The Spirit of Islam

YAKINLIK

Neye yaklaşsam,sonu uzaklık ve kırgınlık ;

Anla ki,yok,Allah'tan başkasıyla yakınlık ...

 

N.F.K - 1977

ALLAH VE İNSAN

Seni aramam için beni uzağa attın !

Alemi benim , beni kendin için yarattın !

 

N.F.K - 1972

MERDİVEN

 

Diyorlar bana: Kalsın şiir de söz de yerde !

Sen araştır,göklere çıkan merdiven nerde ?

 

N.FK - 1938

HOKKABAZ

Marifetli hokkabaz,başını kaldır da bak !

Gökte bir oynayan var,yıldızlarla kaydırak...

 

N.F.K - 1936

 

 

Kardeşim güzel yazmışsın Maşallah,tebrikler.Git gide daha da güzel yazıyorsun hadi bakalım :) Allah yardımcın olsun.

 

Selametle kalın;

 

Saygılarımla...

BU ELLER MİYDİ

Bu eller miydi masallar arasindan

Rüyalara uzattigim bu eller miydi.

Arzu dolu, yasamak dolu,

Bu eller miydi resimleri tutarken uyuyan.

 

Bilyalarin aydinlik dünyaciklari

Bu eller miydi hayati o dünyalarin.

Altin bir oyun gibi eserdi

Altin tüylerinden mevsimin rüzgari.

 

Topraktan evler yapan bu eller miydi

Ki simdi degmekte toprak olan evlere.

El isi vazifelerin önünde

Tirnaklarini yiyerek düsünmek ne iyiydi.

 

Kaybolmus o çizgilerden

Falcinin saadet dedikleri.

O köylü çakisinin kestigi yer

Sögüt dallarindan düdük yaparken...

 

Bu eller miydi kesen mavi serçeyi

Birkaç damla kan ki zafer ve kahramanlik.

Yorganin altina saklanarak

Bu eller miydi sevmeyen geceyi.

 

Ayrilmis sevgili oyuncaklardan

Kirmis küçücük siselerini.

Ve her seyden ve her seyden sonra

Bu eller miydi Allaha açilan !;

 

Fazıl Hüsnü DAĞLARCA

Evet,doğru söylüyorsunuz.Benim çok önceden facebook hesabım vardı ; sildim.Facebook'a güven olmaz .Facebook güvenilmez Amerikalıların icadıdır.Facebook paylaşım sitesi olmayı bırak pislik yuvasına dönmüş ve facebookta yer alan çoğu bilgi yanlış, hep yanlış şeyler paylaşılıyor, insanlar yanlış yönlendiriliyor.Siz,siz olun Facebook'a itimad etmeyin.Unutmayın en değerli şey zamandır.Zamanınızı boş şeylerle geçirmeyin.

 

Selametle kalın;

 

Saygılarımla...

YAŞARKEN

 

Ağaçların daha bu bahçelerde

Bütün yemişleri dalda sarkıyor;

Umutların mola verdiği yerde

Geceler bir nehir gibi akıyor.

 

Baksan bir uzaklık var hangi yana,

Hangi eşyaya dönsen boş bir ayna;

Varmak istediğim uzak limana

Gemiler beni almadan kalkıyor.

 

Gelmedi gün daha, çalmadı saat,

Daha uçurmuyor beni bu kanat;

Sabırsızlanma, ey kapımdaki at!

Güneş daha gözlerimi yakıyor.

 

Ahmet Muhip DIRANAS

MAVİ,MAVİYDİ GÖKYÜZÜ

 

Mavi, maviydi gökyüzü

Bulutlar beyaz, beyazdı

Boşluğu ve üzüntüsü

İçinde ne garip yazdı...

 

Garip, güzel, sonra mahzun

Işıkla yağmur beraber,

Bir türkü ki gamlı, uzun,

Ve sen gülünce açan güller.

 

Beyaz, beyazdı bulutlar,

Gölgeler buğulu, derin;

Ah o hiç dinmeyen rüzgar

Ve uykusu çiçeklerin.

 

Mor aydınlıkta bir çınar

Veya kestane dibinde;

Mahmur süzülen bakışlar

İkindi saatlerinde...

 

Birden gülümseyen yüzün

Sabahların aynasında

Ve beni çıldırtan hüzün

İki bakış arasında.

 

Kim bilir şimdi nerdesin?

Senindir yine akşamlar;

Merdivende ayak sesin

Rıhtım taşında gölgen var.

