Zaman Akıp Gidiyor...

[deniz_mavidir 8]

Zaman akıp giderken taşrada, Alphons de Lamartine'in, ünlü “Göl” şiirindeki şu iki dizeyi okudunuz mu bilmem? İşte sizin için de mırıldanıyorum:

 

"Zaman dur artık geçme,

Bahtiyar saatler, sizler akmaz olunuz."

 

Bu güzel dizelerdeki istekler, hepimizin gönlünden geçer. Ama zamanın durması mümkün değil, akar gider. Bahtiyar saatler de daima geçmişte kalır, güzel hatıralar bırakarak. Zamanın akıp gitmesi bizi nereye götürür? Ölümle yüz yüze gelmeye mi? Akıp geçen zaman zaten ölüm müdür? Zamanla ölümü niye kesiştiriyorum ki! Tanpınar’ın dizeleriyle çıkmalıyım bu havadan, rüyâ gibi bir dörtlüğünü havalandırarak:

 

“Ne içindeyim zamanın,

Ne de büsbütün dışında;

Yekpâre, geniş bir ânın

Parçalanmaz akışında.”

 

Belki de bu bir kaçış, bir sonla karşı karşıya gelmemek için. zamanın akmamasını o kadar çok isteriz ki! Herkesten: “Zaman ne de çabuk geçiyor” diye bir şikayet duymuşsunuzdur, duymaya da devam ederiz…İnsanların çoğu, belli yaşlardan sonra zamanın geçmesinden korkar. Bir şeyin ‘son’ bulması, ‘son’ olduğu için kimi üzmez ki! Yine zaman akıp gitti, yine bahtiyar saatler gerilerde kaldı. Ve yine bir sonla karşı karşıya insanlar. Ol dost meclislerinde, anılarla geçmişi bugüne taşırız. Yeni bir şeylere başlarken güzellikler dileriz. Neye göre dileriz bu güzellikleri? Elbette ki geçmişte elde edemediklerimize, geçmişteki yanlışlarımıza, geçmişte isteyip de yapamadıklarımıza bakarak. Geçmişte bunların hiçbirisi yoksa, daha güzelini halihazırda ve gelecek zamanda yaşamak için dileklerde bulunuruz. Bana göre dilekte bulunmak bir muhasebe yapmaktır. Geçmişin muhasebesinden çıkacak sonuç, gelecekten isteneceklerin temelini oluşturur.

 

Evet, akıp gidiyor zaman. “Bulutların nereye gittiğini merak eden çocuklar, yaşanmış ve yaşanmamış zamanların da nereye gittiğini merak etmezler mi? Sahi, nereye gider zaman?” diye soruyor yazar. Her şey biraz ıslak, deli bir rüzgâr esiyor. Zaman akıyor, ben akıyorum.

Benimle birlikte akıyor sesler, yüzler, renkler, sevinçler, kederler, şiirler…

 

Her şey.. her şey!

 

(Ardıç Dergisi - Haziran Sayısı)

[sevdayolcusu 6]

evet zaman akıp gidiyor... konuyu iç çekerek okudum. çünkü son günlerde üzerine en düşündüğüm konu...

bazen düşünüyorum da acaba insanlar geçmişte hatalar yapıp bu hataları keşke yapmasaydım dedikleri için mi yoksa ölüm gibi kelimesi dahi çoğumuzu ürperten gerçekle karşı karşıya kalmaktan korktuğu için mi zamanın akıp gitmesini istemiyorlar?... herkesin cevabı farklıdır tabiki ama ben geçen zamanı iyi değerlendirememiş olmaktan korktuğuım için zamanın akıp gitmesinden ara ara şikayet ederim... ama herşeye rağmen yine de zaman akıp gidiyor.. :lol:

 

bu güzel paylaşımınız için teşekkürler...

[deniz_mavidir 8]

........bence insanlar....hayır insanları karıştırmıcam..........yine her zman olduğu gibi herkesi tenzih edip kendi adıma konuşcam....... :D ........sanırım zamanın akıp gitmesine üzülmemin nedeni,anlarımı en iyi şekilde değerlendirememem..bi çok şeyi ertelemem..tembellik yapmam...veee sanırım en büyük eksiğim ve kusurum bu konuda şu....tevekkül etmenin hakkını veremiyorum....sabrımı gelecek ve geçmiş için tüketiyorum.....v şimdiye bir şey kalmıyor...oysa benim için O'nun düşündüğü bi rşey var....hakkımda hazırlanmış bir plan var.......gelecek daha gelmedi..geçmiş adı üzerinde geçmişte kaldı.....o halde şu anımı yaşamalıyım.......şu anıma konsantre olmalıyım..........amaa gelin görünki...bunların ne kdrını yapabiliyorum :lol: ...................umarım bi gün gerçek anlamda tevekkül edebilenlerdwen olurum.......tabi fazla geç kalmadan......amin................tüm site sakinlerinden de dua bekliyorum :lol:

[sevdayolcusu 6]

bu yazı aklıma şu sözü getirdi;

 

İNSANLAR GEÇMİŞİN HASRETÇİSİ

GELECEĞİN ÜMİTÇİSİ

İÇİNDE BULUNDUĞU ANIN ŞİKAYETÇİSİDİR.....

 

 

Allah tüm herkese içinde bulunduğu anı hakiki bir müslümana yakışır biçimde hakkıyla değerlendirebilmeyi ve gerçek anlamda tevekkül edenlerden olmayı nasip etsin....

[deniz_mavidir 8]

..........amiiiinn................

[eda 6]

AĞLARIM Fani dünya can yakmış ağlarım.

Yaratılana hor bakmış ağlarım.

Adam olup ocak yakmaz ağlarım.

Biryere bir çivi çakmaz ağlarım.

Gurbetlere giden gence ağlarım.

Gününü gün eden(!) gence ağlarım.

Mabetsiz şehre,köye ağlarım.

Akmayan çeşmeye,suya ağlarım.

Cinayet işlenir günlük ağlarım.

Çekilmez,pek ağır bu yük ağlarım.

Anne kalmalıydı kadın ağlarım.

Rezilliği geldi yadın ağlarım.

Ayaklar altında iffet ağlarım.

Allah'ım sen bizi affet ağlarım.

Eski komşuluklar nerde ağlarım.

Yüzlerde riyadan perde ağlarım.

Kötü tanıtıldı ecdad ağlarım.

Nedir yaşamaktan murad ağlarım?

Nedir insan kan mı,su mu ağlarım?

Saadet dediğin bu mu ağlarım?

Yetim çocuklardan yana ağlarım.

Ben bana ey dost ben;bana ağlarım

 

Servet Yüksel,Altınoluk Dergisi,Ağustos,2005,s.41

(Vakit Gazetesi)

Ben çok beğendim sizlerlede paylaşmak istedim umarım beğenirsiniz.