Nasil Yasarsaniz Öyle Ölür, Nasil Ölürseniz Öyle Diriltilirsiniz

[serdengeçti 10]

Nasil Yasarsaniz Öyle Ölür, Nasil Ölürseniz Öyle Diriltilirsiniz

 

 

Ak sakallı ihtiyar, son günlerinde yatağında baygın yatmaktaydı. Doktorlar:

 

– Bize düşeni yaptık, gerisi Allah’a kalmış, diyorlardı.

 

Baygın halde yattığı yatağından ansızın doğruldu. Heyecan ve telâşlı bir hâli vardı. Yumuk gözleriyle, belki de irâde dışı hareketler yapacaktı, öyle de oldu.

 

Nefes nefese feryat ediyordu:

 

– Oğlum Arif! Çabuk ibriği getir, abdest alacağım, baksana ezan okunuyor, cemaate yetişmeliyim... Bir–iki saniye sonra sanki oğlu ibriği getirmiş, yumuk göz, zor aldığı nefesle hayâlen elini kolunu yıkamaya başlamıştı. Bu sırada abdestini almış, hattâ camiye girip safa da geçmiş, işte imamla birlikte ilk tekbirini de alıyordu:

 

– Allahü ekber!

 

Ne var ki, şuuraltına yerleşmiş bu abdest alma, sonra da namaza başlama tekbiri, son cümlesi olmuş, böylece ömrünü “Allahü ekber” cümlesiyle tamamlamış, yatağına yığılmıştı!

 

 

arkadaslar kotu iyi her turlu yorumunuzu bekliyorum...