 

Ahmet Hamdi TANPINAR

NE İÇİNDEYİM ZAMANIN

Ne içindeyim zamanın,

Ne de büsbütün dışında;

Yekpare geniş bir anın

Parçalanmaz akışında,

 

Bir garip rüya rengiyle

Uyuşmuş gibi her şekil,

Rüzgarda uçan tüy bile

Benim kadar hafif değil.

 

Başım sükûtu öğüten

Uçsuz, bucaksız değirmen;

Içim muradıma ermiş

Abasız, postsuz bir derviş;

 

Kökü bende bir sarmaşık

Olmuş dünya sezmekteyim,

Mavi, masmavi bir ışık

Ortasında yüzmekteyim.

 

Ahmet Hamdi TANPINAR

TAKVİMDEKİ DENİZ

 

Hasreti denizlerin,

Denizler kadar derin

Ve okadar bucaksız….

Ta karşımda , yapraksız,

Kullanılmış bir takvim…

Üzerinde bir resim:

Azgın, sonsuz bir deniz;

Kaygısız düşüncesiz,

Çalkalanıyor boşlukta.

Resimdeyse bir nokta;

Yana yatmış bir gemi….

Kaybettiği âlemi

Arıyor deryalarda

Bu resim rüyalarda

Gibi aklımı çeldi;

Bana sahici geldi.

Geçtim kendi kendimden,

Yüzüme, o resimden,

köpükler vurdu sandım;

Duymuş gibi tıkandım,

Ciğerimde bir yosun.

Artık beni kim tutsun?

Denizler oldu tasam.

Yakar, onu bulmazsam,

Beni bu hasret, dedim,

Varırım , elbet, dedim,

Bir ömür geze geze,

Takvimdeki denize,

Ne var bana ne oldu,

Odama nasıl doldu,

Birden bire bu meltem?

Ve dalgalandı perdem,

Havalandı kâğıtlar.

Odamda kıyamet var!

Ah yolculuk, yolculuk!

Ne kadar baygın, soluk,

O gün bizde betbeniz;

Ve ne titrek kalbimiz

Ve eşyamız ne küskün!

Yola çıktığımız gün,

Bir sıraya dizilmiş,

Gözyaşlarını silmiş,

Bakarlar sinsi sinsi.

Niçin o ân da hepsi,

Bir kuş gibi hafifler,

Arkadan geleyim der?

Niçin o güne kadar,

Dilsiz duran ne kadar

Eşya varsa dirilir,

Yolumuza serpilir?

Ufak böcekler gibi ,

Gezer onların kalbi,

Üstünde döşemenin.

Bir gizli didişmenin

Saati çala o ân;

Birden bakar ki , insan,

Her şey karmakarışık.

Ayırmak olmaz artık

Bir kalbi bir taraktan;

Ve kalb , ağlayaraktan,

Çekilir geri geri,

Terkeder bu mahşeri.

Bu mahşerin içinden

O gün ben de geçtim, ben;

Nem varsa , evim , anam,

Çocukluğum hatıram

Ve ne sevdalar serde,

Bıraktım gerilerde,

Kaçar gibi yangından.

Rüzgârların ardından,

Baktımda süzgün süzgün,

Kurşun yükünü gönlün,

Tüy gibi hafiflettim,

Denize hicret ettim….

 

Necip Fazıl KISAKÜREK

 

 

YATTIĞIM KAYA

 

 

 

Bu akşam o kadar durgun ki sular

 

Gömül benim gibi kedere diyor.

 

İçimde maziden kalma duygular

 

Ağla geri gelmez günlere diyor.

 

 

 

Ey gönül, gidenden ümidini kes!

 

Kaçan bir hayale benziyor herkes,

 

Sanki kulağıma gaipten bir ses

 

Buluşmalar kaldı mahşere diyor.

 

 

 

Enginden engine koşarken rüzgâr,

 

Bende bir yolculuk heyecanı var...

 

Yattığım kayaya çarpan dalgalar

 

Çıkıver bir sonsuz sefere diyor.

 

Necip Fazıl KISAKÜREK -1926

 

 

BOŞ DÜNYA

 

 

 

Gittiler... Bana dünyam

 

Birdenbire boş geldi.

 

Seçilmiş oldu eşyam.

 

Odalarım loş geldi.

 

 

 

Gözlerim müebbette,

 

Günü gelir elbette...

 

Gelir Melek nöbette,

 

Safa geldi, hoş geldi.

 

Necip Fazıl KISAKÜREK - 1982

 

 

ALLAH DİYENE

 

 

 

Her şey, her şey şu tek müjdede;

 

Yoktur ölüm, Allah diyene!

 

Canım kurban, başı secdede,

 

İki büklüm, Allah diyene!

