Hâcegân 226 Report post Posted August 1, 2009 D.Mehmet Doğan - Vakit 2009-07-31 -------------------------------------------------------------------------------- “Özgür kız”ın “feci” sonu! Önce kelimeler bozuldu... “Özgür”, “hür”ün karşılığı mıdır? Ekseriya öyle sanılır. Esasında “serbest” veya “âzade” demektir. “Özgür” 35’lik kelimelerden. Ne demek “35’lik kelime”? 1935 yılında dilimize sokulan, ekseriya türkçenin kaidelerine uymaz, anlam alanı belirsiz uydurma kelimeler... Bu kelime kök, ek ve ekleniş bakımından tamamen yanlıştır... Fakat işe bakın ki, üç kelimenin anlamını birden karşılayacak şekilde kullanılmaktadır: Serbest, azade ve hür! “Serbest” iyi kötü bilinir ve kullanılır. Hür de şöyle böyle. Ama âzadeyi bilen kalmamıştır pek. Varsa özgür, yoksa özgür! Bir ara bir seyyar telefon firmasının reklamında “ben özgürüm” diye şarkı söyleyen bir kızcağız vardı. O “özgür kız” sonra şarkıcı olmuş. Bu zamanda öyle şarkıcılar çok! Böyle şarkıcılık için ses, müzik bilgisi ve kültür asla gerekmiyor. Nitekim bu kızcağız geçenlerde hiç Neşet Ertaş dinlemediğini söylemiş! Bu demektir ki, bizim müziğimizden, türkümüzden haberi yok. Özgür müzikçi, kendi ülkesinin müzik kültüründen de özgür değil midir yani! “Özgür”ün müstakil, bağımsız karşılığı olarak kullanıldığını düşünmemizi gerektiren örnekler de var. “Özgürlük” değerlerden, ahlâkî kayıtlardan, hakikatlerden kurtulmak; soyunmak, bütün hazları harekete geçirmek... Zamanımızda böyle anlaşılıyor. Böyle anlaşılması için ne gerekirse yapılıyor. Bunu hayatıyla anlatan bir kızcağız geçenlerde ölmüş. Daha önce haber konusu olmuştu. Öldü, bir daha haber konusu oldu... İki yıl önce çıplak denize girmiş. Polis, bu âdâb-ı umumiyeye aykırı hareketinden ötürü onu yakalamış. Elbette alkol duvarını aşmış durumdaymış. “Ben özgürüm!” demiş. Ona göre özgürlük sonuna kadar soyunmakmış! Alkol müptelası, bağımlısı nasıl özgür olabilir? Kanun nezdinde dahi cezaî ehliyeti yok! Alkolün esiri olan nasıl hürriyetten bahseder? Yaşı otuza yaklaşan “özgür kız” Ege Üniversitesi Biyoloji Bölümü son sınıf öğrencisi imiş. Sabaha karşı, Karşıyaka’daki evinin önünde kanlar içinde bulunmuş. Genç kızın alkolün etkisiyle dengesini kaybedip, 5’inci kattaki terasından düştüğü tahmin ediliyormuş. İntihar ihtimali de araştırılıyormuş... Gece alkol aldığı, taksiyle eve geldiği, cüzdanını bulamadığı, arkadaşlarını arayıp taksi parasını ödemelerini istediği tespit edilmiş... Olay sırasında bir erkek ile kız arkadaşının evde uyuduğu öğrenilmiş. Apartman komşusu son olarak onu terasta bacaklarını duvardan sarkıtmış halde sigara içerken görmüş... Modernizm kadınla fena halde oynuyor! Onu güya özgürleştiriyor, fakat her şeyini elinden alıyor. Birçok şeye de müptela ediyor. İçki, sigara, uyuşturucu, seks... bağımlısı yapıyor, hayatın boşluklarına savurtturuyor. Haberde, “özgür kız”ın annesinden, babasından, ailesinden hiç bahis yok... Yalnız, kimsesiz ve özgür! Ontolojik olarak çoktan ölmüş! Modern hayat, modernci söylem, onu çoktan bazı fiilleri işleyen bir cesede döndürmüş. Ve nihayet bu ruhtan yoksun ceset son defa gazetelere haber oluyor: “Özgür kız”ın “feci” sonu! Quote Share this post Link to post Share on other sites
Hâcegân 226 Report post Posted August 1, 2009 D.Mehmet Doğan - Vakit 2009-08-01 -------------------------------------------------------------------------------- “Başıboş kız”ın mesajları! “Özgür kız”, cesedini mesaj yaparak gitti... Aslında o bir sene önce çıplak denize girerken de güçlü bir mesaj vermişti. Anlayan olmadı! Bütün basın hadiseye basit bir magazin mevzuu olarak baktı ve bir kaç günde tüketti. Haberlerin arkaplanında soyunmanın özgürlük olduğu fikrini görmek mümkündü. Kızlarımız, kadınlarımız habire özgürleşiyordu! Hatta özgürlükte sınır tanımıyorlardı! Cumhuriyet başarıya ulaşmıştı! Neslinin mesajını vermişti özgür kız... Önce yüksek öğretime, eğitim