SİTARE 8 Report post Posted September 12, 2007 Aşktır... Yağmur tanesidir... Kâbe'nin siyah örtüsüne yüz sürenin gözünden dökülendir... Mecnun Leyla'ya "sen de kimsin" dediğinde çöl marallarının gırtlağına tıkanandır... Aşktır... Bahta yemin ettirendir. Zamana kafa tutturandır. Hesap günü kargaşasında anaya yavrusunu unutturan neyse, istendiğinde insana herkesi ve her şeyi öyle unutturandır... Aşktır... Mahpushanedeki ilk akşamın ilk cigarasıdır. Hemşirenin kucağında iki kilo sekizyüz gramlık kütlesiyle, yarım yamalak gözünü size doğru dönüp bir şey söylemeye çalışandır. İlk orucun iftarının ilk zeytinidir. Simsiyah saçlardır. Zifir akşamlardır. Boğaz köprüsünün üzerinde atlamasınlar diye polislere nöbet tutturandır. Aşktır... Bir fotoğrafın yıllar sonra kanamaya başlamasıdır. Ayasofya'da İsa'nın gözünden süzülen yaş tanelerini görebilme marifetidir. Eylül akşamlarında gelip gözlerinde duran, yakalandığında çaresiz kılandır. Aşktır... Yola koyulduğunda ayrılığı, unutulduğunda ağlamayı, her hatırlandığında yıkılmayı sevdirendir. Menekşeye konuşmayı öğretendir. Şubat ayına terkedilmeyi. Aşktır... Yeni çıkan şarkılardır. Suya yazılmış yazı, kalbe çizilmiş bir ad, sadece paslı bıçak, baldıran zehri, gün Siirt'in fıstık bahçelerinin üzerinden batarken güneşin mehtaba dönüştüğü an, her kaybedildiğinde kazanılandır. Aşktır... Bir insanın üç günlük dünya hayatında karşısına çıkabilecek en büyük numaradır. Sihirdir. Büyüdür. Neden saçları beyazlamışsa ondandır. Mektupları yaktın, resimleri yırttın deyip de yine de ömrü boyunca unutulamayacak olandır. Aşktır... Talandır... Yangın yeridir... Dağları yürütendir... Bir gece ayı sol, güneşi sağ eline verseler de vazgeçilmez olandır. Kadıköy-Karaköy vapurunda serin bir ekim akşamüstünde, tahta sıralarda güzelim poyraz saçları yalarken karşı karşıya oturulandır. Rastlanılandır. Yakalanılandır. Hesap edilemeyendir. Aşktır... Damda deve aratan, balıklara iğnesini getirten, çok yücelten, yerin dibine batırandır. Zevaldir... Kuşluktur.... Ebu Bekir adında birinin yol arkadaşlığıdır. Fatıma'nın paklığıdır. Zeyneb'in cesaretidir. Vahşi'nin pişmanlığıdır. Aşktır... Darağaçlarında, batakhanelerde, cezaevi koridorlarında, meyhane masalarında, yalnız odalarda kol gezendir. Feleği şaşırtandır. Masumiyete, cinayet işleyebilme yeteneğini sınatabilecek kadar ileri gidendir. Aşktır... Cehennemin kapısında, cennetin tam ortasında durabilendir. Gücü yetendir. Şimdi herkesi biraz ona benzeten, şimdi her gördüğünü o zannedenin mahur efkârıdır. Yasak tanımayandır. Hayatın acil servislerinde kanayan, aranılan kanı bulunamayanların felaketidir. Aşktır... En çok İstanbul, en akşam Ankara, en ikindi İzmir, en karlı Erzincan, en deli Rize, en gece Eskişehir, en gizli Mardin'dir. Bir abadır. Bir hırkadır. Bir solukta kırkbin kere adını söyletebilendir. Aşktır... Herkes için bir keredir. O yüzden başta olandır. O yüzden başlatandır. O yüzden aşk, A'dır... Sadri, İbrahim" Aşk 29 Harftir",Timaş yayınları(Şubat 2007),S. 9-12 Quote Share this post Link to post Share on other sites
beykentrika 0 Report post Posted September 13, 2007 ellerine sağlık çok güzel bi paylaşım olmuş Quote Share this post Link to post Share on other sites
serdengeçti 10 Report post Posted September 14, 2007 Gerçekten çok leziz bir eser.İnsanın hücrelerine kadar işleyen ,yüreğini kanatan bir el gibi... HALİS AŞKLARA YELKEN AÇMAK TEMENNİSİYLE.... Quote Share this post Link to post Share on other sites
