DÜnyada İkİncİyİz

[Davud 5]

Biraz düşünelim: Türkiye acaba dünyada hangi konularda önde gidiyor?

Ama artık göğsümüzü kabartacak bir dünya ikinciliğimiz var, Hayır hayır, halterde veya güreşte değil. Yüzyılın son milli gururunu yaşamak için şu tabloya bir bakıverin:

 

Ortalama günlük TV seyretme süresi;

 

 

ABD 4 saat

TÜRKİYE 3,5 saat

İngiltere 3 saat 20 dakika

Japonya 3 saat 15 dakika

Avustralya 3 saat

Almanya 2 saat 55 dakika

Fransa 2 saat 50 dakika

Peru 2 saat 40 dakika

İsveç 2,5 saat

 

 

Evet, yanlış okumadınız! Türkiye nihayet uygar ülkeler düzeyine ulaşarak, televizyon karşısında çakılıp kalmada ikinciliği yakaladı. Almanya’ya bakın siz. Nasıl da nal topluyor. Fransa ve İngiltere de öyle. Yani, yedi düvele fark atmışız çoktan. ABD hâlâ önde ama gayret edersek onları da geçeceğimize şüphe yok. Aynen trafik kazalarında olduğu gibi, uygarlığın bu alanında da dünya efendisi olmamız şart.

Neredeyse bir Türk vatandaşı gününün üçbuçuk saatini bizim o muhteşem yayınlarla dolu TV kanallarımızı seyrederek geçiriyor. Yani belki 7-8 saat uyuyor, 8 saat çalışıyor ama, televizyonu da ihmal etmiyor. Üçbuçuk saat, neredeyse yarım gün eğitim yapan bir okulda bir günde alacağımız eğitimin süresine eşit. Üçbuçuk saatte neler yapılmaz ki?

 

 

Ama biz yine de ne yapacağımızı biliyoruz: Uykudan uyanma ve uyuma saatlerimizi TV’ye göre ayarlıyoruz. Elimizde uzaktan kumanda, dünyaya hükmediyoruz. O sihirli alet ile haber haber geziyoruz, rezalet zaplaması yapıyoruz, bir kanala küfredip, diğerinin kucağına düşüyoruz. Olup biteni öğrenmek için açtığımız haber programı denilen şeyin içinde bile her şey var: Kedi, köpek, maymun, uzun adam, cüce adam, deha adam, ahmak adam, komplo, cinayet, adam kaçırma, adam dövme, adliye arbedeleri, ahlâksızlıkla şarkıcı olanlar, şarkıcılıkla ahlâksız olanlar...

 

 

Beşikten Mezara Televizyon!

Sabah kalktığımızda, elimizi yüzümüzü yıkamadan o günkü gazete haberlerini veren programları açıyoruz ilk önce. Kahvaltı etmeden önce çizgi film seyretmek isteyen çocuklarımızla bu konuda tartışıyoruz. Allah’tan biz işe giderken onlar da okullarına gidiyorlar. Tabii biz işte, onlar da okulda arkadaşlarımızla televizyonda gördüklerimizden, kaçırdıklarımızdan bahsederek günü geçiriyoruz

 

Hanımlar erkeklerden neredeyse sadece televizyon konusunda şanslılar. Günboyu televizyon açık duruyor. Mübarek aleti kapatsak bir daha açılmayacak sanki. Zaten kapalı olsa da akşam evin beyi geldiğinde açacak. Bu arada, televizyondaki muhteşem programları izlerken, ders soran çocuğunu hafifçe tersleyecek, karısının anlattıklarına “he, he” deyip gözünü ona bile çevirmeyecek, ihtiyacını giderme saatlerini bile televizyona göre ayarlayacak. Yatsı namazından sonra haberleri, sabah namazından önce filmleri bitirmeyi bekleyecek.

Böylece mükemmel bir baba, bir anne, bir çocuk, bir aile, bir toplum olarak yaşayıp gideceğiz. Hayatımızda değişen tek şey, elevizyonda değişen diziler olacak. İlim televizyonda gördüğümüz tartışmalarla haberlerdeki garip olaylar, eğitim de Çarkıfelek’te bulmaya çalıştığımız şarkı sözleri olarak kalacak.

Bayramlarda açık televizyona bakarak büyüklerin ellerini, küçüklerin gözlerini öpüyoruz. Misafirliklerde birbirimizle değil, televizyonu aracı kılarak konuşuyoruz. Bir dükkana bir şey almaya gittiğimizde, tezgahın arkasında duran televizyona dikkatle bakıyoruz, esnafın bize ne verdiğine değil.

Hayatımıza bu denli egemen olan şey bu televizyon denen alet değil de, mesela başka bir insan olsaydı acaba ona dayanabilir miydik? Bir yanlışını gördüğümüzde kızmaz mıydık?

 

Günde üçbuçuk saat kiminle sohbet ediyoruz, görüşüyoruz? Üçbuçuk saati bırakın, üç dakika neyin kapağını açıp bakıyoruz? Üçbuçuk saat bir yana, çocuğumuzla ve ailemizle oturup, yarım saat Allah’tan ve örnek insanlardan bahsedebiliyor muyuz? Çocuğumuzun üç sorusuna yardım edebiliyor muyuz?

