gulbeyaz3424 78 Report post Posted March 1, 2012 Arkadaşlar aslında sanki hikayelerle karsınıza çıkıyorum gibi hissediyorum kendimi çoğu zaman.Zaaflarıma nasıl yenildiğimin göstergesi olan hikayelerle de karşılaşınca paylaşmadan edemiyorum.Şimdi herkes dürüstçe bu hikayeyi okuduktan sonra "ben ne yapardım acaba?"diye bir düşünsün.Kadın erkek demeden bakalım ortaya nasıl bir sonuç çıkacak? AY SİMA... Zamanında bir kız sevmiştim Hala seviyorum Adı Gülçiçek Çok güzel biriydi Dinine düşkündü. Başörtülü bir kızdı.Karşı apatmanda oturuyordu ve balkonları,bizim camın en köşesinden biraz da olsa görünüyordu.Her akşam,gölge gelince balkonda kitap okurdu. Saatlerce.Bazen Ku'an okuduğuna da şahittim.Değişiyordu elindeki kitaplar.Çok'u ve güzel'i sadece Gülçiçek için yan yana kullanabilirdim. Bir gün,cesaretimi toplayıp karşısına çıktım. Bakkaldan eve dönüyordu. Elinde poşetler. Centilmenlik yapıp alayım dedim ,yardımcı olayım,izin vermedi. "Sizinle konuşmak istiyorum" dedim. "Sadece biraz,lütfen..." Başı öne eğikti. Yüzüme bakmıyordu. Gözlerinin gözlerime dokunduğunu hiç görmedim. Hiç hissemedim nasıl bir titreme hali olduğunu. "Ne amaçla?" dedi. "Size aşığım" dedim,çıkıverdi ağzımdan. Belki biraz daha ağırdan almalıydım. Hoşlandım desem belki de olacaktı bu iş. Aşığım deyince korktu tabi. "Sizinle konuşmam caiz değil" dedi. "Lütfen,çekilin önümden..." "Caiz mi? O ne demek?" "Ve,ek olarak,bu soruyu sorduğunuz için bile aşkınıza karşılık vermem..." "?" Gitti... Yine uzaklardan seyretmeye tahammül edecektim. Gitti. Sesini özleyeceketim... Gitti. Ne de güzeldi gidişi... Acaba ne kastetmişti? Caiz ne demek harbi? Başörtülü bir kıza tutulduysan,Kur'an'ı hatim etmelisin oğlum! Farklı bir dilden konuşuyoruz... Ertesi gün,sokaktan taşınacağını öğrendim. Ailesiyle birlikte Yalova'ya yerleşiyorlarmış. Emekli olmuş babası. Daha sakin bir şehirde,daha sakin bir hayat düşlüyormuş. Üzüntüden öldüm sandım. Bıçağı alıp tenime değdirince hala nefes aldığımı anlamam uzun sürmedi. Annem görünce intihar ediyorum sanıp ağladı ama ben ona sarılıp teselliye başladım hemen. Yanlış anlaşılmaya mahal yok. Gitti. Göremeyeceğim bir daha onu... Gitti. Onunla evlenemeyeceğim... Gitti. Ya unutursam? Merakım içimi deşti. İnternetin başına geçtim ve caiz ne demek onu araştırdım. "Caiz, genel olarak ruhsat verilmiştir, günah değildir manasındadır. Fakat, caiz denilen şeyi yapmamak daha iyidir." Bizim onunla konuşmamız günah mı yani? Günler geçti, araştırmalarım sonunda kalbimi ALLAH sevgisi kapladı. Bir ayetin ortasına düştüm ve kendimi oradan kurtarmak istemedim. "Kalpler ALLAH' ı (c.c.) Anmakla Mutmain Olur // Ra`d Sûresi 28. " Sureler ezberledim. Abdest almayı öğrendim. Namaz kıldım. Kur'an okudum. Gülümsedim. Sadaka dağıttım. Her şey çok hızlı ilerliyordu. Anladım ki, ALLAH'ın yolunda bekleme yoktu... Aylar sonra,bir camiden çıkarken, Gülçiçek'e rastladım. Ayaklarım titredi. Durdum. "ALLAH" dedim... İçimden onlarca kez "ALLAH" dedim... Kaç saniyede bir ALLAH denilebiliyordu? Ona bakmamalıydım. Göz zinası, İslam'da haramdı. Ayaklarımla temas kurdum ve yürüyüp evimin yolunu tuttum... Akşam annem geldi ve beni görücü usulü bir kızla tanıştırmak istediğini söyledi. Onunla evlenirsem,çok iyi bir yuvam olurmuş. Ahlaklı,güzel ve şefkatli bir eş... Gülçiçek'i unutmanın sağlıklı bir yöntemiydi belki de. Tamam dedim,olsun. Kabul... Odadan içeri girdim, mavi bir elbise içinde,başörtülü bir kız arkası dönük duruyordu. "Selamun Aleykum..." dedim. "Aleykum Selam" dedi ve yüzünü bana çevirdi... "Artık caiz" dedi, "Konuşabiliriz... (1.3.12 Alıntı) 1 Quote Share this post Link to post Share on other sites
aslıhan 68 Report post Posted March 1, 2012 Çok güzel bi hikaye gerçekten çok etkilendim ve çok duygulandım. Ben ne yapardım gerçekten bilemiyorum. bu arada yazınızın başında söylemlerinizden bi kaç defa daha böyle hikayeler paylaştığınızı anladım eğer doğruysa bu algım hangi bölümde olduğunu yazarsanız sevinirim teşekkür ederim... :shiny: Quote Share this post Link to post Share on other sites
gulbeyaz3424 78 Report post Posted March 1, 2012 Çok güzel bi hikaye gerçekten çok etkilendim ve çok duygulandım. Ben ne yapardım gerçekten bilemiyorum. bu arada yazınızın başında söylemlerinizden bi kaç defa daha böyle hikayeler paylaştığınızı anladım eğer doğruysa bu algım hangi bölümde olduğunu yazarsanız sevinirim teşekkür ederim... :shiny: Evet muhteşem bir hikaye gerçekten bende çok duygulanmıştım okurken.Ben de ne yapacağımı öyle bir anda tasavvur edemedim.Benzeri hallerle karşılaşanlar neler yapıyor merak ettim sadece.Paylaştığım bir kaç hikaye daha var sanırım serbest kürsüde olsa gerek.O hikayelerde de hep birlikte ağlamıştık zaten Quote Share this post Link to post Share on other sites
