sevdayolcusu

GÜLLERİN DE AĞLADIĞI BİR ZAMAN VARDIR

 

 

Güllerin de ağladığı bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki onun gözlerinde her zaman gözyaşı vardır. Geceler

onun

gözyaşlarını kendine saklar. Ama gündüzün aydınlığında nemlenen gözleri

onun

hüzünlerini fısıldar. Denizler onun gözyaşları gibi ıslak; güneşler

hüzünleri kadar sıcaktır.

Güllerin de kokmadığı bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki onun sevgi saçan kokusu her zaman vardır. Kokusu

sevgiden, rengi hasretten bir güldür. O, kalbi hasretle yanmış ama

sönmemiş,kül olmamış, kor olmuştur ve Allah adini kırmızı gül

koymuştur.

Güllerin de seviştiği bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki sustuğu an bile sevgiyi yaşayan bir kalbi vardır.

Onun

gülerken bile yaprağında gözyaşı vardır.Ama o gözyaşlarında bile

sevgiden

gelen bir sıcaklık vardır.

Onun gözünde vazolara girmenin bir anlamı yoktur.

Ama onun hüznünü ve sevincini paylaştığı kır çiçekleriyle arkadaşlığı

vardır.

Güllerin de uyuduğu bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki onun geceleri bile kapanmayan gözleri vardır.

Sevgisi

gece gündüz yoldadır, duası, kokusu anbean sevdiğine varır.

Güllerin de solduğu bir zaman vardır.

Ama bir gül var ki kokusu sevgilinin yüreğine işlemiştir de

bu yüzden ölümsüzlük sırrına kadem basmıştır.

Ve onun mezar taşına şu yazılmıştır:

 

SEVMEYEN İNSANLAR ÖLÜR AMA,

SEVEN GÜLLER SOLMAZ,

ONLARIN KABRİ DE OLMAZ..

 

 

İSMAİL ACARKAN

bu arada ben hain değilim yaaaaa :( :rolleyes: :)

arkadaşlar gerçekten güzel anılar ortaya çıkıyor sitare kardeşim sen de baya cesursun valla çok komiktin... hafakan kardeşim sizi güldürüp neşelendirebildiysem ne mutlu bana...

çocukluk bambaşka şey ya...ne günlerdi o günler... ya tutamayacağım kendimi ben bir anımı daha anlatacağım...çocukluğumda çok yaramaz olduğum için bendeki çocukluk anısı aşırı fazla..

umarım sizleri sıkmam...

 

şimdi efendim ben 10 yaşıma kadar köyde yaşadım... çok sevdiğim bir arkadşım vardı...Hamide.. öyle bir arkadaşlık ki anlatamam..akşam kavga eder ayrılırdık ertesi sabah hiçbişey olmamış gibi beraber okula giderdik...zaten çocukluk böyle birşeymiş kötü şeyleri kolay unutuyor insan..keşke büyüyünce bu özellik insanlardan kaybolmasa... neyse konuyu saptırıyorum...

işte bu arkadaşımla resmen köyün çetesi gibiyiz..mahallede yaşıtımız çocuklar bize yan bakmaya korkarlardı...(.zaten arkadaşım ailesiyle erkenden istanbula taşınmasalardı kesin bir çete kurardık..ama yanlış anlamayın iyilerin yanında olup kötülerin korkulu rüyası olan bir çete ...)

işte efendim bu arkadaşımla bir gün yine aklımıza bir yaramazlık geldi...ve arkadaşımın annesinin odasına girdik.. annesinin haplarından aldık..

sonra arkadaşımın harmanlarına gittik ve samanlıklarının (belki bilmeyeniniz vardır samanlık köylerde hayvanların kışlık yiyeceklerinin koyulduğu yerdir...) üstüne çıktık.... orası da öyle bir yer ki kimse bizi bulamaz ..zaten kimsenin aklına da gelmez..kim düşünür bacak kadar çocuklar samanlığın damına çıksın... :)

işte efendim damda arkadşımla o haplardan içeceğiz..maksadımız ölmek...(hala düşünürüm bulamam nerden gelmiş aklımıza.. acaba diyorum o zamanlar bizim o küçücük dünyamızda ölümün tarifi neydi.... bir oyunmu sanıyorduk ...)

