İntelijansıya(Nın) Derdi

[mumin 414]

Bir toplumu yoğuran o cemiyetin fikir adamları, düşünen kafalarıdır. İnsan ayrımı olarak düşünülebilir, dağdaki bir çobanın elindeki kavalı elbet koyunu için değerlidir yalnız fikir adamının kalemi, kağıdı, mürekkebi bir dünya için mühimdir. Biri cüz'ide peygamber vazifesi arz eder, yalnız diğeri evrensel bir statüde de kulaç atar. Daha önemli noktaları nişan alır, insanı tam alnının ortasından vurur, ruh kökünü sarsar, bedenini nöbete yakalatır. Abartmıyorum yahu, bir vecize üzerinde saatlerce durduğum olur benim. Bu aristokrat bir hal midir bilemem ama şerbeti bol bir baklava tamam cazip yalnız ben kelimelerle raksı daha çok severim. Farkındayım elime kalem bir kepçeden daha çok yakışır mesela. Çorba karıştırmak da mukaddes elbet ama bir kitabın sayfalarını çevirirken, içine gömülürken bambaşka, çok garip bir haz bu. İfade için o kelimeleri henüz TDK icat etmedi dostlarım.

 

Neyse fazla geyik yaptım. Şimdi şu başlığın muradı; okuduğum eserlerden yer yer aldığım notları burada paylaşacak ve de aydın sınıfımızın derdi neymiş, alıp kafamızı ellerimizin arasına düşüneceğiz. Hissetmeye, hayata geçirmeye, onları çektiği ızdıraba soyunmaya çalışacağız. Sizler de katkıda bulunursanız bu fakir istifade etmiş olur. Rica ederim gogıl dededen çalıntıladığınız sözler, pasajlar başlığıma dalmasın, yahut tıwıt ne cıfıttır oradan yahut feysden gözünüze girebilmeyi başarmış sözleri de buraya taşımayın. Tamamen asil, el emeği göz nuru verdiğimiz eserlerimizden, okuduğumuz kitaplardan olsun.

 

Burası benim bir nevi ruh dünyamın mülkiyetidir.

 

Sessiz ol, sağa sola fazla bakma ve de haddinden fazla kalma.

[mumin 414]

İnsanlar konuşanlar ve susanlar diye ikiye ayrılır. Ben suskunlardanım. Benim dışımdakiler habire konuşurlar. Dilsizler ve bebekler ise Allah'ın ağızlarına vurduğu mühür dolayısıyla konuşmazlar. Oysa ben, kendi ağzımı kendi elimle mühürledim. Ben susmanın tadını anladığım halde, konuşanlar konuşmanın acılığını anlayamadılar.

 

Bunun için insanlar konuşurken ben hep sustum.

 

Mihail Nuayme/Araş'ın Günlüğü

[mumin 414]

Sarı muşamba derimizden

birbirimize geçen

tifüsün biti

senden daha yakındır bize

Fransız zabiti

 

Nazım Hikmet

[mumin 414]

O kadar yalnızdım ki karanlıktan iblisin eli uzansa minnetle sıkardım.

 

Cemil Meriç

[mumin 414]

Adam haykırdı: Nemesis, Nemesis! Yıldırımlar gibi ulu çınarlara musallat Tanrıça! Ben ne Olemp'in sırlarını fâşeden bir yarı Tanrıydım, ne erguvanları içinde doğan prens... Ama madem ki, parmakların bana kadar uzandı, madem ki hışmına beni layık gördün, seni utandırmayacağım. Ya ölüm boğacak şarkılarımı, ya elimden aldığın dünyanın daha muhteşemini yaratacağım.

 

Ve muçhule tırmanan adam kelime oldu.

 

Cemil Meriç

[mumin 414]

önümüzdeki iskeletleşen neslin bir nesil değil bir nesil galatı olduğu ve insani hayat ve idrak çilelerinden hepsine birden elvedayı basmış bulunduğu bilmem ispata muhtaç mı? Üstadım

[mahlas 99]

Çünkü Türkiye’de “Cumhuriyet” kavramı insanlara esas itibariyle “Padişahların kovulması” olarak empoze edilmiştir.

Devlet Başkanının irsî yoldan göreve gelen kişi olmamasının Cumhuriyet olmak için yeterli olduğu sanılmış üstelik Cumhurbaşkanı’nın seçimine cumhurun karıştırılmamasına da özen gösterilmiştir.

 

Zirvedeki Mankurtlar/ Taha İSLAM

[mumin 414]

Hiçbir şey değişmedi, ama her şey başka bir biçimde var olup gidiyor. Anlatamıyorum. Bulantıya benziyor bu, ama aynı zamanda onun tam tersi. Sonunda başımdan bir serüven geçiyor, kendimi sorguya çekince kendimin kendim olmaklığımın ve burada bulunmaklığımın başımdan geçtiğini görüyorum. Geceyi yarıp geçen ben'im. Bir roman kahramanı gibi mutluyum.