Hepimiz biliyoruz: Üçbuçuk saat içinde bir kitabı yarılayabiliriz. Okumayla aramız yoksa (ki elbette yoktur!) ailecek bir dostu ziyarete gidebiliriz. Çocuğumuzun elinden tutup, vakit namazına camiye gidebiliriz. Onlara Kur’an alfabesini öğretebiliriz. Biz bilmiyorsak öğrenebiliriz. Her gün bırakın üçbuçuk saati, yarım saat versek öte dünyada sorulacak amellerimiz için şart olan ilmihal bilgilerini bir ay içinde sular-seller gibi öğrenebiliriz. Bunların hiçbirisini yapamıyorsak bile, mutlaka yararlı ve bizi koltuğa bağlamayan başka şeyler yapabiliriz. Öyle değil mi?

 

[SİTARE 8]

Çok doğru tespitlerde bulunmuşsunuz.Paylaşımınız için teşekkürler.Şimdi hiç televizyon seyretmeyen biri olarak televizyon müptelalarına ne kadar gıcık olduğumu anlatamam!...Tamam hiç televizyon izlenmesin demiyorum ama televizyonda 3,5 saat ne izliyorlar, bu kadar saat izlemeye değecek doğru dürüst program mı var ki?(Bundan yaklaşık 10 yıl öncesine kadar ben de televizyona fazlasıyla takılırdım şimdi onun başında heba ettiğim saatlerime ne kadar üzülüyorum anlatamam :( )

[trradomir 206]

Bu durumun ortaya çıkmasında gazete okumuyor oluşumuzun da bir etkisi var aslında. Ortahalli klasik bir ailede haberlerin diğer ülkelerdekine nazaran daha sık takip edildiğine dair bir imana sahibim. Fakat malesef ortalamayı asıl yükselten kesim bu kesim değil. Aramızda dizi müptelalarının sayısı çok. Hele hele bazı dönemler bu sevda ayyuka çıkıyor. Hayır, Kurtlar Vadisinin ağızdan ağıza aktığı dönemde olaya bön bön bakmaktan başka çaresi olmayan şahsımın neler çektiğini size anlatarak kendimi linç ettirecek değilim :D

 

Şu ortalama 3 saate inerse birşeyler değişebilir belki :( Hoş ilgi bilgisayarlara kayar ama, bilgisayar televizyondan daha iyidir gibi geliyor bana.

[isra 1]

çok doğru sonunda hedeflerine ulaştılar.aptal kutusu diye tabir ettikleri bir aletle türkiyeyi teslim aldılar.napılabilir nasıl toparlanabiliriz bilemiyorum allah hepimizi gerçek akıl sahiplerinden etsin

[nokta 0]

güzeL kardeş fakat herkes ha deyince yapamazki bu söyLenenLeri; kaç kişi kaç kişi düzenLi kitap okur bu üLkede kaç kişi bir şeyLer öğrenmek için heves eder! nasıL vazgeçireceğiz daLLas dizisini isLemekten? konunun temeLine inip nasıL çözeceğiz nasıL yeneceğiz bu canavarı?

[eko 5]

herkes gibi bizde arkadas çevresiyle bu devlet meselerini ve çözümlerini gerektiği zamanda neden İslama yönelemiyoruz konuşurduk konuşuyoruzda biraz ordan biraz burdan

üniversiteliyiz ya vakit geçmek bilmiyor laf lafı açıyor ve sabahlara kadar devam eden muhabbetler.... çözüm mü? yok derdi herkes

 

ve bir arkadasımız hiç bir zaman fikrini beyan etmezdi dikkatimi çekmişti ve ona sordum neden düşüncelerini belirtmiyorsun diye..cevabı çok sertti

"biz anca konuşmasını becerebilyoruz yıllardır konuşsak hiçbir sonuç olmayacak vs..vs.vs" ona katılmamakla beraber hak vermemek de elde değil ve arkadasın bu cevabını çok düşündüm hep mi boşuna konuşuyoruz?

 

ama kendimde bu muhabbetlerin belirtilerini görebiliriz

 

o muhabbetlerde yıllarca tv düşmanlığını nakşettim emperyalist ürünlere ambargo koymayı diğer zararlı faaliyetler ve birçok seyimin değiştiğini fark ettim

 

evet nokta arkadasım sana katılıyorum bir anda herşeyi değiştiremeyiz ve herşey bizde biter

 

kimine göre tv faideli kimine göre bilgisayar bu görecelidir. cevabı ise hangi pencereden baktığındır faydasına son noktayı koyamayız trradomir arkadasım

 

bunları konuşarak tartışarak bilinç altımıza sokabiliriz bu ve diğer konular güncel kaldıkça hergün parça parça bilinç altımıza yerleşecek ve zamanla nasıl nelerin değiştiğini farkedeceğiz

[hafakan 195]

itiraf edeyimki işyerimde çok daha fazla bi vakit televizyon seyrediyorum. zaman zaman budala ve uyusturulmuş hissine kapılsamda malesefki bunu yapıyorum!

dünya çapında türkyedeki ortalamaya bakarsakta birçok boş işe standartın üzerinde zaman ayırdığımız malesefki koca bir gerçek olarak karşımıza çıkıyor.