Dervish

Her gelen mestân u rindân ise gelsin türbeme.

Gelmesin sofi vü zâhid tard u ib'âd eyleyin.

Harput Divanı'ndan.

Hiç ihtimal veremiyorum bu söylentilere. Velev ki bu söylenenler doğru olsun. Nefsine esir düşmüş Allah kurtarsın diye dua ederiz. Ehl-i Sünnet, ilmi bilgisi sağlam birisi nihayetinde. Allah (cc) isterse kullarını bir münafıkla bile hidayete erdirir.

Müthiş bir tiyatro olsa gerek. Birkaç tiyatro gösterisinde rol aldım. Hemen hemen her hafta izlemeye giderim. Henüz Bir Adam Yaratmak'ı izlemek nasip olmadı İnşallah izleyeceğim. Hatta nasip olursa, ne zaman olursa olsun oynamayı da istiyorum.

Es-Selamun Aleyküm Hakk'a Tapan Türkler. Türkiye Yazarlar Birliği, Kahramanmaraş Şubesi'nde -her ne kadar layık olmasak ve bazı isimlerin bizi istemese de- tanışarak koyu bir muhabbet beslediğim necip bir abimdir Ali İlbey. Orada daha nice yazarlar var, niceleri vardı, niceleri arada bir uğramaktalar. Bunlardan bir tanesi de (Semerkand dergisini takip edenler bilir) Ali Yurtgezen Hocam'dır. Neyse efendim, bu mevzulara fazla dalmadan Ali İlbey'in bir yazısını paylaşmayı uygun buldum.

TBMM tutanaklarına bakmamız olayı aydınlatacaktır. En basitinden 1 örnek ben vereyim:

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ 5. Dönem 4. Yasama Yılı, 1. Birleşim, 01 Kasım 1937 Pazartesi günü Atatürk tarafından yapılan açılış konuşmasından 1 cümle:

Milletimizin layik oldugu yüksek medeniyet ve refah seviyesine varmasmi alikoyabilecek hi§ bir engel diisiinmege yer birakilmadigmi ve birakdmayacagmi huzurunuzda soylemekle bahtiyarmi

(Bravo sesleri, alkislar). Tuncelindeki icraatnniz neticeleri, bu hakikatin yakin ifadesidir

(Not: üzerinde hiçbir değişiklik yapmadan kopyalayıp yapıştırdım. Daktilo yazısı olduğundan harfler bilgisayarda farklı görünebiliyor. Tam metni şurada: http://www.tbmm.gov....bmm05020001.pdf 3. Sayfaya bakmanız yeterlidir.)

İşin ilginç bir yanını da söyleyeyim. Tunceli Alevileri ilginçtirler. Kendilerine bu soykırım'ı yapanlara desteklerini sürdürmekte ısrar ediyorlar. Seyit Rıza'nın yaşını küçültüp oğlu Reşik Hüseyin'in yaşını büyütüp (16 yaşındaydı) pazar gece yarısından sonra jet bir kararla idam etmişlerdir.

İlk olarak hangisini okumanız gerektiğine dair bilgileri vermişler. En güçlü kalem ve medeniyeti, zihniyeti sağlam olduğundan bütün eserlerini okumanızı tavsiye ediyorum tabiki.

Eğer okumaya yeni başlayan birisi iseniz, bir tiyatro eseri olan "Bir adam yaratmak" adlı eserini tavsiye ederim. Oldukça kısa (150 sayfa civarıydı) ve çok akıcı bir üslubu var eserin. Bir kaç saatte bitebilir.

"Ne yapayım anne? Kestiniz incir ağacını..."

Enteresan olaylarla gelişen bir anı olmuş bu. Neyse ki Türkiye'de "seri katil" potansiyelinde bir taksici henüz anasının karnına zühur etmedi. İmamlık meselesi de bir hayli garip duruyor. Allah Allah.