 

Yapayalnızım, ama bir kente yürüyen ordu gibiyim...

 

Bulantı/ Sartre

[Cihandar 85]

Şu başlığı nereden buldun mübarek? Telaffuz edecem diye şizofren olacaktım az daha :) Hayır yine telaffuz edemiyorum üstüne üstlük. Kelimenin ne manaya geldiğini de burada gördükten sonra öğrendim. Maşallah pek bir gayretlisin, Allah muvaffak eylesin. Ben de üşengeçliğimi atınca eski sayfaları açıp bir bir yazacağım.

[Kalemdar 293]

Muvaffak olmak mesut olmak demek değildir. İnsan muvaffak olur, cemiyet içinde özlediği yerin daha üstününü bile alır da, mesut olmayabilir. Servetin, iktidar ve şöhretin son haddine varmış nice insan vardır ki, içi daima saadet dünyasının hasretiyle yanıp tutuşur. Mükellef apartmanlarda, göz kamaştırıcı bir konfor ve lüks içerisinde yaşayan insanlar görürsün ki, bunun hepsini bir günlük saadete değişmeye hazırdır. Çünkü, saadet tamamıyla gönül işidir. Ve içimizdedir.Onu kendi içimizden başka bir yerde sanıp aramak ve saadeti sırf servet, iktidar ve şöhrette görmek çölde serabı su zannetmektir.

 

Ord.Prof. Dr. Ali Fuad Başgil / Gençlerle Başbaşa

[ebkem 89]

Mor kayalar üzerinde dört nala uçarken, rüzgardan gebe kalan bir kısrak kadar hassas olan benim hizmet aşkıma bigâne kalmak yeşermekte bulunan diriltici medeniyeti kırağı çalmasına göz yummak gibidir.

 

Dahiler ve Deliler'dan Hilmi Baba

[ebkem 89]

Anlaşılıyor sanırım, İslam hem kadına, hem de erkeğe, aşkın gerçek anlamını öğreten tek dindir. Batı kafasına göre ‘aşk’ kavramı, -birbirine karıştırmayasınız sakın-şehvetten başka bir şey değil-dir. Oysa aşk, salt fizikseli aşan bir şeydir. Aşk yetenektir, davranışlar toplamıdır, tutumdur, düşünceler silsilesidir, sevilen ya da iğrenilen tüm şeyleri içeren bir şeydir.

 

Bütün bu saydıklarımı, güzel bir kadın, güzel bir zevce çıkarır ortaya. Sonsuza kadar solmayacak olan güzellik de bu güzelliktir zaten. Sizin batı medeniyetinizdeki anlayışa bakılırsa, adamın karısının bedensel güzelliği solduktan sonra, kadın tüm çekiciliğini yitirmiştir artık. Ama İslam kadının iç evrenine bakmayı öğretir insana, ve kadına da bizim iç evrenimize bakmasını öğretir.

 

Malcom X/ Alex Haley

[mahlas 99]

...

Rabbin asırlarca Çin Sedlerinin zaptedemediği cesur Türk kavmine hidayet buyurması, Cihanın bin yıl sürecek pek şanlı fetihlere sahne olmasını mukadder kılmıştı. İslam ideolojisinin iman ve ahlak esasları ile onların ırkî hasletleri, İslamın bütün insanlığa şâmil daveti ile onların cihangirlik meyilleri, birbirine pek uygun ve âhenkli düşmüş, birbirini perçinleyerek müstesna bir hüviyet ortaya çıkartmıştı:

MÜSLÜMAN TÜRK...

Kadir MISIROĞLU/Yunan Mezalimi

[mumin 414]

Geleneksel olarak Hz. Muhammed'in Hira Dağı'na çekilerek düşündüğü ve bu vesileyle iç dünyasını uyandırarak dünyasını değiştirdiği iddia edilir. Bu noktada, Doğu'dan çok Batı'ya borçlu olan mağara kavramı, karanlığın ve dogmatik uykunun, kişisel aydınlanmanın değil, toplum cehaleti ve gafletinin simgesidir. Büyük bilinçlenme, ancak kişi mağara karanlığından ve düşüncelerinden kurtulup güneşin parlaklığına çıktığında hasıl olur. İbn Tufeyl, Hz. Muhammed ile Eflatun'un düşüncelerinin tam ortasındadır bu nokta;onun için mağara toplumsal bir rahim değil, insanın Tanrısıyla olan kutsal birliğidir. Fakat sonuç, halkın değil kişinin aydınlanmasıdır. Burada araçlar Hz. Muhammed'in; ama sonuç; İslamlaşmış felsefenindir. Tanrı'ya entelektüel yaklaşarak kurtuluşa ermek.

 

 

 

İbn Tufeyl-İbn Sina/ Hayy İbn Yakzan