 

 

 

Akıl, kırık kanadı hiçin;

 

Derdi gücü 'nasıl' ve 'niçin'...

 

Bağlı, perçin üstüne perçin,

 

Benim gönlüm Allah diyene...

 

Necip Fazıl KISAKÜREK - 1972

 

 

ALLAH DERİM

 

 

 

Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;

 

Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!

 

İsterseniz hayat aşını verin;

 

Sayılı nimetler bal olsa yemem!

 

 

 

Ey akıl, nasıl da delinmez küfen?

 

Ebedi oluşun urbası kefen!

 

Kursa da boşluğa asma köprü, fen,

 

Allah derim, başka hiçbir şey demem!

 

Necip Fazıl KISAKÜREK -1973

 

 

BENDEDİR

 

 

 

Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan,

 

Kime ne, aşılmaz duvar bendedir,

 

Süslenmiş gemiler geçse açıktan,

 

Sanırım gittiği diyar bendedir.

 

 

 

Yaram var, havanlar dövemez merhem;

 

Yüküm var, bulamaz pazarlar dirhem.

 

Ne çıkar, bir yola düşmemiş gölgem;

 

Yollar ki, Allah'a çıkar, bendedir.

 

 

Necip Fazıl KISAKÜREK - 1936

 

 

ALLAH BİRDİR PEYGAMBER HAK

 

Allah birdir Peygamber Hak

Rabbül alemindir mutlak

Senlik benlik nedir bırak

Söyleyim geldi sırası

 

Kürt'ü Türk'ü ve Çerkes'i

Hep Adem'in oğlu kızı

Beraberce şehit gazi

Yanlış var mı ve neresi?

 

Kuran'a bak İncil'e bak

Dört kitabın dördü de Hak

Hakir görüp ırk ayırmak

Hakikatte yüz karası

 

Binbir ismin birinden tut

Senlik benlik nedir sil at

Tuttuğun yola doğru git

Yoldan çıkıp olma asi

 

Yezit nedir, ne kızılbaş

Değil miyiz hep bir kardaş

Bizi yakar bizim ateş

Söndürmektir tek çaresi

 

Kimi ne çeker dilinden

Hem belinden hem elinden

Hayır ve şer emelinden

Hakikat bunun burası

 

Şu alemi yaratan bir

Odur külli şeye kadir

Alevi Sünnilik nedir

Menfaattir varvarası

 

Cümle canlı hep topraktan

Var olmuşuz emir Haktan

Rahmet dile sen Allah'tan

Tükenmez rahmet deryası

 

Veysel sapma sağa sola

Sen Allah'tan birlik dile

İkilikten gelir bela

Dava insanlık davası…

 

Aşık Veysel ŞATIROĞLU

Güzel olmuş,eline sağlık.Ben beğendim.

eyw kardeşim zahmet çekmişin :)

 

 

Yok Estağfurullah,ne demek.

Fani Ömür Biter Bir Uzun Sonbahar Olur

Fani ömür biter, bir uzun sonbahar olur.

Yaprak, çiçek ve kuş dağılır, tarümar olur.

Mevsim boyunca kendini hissettirirveda;

Artık bu dağdağayla uğuldar deniz ve dağ.

 

Teşrinlerinbu hüznü geçer ta iliklere.

Anlar ki yolcu, yol görünür serviliklere.

 

Yaprak nasıl düşerse akıp kaybolan suya.

Ruh öyle yollanır uyanılmaz bir uykuya,

Duymaz bu anda taşgibi kalbinde bir sızı;

Farketmez anne toprak ölüm maceramızı.

 

Yahya Kemal BEYATLI

Sessiz Gemi

Artık demir almak günü gelmişse zamandan

Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan

Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol

Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol

 

Rıhtımda kalanlar bu seyahetten elemli,

Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli

Bicare gönüller! Ne giden son gemidir bu!

Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu

 

Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;

Bilinmez ki giden sevgililer dönmeyecekler

Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,

Bir cok seneler geçti; dönen yok seferinden

 

Yahya Kemal BEYATLI

Zaman Kayması

Kaynaşır birbirine gün olur zamanlar;

Geçmiş,gelecek birleşir tek kesitte.

Sanki ilk kez yaşarız yaşanmışı dünlerde

Ya da başlar ansızın ta ilerde olacak.

 

Çağırır gerilerden bir değişim ilk aşkı:

İşte yine o sıtma.

Çok sonraki yılları;oysa daha bir çocuk,

Duyar beri yanda bütün doymuşluğunca.

 

Sarkaçlar gibi şimdi sallanır

Dünle yarın arasında düzensiz.