Madem ki böyle bir başlık açılmış üstad Trra paşa tarafından, ufacık bir hikayede anlatmak bize düşer.

Uçak tecrübem bir elin parmaklarını geçmez. Şehirlerarası seyahatlerimi genellikle şehirlerarası terminal işletmelerinin değnekçilerinin şahsımı yönlendirdiği firmalara ait otobüslerle yaparım. Yine böyle bir yolculuk esnasında daha önceden dizüstü bilgisayarıma yüklediğim "Beyaz Piramitler"i inceleyen çeşitli fotoğraflara, yazılara bakayım dedim. Yanımda oturan orta yaşını henüz geçmiş bir amca "Yeğenim hele şu iddaa sonuçlarına bir baksana" diye buyruk verdi. Mobil modeme sahip olmadığımı, bu otobüsün de wi-fi desteğine sahip olmadığından bakamayacağımı anlatmaya çalışırken şöyle bir tepki verdi: " Senin bilgisayar bozuk tamire yollat". Olabilir beyamca diyip olayı geçiştirdim.

Bir süre sonra otobüs yine bir terminale girdi yolcu indirip bindirmek için. Kısmet bu ya, binen hiç yok inen çok. Yanımdaki Hightower'ımsı moloztaş amca pek rahat edemediğinden kalkıp başka bir koltuğa oturdu ki bu çok isabetli bir karar oldu. Benim de boyum uzun olduğundan pek bir rahatladım.

Beyaz Piramitler hakkındaki yazıları okuduktan bir müddet sonra yorulmaya başladım tabi. "Yeni aldığım şu kulaklığı bir deneyeyim" dedim kendi kendime. Taktım kulaklığı. O an her ne kadar da Terk-i dünyâ, terk-i ukbâ, terk-i hesti, terk-i terk moduna girmemi sağlayacak müzikler dinlemeyi geçirdiysem de içimden, ani bir kararla bu isteğimden vazgeçtim. Pek te adedim olmadığı üzere hard rock dinlemeyi tercih ettim. Böylece kulaklığa verdiğim 35 TL'nin boşa gidip gitmeyeceğini anlayacaktım.

Zıngırtı başladığı anda bende büyük bir hayal kırıklığı meydana geldi gece yarısını geçen o melankoni saatlerde. Moralim pek bir bozuldu. 3.5 TL bile edemeyecek bir kulaklığa nasıl oldu da 10 katı bir para verdiğimi anlamaya çalışıyordum. Kendimi bir de teknolojik ürünlerinden anlayan biri olarak tanırdım. Ses çok uzaktan geliyordu çünkü. Hem bilgisayarda hem de kulaklıkta son ses açmıştım.

Kısa bir süre sonra etrafımdakilerin bana baktıklarını gördüm fakat anlam veremedim. Çünkü müziğin sesini ben pek fazla duymuyordum ki o insanların duymalarına imkân yoktu. Eee, Ne diye bakıyorlardı bana? Nur yüzüme mi? Hiç te öyle bir sıfata sahip değildim. Host efendi di yanımdan bir kaç defa geçerken gözlerimin taa içine baktı. Ben ise hem moral bozukluğuyla hem de sinirle içimden birkaç küfür savurdum denyolara(!)

Az sonra tekrardan kulaklığın, kulaklıktaki ses ayarlarıyla oynama ihtiyacı duydum. Çevirdim bir tarafa. İşte o anda soğuk bir ter dökmeye başladım. Ses ayarlarıyla oynamama rağmen seste herhangi bir değişiklik yoktu. Pardon! Girişlerini takmamışım bilgisayara kulaklığın. Ses direk o hayvani bir ses sistemine sahip olan dizüstü bilgisayarımdan çıkıyormuş da 35 TL verdiğim kaliteli kulaklığım dış sesi olabildiğince engelliyormuş. Ani bir hamle ile kapattıp bilgisayarımı da gözlerimi de renkten renge girerken. İşte o otobüs firmasıyla bir daha yolculuk etmeye gönlüm razı olmadı aynı host ile karşılaşırım diye. Bir postmodern darbeye de ben maruz kalmıştım. Bütün hayıflanmamda bundan ötürüdür.