sistemine sonra bütün toplumaydı bu mesaj. “Öğrenmek zekânın, yapmak ahlâkın işi” diyen filozofu dinleyen olmamıştı. Bilginin herşeyi halledeceği sanılmıştı. Bozulmanın, kokuşmanın, tefessüh etmenin mesajıydı bu. “Sizin yüklediğiniz değerlerle buraya kadar!” diyordu. Bu mesaj iyi okunsaydı, “Özgür kız”, daha doğru söyleyişle “başıboş kız” belki yaşıyor olacaktı... Neydi bu mesaj? Sahte özgürlüğün doğurduğu esaretler, iptilalar, bağımlılıklar zincirini haykırıyordu bu kızcağız. Bugüne kadar kendisine yüklenilenleri kusarcasına verilen bir mesajdı bu. “Alın işte, özgürlüğünüzü sonuna kadar kullanıyorum; dahası var mı? Ruhumu aldınız, bedenimle buraya kadar!” Bu vak’a üzerine üniversiteler, Millî Eğitim çok ciddi olarak eğilmeli idi. “Biz nerede hata yaptık?” sorusunu defalarca sormalı idi. Bu kızcağız da müşahede altına alınmalı, topluma kazandırılmaya çalışılmalı idi. Onun farkında olarak veya olmayarak nasıl varoluş problemleri içinde yüzdüğü gözlemlenmeli idi. Modernizmin kadını nasıl “şey”leştirdiği gözler önüne serilmeli idi... Özgür kıza o güne kadar belletilen değerler ne olabilirdi? İşte onlar onun sonunu getirdi. Onu özgür değil, “başıboş” yaptı. O değerler ona bir gaye yüklemiyordu, hedef göstermiyordu. Varoluşuna anlam katmıyordu. Ye iç, eğlen, harca...sınırları aş. Özgürlük çıplaklıktır! Özgürlük çılgınlıktır! Her şeyi tüket... Kızcağız, çıplak denize girer ve bunu özgürlükle açıklarken, kavram dünyasında olmayan bir çok kelime toplumun hafızasında yaşıyordu. Muhtemelen bu kız bu kelimelerin bir çoğunu bilmiyordu. Bildikleri ise, sistem içinde ciddi biçimde hasara uğratılmıştı. Özgürlük ahlâktan üstün olmalıydı. Özgürlüğün yanında namusun esamisi okunmazdı... Neydi bu kelimeler? Ahlâk, ar, edep, haya, haysiyet, hicap, ırz, iffet, ismet, izzet, izzetinefis, namus, onur, şeref, utanma, vakar... Özgürlük ve ahlâk, özgürlük ve ırz, özgürlük ve namus, özgürlük ve edep, özgürlük ve iffet, özgürlük ve hicap, özgürlük ve utanma, özgürlük ve şeref, özgürlük ve izzet, özgürlük ve vakar, özgürlük ve onur, özgürlük ve haysiyet... Denklemin bir tarafında özgürlük varsa, diğerleri olmamalı mıydı? Daha doğrusu bunlarsız gerçek özgürlük olabilir miydi? Kayıtsızlık, denetimsizlik, kontrolsüzlük, başıboşluk... Özgürlükle aynı kefede bulunmaktadır. O zaman diğer kefede ahlâksızılık, edepsizlik, utanmazlık, namussuzluk, vakarsızlık, haysiyetsizlik, şerefsizlik... yerini almaktadır. İnsanı hayvandan ayırd etmeye yarayan nitelikler sistem içinde ya yok sayılmıştır, ya da önemsizleştirilmiştir. Aile terbiyesi almayan, okulda değer yüklenmeyen, iletişim araçlarında gayriahlâkilik telkin edilen kızlar “özgür” olmuştur. Eş olmak, anne olmak haysiyetinden, izzetinden, onurundan, şerefinden yoksun bırakılmıştır. Başıboş kız otuz yaşına yaklaşmış. Yüksek öğretimin son basamağında. Basamağı atlasa ne olacak? Anlamsızlık hayatının her tarafını sarmış. Yaşamakla yaşamamak arasında ince bir çizgi kalmış... Başıboş kız, özgür kız efsanesini çöp tenekesine attı! Quote Share this post Link to post Share on other sites
müznib 84 Report post Posted August 3, 2009 Bu özgür kızın birde mizahçılar tarafından geyiği çıkmıştı özgür kızı gördünüzmü birileride kızın özgürlüğü elinde evet gördük gördük diye sapıkça naralar atıyorlardı . işte özgürlük terimleri bu olsa gerek bu hayvancıkların. Bana göre özgürlük hayvanlara mahsus (burada kısa bir dipnot eklemek istiyorum hayvanlar dahi Hz.Yezdan'ın programı dışına çıkamıyorlar) İnsanlar birer köledirler ama mazallah yukarıdaki kız gibi kula köle olursa işte hali bu olur ama tam aksi Allah (c.c.)'a köle kul olursa yaşama gayesi izzetli bir kul şerefinde ebedi hayata intikal edecektir. makbul olanıda bu değilmidir .. muhabbetle .. ________________________________________________________________________________ __________ Quote Share this post Link to post Share on other sites