neyse sonra arkadaşım ve ben birer hap aldık içeceğiz...ama, yok yapamıyoruz dedik en iyisi biz bir hapı paylaşalım..(o zamanlar da amma paylaşımcıymışız)..bir hapın yarısını arkadaşım yuttu diğer yarısını ben sonra elele tutuştuk ve yattık damın ortasına... bekliyoruz bekliyoruz birşey olmuyor .. baya bekledik yok efendim hiçbir değişim yok....en sonunda sıkılıp kalkmıştık..ölüm oyunumuz fiyaskoyla sonuçlanmıştı.... :rolleyes:

konu çok güzel...

aklıma gelenleri yazsam herhalde sitede yer kalmaz...

aklıma gelenlerden bir tanesini paylaşayım...

ben ilkokul yaşlarındayım..tam hatırlamıyorum 7,8 civarıydı..arkadaşımı çağırıp gezmeye gidecektim.. arkadaşımın evine geldim

merdivenlerden bağırdım.. arkadaşım tamam geliyorum dedi. tamam dedim bende... aşağıda bekliyorum...o sıra aklıma nerden geldiyse

arkadaşımı korkutmak geldi biryere saklanayım da arkadaşımı korkutayım dedim... ve merdivenin kenarında bir yer bulup saklandım...

o sıra yukarıdan sesler gelmeye başladı. tamam dedim arkadaşım geliyor...sesler gittikçe yaklaştı.... yaklaştı... tam saklandığım yerin oraya gelince ben karşımızdaki insanı korkutmak için çıkarılan tuhaf sesler vardır ya öyle tuhaf bir sesle aniden yerimden çıktım... ve çıkmamla donup kalmam bir oldu...ben kıpkırmızı bir haldeydim... napacağımı şaşırdım...ve kısa süren bu durgunluğun ardından koşarak ordan kaçmıştım....

neden mi korkmuştum?

karşımda arkadaşımı beklerken arkadaşımın dedesi vardı....

hala gördükçe hem utanırım hemde içten içe gülerim.... :rolleyes:

bence olmazsa olmazlardan biri de ilmihaller... herkesin evinde olmalı ve her yıl en az bir kez okunmalı...

ve risaleler...Bediuzzaman Said Nursi nin kitapları da kitaplığımızda olması gereken kitaplardan bence.....

 

 

 

Emine Şenlikoğlu'nun kitaplarını önceleri bende çok okudum kitapları gerçekten güzel ama o kitapları her okuduğumda yaşadığım dünyadan kopuyordum bambaşka dünyalarda oluyordum...ve akabinde yaşadığım hayatımda çelişkiler yaşıyordum..günlerce kendime gelemiyordum... çünkü hayat kitaplardaki gibi değil malesef...

Artık yıllarca küfür içinde olup yarım saatlik bir saatlik sohbet neticesinde müslüman olan ve islam için ömrünü feda etmeye hazır olan insanlara rastlamak imkansız gibi bir şey... bu yüzden bu kitapları okurken kendimizi fazla kaptırmamamız gerektiğini düşünüyorum.....

ADI MEHMET

 

Adı Mehmet...

Kara kitanin kara gözlü, zayif yüzlü çocugu.

Göz kapaklarinda günes ve çapaklari çöl sarisi.

Çaresizligin girdabinda.

Kelebek renkli yüzünün yorgun yarisi.

 

Adi Mehmet...

Bir halkin hikayesi yani.

Yeni günün soldugu beldeye, asirlar öncesinin bir yolculuk efsanesi.

Bir halkin ismi yani.

Kaderden ötesi olmayan.

 

Adı Mehmet...

Kimseden medet ummayan.

Aç karinli, hasta yüzlü ama tok gözlü.

Öylece duran ve sabreden.

Uzaktan gelen yolculari agirladigi günkü gibi.

Necasi gibi, Habesi gibi.

Dogru, dürüst, iyi, insan yani...

 

Adi Mehmet...

Bir umudun ismi.

Çöle yagmur yagdigi günün.

Karninin doydugu günün.

Öldügü günün.

Ve üstünde çiçekler açabilen bir mezara gömüldügü günün ismi yani.