Kamu vicdanı rahatlamıştır biraz belki.

Serdar Tuncer'in en sevdiğim şiirlerinden birisi:

Ve Aşk...

Kerem kendi suretini görmeden

Sen artık aslı-na bürün demişler

Ferhat doğduğu gün isim vermeden

Bu çocuk ne kadar şirin demişler

Üniversitede bölüm klübümüzün yaptığı organizasyona katılmışlardı kendileri. Çok hoş bir programdı. Zaman zaman gözlerimiz hüzünden; zaman zaman gülmekten yaşardı.

Geldikleri gibi giderler B)

Sözlük

İyi gelişmeler bunlar. İlk kuran kursu tecrübem geldi aklıma. Rahmetli, demirden sopasıyla vurmuştu elime bir tane. Ben de elimi kanatarak abdestim bozuldu bahanesiyle kaçıp yıllarca Kur'an Kurslarının, öğreticilerinin yanından bile geçmedim. Mevzu bu değil. Şu aşağı fotoğraftaki adam King yav.

King, şunu dışarda yapsan ? Camiye çok yakışmamış gibi duruyor.

Site sakinleri. Her birimiz edebiyatın bir dalı olan şiirlerden belli miktarlarda haz duyarız. Sıklıkla okuduğumuz şiirin biçimsel ve anlamsal özellikleri sizce nasıl olmalıdır?

Çoğu insan ömründe bir defa olsun şiir yazmıştır. En azından yazmaya kalkmıştır. Bunu yaparken nelere dikkat ettiniz, edersiniz?

Günümüzde aruz ölçüsü ile şiir yazmaya çalışmak acemi şairler için imkansız olsa gerek. Peki hece ölçüsü? Postmodern bir anlayışla, biçimsel olarak ölçüsüz, kafiyesiz şiirler ne derece şiirdir? Şiirde aranacak olan en önemli şey anlam mıdır? Neden?

Şu şiir örneklerine bakalım. Hece ölçüsüne gayet uyuyorlar. Anlamsal olarak bir şey verebiliyorlar mı? Bu şiirlerden sonra postmodern birkaç şiiri aklımıza getirelim. Kafiyesiz, ölçüsüz ama anlamı derin.

Hangisi daha makbul? Karar veremedim ben :)

Neden geldiğimi sordum kadere

Nasıl sorarsın ki dedi kahpece

Tamu biletimi kesmişler vay be

Işığı görmeden vazgeçtim bile

--------------------------------------

Nerede aldın sevincimi

Çaldırdım sana benliğimi

Unutturdun bana kendimi

Göm mezarına gençliğimi

İşaretlediğim seçenekler şu şekilde:

Televizyon ve gazete ağırlıklı olmak üzere interner haber sitelerinede baktığım oluyor. Ama ayaklı gazeteler bayağı iş görüyor bu konuda. SMS'lerle ya da Kampüste, servislerde filan çok şey duyuyorum.

Haber TV'leri ağırlıklı tabi. Gazete ise özel olarak aldığım bir gazete yok. Sabahki manşetlere göre değişiyor.

İnternet Haberciliği olarak ise başta Haber7 olmak üzere Haber Türk, yerel haber sitelerine bakıyorum.

Şu an yaşadığım durumdan nefret ediyorum bende. Nezle oldum yine akıyor burnum :) ne zaman düzeleceğim yav? İçtiğim sigaranın bile tadı kalmıyor hastayken. Bir de vize dönemi. Çok dertliyim of.

Dedemin bir sözü vardı; kendi itizi hah'ın begine değiştirmeyin (kendi köpeğinizi yabancının ağasına değiştirmeyin).

