GAİB 0 Report post Posted March 1, 2008 ÖLÜME DOĞRU Penceremden içeri süzülen ay ışığıVurur yılların eskittiği yaşlı yüzümeHatırlarım silik, eskimiş hatıralarıVe damlar gözyaşları boncuk boncuk üstüme Yalnızlık olabildiğine hâkim odamdaSessizlik yalnızlığın en yakın arkadaşıSessiz hıçkırıklar, sarsıntılar vücudumdaYaşlı gözlerim zorla görmek istiyor arşı Hayat artık hep tekdüzelik, alışılmışlıkHissediyorum yoruluyor çalışan kalbimÖlüm bana çektiğim nefes kadar uzaklıkHazır artık ölüme kalbim, hissim ve fikrim. 01/2008 Quote Share this post Link to post Share on other sites