 

Adi Mehmet...

Kimse tanimaz, kimse bilmez.

Kara gözleri gülmez.

Dünyanin gözü kör olmus sanki.

Kimse onlari görmez.

 

Adi Mehmet...

Kim duyar ki; Dudaginda bir feryat! !

Savasmak dudurken yani,

Mehmet'i kim dinler ki?

Açligi kim dinler ki?

Adi mehmet...

Hastaligin gözlerindeki bugusu.

Açligin kokusu.

Ve ölümün korkusu.

Bir kum firtinasi ugultusu.

Aglayan bir bebek sesi.

Ve zayif dizlerin yagmursuz çöllerdeki izi.

Söyle dünya insanlarin kaç kisi?

Kaçi sagir, kaçi kör, kaçi arsiz, kaçi erkek, kaçi disi?

Açliktan ölmek kaldimi be simdi?

Söyle dünya insanlik kimin isi? .....

 

UĞUR ARSLAN

Bu, benim başörtüm olamaz!

Benim başörtüm geçmişi gibi temiz olmalı

Reklam çarkında dişli olmamalı

Oluk gibi akan paraların suyu olmamalı...

 

Bu, benim başörtüm olamaz!

Irak'taki anaların başörtüsüne kan bulaşmışsa

Filistin'de şehit anaların başörtüsüne göz yaşı değmişse

Ve dünyanın her bir yerinde rengini siyaha bulamışsa

Bu, benim başörtüm olamaz!

Kendi ülkemde başörtüme joplar değmişse

Okumak için gittiğim Üniversitenin önünde zorla çekilip

çıkartılmışsa

Nâmehram bir el uzanmışsa ...

Okul önlerinde başörtüm için ağlamışsam

Bu, benim başörtüm olamaz.!

İmam hatipler de yasaklanmışsa

Bir suçlu gibi okulumda panzerlerle karşılanmışsam...

Okul önünde onun için kendimi hayallerime zincirlemişsem...

Okulda müdürüm...evde anam babam aç dediği zaman "açmam

Allah'ın emri" demişsem

Ve bununla da gurur duymuşsam

Gururum için ülkemden manevi sürgün edilmişsem

Gözüm yaşlı ecnebi diyarlara gurbete gitmişsem...

Bu, benim başörtüm olamaz !

Kirli bedenler üzerinde sergilenmişse ...

Şûh bakışlarda şehvete teslim edilmişse...

Başörtüm için "türban" diyen zihinlerde sergilenmişse

Harama renk vermişse

Hîcâp yoksunu insanların eli değmişse ...

Sokaklarda caddelerde bilbordların yeni yüzü olmuşsa

Defilelerde haram bakışların ağzının suyu akmışsa

Bu, benim başörtüm olamaz!

 

 

 

Benim başörtüm ...

Edep kokulu

Hâyâ asili...

Hüzün renkli...

Gözyaşı işlemeli...

Ve sünnet timsâli olmalı...

 

 

.. Sevdenur İNCİ

her canlının tadacağı ölümü anlatan güzel bir şiir.. son iki mısra bana bir sözü hatırlattı....

DÜNYAYA KARŞI ORUÇLU OLUN Kİ ÖLÜMLE İFTAR EDEBİLESİNİZ.....

 

ölüme sevdalanmak ne kadar ürpertici geliyor ilk bakışta insana....

oysa kaçınılmaz bir başlangıcın habercisi olan ölüme bakış açımız böyle olursa ölümden korkumuz daha az olurdu....

ben tokat İMAM HATİP LİSESİ mezunuyum...

bundan şu an gurur duyuyorum ama ilk iki yıl boyunca nefret ederek gitmiştim... iki yıl sonra bulunduğum okulun kıymetini anladım.. lütfen yanlış anlaşılmasın ama İMAM HATİPLİ olmak bambaşka... o günleri çooook özlüyorum....

bu konu benimde dikkatimi çekti... abonesi olduğum bu gazetede yakın tanıdıklarım var..inşaallah en kısa sürede bu konuyu onlarla birebir görüşme düşüncesindeyim.....bir açıklamaları vardır mutlaka....