Yanlış oy verenlerin oyunu geri alıp tekrar oy verebilme hakkı bulunuyor sanırım.

 

Saygılarımla...

O hakkımı kullanmak istiyorum zaten ama nasıl yapabileceğimi göremedim. Sanırım öyle bir hak izinlerde verilmemiş :)

Yanlış oy verdim, pardon :)

19-25 olacaktı benimki.

Allah rahmet eylesin.

Biliyorsunuz Kaddafi de diğer bazı İslam ülkelerindeki diktatörler gibi bir süre Türkiye'de eğitim görmüş birisi. Bahriyeliydi sanırım. Darbeci zihniyetle dolu bir insan :)

Hatta derler ki, Türk Ordusu'ndaki arkadaşları rütbe aldıkça kendi kendine de rütbe veriyormuş manyak :D

Bir arkadaşımın bu konuda yazdığı güzel bir yazı var.

Daha gösterime girmeden oldukça ses getirmiş, izlenilmeden nefret söylemi bulundurduğuna dair imaj sahibi olmuş, kurtlar vadisi fanları tarafından merakla beklenen bu film geçtiğimiz cuma günü tüm türkiye’de gösterime girdi. Filmin konusu Polat Alemdar’ın Marmara Gemisine operasyon düzenleyen adamı öldürme arzusundan ibaret. Moshe adlı karakteri Behzat Ç. dizisinden tanıdığımız Erdal Beşikçioğlu canlandırıyor. Açıkçası filmdeki performansından etkilenmemek elde değil. Bunun dışında Necati Şaşmaz 2 ya da 3 mimik kullanarak atlattığı bu filmde memati (gürkan uygun)’un performansı da yabana atılacak cinsten değildi. Filmde asıl dikkat çeken unsur hollywood ayarındaki aksiyon sahneleriydi. Cidden oldukça başarılı olan bu sahneler filmi sıkılmadan izlemenizi sağlayacak nitelikte.

 

Filmin konusunu incelediğimiz zaman ise hayal kırıklığına uğramamanız içten bile değil. Filmin neredeyse konusu yok. Marmara Gemisi operasyonuna dair filmin başındaki 1-2 dk’lık görüntüden başka film içinde marmara gemisi’ne dair hiçbir söz geçmiyor. Filistin’lilere uygulanan zulmler belli bir adama bağlanmış. moshe adındaki komutan mı yoksa başka bir şey mi olduğu belli olmayan şahıs kafasına göre filistin topraklarına girip halka zulüm uyguluyor ve polat da bunun öcünü almaya çalışıyor.

 

Kurtlar Vadisi Filistin filminin bir diğer eleştirilen yönü olan nefret söylemi iddialarının boş olduğu filmi izleyince ortaya çıkıyor. Kurtlar Vadisi ekibi bu filmde hassas davranmış ve yahudilerle zulüm işleyenleri ayırmayı iyi becermiş. Filmde hiçbir şekilde yahudi düşmanlığı öne çıkmamakla birlikte filmde öne çıkan tek kadın oyuncu yahudi asıllı bir abd vatandaşıdır. Bu karakter israil zulmünü eleştirip asıl yahudiliğin böyle olmadığı konusundaki vurguları yerinde. ayrıca bu karakterin büyük babasının polonya’da hitler tarafından katledilmiş biri olması da haksızlığa uğramanın, haksızlığı savunma argümanı olarak kullanılmayacağını iyi bir şekilde vurguluyor. filmde nefret söylemi olarak algılanılmayacak, fakat rahatsız edebilecek bir nokta ise “kötü” karakterin isminin moshe olması. Bildiğiniz üzere bu isim musa isminin yahudi versiyonudur. Peygamber olan hz. musa’nın isminin katliam işleyen bir yahudiye verilmesi şık olmamıştır. Bunun tersi olsa ve katil bir müslümanın ismi “muhammed” olarak lanse edilse türk toplumunun nasıl galeyana geleceğinden hepimiz eminiz.

