S.GÜRSELGİL

[Salihbey 6]

DESTAN

 

 

1.Cahid Ayaz aşkına Hasan Meriç aşkına

 

Sencer Kartal aşkına dönsün düşman şaşkına

 

 

 

2.Muşlu Muhammed Emin ve yârânı aşkına

 

Sivas’ın Ahmed’leri mezar olsun düşküne

 

 

 

3.Ölüp de ölmeyenler pîri Hamzâ aşkına

 

Ve ölmeden ölenler şâhı Mirzâ aşkına

 

 

 

4.Bir varmış ve bir yokmuş evvel zaman içinde

 

Ateş bacayı sarmış oda duman içinde

 

 

 

5.Bir akıncı yaşardı Rumeli yakasında

 

Anadolu devleti kokardı hırkasında

 

 

 

6.Bir yiğit yalnız ve tok dağ gibi yıldız gibi

 

Ele iğne dediysek nefse çuvaldız gibi

 

 

 

7.Bir çınar gölgesinde bağdaş kur-muş otur-muş

 

Ne bir âh o yüzüne ne günah izi vur-muş

 

.......

 

 

1.Türk’e millet saati gelip çattığı çağda

 

Moğol istilâsından silkindiği otağda

 

 

 

2.Bir çınar fışkırmıştı Karacabey düzünden

 

Oğuz oymaklarının lâfta en öksüzünden

 

 

 

3.Kara Osman dediğin cihan dolusu zafer

 

Şeyh Edibâli ise gökten gelen bir haber

 

 

 

4.O çınarın dalları Bursa’dan Edirne’ye

 

Ve İstanbul’a varıp kavuşmuştur müjdeye

 

 

 

5.Sofya Belgırad Budin Viyana kapıları

 

Siz de hatırlayınız şanlı akıncıları

 

 

 

6.Unutamazsınız da unutmadıkça bizler

 

Toprak almaz onları doğan güneşler gizler

 

 

 

7.O da onlardan biri ulu çınarın dalı

 

Aylardan gene mayıs günlerden gene salı

...

 

1.Yulaf ağızlayarak su başında küheylân

 

Efendisini seyre koyulmuştu bir uçtan

 

 

 

2.Arada bir kişniyor kişniyordu ovada

 

Ondan daha mesudu yoktu o gün orada

 

 

 

3.Anıyordu böylece çiğnediği başları

 

Her nefeste içinden geçilen savaşları

 

 

 

4.Meramı ne bu yulaf ne şu içtiği suydu

 

Akıp gide yollara onun sözü de şuydu:

 

 

 

5.Ben bir yiğit adamın altındaki burağım

 

Bundan başka her soya her kana da ırağım

 

 

 

6.Sırtımda değil onu yüreğimde taşırım

 

Cenkte ben ona kulum zevkte öteki yarım

 

 

 

7.İşte varım ve yoğum - yaşamak bir dost için

 

Gerisi lâf-ü-güzâf ağnayan bir post için!

 

 

........

 

 

 

1.Gurbette bir soğuk kış sükût buz tutmuş ırmak

 

İçten içe seferde gamla mırıldanarak

 

 

 

2.Akıncı ve küheylân diyor benim misâlim

 

Böyle bildireceğim size nedir hayâlim

 

 

 

3.Yok mu tanıyan beni duyan bahardan hisse

 

İnce bir yağmur yağsa zarif bir lodos esse

 

 

 

4.Ben de kaldıracağım buz tutmuş kollarımı

 

Ben de saldıracağım yararak duvarımı

 

 

 

5.Haykıracağım diyen ve bir tek hevesle

 

Doğu’dan Batı’ya dek duyulmamış bir sesle

 

 

 

6.Yok mu misâlim gibi kendi at ve süvari

 

Kendi kendine öncü kendi kendinin eri

 

 

 

7.(Böcekler üşüşmüştü onlar da dinliyordu

 

Kelebek anlatıyor coşuyor inliyordu)

 

 

..........

 

 

 

1.Ondokuz Arap genci uçaklara bindiler

 

Tıpkı deveye binen cedleri gibiydiler

 

 

 

2.Öyle sessiz öyle çöl öyle işini bilir

 

Hepsi birer âlimdi herbiri birer şair

 

 

 

3.Attâya giden çocuk gibi şen-şakraktılar

 

Bize unutulmaz bir neşîde bıraktılar

 

 

 

4.Gel ceylân okuyalım ben heceyle sen aruz

 

Ne bir eksik ne fazla sayımız tam ondokuz

 

 

 

5.Tarık bin Ziyad gibi yakalım gemileri

 

Er dediğin bir kılıç çıktı mı dönmez geri

 

 

 

6.Ehmede Xanî’yi de katalım kafileye

 

Vuralım uçakları vuralım kefereye

 

 

 

7.Budur o göklü kavli Selimî Divanı’nın

 

Anmam diyen adını o yârden başkasının

 

 

S.GÜRSELGİL.