kurşunkalem 56 Report post Posted August 3, 2009 Gün bitti, elindeki güller de soldu anımsanacak neler kaldı bugünden paylaşılmış olan nelerdi sımsıcak belki bir türkü söyleriz geceye karşı saçlarını tarazlayan bir şafak olur Zaman kekemeydi ve tarihe sızan soytarılar gördük genç ömrümüzde ölüm peşimize düşende bir göçebeydik suretimiz ağardı kurulan darağaçlarına bütün sığınaklar uçurumlara açılırdı Rüzgar Suyu soğutsun şu terli bedenlerimizi ve aşkı düşünelim biz, destan yalnızlıkları konuşursak akşam olur ve yine yağmur yağar gidersek gülüşler azalır buralarda kim bulur kayıp adresteki dostları Bir karanlığa bakıyorum bir de zamana ay büyüyüp bir gül oluyor ellerinde senin ve ancak yeni bir yorumu oluyor aşkın saçlarından sızan bu karanlık yağmur ayın çağıltısıyla tutuşuyor begonyalar Saçlarındı diye düşünüyorum ömrümüzü çözdükçe savrulan rüzgardı saçların ve ikide bir aklıma düşüyor aynı soru - Aşkı bilmiyorsam nasıl değiştiririm kendimi, seni ve bütün dünyayı Quote Share this post Link to post Share on other sites
kurşunkalem 56 Report post Posted May 17, 2010 GÜLÜŞÜN EKLENİR KİMLİĞİME Gün biter gülüşün kalır bende Anılar gibi sürüklenir bulutlar Ömrümüz ayrılıklar toplamıdır Yarım kalan bir şiir belki de Aykırı anlamlar arayıp durma Güz bitip sular köpürür de Kapanmaz gülüşünün açtığı yara Uçurum olur zaman her gece Her gece yeni bir savaş baslar Acı ses olur, ses deli yağmur Sığındığım her yer adınla anılır Ben girerim sokağı devriyeler basar Bir de gülüşün eklenir kimliğime. Quote Share this post Link to post Share on other sites