Ya çok ileri gider ya da çok geri kalır,

Düzgün işletemeyiz.

 

Serpiştiriyordu kar soğuk gece yarısı

Birden mayıs sabahı,ılık seher yelleri.

Daha demin kıştı,başlar temmuz

Ve yaşanır bir sonbahar gibi bir yaz dönemi.

 

Behçet NECATİGİL

ÖZGÜRLÜĞE DOĞRU

 

 

Bırakıyor ardından belalara beni

 

Tedbirim öldü gövdemin binası geçti

 

 

Göğsümde ince gergin çelik bağcık

 

Tenimi bastıran içerilere

 

 

Bağırıyor leylaklarım ağlıyor ağlıyor duvarlar

 

Çatlayacak gibi susuz düzgün ve biçimli sanatlar

 

 

Çocuk yığılıyor kalp kalp üstüne konuyor

 

Bir baba damarı vuruyor sökülen nabzım

 

 

Şimdi batar birkaç nesil azdıran bozgun

 

Simsiyah aklım ve beyaz bir nokta kalbim

 

 

Kader akışı alkışlanıyor her kârım

 

Nazlı buluş git git kabarıyor dalgalar

 

 

Çare yok gür gür bağıracağım yoksa bu sefil

 

İsyan yüklü gemi zor kayalıklarında gönlün

 

 

Harp. Ezilen etim söğülen köpekliğin için değil

 

Güzel ölçülü zulmetmeden yeterince öldürüşüm

 

 

Harp geliyor bir güzel bilendin mi kardeşim

 

Binlerce cilt tutuyor kılıçların hançerin

 

 

I believe in you believe in we believe in

 

In la ilahe illallah la ilahe illallah

 

 

Şimdi halk yüceldin guslet suyun götürmesiyle kuşan

 

Yüzün kolların ateş yakmaz başın ince ayakların

 

 

Dünya bir konak bir konuk ölümsüz hayat içre

 

Geçildikçe hor öpüldükçe soyunur şehvete

 

 

Şehvet ahırı değil yeryüzü

 

Domuz ahırı değil yer toprak

 

 

İki bakışımın arasında bulduğun toprak

 

Dört köşe duvarlar siyah örtü ve göç sesleri

 

 

Kapanıyorum kabul et öyle buyur

 

Bin açılı örtüye daha sar beni

 

 

Bin yıl bin daha

 

Dursam kapında

 

 

Sayısız perdeden bir perdecik kalksın için

 

Başım yüzüm kızarır haddim olmaz aslında

 

 

Sakin ve gövdemin mızraklarını döken bir geliş

 

Vara gele ancak birkaç ağaç alıyor göğsüm

 

 

Sakin ve daha sakin mızraklarım dökülsün daha

 

Aniden çıkıp havlayan köpekte emanet bugün

 

 

Binbir helak ve Allah selamıyla girilen ovada

 

Bir dağ gibi diz çök kendine ırmak ol tut tut bırak yıldırımları

 

 

Sakin daha sakin kımıltı yok bakışında

 

Bırak toprak altında göl olsun gözyaşın

 

 

Bir çeşit isyandın gönül ağlaması ilacın

 

Destur. Nice uzlet makamından geçersin şimdi

 

 

Şimdi çağırıyor o güzel aşka beni yalvarıyor beni

 

Duruyorum ve çeşit çeşit ölüm omuzumun binileri

 

 

Bu ova cennet olmalı sayımızca bir cennet safı

 

Bu çukur ateş olmalı sayımızca bir cehennem safı

 

 

Ya bu yol. Ayağın sahibi gövdeden habersiz yürüdüğü

 

Gövdenin ayağa merbut ayağa dönük ayak kesildiği

 

 

Sen gönlünü yukarıya bil

 

 

Bir dağ nasıl söylerse öyle söyle

 

Bir dağ nasıl inlerse başla öyle

 

 

Ey zarif sen de ata yoluna meylettin

 

Korkarım binbir belaya dayanmaz sıkletin

 

Abdurrahman Cahit ZARİFOĞLU

GİDİYORUM

Çölde bir yolcu gibi yalnızlığım içinde

Kavrulup gidiyorum.

Serseri bir rüzgar gibi hep ganimet peşinde

Savrulup gidiyorum

Serçe kadar pervasız, bir günden ötekine

Atlayıp gidiyorum.

Bütün kumaşlarını açtığım gibi yine

Katlayıp gidiyorum.

Bir kış güneşi gibi ben keyfimin esiri

Görünüp gidiyorum.

Ne belli yerim var, ne de sevdiğim biri

Sürünüp gidiyorum.

 

Cahit Sıtkı TARANCI