 

İyisiyle kötüsüyle kurtlar vadisi filistin izleyicilerin önüne çıktı. Bu filme dair spoiler vermek neredeyse imkansız olduğu için bu yazımda hiçbir uyarı koymadım. senaryoda hiçbir şey yok. Fakat çok kaliteli aksiyon sahneleri var. Filmi izlerken kesinlikle sıkılmıyorsunuz. Ayrıca nefret söylemi iddialarını çürüttüğü için de kurtlar vadisi filistin önemli bir sınavdan da başarıyla geçmiş oldu.

http://www.libersite.com/?p=979

Okumanızı istedim sadece :)

Sevgili günlük :=)

Tekrardan hicranlıyım.

Henüz kaç ay oldu ki? 12 Şubat'ta Kahramanmaraş'ın kurtuluş gününde 5. ayımızı doldurup 6. ayımıza gireceğimizi söylüyor telefonumdaki not defterim. (Ardından o meşhur 14 Şubat...Gerçi ben pek sevmem böyle günleri aklımda tutmayı. Nasıl kalıyor bende anlayamadım daha). Günler öncesinden haber veriyor bana. Gerçi o not defteri bana unutmak zorunda kaldığım bir çok şeyi hatırlatıyor. İyi ki zamanında bolca not almışım oraya. Durun, konu bu değildi, ne diyordum ben? 12 Şubat diyordum 5. ayın biteceği dönemi diyordum.

Hâla öyle bir fırsatımız var mı ki? Nelerden vazgeçmiştim halbu ki. Tek kalemde nasıl da silip atmıştım bir çok şeyi. Merak ediyorum, hatırlayamadığım daha nelerden vaz geçmişimdir acaba, hangi hayallerimi, hangi umutlarımı, hangi fırsatları gömmüşümdür kalbimin mezarlığına.

Çok söylemek istiyorum; "ben seni hiç sevmedim ki" diyebilmeyi. Sonra devam etmek istiyorum;

Ben seni hiç sevmedim ki

Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim

Bir çiçeğe gülmeni bir güle benzemeni sevdim

Bir de yıldızları sevdim

Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Beni yola koduğunda ayrılmayı sevdim

Kurşunları sevdim beni vurduğunda

Ağlamayı sevdim unuttuğunda

Yalnız olduğumu anladığım da

Ayakta kalmamı sevdim

Yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda

Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği

Su gibi özledim temmuz güneşinde sesini

İkindide yağmur gibi

Geceleyin rüzgar gibi sevdim seni sevdiğimi

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim

Menekşeyle konuşmanı

Nisana hatırlatmanı

Baharın bir adının da yalnızlık olmadığına

Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı

Ve tuhaflığımı yürüdüğüm zaman

Sakız satan çocukları

Yeni çıkan şarkıları

Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe

Ben yangını sevdim

Yandığım zaman böyle işte

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Bir gece bir ceylan indi dağdan kalbine

Bir gece bir şiir gibi kibrit alevinde

Alemin ortasında kimsesizliğin sesinde

Buğusunda sabahın

Acımasızlığında bir ahın

Ağlayan yüzende insanın

Hep ferahlatan gücüyle duanın

Korkutan yanıyla narın

İncirin zeytinin ve kalbin üstüne

Gülün üstüne

Tutunduğum umudun üstüne

Senin üstüne

Hepsinin üstüne

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Gittiğin zaman

Gitmeni sevdim

Evreni sevdim geldiğin zaman

Kalmanı sevmedim

Ürküyordum sana alışmaktan

Yine de sevdim gülümsemeyi

Mendilimi sallarken seni götüren trenin arkasından

Kırlara ilk kar düştüğü zaman

Ölümün ne güzel olduğunu sevdim

Seni içimde öldürdüğüm zaman

 

