Jump to content
Necip Fazıl Kısakürek [N-F-K.com Forum]
Muvazene

Üstadın Merhamet Ve Şefkati

Recommended Posts

O; dıştan haşin, kırıcı zannedilen bir mizaç içinde, çok şefkatli, rakik bir yürek taşıyordu. Onda; ancak O'na uzun yıllar hizmet etmiş olanların vâkıf olabilecekleri, yakalayabilecekleri engin bir insan sevgisi ve merhamet hissi vardı. 1966 Büyük Doğu'larını çıkarırken yatmam için yazıhanenin içine bir bölme yaptırmıştı. Bir gün dahi Üstadımı bu bölmedeki somyada yatmaya razı edemedim. Gecenin geç saatlerinde ben bu bölmedeki somyaya yatardım; kendisi ise bir süre daha çalıştıktan sonra üzerine bir seccade çekerek kuru masanın üzerinde yatar, sabahleyin de erkence kalkardı. Defalarca şahid olduğum bu ve benzeri, başkalarının rahatını kendi rahatına tercih ettiğini gösteren olaylar O'nun engin şefkat ve merhamet hissinin ispatı olduğu kanaatindeyim. O, gerçekte rakik-ul kalb bir zât idi.

 

(Ali Biraderoğlu - Türk Edebiyatı Dergisi, Temmuz 1983)

Share this post


Link to post
Share on other sites

ALLAH BİNLERCE RAZI OLSUN ÜSTADIMIZDAN...PAYLAŞIMINA TEŞEKKÜRLER KARDEŞİM...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Herkesin hiddet tarafını gören Üstad'ımızın, en güzel yanlarını bilmek, okumak...

Share this post


Link to post
Share on other sites

Üstad'ın merhamet, şefkatine ve cömertliğine örnek bir yazı okumuştum hatırladığım kadarını yazayım;

 

Üstad, İstanbul da şakır şakır yağmur altında eve dönerken yolda bir garip çocuk görür belli ki evi yok ayakkabılarıda çok ıslanmış Üstad dayanamaz ve kendi ayakkabılarını verir çocuğa sonra eve kadar çoraplarla yürür eve geldiğinde, kapıyı açan eşinin şaşkın bakışlarına hafif tebesümle cevap verir yolda ayakkabısız birini gördüm ona verdim ayakkabıları der.

Share this post


Link to post
Share on other sites
Üstad'ın merhamet, şefkatine ve cömertliğine örnek bir yazı okumuştum hatırladığım kadarını yazayım;

 

Üstad, İstanbul da şakır şakır yağmur altında eve dönerken yolda bir garip çocuk görür belli ki evi yok ayakkabılarıda çok ıslanmış Üstad dayanamaz ve kendi ayakkabılarını verir çocuğa sonra eve kadar çoraplarla yürür eve geldiğinde, kapıyı açan eşinin şaşkın bakışlarına hafif tebesümle cevap verir yolda ayakkabısız birini gördüm ona verdim ayakkabıları der.

evet bu yazıyı bende biryerde okumuştum nerde okudugumu hatırlamıyorum ama aynen derindenin anlattığı gibi geçiyor hadise. Allah razı olsun üstadımızdan. ecrini almıştır inşallah

Share this post


Link to post
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.
Note: Your post will require moderator approval before it will be visible.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

Loading...

×
×
  • Create New...