Daktilo 0 Report post Posted January 1, 2009 Hayat çok belirsiz, bir gün coşkulu bir gün durgun. Haykıracak o kadar çok şey varken sükût niye? Haykırışların en seslisi, sessizlik; Bundan öte söz yok... Yazmak istiyorum dağa, taşa, yere,göğe; ama farkındayım ki boşluk, anlamsızlık ve tam manasıyla maddelik onlarda değil benim içimde. Onların üzerine altın yaldız ile büyük puntolarla, ne yazarsam yazayım onların sessiz haykırışlarının yanında sözcükler sessiz ve manasız kalır. Hakk için hakkı söylemek ve hakkı söylemekten korkmamak, bunu kim yapabilir? Ecdadımızın verdiği sözdü bu. Bunu biz mi yoksa bazı fikirsizlerin, sadece ve yalnızca madde dediği haykırış ve mesaj pınarı mahlukat mı yapar? Bunu tam manasıyla yapan onlar ki her an bu hakikatı fısıldıyorlar daha doğrusu haykırıyorlar. Onlara bakıp bu ruh fırtınasını görmek, onları can kulağı ile duymak zor mu? Tasavvufta ki kabul ne hoş, her şeyin ruhu vardır, taşın bile... Biz aciz ve belli hareket,duyuş noktaları içide sınırlandırılmış daha doğrusu bir yerde kendini sınırlamış varlıklar, ne zaman Hakk için hakkı söyleme yada idrak etme şuur ve şerefine erişeceğiz? Ne zaman maddeden öte mana, cesedden öte ruh ile müşerref olacağız? Umarım bir gün madde denilenler kadar manaya sahip olabiliriz çünkü onlarda inkâr yok! NOT: İnşaallah bundan sonrada yazılar ekleyeceğim. Umarım hoşunuza gider. Quote Share this post Link to post Share on other sites
Selahaddin 0 Report post Posted January 28, 2009 Çok hoş bir yazı kalemine sağlık... Quote Share this post Link to post Share on other sites
ışığa doğru 1 Report post Posted January 28, 2009 Ne zaman mı? "Dişlilerin kırılacağı" vakit.. Yazı için teşekkürler.. Quote Share this post Link to post Share on other sites
ayvaz 2 Report post Posted January 28, 2009 Etkileyici bir yazı. Devamını bekliyorum... Allah tesirini artırsın Quote Share this post Link to post Share on other sites
Daktilo 0 Report post Posted January 29, 2009 Allah razı olsun... Quote Share this post Link to post Share on other sites
Ali NFK 8 Report post Posted January 29, 2009 Çok hoş bir yazı kalemine sağlık... Allah razı olsun... El insaf... Bana rehbersiz diyene bak. Sana rehberin demedi mi insan kendini övmez diye? Hele başka isimlerle hiç övülmez denmedi mi sana? (IP aynı, üslup aynı) Ana! Bababababa... Allah akıl ve fikir versin. Seni muhattap alanlara da sabır... Bence şu kullandığın iki isimden de vazgeç, kendine yeni bir isim bul, yeni bir kimliğe gir ve seni tanımadan konuşalım. Hee bu arada yaşına da 45 yaz da çok dava çilesi çektin zannedip seni kale alalım. Evet bir hiçim ama adam olma yolunda, hepe varma yolunda olan bir hiç. Hepe vardığını sanan hiç ötesi yoklardan değilim. Anladın... Nutuklarını kes! Kılıçdaroğlu gibi dosyalarla çıkmayayım karşına :sticky:. Vesselam... Quote Share this post Link to post Share on other sites