Ben seni hiç sevmedim ki

Yorgun akşamlarda söylediğimiz şarkıları sevdim

Bir çiçeğe gülmeni bir güle benzemeni sevdim

Bir de yıldızları sevdim

Eylül akşamlarında gelip gözlerinde durdular

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Beni yola koduğunda ayrılmayı sevdim

Kurşunları sevdim beni vurduğunda

Ağlamayı sevdim unuttuğunda

Yalnız olduğumu anladığımda

Ayakta kalmamı sevdim

Yıkılmamı sevdim seni her hatırladığımda

Ekmeği sever gibi sevdim sensizliği

Su gibi özledim temmuz güneşinde sesini

İkindide yağmur gibi

Geceleyin rüzgarı sevdim seni sevdiğimi

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Kuşlara şarkılar öğretmeni sevdim

Menekşeyle konuşmanı

Nisana hatırlatmanı

Baharın bir adının da yalnızlık olmadığını

Düştüğüm zaman kanayan yanlarımı

Ve tuhaflığımı üşüdüğüm zaman

Sakız satan çocukları

Yeni çıkan şarkıları

Her kaybettiğinde kazanan yanlarını sevdim

Denize düşmüş gül gibi düştüm ateşe

Ben yangını sevdim

Yandığım zaman böyle işte

Ben seni hiç sevmedim ki

 

Ben sevdim mi

Adam gibi severim.

Adam gibi seviyorum. Adam gibi sevmiştim demek zorundayım. Dil ile değil, gönül ile. Nasıl, nasıl başaracağım?

Ha bir ara bir yerde okumuştum kalmış hafızamın saklı köşelerinde: Aşk iki kişinin karşılıklı oynadığı bir oyundur. İyi olan her zaman kaybeder. Ben, iyi olmaya devam edeceğim! Hak etmese de, hak etmeslerde...

Son olarak senin gibilere;

Zaman ola devran döne sen de çekesin.

Yitiresin umudunu heder olasın.

Aşka düşe kahrolasın candan bıkasın.

Ömrün boyu bir kez olsun gülmeyesin.

Hazır eliniz değmişken özel mesaj kutusunu biraz daha büyültebilirseniz çok hoş olur.

Ben bu değişikliği hiç sevemeyecem galiba. Ahh ah nerede o eski ipb sürümleri :) Nerede benim "Yardımcım" ?

Yazmıyayım yazmıyayım diyorum da dayanamadım.

Şimdi Yavuz Bülent Bakiler denen yazar, kaleme aldığı ilk mesajdaki yazısıyla kendisinin yazar mı olduğunu kanıtlamış yoksa çok ince düşünebilen bir tarih bilgini olduğunu mu ima etmiş ya da araştırmacı olduğunu mu dillendirmiş? Kendisinin ilk defa bir yazısını okudum, inşallah bu yazısı sadece bir kazadan ibarettir. Yoksa çok yazık!

E be efendi, Kazım Karabekir Paşa, Atatürk'ü sevse ya da sevmese ya da saygı duymasa ve bunu kızı dillendirse ne değişecek? Boş laf bunlar. Yazmış, yazmış ama boş yazmış. Yeter artık Atatürk'ü şu çok severdi, bu sevmezdi, şu şunu düşünürdü demeyi bıraksın bu yazarlar.

Atatürk'ün yaptıklarına bakın, söylediklerine bakın. Kazım Karabekir Paşa'nın saygısına bakmayın ey entel dantel sürüsü!

Reyhan Hanım tamamen haklı yazdıklarında. Fakat sadece bir noktada yanılıyor :) O kurulacak köprü sadece yaya trafiğine açık olacak. Hoş o köprü üstünde "omuzuma çarptı burnunu kırdım bende hakim bey" türünden vakalar olmayacağının garantörü yoktur.

İşte bir ülkede kurumlar başka, kurallar başka, halk başka oldu mu, Reyhan Hanım'ın hayali olan bir Türkiye...Çokca düşünsek te "evet" demek ihtimali çok düşük ama imkânsız da değil.