deniz_mavidir 8 Report post Posted October 29, 2005 Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik, Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden. Martılar konuyor omuzlarıma, Gözlerin İstanbul oluyor birden. Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen Durgun sular gibi azalacağım Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen. Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince Yalnız gözlerime bak diyeceksin. Ellerim usulca ellerine değince Kaybolup gideceksin Bir elim seni çizecek bütün pencerelere Bir elim seni silecek. Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere Senin için yeni baştan can kesilecek. Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde Sonra seni kaybetmek hemen her yerde Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak Yapayalnız kalmak iskelelerde. Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik, Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden. Martılar konuyor omuzlarıma, Gözlerin İstanbul oluyor birden. Yavuz Bülent Bakiler Quote Share this post Link to post Share on other sites
yusuf 40 1 Report post Posted January 24, 2006 Sizin şiiriniz hangisi demişsin ya :) benim birçok şiirim var.yukarıya yazmış olduğun şiir de bunlardan biri.Ellerine sağlık.şairinde yüreğine sağlık.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
gardenya 11 Report post Posted January 24, 2006 Selamun Aleyküm arkadaşlar ,beni hep etkileyen bir şiirdir bu,siznle paylaşmak istedim. Quote Share this post Link to post Share on other sites
gardenya 11 Report post Posted January 24, 2006 Öldüğüm gün tabutum yürüyünce Bende bu dünya derdi var sanma! Bana ağlama,”Yazık,yazık!”,”Vah,vah!”deme! Şeytanın tuzağına düşersen vah vahın sırası O zamandır. Yazık yazık asıl o zaman denir. Cenazemi gördüğün zaman”Elfirak,elfirak!”deme! Benim buluşmam asıl o zamandır. Beni mezara koyunca elveda demeğe kalkışma! Mezar cennet topluluğunun perdesidir. Mezar hapis görünür amma, Aslında canın hapisten kurtuluşudur. Batmayı gördün ya,doğmayı da seyret! Güneşle aya batmadan ne ziyan gelir ki? Sana batma görünür amma Aslında o doğmadır ,parlamadır. Yere hangi tohum ekildi de yetişmedi? Neden insan tohumu için Bitmeyecek yetişmeyecek zannına düşüyorsun? Hangi kova suya salındı da dolu olarak çekilmedi? Can Yusuf’un kuyuya düşünce ne diye ağlarsın? Bu tarafta ağzını yumdun mu ,o tarafta aç! Çünkü artık hay-huy’un, Mekansızlık aleminin boşluğundadır. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Cile54 23 Report post Posted January 24, 2006 aslında her okuduğumda, işte bu benim şiirim diyorum, yani bir türlü karar veremiyorum :) ama bunu gerçekten çok seviyorum; BEN, kimsesiz seyyahı, meçhuller caddesinin... BEN, yankısından kaçan çocuk kendi sesinin... BEN, sırtında taşıyan işlenmedik günahı; Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı... BEN, usanmaz bekçisi, yolcu inmez hanların; BEN tükenmez ormanı, ısınmaz külhanların... BEN, kutup yelkenlisi, buz tutmuş kayalarda; Öksüzün altın bahtı, yıldızdan mahyalarda... BEN, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir; Benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir... BEN Allah diyenlerin boyunlarında vebal; BEN bugünküne mazi, yarinkine istikbal... BEN, BEN, BEN; haritada deniz görmüş, boğulmuş; Dokuz köyün sahibi, dokuz köyden kovulmuş... Hep BEN, ayna ve hayal, hep BEN, pervane ve mum; Ölü ve Münker-Nekir, başdönmesi uçurum... Quote Share this post Link to post Share on other sites
yusuf 40 1 Report post Posted January 24, 2006 Sevgili Çile54 çok güzel bir şiir seçmişsin.Aslında o hepimizin şiiri.Özellikle şu mısralara bayılıyorum.''Ben sırtında taşıyan işlenmedik günahı,Allah'ın körebesi cinlerin padişahı.''İnsanı saatlerce düşündürebilecek kadar derin anlamlar taşıyor.Saatlerce düşündürecek anlamları bir iki cümleye sığdırmak da Üstadlara yakışır.Necip Fazıl bunu en güzel şekilde yapıyor... Ellerine sağlık... Quote Share this post Link to post Share on other sites
deniz_mavidir 8 Report post Posted January 28, 2006 Yokluğumun Resmi Attığım her adım benden uzakta Bastığım her yerde yokmuşum meğer Çırprnırken 'ben' denilen tuzakta 'Ben' bana saplanan okmuşum meğer... Aklım kumsal iken, ben toz paresi Çıktıkça yükseğe alçalır oldum Düşündüm derdimin nedir çaresi Susarak konuşmak, sonunda buldum... Esrarlı vuslata bir adım kala Hasretin vecdiyle, ben kement attım Deryada boğulmak ne güzel bela Battıkça kurtuldum, çıktıkça battım... Görünmez cevheri buldum diyerek Körlüğü kör ettim, deli bir taşla Bilmeyi bilmeden, bildim diyerek Boşluğu doldurdum, dolu bir boşla... Nasılların sebebini sorarken Sualimi cevapladım 'niçin'de Çokluğumda yokluğumu ararken Yalnız kaldım yığınların içinde... Satır satır böldü beni heceler Her kırkımı, kırka yardım savuştum Boşluğumu kucakladı geceler Sessizlikte, gürültüyle boğuştum... Var'da yoku, haykırırken her seda Aklım ki, aklımı başımdan aldı O'na gidiyorum, bana elveda Sonsuz olan sona, bir nefes kaldı... Ugur Işılak Quote Share this post Link to post Share on other sites
tarık026 8 Report post Posted February 2, 2006 Esselamü Aleyküm İşta beni ençok etkileyen şiirlerden birisi; Ölümü işlediği için olsa gerek... SESSİZ GEMİ Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli Biçare gönüller, ne giden son gemidir bu Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden YAHYA KEMAL BEYATLI.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
