamsızlık… Sınıfta kaldım. Sonra cibali karakolu bu… Ordan yörük. Kadriyörükoğlu:-Bak Tasdikname aldım. Bura okul yanı park... -Hey beni tanıyan var mı? Ben Mekselina!Ben tanıyorum!Aman Tanrım..! Son bir iki üç kayıt,son bir iki üç kayıt, Ve tam kalkmayan perdeleri tam kaldırırım! Rap rap rap Meksi’yle mizansen kaldırımına Çak,hop oturtup hop kaldırdım tam 15yaşı, Mekselina,yarın öğle tam burda na na na Na! na! na!İzle çarmah çarmıha çakılışı! Arkama bakmadan burdan çekip gidiyorum! Buralar bana göre değil!..Bura İstanbul!.. İstanbul kalabalık londra!..İstemiyorum? Arkama bir bakıyorum ne Meksi, ne okul! Ne ne sınıf hocası,ne okul temsilcisi, Ne Amerikan zenci hip-hop sokak hayatı, Ne de İstanbul cibali itfaiyecisi, Bu kaldırımlar üstünde arta kaldı Batı! Kaldırımlar üstünden kuyuya düşüyorum, Düşüyor,düşüyorum,kapkaranlık,kopkoyu, Karanlık yüzlü bir çocuğa dönüşüyorum, Ben Yasir:Ben Allah’ı buldum!Way dipsiz kuyu! Rest İn Peace! Quote Share this post Link to post Share on other sites
