mürid 20 Report post Posted July 1, 2007 Nefsim karşımda durur, Ağzı salyalı kubur, Ve karşımda ahlaksız, Kılıcıyla kuşanmış, Nefsim karşımda durur. Zırh giymiş bir şövalye, Kılıç alnıma doğru, En uygun anı bekler, Ayırmak için beni, Ruhumla bedenimi, Kılıcıyla hayasız, Daha yanaşmak ister, Ayırmak için beni, En uygun anı bekler. Yalan ağzında sakız, Karşımdaki sanki kız, Türlü yolları dener, kurnaz bir tilki gibi, Ruhum diş diş geveler, Nefsim karşımda durur. Ben yatakta kıvranan, Üste beş yorgan alan, Kulakların tıkayan, Saf, zavallı, tez kanan... Nefsim raks eder benle. ölüm ölür kefenle. Kadın, para, dünya koz, Teker teker doldurur. fişeng fişeng ittirir Direnirken zalime, En ilkel silahımla, Ve ilk darbeyi yedim, Yere doğru serildim, Akıttı irinini, Kustu içindekini. Ve gitti pervasızca, Hiç bakmadan ardınca, Yediğim kurşun onca, Ruhumda delik deşik, İz bıraktı halince, Ve gitti pervasızca. Hezeyanlar içinde, Dökerken üç damla yaş, Gözümden dizlerime, Keşke arş-ı alemden Kafamın üzerine, Çakılıversem öyle, Parçalara ayrılsam, belki binlerce parça, Keşke binlerce parça Kabahatli nerde mi? Aradım çakmağımla, Hiç arama boşuna, Suç senindir senin suç, Kıymetini bilmedin, Onca bahşedilenin . Unuttum hakikati, Ve yahut unutturdum, kimim, neyim, nerdeyim, kimin halifesiyim? Eğer tedbir alsaydım, İmanla kuşansaydım, Allah deyip yansaydım, Zalim ile savaşta, İbadet mermileri, Korur her dem erleri, İbadet mermileri. Quote Share this post Link to post Share on other sites
cihat 28 Report post Posted July 2, 2007 Valla bu şiire yorum yapmak yürek ister biraz :lol: ama ben açık yüreklilikle medeni cesaretinizi ve kaleminizi takdir ediyorum.. hisleri bastırmak ,onları biriktirip ilerde volkan gibi patlamasına zemin hazırlar..Onlarla yüzleşmek, ne pahasına olursa olsun hesaplaşmak kaçınılmazdır.. şiirin özellikle sonu mükemmel..İşte imanın desteğiyle hesaplaşmadan galip ayrılmanın vesikası ! Quote Share this post Link to post Share on other sites
SiyahCeket 67 Report post Posted April 21, 2011 Yalnızca harp coğrafyasını tarif eden değil de, direk cephelerde gezdiren; iki ordunun karşı karşıya geldiği ve birbirine girdiği o anı bir sinema çekimi gibi yansıtan; iki tarafın güçlerini nefis misallerle veren şu alt alta dizili inciler; nefsin boğazını sıkmaya davranmamız, onu Alice harikalar diyarından gelinceye kadar pataklamamız icap eden şu altüst olmuş dünyada, bize, final sahnesiyle olması gerekeni fazlasıyla gösteriyor. Müthiş bir iç hesaplaşmanın yaşandığı bu şiirdeki duygu yoğunluğu ve geçmişi, bugünü, yarınları harekete geçiren dinamizm; onu, bir kere okunup da unutulan meslektaşlarının üstüne çıkarıyor. İlaç gibi bir şiir... “Seni güçlü kılan benim acizliğimdir.“ (Nefsim sana söylüyorum, şeytan dangalağı sen işit.) Quote Share this post Link to post Share on other sites