bu fikir çok güzel serdengeçti kardeşim sayesinde öğrenmiş bulunuyorum....serdengeçti kardeşimden ricam bu tarih yaklaştığında bana hatırlatabilirmi acaba ben okula dalıp unutabilirim...

inşaallah düzenlenen bu program hayırlı olur....

teşekkürler güzel bir fikir ama dediğiniz gibi dili çok ağır olduğu için anlamıyorum ve ben okuduğum şeyi anlamayınca bende baş ağrısı oluşuyor...yinede tekrar deneyeceğim...

s.a. arkadaşlar

uzun süredir siteyi ziyaret etmiyordum..siteyi biçok konuda kendini yenilemiş olarak gördüm... son hali çok güzel olmuş...vaktim olsa sık sık bende bu konularda fikirlerimi beyan etmek isterdim ne yazıkki fazla vaktim yok.. sadece bişeye üzüldüm nedense insanlar bazen bi konuda düşüncelerini ifade ederken hayatında yaşadığı şekliyle değilde toplumda kabul gören şekliyle dışa yansıtıyorlar lütfen her konuda yapmacıklıktan kaçınalım....hayat yalansız dolansız çok güzel...

havaların değişmesinden midir bilmiyorum ama bugünlerde fazlaca duygusal anlarımdayım..ayrıca ölüm konusu zihnimi sürekli meşgul ediyor geceleri ölüm korkusu ile uyanıyorm... biliyorm ölümü sıkça anmamız lazım ama fazla anınca da psikolojik olarak çöküyor insan bu konuda bana yardımcı olmak isrterseniz sevinirim....bu hayra alametmidir yoksa ölümü yaklaşan insanların hissetmesi gibi ölümüm yaklaşıyorda allah kendime gelmem için beni mi uyarıyor...saçmaladığımı düşünenleriniz olabilir çünkü bende bazen kendim için aynı şeyi düşünüyorum

kim ne derse desin yensede yenilse de adı hangi şike olayına şununa bununa karışsada benim gönlümün takımı FENERBAHÇEEE

ben fenerbahçenin renklerine aşığım ve bence renkleri engüzel takım fenerbahçe.......

çok büyük fedakarlık.. malesef günümüzde böyle fedakar insanların sayısı çok az...Allah hepimizi bu şuura ve bu denli fedakarlıklar yapabilecek olgunluğa eriştirsin.

anlatmanıza gerek yoktu sayın cihat bey....çünkü onları bende biliyorum....ve ben asla şiiri sadece güzel duyguları ifade etmek için yazılan bir edebi tür olarak görmüyorum... bence şiir hangi duygu anlatılırsa anlatılsın o kadar ağır kelimeler kullanılmadan duyguların ifade edilebilmesidir....yani kızgınlıkların dahi yumşak bir şekilde anlatılabilmesi sanatıdır....

 

umarım anlatabilmişimdir.........

çok acımasız

bir şiir hayranı olarak şiir bence daha güzel şeyleri ifade etmek için kullanıldığında daha güzel oluyor....

bende açıklayayım...aslında açıklanacak çok şey yok gibi...rumuzum ilk görünüşte derin bir anlamı olmayan serseri tarz görünüyor ama benim için çok önemli bir rumuz...

bu rumuz bana lise yıllarından kaldı...ilk lise yıllarında iken kullanmaya başladım hani insanoğlu hayatında her zaman bişeylere sevdalıdır...kimi işine kimi eşine kimi davasına vs. vs. işte bende sevdalı olduğum şeyin yolcusuyum...Bunu ifade ediyor..aslında benim için çok daha önemli anlamları var rumuzumun fakat bazı şeyler bazen kelimelere dökülemediği gibi bende şuan kelimelere dökemiyorum.... sizler yine de görünen anlamı ile düşünün SEVDA YOLCUSU......

aslında bu konu hakkında yazabilecek çok şeyim var ama burada düşüncelerimi tam anlatamama ve yanlış anlaşılma düşüncesinden dolayı yorumlarımı yazmıyorum..ayrıca neye üzüleceğimi ya da üzülmeyeceğimi ben iyi bilirim...filistin konusu ise o konu beni de yaralayan bir konu bu nedenle pazar günkü mitinge katılacağım

velhasılı ben sadece bir konu veya kişilere takılmıyorum.... bu yazıyı okuyanlara da bir musluman olarak söylemeyi kendime farz biliyorum lütfen bir kişi veya konu hakkında yorum yaparken o konuda tamamen emin olsunlar.. bilirsiniz ki kul hakkı Allah'ın dahi bağışlayamadığı bir konu....

