ülküneferi 0 Report post Posted November 8, 2008 BENİM “BİR”LER Ne bir dosttur, ne de arkadaş. Bir yol üzre yeminli yoldaş. Bir ati, bir ev, bir can, bir aş... Bunu ancak “bir” olan bilir. “Bir” olanlar sanma eğilir. Ne önümde, ne arkamdadır, Sultan-ı gönül makamdadır, Ne resim, ne sırlı camdadır, Gönülde kazılı heyecan. Heyecan eder kutlu “bir” can. Kabul gören dualar vardır, Dualar yara sarar, yârdır, Hayatta “bir”ler büyük kârdır Duaların kabulü yüce. Bu kabul kavuşturur güce. Durulacak yerde duran “bir!” İşte vardır bunda bir sihir Şahid olsun bu “bir”e şehir “Bir”ler kutlu temennimizdir. “Bir”ler bugün ve atimizdir. Dört yön ne mümkün, bir yön vardır! Dört mevsim yok, mevsim bahardır! “Bir”ler de “birlik”... Bu kadardır! “Bir yön”, “bir mevsim” ne güzeldir. Çünkü benim “bir”ler özeldir... “Bir”ler naza gelir, naz eder... Bu naz ile uğramaz keder, Serhat, “açıklayım size” der; “Bir”, iki gönlün birleşmesi, Budur işte “bir”lik çeşmesi! 8 Eylül 2008 Serhat KAHRAMAN 05:40 Ankara Quote Share this post Link to post Share on other sites
