ADN 0 Report post Posted September 23, 2007 Hayatımın romanında zaman yine göçebe Yağmurlu bir sabah var cenaze evinin önünde Kaç dakika kaç saat kaç gün var önümde Yaşamak var ki ölüme gitmem bile bile Nemli bir ten ve güneş fezaya yapışmış Allah bir üflemiş toz dumana karışmış Karıncalar ne ekmek ne su peşinde Hepsi sanki yuvasında beş vakit secdede Korku heyecan sanki ikiside aynı Ve kıvranmalarla başlar kaderin karın ağrısı Ağlayan gözlerde ölümün gülen şarkısı Üç gün sonra beraat eder belki şair zanlısı (Kandilden üç gün önce) Quote Share this post Link to post Share on other sites
