MÜNZEVİ 202 Report post Posted February 12, 2012 Böyle değildin sen kalbim Manolya gülüşlerden mavi tonlar devşirir içirirdin bana Saz benizli Bal bakışlı acılardan ümit gülleri derer Sunardın gamlı ruhuma Geçirirdin beni daracık geçitlerden Söz tükenirse bakardın Bakışın biterse susardın Susuşun susarsa gülerdin Her yangından sonra küllerimden doğururdun beni yeniden Bütün hain tuzaklara inat yüzüme bakardın Muştulardın yüzümü yeryüzüne Böyle değildin sen kalbim Az vakitte çok beslenir Çok vakitte gönül sarayları yapardın Aşkımın koynuna umutlar koyardın Bal mumumdan şehirler kurardın Dilinde şiirlerim şakırdı senin Suzi dilara makamında şarkılar söylerdin tenhalarda bana Nasılsın, söyle Nefesleri Leyli kokan aşığım Gözlerinden Yusuf akan Yakub'um Yarasından yar damlayan mecnunum Çengicilerin eline mi düştün Süreyyadan ışığın mı kesildi Ağızsız, dilsiz bir zalim taş mı düştü bahtına Türküsü sustu mu göklerde pervaz vuran güvercinlerinin Bir ateş, bir kılıç, bir taş Bir de viran mı düştü payıma yoksa senden Böyle değildin sen kalbim Ayağa kalk dik tut başını Hüthüt ve Süleyman'da ki sırrın aşkına Hilaller, dolunaylar, maveralar aşkına Kalk ayağa Sidre aşkına tahiyyat aşkına Yarasından yar damlayan yüreğim Kalk ayağa... kalk... Ferman Karaçam Quote Share this post Link to post Share on other sites
