rembo 2 Report post Posted May 30, 2007 ŞAİR HALİ Ben, yokluk içinde var gibi görünen gölge… Ben, herkesin sakındığı mayınlı bölge… Hezeyanın rüzgârları esiyor ardımdan; Bilen bildiğine, gören gördüğüne pişman. Ben, sözde, kaf dağını arayan densiz seyyah… Ben, en huzurlu gecede istenmeyen sabah… Bitmedi yirmi yıldır ruhuma yapılan linç; Bilmezler ki, dünyaya dair, tek arzu sevinç! Haddim değil; artık vazgeçmeliyim bundan da. Kelimeler deyip tutuşmak yaraşır bana! Ben, bela mimarının şaheseri bir ifrit… Ben, bir milyon ağacı yakan başıboş kibrit… Sövdüklerim patron olur, sevdiklerim elin; Kırk dağ taşırım sırtımda, bir tebessüm için. Karakoç gibi münzevi yaşıyorum ama Akağını bulamıyor bende Mona Roza. Ne bir Rembo gibi bırakabildim şiiri, Ne de Necip Fazıl gibi çözebildim sihri. Bir ülke yok Nazım gibi iltica edecek; Bana düşen Haşim gibi ölümü beklemek! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Muvazene 190 Report post Posted May 31, 2007 Bu şiirde edebi zevkin hası var. Her hafakanı tek tek mercek altına alıp hepsini kanatırcasına açmak, görmek, incelemek, hükmünü vermek sevdası var. Hele de son kıtasındaki şairler geçidi ve koyulan son noktası ile ÖLmenin değil OLmanın peşinde koşarken ölüme kucak açmanın türküsü var. Ve yazdıklarımın sadece hücrenin çekideği kadar bile olmadığı bu koca şiirde koca bir beynin çilesi var. Çok etkileyici bir şiir, daha fazla şey yazmak lazım. Quote Share this post Link to post Share on other sites
cihat 28 Report post Posted May 31, 2007 reyhan hanıma katılıyorum.Etkileyici bir şiir. Ardından bişeyler daha söyleme konusunda ise ben şapka çıkarmayı tercih ediyorum.. Quote Share this post Link to post Share on other sites
_GulistaN_ 4 Report post Posted May 31, 2007 Çok güzel bir şiir.MaşaAllah ki siz şairlik vasfına ermişsiniz...Ben öyle gördüm...Allah razı olsun devamını bekleriz... Quote Share this post Link to post Share on other sites
rembo 2 Report post Posted May 31, 2007 takdik ve tebrikleriniz için teşekkür ederim. beni nasıl bir dünyanın kucağına attığınızın ya farkında değilsiniz ya da çok iyi biliyorsunuz. şair mi müteşair mi? bu sorunun sonu gelmeyen koridorunda kaybolduğumu düşünmeye başladığımda bu işi bırakmam gerektiğine hükmettim. aslında pek de yanlış düşünmediğimi hala savunuyorum. çünkü mücerrete adım atmaya yeltenen nadir şiirlerimden biriydi bu. mecaz da takılıp kalmaktansa hiç olmamayı tercih ederek yazmadan yaşamaya çalışıyorum. hatta fetvalar arıyorum. fakat sözleriniz beni tekrar bu kararı düşünmem için zorlamaya başladı. yani kapıya tekrar tekrar yüklenmek... Allah razı olsun. her işte bir hayır vardır. bakalım kısmet... Quote Share this post Link to post Share on other sites