Allah'a emanet olun....

ilk olarak F. gülen için örgüt kelimesini kullanmanız beni üzdü...bilirsiniz örgüt denince akla ülkeye devlete zarar veren şahıslar geliyor...terör örgütü kelimesinde de kullanıldığı gibi..Allah aşkına söylermisiniz örgüt diye nitelendirdiğiniz bu kişilerin devlete ne zararları olmuştur....ben sizin örgüt tabirini kullandığınız topluluğa cemaat diye yazacağım....şimdi sorunuz hakkındaki yorumlarınıza geleyim F. Hoca ve cemaati ile bir ilgim yok fakat yine de bence o şahsın tv lere çıkıpta yıllarca ekmeğini yediği insan hakkında atıp tutması bence çok yanlış...haklı haksız demiyorum ama şöyle bir söz vardır bizim orda .... dahi ekmek yediği kapıya ihanet etmez derler... eğer anlattıkları doğru ise de çıkıp bunları milyonlara deşifre etmenin ne anlamı var... yoksa bizim görmediğimiz perde arkasında yine gizli oyunlar mı oynanıyor... dediğim gibi o cemaatle bir bağlantım yok ama bence bu yapılan davranış çok çirkin ve seviyesiz..

ayrıca insanın aklına şu soru da geliyor F. hoca öyle bir insansa neden 35 yıl bu yanlışlara göz yummuş..... dediğim gibi bence bu olayın da arkasında gizli kapaklı olaylar var ve maksat islama ve islami insanlara taş atmak...

bunlar benim şahsi düşüncelerim olaya sadece dıştan bir göz olarak baktım ve bu kanılara vardım...

BİR TÜRBAN MAĞDURU OLARAK BU GÜZEL ŞİİRİ İÇ BURUKLUĞUYLA OKUDUM....

AMA ŞİİRDE DE GEÇTİĞİ GİBİ ALLAH GÖRÜYOR VE BİLİYOR...

ŞU BİR GERÇEK Kİ KARIKATÜR SKANDALINI ÇIKARAN ŞAHSA ALLAHIN CEZASINI VERDİĞİ GİBİ BU HAKSIZLIKLARDA MUTLAKA BİRGÜN SON BULACAK VE BUNLARI YAPANLAR MUTLAKA KARŞILIKLARINI ER GEÇ, BU DÜNYADA OLMAZSA DA AHİRETTE ALACAKLARDIR.....

ACI GERÇEKLERLE DOLU BU GÜZEL ŞİİRİ PAYLAŞTIĞINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER...ALLAH CÜMLEMİZE YAPILAN HAKSIZLIKLAR KARŞISINDA DİRENÇLİ VE SABIRLI OLMAMIZI NASİP ETSİN.....

KEŞKE MÜSLÜMANLAR OLARAK BU İKİ MISRANIN ANLATTIĞI DERİN MANAYI GERÇEKTEN HAYATLARIMIZDA UYGULAYABİLSEYDİK ŞUAN BU DURUMDA OLMAZDIK...İNŞAALLAH O GÜNLER DE GELECEK....

 

Paylaşımınız için Allah razı olsun....

o kız ne kadar şanslıymış...

bende bir kaç ay önce gece gündüz bu ilahiyi dinliyordum... ama ne yazık ki o kız kadar şanslı olamadım ..

Allah cümlemize rüyamızda peygamberimizi görebilme şerefini bahşetsin...

benim en çok sevdiğim ilahilerden olan bu ilahiyi bizimle paylaştığınız için teşekkürler...

şiir çok güzel....

bence bu şiirdki gibi insan zaman zaman kendi ile muhasebe yapmalı...

bu güzel paylaşımınız için teşkkürler...

üstadın dediği gibi ayrılıklar kavuşmanın ümidi ile çekiliyor.....

bu güzel paylaşımınız için teşekkürler...