SİTARE 8 Report post Posted September 16, 2007 Hakikattir, aşk... İstemektir, kesintisiz arzu etmektir. Geçeceği yollarda, yüzünü görmek umuduyla saatlerce beklemeyi göze almaktır.Sevdiği çiçeğin adını öğrenmek için deli gibi ansiklopedi karıştırmaktır. Çiçekli kumaştan gömleklere, Üsküdar'dan Kızkule'sine birlikte yürümeye, salıncağa binmeye heves etmektir aşk. Bir çeşit Ayhan Işık, Sema Özcan filmine benzer. Yakışıklı genç, güzel küçük hanımı mutlu edebilecek her şeye heves eder. Bir de hevesin kursakta kalması vardır elbet. Elinin yanına düşmesi.Karşılık alamamak.Umudunun kırılması. İsmet Özel'in o muhteşem güzellikteki iki dizesi her şeyi anlatıyor aslında:"otların sarardığı yerlerde yerde güneş/ kurşunun değdiği tende heves kalmıştır." Aşk, hacizdir. Kalbinin kapısına dayanmıştır kolluk kuvvetleri. Ve sana "çık" demektedirler. "Çık, biz geldik.Kalbine otağ, kalbine taht kurmaya geldik." Mahkeme kararı olmadan gönlünüze el konulmasıdır aşk. Temyizi yoktur. Yargıtay bozamaz bu kararı. "Kaderim der usul usul yürürüm" demekten başka çareniz kalmamıştır. Kalem kırılmış, size sadece hükme rıza göstermek kalmıştır. Bu razı olma durumu hoşumuza da gider bir taraftan. "Ben sende tutuklu kaldım" şarkısı, bunca sevildiyse bundandır belki. Mahpusluktur aşk.Müebbet bir beklemenin tarifsiz sabrıdır. Aşk, hesapsızdır. Matematiğe gelmez.Tartıya vurulmaz.Ölçülemez. Nerde, nasıl, ne zaman sorularını sordurtmaz.Kendini tarif ettirmez. Nazlanır. Üzerine yazılmış yüzbinlerce sayfa, aşkı tariften, sınırlamaktan, sınırlanmaktan biraz daha kurtarmaktan başka bir şeye yaramaz. Siz "aşk, güzelliktir" dersiniz, bir de bakarsınız ki "en çirkin" yüzüyle göstermiş kendini. Siz "aşk ihanettir" dersiniz, yeryüzünün en "sadâkat dolu" aşk hikâyesi yazılıverir oturduğunuz sokakta. Yine de bilinen şeyler vardır: "Renklerden karayı, filmlerden "Ah İstanbul'u" sever aşk. Siyah- beyaz bir fotoğraf makinesinin arkasından dünyaya bilgece bakmayı başaran Sadri Alışık, birdenbire ve elbette sebepsiz yere, kendinden oldukça küçük, kendi hayatına hiç mi hiç uymayacak Ayla Algan'a akıtıverir gönlünü işte. Cemaziyelevvelini bildiğini sandığı hayatın, birdenbire acemisi oluverir. Kendine kızar. Sevdiği kıza kızar. Yenilir. Zaten, kazanmak- kaybetmek dediğimiz şey aşkta değil, maçta olur. Aşkta "düşmek" vardır. Aşka düşersiniz. Sokaklara düşersiniz. Üzerine düşersiniz. Hayata düşersiniz. Ortalığa düşersiniz. El içine, söz içine düşersiniz. Sadece düşersiniz. Ve Sadri Babayı bile savunmasız bırakan bir hesapsızlıkla, en nihayet kendinizin bile uzağına düşersiniz. Ama olsundur.Aşk olsundur. Çünkü aşk, hafifletici sebeptir. Yaptığınız her deliliği, her çılgınlığı anlamlı kılandır. Duvarlara adını yazabilir, geceler boyu uykusuz kalabilir, yemeden içmeden kesilebilirsiniz. Yaptığınız onca şey, arada "aşk" varsa anlaşılabilir, anlamlandırılabilir. Çöle düşmüştür Mecnun. Baktığı her yüzü Leyla sanmaktadır. Dilinde zikir, kalbinde fikir olmuştur Leyla'sı. Eşi dostu üzülür ve Mecnun'u hacca götürmeye karar verir.Az gidilir, uz gidilir, dere tepe düz gidilir. Yollar, çöller, nehirler aşılır ve Mekke'ye gelinir. Arkadaşları Mecnun'a der ki:"Ey şaşkın! Denilmiştir ki, Kâbe'yi ilk görenin ettiği ilk dua Allah katında makbul olur. Sen de 'Allah'ım Leyla'yı unuttur bana' de ve kurtul artık Leyla'dan.Yoksa aşkından çıldıracak, delireceksin!"Mecnun, "tamam" der eşine dostuna. Ama Kâbe'yi görür görmez"Allah'ım, Leyla'ya olan aşkımı artır" duasını eder. Acımasızdır aşk... Dindar ve keşiştir. Aşk, hamarattır. Geldiğinde yüreğinizi, inanılmayacak kadar büyük bir hızla derler toplar. Bahar havası getirir kalbinize.Zihninizi temizler... Aşk, hakikattir. Balların balını bulmaktır. Kovanımız yağma olmuş ne gam. Özün özüne, her şeyin künhüne varmaktır. "Aşk imiş her ne var âlemde" diyebilecek noktaya varmaktır. Dünyanın niçin yaratıldığını merak etmekten "dünya ne güzel yaratılmış" cümlesine geçmektir. Baktığına aşkla bakmak, yaptığını aşkla yapmak, herşeyin aşkla başlayıp aşkla bittiğini anlamaktır. Aşk hakikattir. Hakikatse aşk. Sadri,İbrahim,"Aşk 29 Harftir",Timaş yayınları(şubat 2007), S.52-56 Quote Share this post Link to post Share on other sites
